0113-KDIPT1-1.4012.722.2019.2.MSU - Skorzystanie ze zwolnienia limitowego z VAT przez samorządową instytucję kultury.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 stycznia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-1.4012.722.2019.2.MSU Skorzystanie ze zwolnienia limitowego z VAT przez samorządową instytucję kultury.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 13 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 13 grudnia 2019 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w... jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną (art. 14 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej) działającą we własnym imieniu i na własny rachunek. Instytucja gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania (art. 27 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).

Ponadto, instytucja pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów (art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej). W ramach swojej działalności instytucja wystąpiła z wnioskami o przyznanie pomocy w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014 - 2020. Do wniosku o przyznanie pomocy Wnioskodawca dołączył oświadczenie o kwalifikowalności podatku VAT, które świadczy, że zgodnie z przepisami prawa nie może w żaden sposób odzyskać kosztu podatku VAT, którego wysokość została uwzględniona we wniosku jako koszt kwalifikowalny. Jako samorządowa instytucja kultury Wnioskodawca nie podlega centralizacji podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż wartość sprzedaży za 2018 rok nie przekroczyła kwoty 200.000 zł. Uzyskane przychody wyniosły łącznie 86.812,31 zł za 2018 rok, dotyczyły zwrotu kosztów za ogrzewanie, energię elektryczną, wodę, pomieszczeń znajdujących się w budynku M-GOK, świetlic wiejskich, bilety wstępu na koncerty, opłaty za wynajem pomieszczeń, opłaty za zajęcia dla dzieci w ramach działalności instytucji.

W ramach dokonywanych czynności sprawdzających przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w..... w zakresie nieprzekroczenia w 2018 r. kwoty 200.000 zł, przedstawiono informację i wyjaśnienia o wysokości osiągniętych przychodów za 2018 rok uprawniających do zwolnienia w podatku od towarów i usług.

Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w..... nie wykonywał i nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r" poz. 2174 z późn. zm.)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jako samorządowa instytucja kultury nieprzekraczająca 200.000 zł przychodów ze sprzedaży, Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w.... jest zwolniony z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który mówi, że "Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku" Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jako samorządowa instytucja kultury, która nie przekroczyła 200.000 zł przychodów ze sprzedaży, jest zwolniony od podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż w ramach swojej działalności instytucja wystąpiła z wnioskami o przyznanie pomocy w ramach poddziałania Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność objętego PROW na lata 2014 - 2020. Wnioskodawca jest zobowiązany do przedłożenia z wnioskiem o płatność interpretację indywidualną w zakresie prawa podatkowego, wydaną przez właściwy organ uprawniony - zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (beneficjent składa do wniosku o przyznanie pomocy oświadczenie o kwalifikowalności VAT). Czy realizując projekty ".....", ".....", przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu należnego podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektów?

Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w.... stoi na stanowisku, że nie przysługuje prawo do odliczenia i zwrotu należnego podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektów ponieważ:

* nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacja projektów,

* nie wykonywał i nie wykonuje czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.),

* wartość sprzedaży za 2018 rok nie przekroczyła kwoty 200.000 zł, co zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który mówi, że "Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy).

Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych,

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

* energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu,

f.

następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

* preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

* komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

* urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),

* maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g.

hurtowych i detalicznych części do:

* pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),

* motocykli (PKWiU 45.4);

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie,

d.

ściągania długów, w tym factoringu;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną, działającą we własnym imieniu i na własny rachunek. Jako samorządowa instytucja kultury Wnioskodawca nie podlega centralizacji podatku VAT. Wnioskodawca wskazał, iż wartość sprzedaży za 2018 rok nie przekroczyła kwoty 200.000 zł. Uzyskane przychody wyniosły łącznie 86.812,31 zł za 2018 rok, dotyczyły zwrotu kosztów za ogrzewanie, energię elektryczną, wodę, pomieszczeń znajdujących się w budynku M-GOK, świetlic wiejskich, bilety wstępu na koncerty, opłaty za wynajem pomieszczeń, opłaty za zajęcia dla dzieci w ramach działalności instytucji. Nadto Wnioskodawca wskazał, iż nie wykonywał i nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest możliwość korzystania ze zwolnienia jako samorządowa instytucja kultury nieprzekraczająca 200.000 zł przychodów ze sprzedaży.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro, jak wskazano we wniosku, wartość sprzedaży za 2018 rok nie przekroczyła kwoty 200.000 zł i Wnioskodawca nie wykonywał i nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to ma prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć jednakże należy, że Wnioskodawca utraci prawo do ww. zwolnienia w momencie wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, Wnioskodawca utraci zwolnienie określone w art. 113 ust. 1 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200.000 zł.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej możliwości korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy. Natomiast w pozostałym zakresie wniosek zostanie załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w....., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl