0113-KDIPT1-1.4012.583.2019.2.MH - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją zadania w zakresie infrastruktury gospodarki odpadami.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 listopada 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-1.4012.583.2019.2.MH Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją zadania w zakresie infrastruktury gospodarki odpadami.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2019 r. (data wpływu 2 października 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia18 listopada 2019 r. (data wpływu 22 listopada 2019 r.,) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "..." jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "...".

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 listopada 2019 r. (data wpływu 22 listopada 2019 r.,) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina (dalej: "Gmina" lub "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do zakresu działania Gminy, w myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.) należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Gmina ma obowiązek realizować zadania własne w zakresie wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Obowiązkiem Gminy jest również tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych, o czym mówi art. 3 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. z 2018 poz. 1454 z późn. zm.).

W celu wypełnienia powyższych zadań własnych oraz obowiązków Gmina zamierza zrealizować zadanie inwestycyjne pod nazwą "..." (dalej: "Zadanie").

Działalność będzie polegała na:

* przyjęciu odpadów zebranych w sposób selektywny i dostarczonych samodzielnie przez właścicieli nieruchomości zamieszkałych;

* przekazaniu zebranych odpadów podmiotom uprawnionym do ich odbioru.

W punkcie selektywnej zbiórki odpadów komunalnych odbierane będą odpady komunalne zebrane w sposób selektywny we frakcjach: szkło, papier, metal, tworzywa sztuczne i opakowania wielomateriałowe, odpady wielkogabarytowe, meble zużyty sprzęt elektroniczny i elektryczny, odpady niebezpieczne, przeterminowane leki i chemikalia, zużyte baterie, zużyte akumulatory, opakowania od środków ochrony roślin, odpady budowlane i rozbiórkowe, dostarczone przez właściciela do gminnego punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych.

W celu pozyskania środków na realizację przedmiotowej inwestycji Gmina planuje złożyć wniosek o pożyczkę ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Wymogiem WFOŚiGW jest przedłożenie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług Vat. Z uwagi na fakt, że Gmina planuje ubiegać się o dofinansowanie do kwoty brutto pożyczki musi wykazać, że podatek Vat nie będzie mógł być przez Wnioskodawcę odzyskany.

Faktury VAT dokumentujące Wydatki związane z realizowanym Zadaniem będą wystawiane na Gminę. W związku z powyższym Gmina będzie otrzymywała faktury VAT z podatkiem naliczonym.

Mieszkańcy Gminy korzystający nie będą ponosili żadnych dodatkowych kosztów związanych z bieżącą eksploatacją, działaniem i utrzymaniem, poza ustaloną opłatą za gospodarowanie odpadami komunalnymi. PSZOK nie będzie stanowił przedmiotu umowy dzierżawy ani innej umowy cywilnoprawnej. Po oddaniu inwestycji do użytkowania, będzie ona wykorzystywana przez Gminę do realizacji jej zadań własnych w zakresie wysypisk, unieszkodliwiania odpadów komunalnych i utrzymania porządku, tj. w ramach reżimu publiczno-prawnego. W rezultacie Gmina będzie wykorzystywać PSZOK do czynności, które pozostają poza zakresem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w ramach realizacji zadania pn. "..." zostanie wytworzona następująca infrastruktura towarzysząca:

* oświetlenie terenu,

* zbiorniki bezodpływowe na wody opadowe i roztopowe o pojemności 10 m3,

* ogrodzenie panelowe wraz z przesuwną bramą wjazdową.

Wnioskodawca, pragnie nadmienić, że przedmiotem inwestycji jest utworzenie Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w miejscowości, poprzez zagospodarowanie terenu na działce. Powierzchnia działki, powierzchnia zieleni. Działka zostanie utwardzona i ogrodzona.

Zlokalizowane na niej zostaną:

* pojemniki na papier, szkło, tworzywa sztuczne - 3 szt.,

* kontener na odpady wielkogabarytowe - 1 szt.,

* kontenery na gruz, bioodpady, szkło (stłuczka szklana), opony - 4 szt.,

* wiata o konstrukcji stalowej (wiata wykorzystywana będzie do magazynowania odpadów, które nie mogą być gromadzone w kontenerach, np.: elektrosprzęt, świetlówki).

Wytworzona infrastruktura towarzysząca w ramach realizacji zadania pn. "..." jest nierozłącznym elementem inwestycji i będzie wykorzystywana tylko i wyłącznie do utworzenia a następnie prowadzenia Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych w Gminie.

Wytworzona infrastruktura towarzysząca w ramach realizacji zadania pn. "..." będzie wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując Wnioskodawca wskazał, iż wyjaśnił wszystkie wątpliwości Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z siedzibą w Bielsku-Białej i odpowiedział na wszystkie pytania w sprawie opisu zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją Zadania: "..."?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), nie będzie przysługiwać mu prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją ww. Zadania.

UZASADNIENIE

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a także gdy towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z faktem, że realizując inwestycję pn. "..." Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, lecz będzie wykonywała zadania własne, przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostaną spełnione. Ze względu na brak związku ponoszonych na ww. inwestycję wydatków z występującymi po stronie Gminy z czynnościami opodatkowanymi VAT, nie będzie miała ona możliwości odliczenia VAT.

Inwestycja będzie wykorzystywana do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, tj. do czynności które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek naliczony jaki będzie zawarty na otrzymywanych przez Gminę fakturach, a dotyczący Inwestycji, nie będzie podlegać odliczeniu, gdyż w związku z wykonywanymi przez Gminę pracami nie wystąpi związek ze sprzedażą opodatkowaną, gdyż Inwestycja jest związana z realizacją zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym.

Reasumując, zdaniem Gminy, w odniesieniu do wydatków ponoszonych w ramach realizacji Zadania "..." Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego.

Wytworzona infrastruktura towarzysząca w ramach realizacji zadania pn. "..." będzie wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca informuje, że podtrzymuje swoje stanowisko w sprawie oceny prawnej opisu sprawy odnośnie sformułowanego we wniosku pytania.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a także gdy towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z faktem, że realizując inwestycję pn. "..." Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, lecz będzie wykonywała zadania własne, przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostaną spełnione. Ze względu na brak związku ponoszonych na ww. inwestycję wydatków z występującymi po stronie Gminy z czynnościami opodatkowanymi VAT, nie będzie miała ona możliwości odliczenia VAT.

Inwestycja będzie wykorzystywana do realizacji zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, tj. do czynności które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w odniesieniu do wydatków ponoszonych w ramach realizacji Zadania, "..." Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - Gmina będzie wykorzystywać PSZOK oraz wytworzoną infrastrukturę towarzyszącą do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji przedmiotowego zadania. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania pn. "...", ponieważ Gmina nie będzie wykorzystywać PSZOK oraz wytworzoną infrastrukturę towarzyszącą do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl