0113-KDIPT1-1.4012.571.2019.2.MG - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu w zakresie edukacji przedszkolnej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 listopada 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-1.4012.571.2019.2.MG Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu w zakresie edukacji przedszkolnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części podatku VAT naliczonego dotyczącego zakupu artykułów żywnościowych w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia w całości lub w części podatku VAT naliczonego dotyczącego zakupu artykułów żywnościowych w związku z realizacją projektu pn. "...".

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 listopada 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina realizuje projekt pn. "..." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, Priorytet: RP..., Działanie: RP.... Projekt współfinansowany jest ze środków UE.

Głównym celem projektu jest zapewnienie równego dostępu do wysokiej jakości edukacji przedszkolnej.

Projekt realizuje jednostka organizacyjna Gminy - Zespół Szkolno-Przedszkolny. W umowie zawartej na realizację projektu, w załączniku nr 2 do umowy zostało złożone oświadczenie, iż w związku z realizacją ww. projektu nie będzie można odzyskać kosztów podatku od towarów i usług ujętych w budżecie projektu.

W budżecie projektu zaplanowano koszty wyżywienia dla 14 dzieci. Jednostka realizująca projekt posiada własną kuchnię i stołówkę. W ramach projektu zostaną zakupione artykuły żywnościowe w celu przygotowania posiłków.

Gmina jest po centralizacji VAT od 1 stycznia 2016 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że, Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Faktury dokumentujące nabycie towarów w związku z realizacją projektu będą wystawiane: Nabywca: Gmina, Odbiorca: Zespół Szkolno-Przedszkolny

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o Samorządzie Gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506. z późn. zm.) projekt wpisuje się w zadania własne Gminy.

Zgodnie z art. 106 Prawo oświatowe w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów Zespół Szkolno-Przedszkolny ma zorganizowaną stołówkę szkolną. Korzystanie z posiłków jest odpłatne. Uczniowie ponoszą opłatę tzw. "wsadu do kotła". Zapewnienie posiłków na rzecz uczniów korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabyte w ramach realizowanego projektu towary (artykuły żywnościowe) nie będą wykorzystywane do celów zarobkowych. Nabyte towary będą wykorzystane do przygotowania obiadu dla dzieci z Przedszkola jako tzw. "wsad do kotła". Nabyte towary nie są wykorzystywane przez Gminę do celów działalności gospodarczej. Posiłki dla dzieci w ramach realizowanego projektu są wydawane nieodpłatnie.

Nabyte w ramach realizowanego projektu towary (artykuły żywnościowe) są wykorzystywane przez Gminę za pośrednictwem jej jednostki organizacyjnej do celów innych niż działalność gospodarcza.

Nabyte w ramach realizowanego projektu towary (artykuły żywnościowe) są wykorzystywane przez Gminę za pośrednictwem jej jednostki organizacyjnej tylko do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zakup artykułów żywnościowych w celu przygotowania posiłków dla dzieci z Przedszkola w ramach realizowanego projektu można w całości przyporządkować do wydatków służących czynnościom zwolnionym od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu pn. "..." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, Priorytet: RP..., Działanie: RP..., współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, Gminie, jako podatnikowi VAT, przysługuje prawo do odliczeń podatku VAT naliczonego w całości lub w części dotyczącej zakupu artykułów żywnościowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina realizuje projekt pn. "..." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, Priorytet: RP..., Działanie: RP.... Projekt współfinansowany jest ze środków UE.

Głównym celem projektu jest zapewnienie równego dostępu do wysokiej jakości edukacji przedszkolnej. Projekt realizuje jednostka organizacyjna Gminy - Zespół Szkolno-Przedszkolny. W budżecie projektu zaplanowano koszty wyżywienia dla 14 dzieci. Zespół Szkolno-Przedszkolny realizujący projekt posiada własną kuchnię i stołówkę. W ramach projektu zostaną zakupione artykuły żywnościowe w celu przygotowania posiłków. Gmina jest po centralizacji VAT od 1 stycznia 2016 r., a Zespół Szkolno-Przedszkolny jest objęty centralizacją VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dn. 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego pod warunkiem, że zakupione towary i usługi służą do wykonywania czynności opodatkowanych.

W zakresie prowadzonej działalności stołówki szkolnej Zespół Szkolno-Przedszkolny otrzymuje przychody ze sprzedaży objętej stawką opodatkowaną jak i zwolnioną z podatku VAT.

W związku z powyższym na podstawie art. 86 ustawy, Zespół Szkolno-Przedszkolny korzysta z obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie prowadzonej działalności stołówki szkolnej.

Natomiast odnosząc się do realizowanego projektu pn. "..." zakupione środki żywności służą przygotowaniu posiłków dla dzieci objętych projektem. Wydatki poniesione na zakup żywności w ramach projektu w całości zostaną pokryte ze środków dotacji. Realizator projektu, w tym również Gmina, nie uzyska z tego tytułu żadnych przychodów. Posiłki wydawane są dzieciom nieodpłatnie. Przyjęto więc, że brak jest podstaw do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przy nabyciu towarów i usług w ramach realizacji ww. projektu Gmina nie będzie odliczała podatku VAT, ponieważ w ocenie Gminy nie jest spełniony warunek do uznania tego typu czynności za usługę w rozumieniu art. 8 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Gmina uznała, że realizując zadanie pn. "...", nie ma podstaw prawnych do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy - towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak bowiem wskazano w opisie sprawy, nabyte w ramach realizowanego projektu towary (artykuły żywnościowe) są wykorzystywane przez Gminę za pośrednictwem jej jednostki organizacyjnej tylko do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym Zainteresowanemu nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia w całości lub w części podatku VAT naliczonego dotyczącego zakupu artykułów żywnościowych w związku z realizacją projektu pn. "...", ponieważ towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym wskazano, iż "Nabyte towary nie są wykorzystywane przez Gminę do celów działalności gospodarczej. Nabyte w ramach realizowanego projektu towary (artykuły żywnościowe) są wykorzystywane przez Gminę za pośrednictwem jej jednostki organizacyjnej tylko do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług". Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl