0113-KDIPT1-1.4012.634.2018.2.WL - Opodatkowanie podatkiem VAT opłat eksploatacyjnych wnoszonych przez członków spółdzielni mieszkaniowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2018 r. (data wpływu 8 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 października 2018 r. (data wpływu 23 października 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla opłat:

* eksploatacyjnych, wnoszonych przez członków spółdzielni, którym przysługują lokatorskie lub własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, jak i własnościowe prawo do garażu lub lokalu użytkowego w tej spółdzielni,

* eksploatacyjnych, dotyczących garażu lub lokalu użytkowego, w przypadku gdy prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje jednemu z małżonków, a prawo do garażu lub lokalu użytkowego przysługuje obojgu małżonkom w ramach ustawowej wspólności majątkowej,

- jest nieprawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla opłat:

* eksploatacyjnych, wnoszonych przez członków spółdzielni, którym przysługują lokatorskie lub własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, jak i własnościowe prawo do garażu lub lokalu użytkowego w tej spółdzielni,

* eksploatacyjnych, dotyczących garażu lub lokalu użytkowego, w przypadku gdy prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje jednemu z małżonków, a prawo do garażu lub lokalu użytkowego przysługuje obojgu małżonkom w ramach ustawowej wspólności majątkowej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 października 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań oraz przedstawienie własnego stanowiska w zakresie przeformułowanych pytań.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest spółdzielnią mieszkaniową. Wnioskodawca posiada w swoich zasobach garaże (budynki garażowe) mieszczące się w zespołach garażowych oraz lokale użytkowe znajdujące się w mieszkalnych budynkach wielolokalowych. W budynkach garażowych stanowiących mienie Spółdzielni znajdują się garaże, zaś w mieszkalnych budynkach wielolokalowych, stanowiących mienie spółdzielni znajdują się lokale użytkowe. Lokale garażowe oraz lokale użytkowe funkcjonują jako niezależne lokale, do których członkowie, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, posiadają własnościowe prawa i wnoszą comiesięczne opłaty na pokrycie kosztów eksploatacji zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dn. 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 845).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Jaką stawką należy opodatkować opłaty eksploatacyjne wnoszone przez członków spółdzielni, którym przysługują lokatorskie lub własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, jak i własnościowe prawo do garażu lub lokalu użytkowego w tej spółdzielni?

2. Jaką stawką należy opodatkować opłaty eksploatacyjne dotyczące garażu lub lokalu użytkowego, w przypadku gdy prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje jednemu z małżonków, a prawo do garażu lub lokalu użytkowego przysługuje obojgu małżonkom w ramach ustawowej wspólności majątkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 1)

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 845). W świetle powołanej regulacji zwolnione są od opodatkowania podatkiem VAT czynności spełniające łącznie następujące kryteria:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT, dotyczy nie tylko opłat pobieranych za lokale mieszkalne, lecz wszelkich opłat wymienionych w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych tj. związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu, jak również eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych i innych ponoszonych przez ww. członków spółdzielni. Skoro zatem są to czynności na rzecz członków spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu i jednocześnie spółdzielcze własnościowe prawo do garażu lub do lokalu użytkowego, i czynności te spółdzielnia realizuje zgodnie z postanowieniami statutu pobierając opłatę za garaż lub lokal użytkowy, to w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy uznać, że w konkretnej sprawie będzie miał zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 11 wspomnianej na wstępie ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 2)

W ocenie Wnioskodawcy opłaty eksploatacyjne dotyczące lokali garażowych i użytkowych, w przypadku gdy prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje jednemu z małżonków, a prawo do garażu lub lokalu użytkowego przysługuje obojgu małżonkom w ramach ustawowej wspólności majątkowej powinny korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo własności garażu lub lokalu użytkowego w opisanej sytuacji objęte jest bowiem ustawową wspólnością majątkową, zaś w czasie trwania małżeństwa istnieje tzw. współwłasność łączna. Zgodnie z art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Prawo do garażu lub lokalu użytkowego przysługuje zatem obojgu małżonkom, a więc również temu, któremu przysługuje (oprócz prawa do garażu lub lokalu użytkowego) prawo do lokalu mieszkalnego. Spełnione zostaje tym samym kryterium podmiotowe, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy VAT.

