0113-KDIPT1-1.4012.552.2021.2.JK

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 4 października 2021 r. (data wpływu 5 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości stanowiących współwłasność majątkową małżeńską - jest prawidłowe.

27 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości stanowiących współwłasność majątkową małżeńską.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 4 października 2021 r. (data wpływu 5 października 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, położonej w miejscowości... -..., składającej się z działki nr 1, położonej w woj...., w gm.m...., dla której Sąd Rejonowy w... VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr..., obręb nr...., o powierzchni 6,5371 ha, która została nabyta w 2007 r. przez Wnioskodawcę wraz z małżonką do majątku wspólnego małżeńskiego (dalej "Nieruchomość").

Obecnie, Wnioskodawca wraz z małżonką rozważa sprzedaż Nieruchomości do powiązanej z nimi spółki komandytowej.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. W przeszłości, w związku z uznaniem przez właściwy organ podatkowy za czynność opodatkowaną VAT sprzedaży przez Wnioskodawcę w grudniu 2013 r. częściowo zabudowanej nieruchomości położonej w woj...., Wnioskodawca dokonał rejestracji i rozliczył podatek należny zgodnie z ustaleniami organu, jednak w okresie późniejszym został wyrejestrowany jako podatnik VAT i nie prowadził działalności gospodarczej.

Spółka komandytowa, której wspólnikiem jest Wnioskodawca, jako odrębny podmiot prawa, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie związanym z obrotem nieruchomościami.

Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności gospodarczej i stanowi element jej majątku prywatnego (stanowiącego współwłasność majątkową małżeńską).

Wnioskodawca nie dokonywał i nie zamierza dokonywać w odniesieniu do Nieruchomości czynności takich jak:

- wniosek o warunki zabudowy lub zagospodarowania przestrzennego,

- wniosek o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmianę (nieruchomość objęta jest MPZP z 2000 r., zmienionym w 2018 r. bez jakiegokolwiek udziału Wnioskodawcy w procesie jego uchwalania),

- wniosek o wydanie warunków przyłączenia, czy o przyłączenie mediów,

- reklama, marketing czy inne działania informacyjne, zmierzające do pozyskania nabywców dla Nieruchomości.

Wnioskodawca wystąpił o podział Nieruchomości. Na dzień złożenia niniejszego wniosku została wydana nieprawomocna decyzja o podziale Nieruchomości.

Wnioskodawca zamierza zbyć przedmiotową Nieruchomość jednemu nabywcy (powiązanej z nim spółce komandytowej) w ramach jednej transakcji.

W uzupełnieniu Wnioskodawca na pytania Organu:

1. W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że "Wnioskodawca wystąpił o podział Nieruchomości" należy podać: działka lub działki o jakim numerze będzie/będą przedmiotem sprzedaży?

2. Czy nabycie przez Pana działki nr 1 nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy czynność ta była udokumentowana fakturą VAT z wykazaną kwotą VAT?

3. Czy z tytułu nabycia działki nr 1 przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

4. W jaki sposób była/jest wykorzystywana przez Pana działka nr 1, od dnia jej nabycia do dnia jej sprzedaży?

5. Czy działka nr 1 była/jest wykorzystywana przez Pana wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywana była/jest działka, Pan wykonywał - należy podać podstawę prawną zwolnienia?

6. Czy był/jest Pan rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług?

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

7. Czy z działki nr 1dokonywał Pan dostawy produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to czy dostawa tych produktów była opodatkowana czy zwolniona od podatku VAT?

8. Czy grunt (działka przed podziałem oraz działka/działki powstałe w wyniku podziału) był/jest/będzie do dnia sprzedaży przez Pana udostępniany na rzecz osób trzecich na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innych umów - jakich?

9. Jeżeli odpowiedź na pytanie 8 jest twierdząca, to czy udostępnianie miało/ma/będzie miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny i kiedy miało/ma miejsce oraz jak długo trwało/trwa?

10. Jakie dokładnie przeznaczenie wynika z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (o którym mowa we wniosku) dla działki nr 1?

11. Czy na moment sprzedaży działki, która powstanie w wyniku podziału nieruchomości, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego będzie tożsamy z planem zagospodarowania przestrzennego działki nr.? Jeśli nie, należy wskazać, jakie przeznaczenie ww. wydzielonej działki wynikać będzie z nowego planu.

12. Czy miał Pan jakikolwiek wpływ na przeznaczenie działki w ww. planie zagospodarowania przestrzennego?

13. Czy dla działki na dzień sprzedaży będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy, bądź decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741 z późn. zm.)?

14. Jeśli dla ww. działki zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy to należy wskazać, kto o nią wystąpił?

15. Czy zawarł Pan umowę przedwstępną ze Spółką, której jest wspólnikiem przed sprzedażą działki, objętej zakresem pytania?

Jeśli tak, to należy wskazać:

- jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy ciążą/będą ciążyły na Kupującym, a jakie na Sprzedającym?

- czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały/zostaną ustalone warunki, które musiały zostać/będą musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na Nabywcę? Jeśli tak, to jakie?

- czy Wnioskodawczyni udzieliła/udzieli Nabywcom działek pełnomocnictw (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jej imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej nieruchomości?

- jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń Zainteresowana udzieliła/udzieli pełnomocnictw Nabywcom do występowania w Jej imieniu?

14. Czy Pana żona prowadzi działalność gospodarczą, w tym działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług?

15. Czy Pana żona jest z tytułu prowadzenia tej działalności zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT?

Jeżeli odpowiedzi na pytania nr 14-15 są twierdzące to prosimy o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytania nr 16-19.

16. Czy działka została nabyta przez Pana i Pana żonę do majątku prywatnego?

17. Czy działka została nabyta wyłącznie w celu prowadzenia działalności gospodarczej (w tym działalności rolniczej) przez Pana żonę, a Pan nabył ją tylko ze względu na współwłasność małżeńską, czy też nabycia dokonali Państwo w innym celu (jakim)?

18. Czy udziały należące do Pana były również wykorzystywane przez Pana żonę w Jej działalności? Jeżeli tak, to w jaki sposób i na jakiej podstawie?

19. Czy Pana żona wykorzystywała w swojej działalności całą działkę będącą przedmiotem sprzedaży? Jeżeli nie, to prosimy tę kwestię szczegółowo wyjaśnić (kto, co, jaką część i w jaki sposób wykorzystywał).

Wnioskodawca wskazał:

1. Przedmiotem sprzedaży będą działki o następujących numerach 1/9; 1/10; 1/11;1/12; 1/13; 1/14; 1/15; 1/16; 1/17; 1/18; 1/19; 1/20; 1/21;1/22; 1/23; 1/24; 1/25; 1/26; 1/27; 1/28; 1/29; 1/30; 1/31;1/32; 1/33; 1/34; 1/35; 1/36; 1/37; 1/38; 1/39; 1/40; 1/41;1/42; 1/43; 1/44; 1/45; 1/46; 1/47; 1/48.

2. Nabycie działki nr 1 nastąpiło od dwóch osób fizycznych, w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej "VAT"), a czynność ta została opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.).

3. Z tytułu nabycia działki nr 1 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

4. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę od dnia zakupu.

5. Działka nr 1 nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów działalności zwolnionej od VAT.

6. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym.

7. Z działki nr 1 Wnioskodawca nie dokonywał dostawy produktów rolnych.

8. Działka przed podziałem ani działki powstałe w wyniku podziału nie były i nie są do dnia sprzedaży udostępniane na rzecz osób trzecich na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innych umów.

9. Nie dotyczy.

10. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (o którym mowa we wniosku) dla działki nr 1 wynika przeznaczenie pod budownictwo mieszkaniowe.

11. Plan dla działek po podziale jest tożsamy z planem działki przed podziałem co do przeznaczenia terenu pod budownictwo jednorodzinne, z różnicą polegającą na powierzchni działek przeznaczonych pod zabudowę. W poprzednim planie na części działki 1, działki wyznaczone pod zabudowę miały nieznacznie większą powierzchnię.

12. Wnioskodawca nie miał jakiegokolwiek wpływu na przeznaczenie działki w ww. planie zagospodarowania przestrzennego.

13. Dla działki na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy, bądź decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741 z późn. zm.).

14. Nie dotyczy.

15. Wnioskodawca nie zawarł umowy przedwstępnej ze Spółką, której jest wspólnikiem, przed sprzedażą działki.

16. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

17. Żona Wnioskodawcy nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

18. Nie dotyczy.

19. Nie dotyczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usługi (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (w świetle definicji ustawy o VAT, zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla oceny czy konkretne świadczenie podlega opodatkowaniu VAT, kluczowe jest aby czynności te były wykonywane przez ten podmiot działający w charakterze podatnika VAT.

