0113-KDIPT1-1.4012.575.2022.5.MSU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do powrotu do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

23 sierpnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał postanowienie znak 0113-KDIPT1-1.4012.575.2022.1.MSU o zastosowaniu do sprawy interpretacji ogólnej, w którym wskazał, że do stanu faktycznego opisanego w przedmiotowym wniosku ma zastosowanie interpretacja ogólna Ministra Finansów z dnia 24 kwietnia 2015 r. nr.... Odebrał je Pan 6 września 2022 r.

20 września 2022 r. wniósł Pan zażalenie na ww. postanowienie.

W wyniku analizy sprawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej postanowieniem z 19 października 2022 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.575.2022.4.MG uchylił w całości zaskarżone postanowienie z 23 sierpnia 2022 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.575.2022.1.MSU oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Organowi pierwszej instancji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca zwany w dalszej części wniosku określeniem "wnioskodawca" lub "podatnik" (wielkość liter pozostaje bez znaczenia), prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza prowadzona jest od dnia 6 listopada 2006 r., działalność opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (publikacja Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z zmianami) (tzw. zasady ogólne).

Podatnik jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej w wniosku zwanym także "podatkiem VAT"), o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (dalej we wniosku określanej także skrótem "ustawa o VAT" (publikacja Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.).

Podatnik wykonuje wyłącznie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podatnik ma polskie obywatelstwo, podatnik jest polskim rezydentem, ma miejsce zamieszkania i prowadzi działalność wyłącznie na terenie kraju, nie jest podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Wielkość sprzedaży podatnika, o której mowa w art. 113 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług w ubiegłym roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200.000 zł.

Wielkość sprzedaży, o której mowa w zdaniu poprzednim w roku 2022 także nie przekroczyła kwoty 200.000 zł.

Podatnik zrezygnował z prawa, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, tj. zrezygnował ze zwolnienia sprzedaży od podatku VAT, a od dnia, w którym dokonał takiej rezygnacji minęło więcej niż rok licząc od końca roku, w którym zrezygnował z tego zwolnienia.

Podatnik nie dokonuje dostaw żadnych towarów (w tym towarów, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 ustawy VAT), natomiast w zakresie usług wykonuje wyłącznie czynności, o których mowa we wniosku.

Podatnik wykonuje czynności rzeczoznawcy majątkowego, zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. 0. 1899).

Rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w ww. ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Wnioskodawca posiada uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Przedmiotem działalności gospodarczej podatnika jest świadczenie niektórych czynności rzeczoznawcy majątkowego (nie wszystkich, lecz wyłącznie tych, o których mowa w niniejszym wniosku).

Podkreślenia wymaga, że podatnik nie wykonuje wszystkich usług rzeczoznawcy majątkowego, o których mowa w ww. ustawie o gospodarce nieruchomościami, lecz wykonuje wyłącznie usługi, o których mowa poniżej w niniejszym wniosku, tj.:

1. Podatnik dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością (sporządzając operat szacunkowy),

2. Podatnik sporządza opracowania, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

Wskazane usługi wykonywane przez Wnioskodawcę wykonywane są w celu ustalenia wartości ww. nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Efektem pracy Wnioskodawcy jest sporządzenie na piśmie dokumentacji operatu szacunkowego lub innych opracowań o przykładowych nazwach "operat szacunkowy", "opinia o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego", "opinia o wartości nieruchomości".

Cechą wspólną tych dokumentów jest to, że wszystkie one zawierają informacje dotyczące ustalonej wartości przedmiotu opracowania, w szczególności nieruchomości lub maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Operat szacunkowy zgodnie z krajowym standardem wyceny podstawowej nr 3 Polskiej Federacji Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych to dokument stanowiący pisemną autorską opinię rzeczoznawcy majątkowego o wartości przedmiotu wyceny, uwzględniający założenia oraz warunki ograniczające, stanowiące podstawy wyceny, zawierający istotne informacje uzyskane podczas szacowania nieruchomości.

Operat szacunkowy zgodnie z ww. standardem zawiera określenie przedmiotu, zakresu i uwarunkowań wyceny; określenie celu wyceny; określenie podstaw formalnych, prawnych i merytorycznych sporządzenia operatu szacunkowego oraz źródeł danych o nieruchomości; określenie dat istotnych dla określenia wartości nieruchomości; opis stanu przedmiotu wyceny; wskazanie przeznaczenia wycenianej nieruchomości; analizę i charakterystykę rynku w zakresie dotyczącym celu i sposobu wyceny, opisujące rynek właściwy ze względu na rodzaj, obszar i okres objęte analizą; przedstawienie i uzasadnienie wyboru podejścia, metody i techniki wyceny oraz wskazanie rodzaju określanej wartości; określenie wartości przedmiotu wyceny z przedstawieniem przyjętych założeń i niezbędnych obliczeń; wynik końcowy wraz z uzasadnieniem.

Różnica w nazwie sporządzanych przez Wnioskodawcę dokumentów wynika z przedmiotu zamówienia i zależy od podmiotu, który zamawia usługi Wnioskodawcy.

Sądy, komornicy, policja, prokuratura, urzędy skarbowe, organy administracji samorządowej zlecają sporządzenie "opinii o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego", a także "opinie o wartości nieruchomości", natomiast osoby fizyczne, np. dla zabezpieczenia wierzytelności banku oczekują "operatu szacunkowego".

Jak wyżej wskazano, cechą wspólną tych dokumentów jest to, że wszystkie one zawierają informacje dot. ustalonej wartości przedmiotu opracowania.

Do określenia wartości nieruchomości Wnioskodawca stosuje postanowienia ww. ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami oraz zasady, poszczególne podejścia, metody i techniki wyceny określone w rozporządzeniach wykonawczych (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 207, poz. 2109 z późn. zm.).

Wykonywana dokumentacja sporządzana jest dla różnych podmiotów i różnych potrzeb. Przykładowo:

- dla banków dla potrzeb określenia wartości rynkowej nieruchomości w celu zabezpieczenia wierzytelności banków;

- dla indywidualnego inwestora lub instytucji przykładowo w zakresie dotyczącym określenia wartości poszczególnych nakładów na nieruchomość, np. w celu rozliczeń między współwłaścicielami nieruchomości lub w zakresie określenia wartości tylko części nieruchomości, np. postępowaniach związanych ze służebnościami;

- dla różnych organów administracji samorządowej dla potrzeb określenia wartości nieruchomości, np. w przy przetargach związanych ze sprzedażą nieruchomości;

- dla kancelarii komorniczych - dla potrzeb określenia wartości nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym;

- dla różnych podmiotów w zakresie wyceny nieruchomości jako środków trwałych w jednostkach rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca nie jest stroną ww. postępowań lecz komercyjnie za opłatą na zlecenie dowolnego podmiotu sporządza dla niego ww. dokumentacje.

Wnioskodawca jest wpisany się listach biegłych sądów powszechnych oraz organów administracji. Jak wyżej wskazano, opisane we wniosku czynności sporządzane są także na zlecenia sądów i organów administracji, co czasem powoduje, że podatnik w uzupełnieniu uprzednio sporządzonej dokumentacji składa dodatkowe wyjaśnienia na wezwanie sądu lub innego organu administracji. Wyjaśnienia składane są pisemnie lub ustnie przed sądem lub innym organem (np. samorządowym kolegium odwoławczym).

Opisana we wniosku działalność klasyfikowana jest w PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w sekcji L usługi związane z obsługą rynku nieruchomości w dziale 68 pod pozycją 68.31.16 Usługi pośrednictwa związane z wyceną nieruchomości).

Pana zdaniem, umieszczenie usług w zakresie wyceny nieruchomości obok usług pośrednictwa jest nieprzemyślane, mylnie bowiem wskazuje, iż usługi pośrednictwa mogą wiązać się z wyceną nieruchomości, tymczasem zdaniem Wnioskodawcy, są to róże usługi. Rozstrzygające wydaje się być w takim wypadku objaśnienie zawarte w klasyfikacji w sekcji L gdzie wskazano "Sekcja ta obejmuje: (...) usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie (włączając usługi w zakresie wyceny)".

Wnioskodawca nie ma wpływu na jakość tworzenia ww. klasyfikacji statystycznych przez uprawnione do jej wydania organy administracji państwowej. Wnioskodawca uważa jednak, że organ podatkowy w toku wydawania interpretacji podatkowych musi dokładnie sam analizować stan faktyczny i dokonywać własnych ocen w zakresie klasyfikacji towarów lub usług do określonego PKWiU, zwłaszcza jeżeli od tej klasyfikacji zależą skutki podatkowe, o które pyta podatnik. Podobne stanowiska można znaleźć w orzeczeniach sądów administracyjnych.

Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 10 września 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1206/15, wskazał, że organ interpretacyjny nie może uchylać się od dokonania klasyfikacji świadczonych usług, jeżeli ma ona wpływ na potrzeby podatkowe.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 marca 2021 r., sygn. akt I FSK 134/19, potwierdził, że także w toku wydawania interpretacji podatkowej organ podatkowy powinien odnieść się do dokonanej przez podatnika klasyfikacji i jeżeli ma wątpliwości, powinien je zaznaczyć.