Zgodnie bowiem z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. W świetle powołanej regulacji zwolnione są od opodatkowania podatkiem VAT czynności spełniające łącznie następujące kryteria:

Skoro zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT, dotyczy nie tylko opłat pobieranych za lokale mieszkalne, lecz wszelkich opłat wymienionych w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych tj. związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu, jak również eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych i innych ponoszonych przez ww. członków spółdzielni i właścicieli lokali mieszkalnych, to zwolnieniu z podatku VAT podlegać będą również opłaty eksploatacyjne dotyczące garażu lub lokalu użytkowego, w przypadku gdy prawo do mieszkania przysługuje jednemu z małżonków, a prawo do garażu lub lokalu użytkowego przysługuje obojgu małżonkom w ramach ustawowej wspólności majątkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Podkreślić także należy, że w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 845).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r. poz. 701), zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Powołany powyżej przepis art. 4 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że:

Opłatami, o których mowa powyżej są opłaty za:

* eksploatację i utrzymanie nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale,

* eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni,

* koszty związane z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi,

* w przypadku członków spółdzielni będących właścicielami lokali, opłaty za:

* eksploatację i utrzymanie ich lokali,

* eksploatację i utrzymanie nieruchomości wspólnych,

* eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni,

* koszty związane z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi,

* w przypadku właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni, opłaty za:

* eksploatację i utrzymanie ich lokali,

* eksploatację i utrzymanie nieruchomości wspólnych,

* eksploatację i utrzymanie nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu.

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że ww. zwolnienie od podatku VAT odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, lub musi im przysługiwać spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienionych w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych dotyczą wszelkich opłat. Jednakże przepisy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 cyt. wyżej rozporządzenia, wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa lub prawa własności do lokali mieszkalnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, członkami spółdzielni są oboje małżonkowie, jeżeli prawo do lokalu przysługuje im wspólnie, albo jeżeli wspólnie ubiegają się o zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2018 r. poz. 716, z późn. zm.), samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej lokalami, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkaniowe.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ponadto rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1422, z późn. zm.) w § 3 pkt 14 określa lokal użytkowy jako pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z § 3 pkt 12 wskazanego wyżej rozporządzenia - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku. Natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, że garaże zlokalizowane w odrębnych od budynku mieszkalnego budynkach nie stanowią lokali mieszkalnych, nie są również pomieszczeniami technicznymi czy gospodarczymi, zatem stanowią lokale użytkowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółdzielnią mieszkaniową. Posiada w swoich zasobach garaże (budynki garażowe) mieszczące się w zespołach garażowych oraz lokale użytkowe znajdujące się w mieszkalnych budynkach wielolokalowych. W budynkach garażowych stanowiących mienie Spółdzielni znajdują się garaże, zaś w mieszkalnych budynkach wielolokalowych, stanowiących mienie spółdzielni znajdują się lokale użytkowe. Lokale garażowe oraz lokale użytkowe funkcjonują jako niezależne lokale, do których członkowie, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, posiadają własnościowe prawa i wnoszą comiesięczne opłaty na pokrycie kosztów eksploatacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku dla opłat eksploatacyjnych, wnoszonych przez członków spółdzielni, którym przysługują lokatorskie lub własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, jak i własnościowe prawo do garażu lub lokalu użytkowego w tej spółdzielni oraz stawki podatku dla opłat eksploatacyjnych, dotyczących garażu lub lokalu użytkowego, w przypadku gdy prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje jednemu z małżonków, a prawo do garażu lub lokalu użytkowego przysługuje obojgu małżonkom w ramach ustawowej wspólności majątkowej.

Realizowane przez Spółdzielnię czynności, z racji otrzymywanych odpłatności (opłata eksploatacyjna stanowi swego rodzaju cenę za świadczoną usługę), stanowią świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy zawartych w złożonym wniosku należy jeszcze raz wskazać, że zwolnienie z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. dotyczy wyłącznie czynności - za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych - związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy zaś czynności związanych z lokalami użytkowymi, w tym garażami. Fakt równoczesnego posiadania prawa do lokalu mieszkalnego nie ma wpływu na korzystanie z powyższego zwolnienia od podatku. Bez znaczenia pozostaje również okoliczność, że prawo do mieszkania przysługuje jednemu z małżonków, a prawo do garażu lub lokalu użytkowego przysługuje obojgu małżonkom (art. 3 ust. 2 ustawy).

W konsekwencji, brak jest podstaw do stosowania zwolnienia z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług oraz z § 3 ust. 1 pkt 9 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w odniesieniu do opłat eksploatacyjnych, dotyczących garażu lub lokalu użytkowego. Ww. zwolnienie dotyczy bowiem wyłącznie czynności - za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych - związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy zaś czynności związanych z lokalami użytkowymi, w tym garażami, będącymi niezależnymi lokalami.

Tym samym opłaty eksploatacyjne, wnoszone przez członków spółdzielni, którym przysługują lokatorskie lub własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, jak i własnościowe prawo do garażu lub lokalu użytkowego w tej spółdzielni oraz opłaty eksploatacyjne, dotyczące garażu lub lokalu użytkowego, w przypadku gdy prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje jednemu z małżonków, a prawo do garażu lub lokalu użytkowego przysługuje obojgu małżonkom w ramach ustawowej wspólności majątkowej, podlegają opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.