Jak wynika z orzecznictwa sądów administracyjnych oraz licznych stanowisk organów podatkowych, dla uznania, że w związku z konkretną transakcją określony podmiot występuje w charakterze podatnika VAT, istotne jest aby wykonywał on aktywne działania właściwe podmiotom profesjonalnie trudniącym się tego rodzaju świadczeniami.

Okoliczności dokonania tych czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Na gruncie tego przepisu, działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością (częstotliwością) i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Nie jest natomiast działalnością gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, kluczowe jest wykonywanie działalności w tym zakresie w sposób częstotliwy/powtarzający się. Zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony powinien być przy tym ujawniony już w momencie nabycia zbywanego towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do rozważanej transakcji sprzedaży, której przedmiotem będzie Nieruchomość, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT.

W ramach planowanej transakcji Wnioskodawca nie będzie wykonywał jakichkolwiek aktywnych działań, w tym czynności właściwych dla usług podmiotu zawodowo trudniącego się obrotem nieruchomościami. W szczególności Wnioskodawca nie będzie zamieszczał ogłoszeń w prasie, nie będzie podejmował jakichkolwiek czynności ani angażował dodatkowych środków, zmierzających do ulepszenia/modernizacji lub zwiększenia atrakcyjności Nieruchomości. Powyższe po części wynika z faktu, że sprzedaż będzie następowała do podmiotu powiązanego z Wnioskodawcą.

Działalność Wnioskodawcy (w związku ze sprzedażą Nieruchomości) nie będzie miała charakteru działalności zorganizowanej ani częstotliwej - sprzedaż będzie realizowana wyłącznie jednorazowo i nie będzie powtarzalna.

Opisane powyżej stanowisko Wnioskodawcy jest potwierdzane w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w zbliżonych stanach faktycznych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2019 r. (0111-KDIB3-2.4012.791.2018.2.MGO), w której organ stwierdził: "Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym".

Podobne stanowisko zostało przedstawione przykładowo w interpretacji indywidualnej z 22 września 2015 r. (nr IBPP1/4512-541/15/MG) czy interpretacji indywidualnej z 2 lutego 2016 r. (nr IPPP3/4512-951/15-4/PC).

Analogiczne stanowisko co do przesłanek uznania zbycia nieruchomości własnej za działanie w charakterze podatnika podsumował także NSA w wyroku w sprawie I FSK 13/11 z 10 listopada 2011 r. zapadłym po wyroku TSUE w sprawie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE") z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 (Jarosław Słaby oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie). W wyroku tym, NSA stwierdził: "W tym zakresie w pełni aktualne są tezy zawarte w powołanym powyżej wyroku NSA w sprawie I FPS 3/07 oraz następujących po tym wyroku orzeczeniach NSA (np. wyroku z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt I FSK 1043/08, publ. ONSAiWSA 2010/6/121) wskazujące na kryteria, jakim należy kierować się przy określaniu, że w takich przypadkach mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, a nie z zarządem majątkiem prywatnym. Uwzględnić zatem w tym przedmiocie należy, że:

1. Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W powyższym zakresie nie jest natomiast możliwe przyjęcie z góry konkretnych założeń, modelowego rozwiązania, mającego zastosowanie w każdym przypadku.

2. Wykonanie danej czynności (w przypadku sprzedaży działki budowlanej lub przeznaczonej pod zabudowę) jednorazowo jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku to tego gruntu.

3. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną; przesłanka "stałości" działalności gospodarczej wynika z porównania art. 9 i art. 12. Dyrektywy 112, gdyż skoro art. 12 wprowadza, jako zasadę szczególną, możliwość uznania za podatnika także podmiotów wykonujących działalność gospodarczą w sposób sporadyczny (okazjonalny), to oznacza, iż zasadą ogólną jest, by działalność gospodarcza musiała być wykonywana w sposób niesporadyczny (stały).

4. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych.

5. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

6. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

7. Fakt podjęcia, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

8. Na taki rodzaj działalności wskazywać mogą także takie działania, jak uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, zwłaszcza w sytuacji, gdy sprzedawca jest już podatnikiem w zakresie usług budowlanych, developerskich czy innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze."

Biorąc pod uwagę powyższe, z uwagi na fakt, że sprzedaż Nieruchomości nie będzie dokonywana przez Wnioskodawcę działającego w charakterze podatnika VAT, sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usługi (VAT).