Pytanie

Czy w przypadku opisanym we wniosku, Wnioskodawca (będąc obecnie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, który w latach ubiegłych zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego), wykonując opisane we wniosku czynności może ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (publikacja Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.)?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, w przypadku opisanym we wniosku, wykonując opisane we wniosku czynności, Wnioskodawca (będąc obecnie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, który w latach ubiegłych zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego) może ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (publikacja Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią niżej wymienionych przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług (publikacja Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), ustawodawca zdecydował m.in. o opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług odpłatnego świadczenia usług przez podatników, a zatem odnosi się to także do wnioskodawcy. Definicje: przedmiotu opodatkowania (m.in. dot. odpłatnego świadczenia usług), podatników, działalności gospodarczej, podstawy opodatkowania, stawki podatku i zwolnień przedmiotowych zawarte są w ww. ustawie i tak:

- zgodnie z art. 2. Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: (...)

- zgodnie z art. 5.1. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

- zgodnie z art. 8. 1. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

- zgodnie z art. 15.1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

1a. Podatnikiem, o którym mowa w ust. 1, jest także jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej stanowiąca przedsiębiorstwo w spadku w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:

1b. Podatnika, o którym mowa w ust. 1a, uznaje się za podatnika kontynuującego prowadzenie działalności gospodarczej zmarłego podatnika.

2. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

- zgodnie z art. 29a. 1. Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika;

- zgodnie z 41. 1. Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1;

- zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 stawka podatku wynosi 23%;

- zgodnie z art. 43.1. Zwalnia się od podatku dostawy towarów i usługi wymienione w treści przepisu w ust. od 1 do ust. 24.

Należy zauważyć, że przepisy dot. wskazanego zwolnienia nie mają zastosowania do wnioskodawcy.

Na podstawie ww. przepisów wnioskodawca jest podatnikiem i co do zasady świadczy usługi, dla których nie stosuje zwolnień przedmiotowych, a które podlegają opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%. Należy jednak zwrócić uwagę, że w rozdziale 1 ustawy "Szczególne procedury dotyczące drobnych przedsiębiorców" ustawodawca uregulował m.in. szczególne przypadki dot., tzw. zwolnień podmiotowych dot. tzw. drobnych przedsiębiorców.

- zgodnie z art. 113. 1. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

5. Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

9. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

10. Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

10a. Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

11. Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

11a. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowaw art. 5.

12. W przypadku gdy między podatnikiem, o którym mowa w ust. 1 lub 9, a kontrahentem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2, który wpływa na wykazywaną przez podatnika w transakcjach z tym kontrahentem wartość sprzedaży w ten sposób, że jest ona niższa niż wartość rynkowa, dla określenia momentu utraty mocy zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 5 i 10, uwzględnia się wartość rynkową tych transakcji.

- zgodnie z art. 113. ust. 13 Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

Wnioskodawca w latach ubiegłych zrezygnował ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 zawiadamiając na piśmie o swoim zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym zrezygnował ze zwolnienia. Jednak zgodnie z art. 113 ust. 11, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Ustawodawca zastrzegł jednak w ustawie przypadki, w których takie zwolnienie nie jest możliwe z przyczyn podmiotowych lub przedmiotowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w jego przypadku, opisanym we wniosku, określone w art. 113 ust. 13 przypadki, w których nie stosuje się zwolnień określonych w ust. 1 i 9, nie mają zastosowania, ponieważ Wnioskodawca nie dokonuje w ogóle dostaw, o których mowa w ust. 13 pkt 1.

Podobnie, zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku usługi, które on świadczy, również nie są usługami, o których mowa w ust. 13 pkt 2. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca świadczy tylko część czynności rzeczoznawcy majątkowego, o których mowa w art. 174 ust. 3 i ust. 3a ww. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, tj. świadczy wyłącznie usługi opisane we wniosku.

Wymieniona ustawa gospodarce nieruchomościami w art. 176 w ust. 3 wskazuje:

Rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Dalej w ust. 3a ustawa wskazuje:

Rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

Podkreślenia wymaga, że ustawodawca w ust. 3a wskazuje tylko na możliwość wykonywania przez rzeczoznawcę majątkowego wskazanych w ustawie czynności, o czym świadczy sformułowanie "może sporządzać"..

Jak opisano we wniosku, Wnioskodawca wykonuje w ramach swojej działalności tylko część czynności (spośród ustawowo możliwych), które opisano w niniejszym wniosku, w szczególności nie wykonuje usług doradztwa w zakresie rynku nieruchomości (art. 174 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy).

Ponieważ w ustawie o podatku od towarów i usług nie zawarto definicji pojęcia "doradztwa" uważa Pan, że zwrot "doradztwo" należy rozumieć zgodnie z definicją językową tego zwrotu. "Doradztwo" zgodnie ze słownikiem języka polskiego jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad.

Jak wskazano we wniosku, podatnik wykonuje wyłącznie czynności opisane we wniosku, których istotą jest zawsze sporządzenie na piśmie dokumentu wyceny. Sporządzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy dokumenty zawierają bezstronną wycenę przedmiotu zlecenia i nie zawierają żadnych zaleceń, porad.

Podkreślenia wymaga zawodowy charakter tych czynności oraz fakt, że rzeczoznawca zgodnie z postanowieniami ww. ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami musi kierować się zasadami etyki zawodowej oraz zasadą bezstronności w wycenie nieruchomości. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że opisane we wniosku wykonywane przez niego usługi nie są usługami, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy VAT, w szczególności nie są usługami doradztwa.

Jak wskazano we wniosku, podatnik zrezygnował ze zwolnienia wiele lat temu, zatem spełnia warunek wskazujący,iż ponownego zwolnienia można dokonać nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia.

Wnioskodawca spełnia także warunki, o których mowa w art. 113 ust. 1, bowiem jego wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Wartość sprzedaży podatnika w roku 2022 także nie przekracza 200.000 zł.

Wnioskodawca ma świadomość, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak wskazano w pierwszej części wniosku, Wnioskodawca także nie jest podatnikiem nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, zatem przesłanka, o której mowa w art. 113 ust. 13 pkt 3 nie ma w jego przypadku zastosowania.

Reasumując uważa Pan, że zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług może Pan ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług, ponieważ spełnia Pan warunki, o których mowa w przepisach ustawy, w szczególności w art. 113 ust. 1, ust. 11, ust. 13.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

Opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dostawa towarów lub świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest bowiem to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wobec powyższego, usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego Słownika, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii możliwości powrócenia do zwolnienia podmiotowego, świadcząc opisane we wniosku usługi.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza prowadzona jest od dnia 6 listopada 2006 r. Jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wielkość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług w ubiegłym roku podatkowym nie przekroczyła u Pana kwoty 200.000 zł. Wielkość sprzedaży, o której mowa w zdaniu poprzednim w roku 2022 także nie przekroczyła kwoty 200.000 zł. Zrezygnował Pan ze zwolnienia sprzedaży od podatku VAT, a od dnia, w którym dokonał takiej rezygnacji minęło więcej niż rok licząc od końca roku, w którym zrezygnował Pan z tego zwolnienia. Nie dokonuje Pan dostaw żadnych towarów (w tym towarów, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 ustawy VAT). Wykonuje Pan czynności rzeczoznawcy majątkowego, zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Przedmiotem Pana działalności gospodarczej jest świadczenie niektórych czynności rzeczoznawcy majątkowego. Dokonuje Pan określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością (sporządzając operat szacunkowy), sporządza Pan opracowania, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące: określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora; wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Wskazane usługi wykonywane przez Pana wykonywane są w celu ustalenia wartości ww. nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością. Efektem Pana pracy jest sporządzenie na piśmie dokumentacji operatu szacunkowego lub innych opracowań o przykładowych nazwach "operat szacunkowy", "opinia o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego", "opinia o wartości nieruchomości". Cechą wspólną tych dokumentów jest to, że wszystkie one zawierają informacje dotyczące ustalonej wartości przedmiotu opracowania, w szczególności nieruchomości lub maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej faktycznie wykonuje Pan wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku (tj. sporządzanie na piśmie dokumentacji operatu szacunkowego lub innych opracowań o przykładowych nazwach "operat szacunkowy", "opinia o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego", "opinia o wartości nieruchomości") i czynności te nie obejmują usług w zakresie doradztwa, a wartość sprzedaży w 2022 r. nie przekroczy kwoty 200.000 zł, to będzie miał Pan prawo ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 przy uwzględnieniu warunków wynikających z ww. art. 113 ust. 11 ustawy i niewykonywaniu czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Korzystanie ze zwolnienia możliwe będzie do czasu, gdy wartość sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 nie przekroczy w danym roku podatkowym kwoty 200.000 zł i nie będzie Pan wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, które wykluczają korzystanie z ww. zwolnienia.

Tym samym stanowisko Pana należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii będących przedmiotem zapytania. Inne kwestie przedstawione we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).