0113-KDIPT1-1.4012.540.2020.2.MG - Zwolnienie z VAT usług dyrygenta.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2020 r. (według daty wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2020 r. (data wpływu 29 września 200 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy świadczonych usług.

Przedmiotowy wniosek uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2020 r. (data wpływu 29 września 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca informuje, że jest dyrygentem i indywidualnym wykonawcą. Zainteresowany otrzymuje honorarium za świadczone usługi. Zgodnie z zapisami ustawy Wnioskodawca prowadzi działalność jako indywidualny twórca i artysta, gdzie będąc dyrygentem świadczy usługi kulturalne jako indywidualny twórca. Czynność dyrygowania to tzw. język informacji wyrażonej ruchem rąk, w schematach rytmicznych, który scala cały zespół. Ruchy rąk dostosowane są do tempa wykonywanego utworu, gdzie ruchy dyrygenta pokrywają się z dynamiką utworu, pomysł na indywidualną interpretację, gdzie wyznacznikiem jest pobudzenie muzycznych emocji, co tym samym tworzy wyraz artystyczny utworu. Członkowie orkiestry zatrudnieni są na umowach o dzieło, w ilości niezbędnych osób do utworzenia orkiestry i wykonywaniu utworu na danej imprezie kulturalnej. Wydatki orkiestry obejmują koszty przejazdów, strojów dla całej ekipy muzycznej. Orkiestra "sama się ustanowiła", gdzie działalność sklasyfikowała się jako działalność twórcza, gdzie indziej niesklasyfikowana. Organizowane imprezy kulturalne odbywają się w lokalach wynajętych bądź udostępnionych przez organizatorów (stanowi to koszt działalności gospodarczej). Świadczone usługi polegają na komponowaniu, aranżowaniu i artystycznym wykonaniu (dyrygent muzyk). Występy orkiestry składają się z własnej twórczości artystycznej, aranżacyjnej oraz występu artystycznego, muzyków wykonawców, artystycznego wykonania wokalnego i instrumentalnego. Orkiestra nie jest organizatorem imprez kulturalnych. Nie sprzedaje biletów wstępu. Jest zindywidualizowaną jednostką wykonującą szczególne funkcje i jako podmiot świadczy usługi kulturalne. Działa pod egidą instytucji jako podmiot świadczący usługi kulturalne dla różnych podmiotów prawa publicznego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

* Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

* Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą (artystyczną) polegająca na kierowaniu orkiestrą. Jest Wykonawcą kierując orkiestrą utworzoną przez siebie pod nazwą "...". Członkowie orkiestry zatrudniani są na umowach o dzieło, gdzie ilość zatrudnianych osób uzależniona jest od składu nieodzownego do wykonywania utworu na danej imprezie.

Wydatki orkiestry ponoszone są przez Wnioskodawcę jak ubiór, przejazdy na imprezy, układanie repertuaru dla każdej organizowanej imprezy tworzony jest po konsultacji z organizatorem usługi. Działalność sklasyfikowana jako działalność twórcza, gdzie innej niesklasyfikowana. Imprezy odbywają się w lokalach wynajętych lub udostępnionych przez organizatora.

Wnioskodawca nadmienił, że występ składa się z własnej twórczości artystycznej, aranżacyjnej oraz występu artystycznego muzyków wykonawców, artystycznego wykonania wokalnego i instrumentalnego.

Orkiestra nie organizuje imprez, nie sprzedaje biletów, działa pod egidą instytucji jako podmiot świadczący usługi kulturalne dla różnych podmiotów prawa publicznego

Wnioskodawca jest indywidualnym twórcą - wykonawcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.

Za wykonywane prace Wnioskodawca otrzymuje honorarium.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonywane usługi korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), świadczone usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług zgodnie z zapisami ustawy - art. 43 ust. 1.

W zapisach ustawy wskazano art. 43 ust. 1 pkt 33b "zwalnia się od podatku usługi świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorarium, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE - art. 132.

Świadczone usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług zgodnie z zapisem ustawy art. 43 ust. 1 pkt 33 litera b, który to zapis ustawodawcy wskazuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., 106).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zwolnienie określone w ww. przepisie ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Powyższe unormowanie odsyła wprost do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego - w myśl art. 1 ust. 1 pkt 7 i 8 ww. ustawy - są utwory muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne.

Według art. 8 ust. 1-3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Jak stanowi art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania (art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Z powołanych powyżej przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie "przejaw działalności twórczej", należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą (artystyczną) polegająca na kierowaniu orkiestrą. Będąc dyrygentem świadczy usługi kulturalne jako indywidualny twórca. Wnioskodawca jest indywidualnym twórcą - wykonawcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zainteresowany jest wykonawcą kierując orkiestrą utworzoną przez siebie pod nazwą "...". Występ składa się z własnej twórczości artystycznej, aranżacyjnej oraz występu artystycznego muzyków wykonawców, artystycznego wykonania wokalnego i instrumentalnego. Za wykonywane prace Wnioskodawca otrzymuje honorarium.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca świadczy usługi kulturalne jako indywidualny twórca - wykonawca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które wynagradzane są formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy Wnioskodawca faktycznie działa jako indywidualny twórca - wykonawca.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.