Na powyższe nie może mieć wpływu fakt, że w przeszłości Wnioskodawca posiadał status zarejestrowanego podatnika VAT (co miało miejsce przeszło 8 lat temu, w odniesieniu do jednej czynności zbycia innej nieruchomości). Jak bowiem Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, Nieruchomość została nabyta do wspólnego majątku małżeńskiego, a Wnioskodawca nie podejmował w odniesieniu do tej nieruchomości czynności, które mogłyby powodować uznanie Wnioskodawcy za działającego w charakterze podatnika podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE", państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej.

Stosownie do art. 198 ustawy - Kodeks cywilny, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

W myśl art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż pięć lat. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze pięć lat; przedłużenie można ponowić.

Z regulacji art. 211 tej ustawy wynika, że każdy ze współwłaścicieli może żądać, aby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy, albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu cywilnego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

W myśl art. 46 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy

ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. "Teren budowlany" to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki istotne jest, czy Sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie

(C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne - jak wskazał TSUE - dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym". Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, składającej się z działki nr 1, która została nabyta w 2007 r. przez Wnioskodawcę wraz z małżonką do majątku wspólnego małżeńskiego. Obecnie, Wnioskodawca wraz z małżonką rozważa sprzedaż Nieruchomości do powiązanej z nimi spółki komandytowej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. W przeszłości, w związku z uznaniem przez właściwy organ podatkowy za czynność opodatkowaną VAT sprzedaży przez Wnioskodawcę w grudniu 2013 r. częściowo zabudowanej nieruchomości położonej w woj...., Wnioskodawca dokonał rejestracji i rozliczył podatek należny zgodnie z ustaleniami organu, jednak w okresie późniejszym został wyrejestrowany jako podatnik VAT i nie prowadził działalności gospodarczej. Spółka komandytowa, której wspólnikiem jest Wnioskodawca, jako odrębny podmiot prawa, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie związanym z obrotem nieruchomościami. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności gospodarczej i stanowi element jej majątku prywatnego (stanowiącego współwłasność majątkową małżeńską).

Wnioskodawca nie dokonywał i nie zamierza dokonywać w odniesieniu do Nieruchomości czynności takich jak:

- wniosek o warunki zabudowy lub zagospodarowania przestrzennego,

- wniosek o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmianę (nieruchomość objęta jest MPZP z 2000 r., zmienionym w 2018 r. bez jakiegokolwiek udziału Wnioskodawczym w procesie jego uchwalania),

- wniosek o wydanie warunków przyłączenia, czy o przyłączenie mediów,

- reklama, marketing czy inne działania informacyjne, zmierzające do pozyskania nabywców dla Nieruchomości.

Wnioskodawca wystąpił o podział Nieruchomości. Na dzień złożenia niniejszego wniosku została wydana nieprawomocna decyzja o podziale Nieruchomości. Wnioskodawca zamierza zbyć przedmiotową Nieruchomość jednemu nabywcy (powiązanej z nim spółce komandytowej) w ramach jednej transakcji. Przedmiotem sprzedaży będą działki nr 1/9; 1/10; 1/11; 1/12; 1/13; 1/14; 1/15; 1/16; 1/17; 1/18; 1/19; 1/20; 1/21; 1/22; 1/23; 1/24; 1/25; 1/26; 1/27; 1/28; 1/29; 1/30; 1/31; 1/32; 1/33; 1/34; 1/35; 1/36; 1/37; 1/38; 1/39; 1/40; 1/41; 1/42; 1/43; 1/44; 1/45; 1/46; 1/47; 1/48. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę od dnia zakupu. Działka nr 1 nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów działalności zwolnionej od VAT. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym. Z działki nr 1 Wnioskodawca nie dokonywał dostawy produktów rolnych. Działka przed podziałem ani działki powstałe w wyniku podziału nie były i nie są do dnia sprzedaży udostępniane na rzecz osób trzecich na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innych umów". Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (o którym mowa we wniosku) dla działki nr 1 wynika przeznaczenie pod budownictwo mieszkaniowe. Plan dla działek po podziale jest tożsamy z planem działki przed podziałem co do przeznaczenia terenu pod budownictwo jednorodzinne, z różnicą polegającą na powierzchni działek przeznaczonych pod zabudowę. W poprzednim planie na części działki 1, działki wyznaczone pod zabudowę miały nieznacznie większą powierzchnię. Wnioskodawca nie miał jakiegokolwiek wpływu na przeznaczenie działki w ww. planie zagospodarowania przestrzennego. Dla działki na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy, bądź decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wnioskodawca nie zawarł umowy przedwstępnej ze Spółką, której jest wspólnikiem, przed sprzedażą działki.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż ww. Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usługi.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w tym miejscu należy ustalić, czy dokonując sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku, objętych współwłasnością majątkową małżeńską, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowana podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest współwłaścicielką niezabudowanej Nieruchomości gruntowej, składającej się z działki nr 1, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą, o powierzchni 6,5371 ha, która została nabyta w roku 2007 przez Wnioskodawczynię wraz z małżonkiem do majątku wspólnego małżeńskiego. Nabycie działki nr 1 nastąpiło od dwóch osób fizycznych, w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a czynność ta została opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z tytułu nabycia działki nr 1 Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT. Ponadto Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię od dnia zakupu oraz nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów działalności zwolnionej od VAT. Należy podkreślić, że Nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do wykonywania działalności gospodarczej i stanowi element jej majątku prywatnego (stanowiącego współwłasność majątkową małżeńską). Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i z działki nr 1 nie dokonywał dostawy produktów rolnych. Wnioskodawca jedynie wystąpił o podział działki nr 1 - wydzielając z niej 40 działek o numerach: 1/9; 1/10; 1/11; 1/12; 1/13; 1/14; 1/15; 1/16; 1/17; 1/18; 1/19; 1/20; 1/21; 1/22; 1/23; 1/24; 1/25; 1/26; 1/27; 1/28; 1/29; 1/30; 1/31; 1/32; 1/33; 1/34; 1/35; 1/36; 1/37; 1/38; 1/39; 1/40; 1/41; 1/42; 1/43; 1/44; 1/45; 1/46; 1/47; 1/48.Należy podkreślić, że działka przed podziałem, ani działki powstałe w wyniku podziału nie była/były i nie są do dnia sprzedaży udostępniana/udostępniane na rzecz osób trzecich na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innych umów. Wskazać należy, że Wnioskodawca nie miał udziału w procesie uchwalania i zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przez Gminę działki nr 1. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 1 wynika przeznaczenie pod budownictwo mieszkaniowe. Plan dla działek po podziale jest tożsamy z planem działki przed podziałem co do przeznaczenia terenu pod budownictwo jednorodzinne, z różnicą polegającą na powierzchni działek przeznaczonych pod zabudowę. Tak więc Wnioskodawca, ani samodzielnie, ani też poprzez działanie osoby trzeciej nie podjął żadnych działań mających na celu doprowadzenie do uatrakcyjnienia charakteru inwestycyjnego ww. działek. Z kolei dla ww. działek na dzień sprzedaży nie będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy, bądź decyzja o lokalizacji inwestycji celu o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wnioskodawca we wniosku wskazał, że nie zawarł umowy przedwstępnej ze Spółką, której jest wspólnikiem, przed sprzedażą działki nr 1, z której zostało wydzielonych 40 działek.Poza czynnościami związanymi z podziałem, Zainteresowany nie zamierza składać wniosku o wydanie warunków przyłączenia, czy o przyłączenie mediów oraz prowadzić działań informacyjnych (reklama, marketing, inne), zmierzających do pozyskania nabywców dla Nieruchomości. Zatem Wnioskodawca nie zaangażował środków podobnych do tych, które wykorzystałyby osoby profesjonalnie zajmujące się obrotem nieruchomościami.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie działa jak handlowiec, a podjęte przez Niego czynności stanowią jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego majątku prywatnego.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie sprzedaży ww. działek, objętych współwłasnością majątkową małżeńską, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Zainteresowany nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowany sprzedając ww. działki objęte współwłasnością majątkową małżeńską będzie korzystać z przysługującego Mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca dokonując sprzedaży ww. działek, objętych współwłasnością majątkową małżeńską, będzie korzystać z przysługującego Mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek, a dostawę tych działek - cech czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, sprzedaż ww. działek, będących przedmiotem wniosku, objętych współwłasnością majątkową małżeńską, można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, gdyż okoliczności sprawy nie wskazują na wykorzystywanie ww. działek dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. działek objętych współwłasnością majątkową małżeńską, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla małżonki Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.