0113-KDIPT1-1.4012.410.2020.2.MH - Brak obowiązku odprowadzenia podatku VAT przy sprzedaży działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2020 r. (data wpływu 22 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku odprowadzenia podatku VAT przy sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku odprowadzenia podatku VAT przy sprzedaży działek.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 lipca 2020 r. (data wpływu 22 lipca 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W dniu 2015 Wnioskodawczyni odziedziczyła po babci, wspólnie ze swoją ciotką udział wynoszący 1/4 całości działki rolnej przy ul.... (udział 1/8 dla każdej z nich). Następnie w 2017 r. postanowieniem Sądu zniesiona została częściowa współwłasność działki, po którym to zniesieni współwłasności pomiędzy dalszymi członkami rodziny Wnioskodawczyni została przydzielona 1/4 działki (3696 m²) we współwłasności z ciotką (po zniesieniu współwłasności powstała działka przy ul........). Działka została rolna. Chcąc znieść współwłasność powstałej po podziale działki nr, Wnioskodawczyni wspólnie z ciotką wystąpiły o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, na podstawie geodezyjnego projektu podziału, który zakładał utworzenie 6 równych działek, a następnie na podstawie aktu notarialnego zniosły współwłasność między sobą, dzieląc się po 3 działki dla każdej z nich.

Obecnie Wnioskodawczyni jest właścicielką 3 działek z których jedną chce sprzedać w tym roku. Pozostałe 2 działki Wnioskodawczyni nie wyklucza również sprzedać w bliżej nieokreślonym czasie. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie zmieniała warunków zabudowy.

W uzupełnieniu wniosku na pytanie nr 1 zawarte w wezwaniu tut. Organu: "Która działka/działki jest/są objęte zakresem pytania (należy wskazać numer/numery działki/działek)?" Wnioskodawczyni wskazała: "Działki objęte wnioskiem to nr..."

Na pytanie nr 2 wezwania: "Kiedy Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży działek - należy wskazać miesiąc i rok?" Wnioskodawczyni wskazała: "Działkę...... zamierzam sprzedać w sierpniu 2020 (na podstawie zawartej z Nabywcą umowy przedwstępnej), działkę nr.........zamierzam sprzedać do grudnia 2020 (jednak ustalenia co do jej sprzedaży z Nabywcą są tylko ustane)".

Na pytanie nr 3 wezwania: "W jaki sposób/do jakich celów działka przed podziałem oraz działki powstałe w wyniku jej podziału były/będą wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do dnia ich sprzedaży?" Wnioskodawczyni wskazała: "Działki w ogóle nie były przeze mnie wykorzystywane. Od wielu lat są w niezmienionym stanie, który uniemożliwia ich wykorzystywanie (są porośnięte trawą i krzakami). Póki co nie mam planów ich wykorzystania."

Na pytanie nr 4 wezwania: "Czy Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?" Wnioskodawczyni wskazała: "Nie jestem czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów ki usług (nigdy nie byłam)."

Na pytanie nr 5 wezwania: "Czy działka przed podziałem lub działki powstałe w wyniku jej podziału były wykorzystywane w prowadzeniu przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.)?" Wnioskodawczyni wskazała: "Ani przed podziałem, ani po podziale działki nie były przeze mnie wykorzystywane w żaden sposób."

Na pytanie nr 6 wezwania: "Czy Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług?" Wnioskodawczyni wskazała: "Nie jestem rolnikiem."

Na pytanie nr 7: "Czy z działki przed podziałem lub z działek powstałych w wyniku jej podziału Wnioskodawczyni dokonywała dostawy produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług?" Wnioskodawczyni wskazała: "Nie dokonywałam dostawy produktów rolnych z działek przed podziałem, ani po podziale."

Na pytanie nr 8: "Jeśli tak, to czy dostawa tych produktów była opodatkowana czy zwolniona od podatku VAT?" Wnioskodawczyni wskazała: "-."

Na pytanie nr 9: "Czy działki objęte zakresem pytania są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były ww. działki, wykonywała Wnioskodawczyni - należy podać podstawę prawną zwolnienia?" Wnioskodawczyni wskazała: "Działki w ogóle nie są przeze mnie wykorzystywane."

Na pytanie nr 10: "Czy działki objęte zakresem pytania są działkami niezabudowanymi?" Wnioskodawczyni wskazała: "Działki objęte pytaniem są niezabudowane."

Na pytanie nr 11: "Czy przed sprzedażą działek Wnioskodawczyni poczyniła/zamierza poczynić jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości działek (np. wyposażenie ich w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej)?" Wnioskodawczyni wskazała: "Nie wyposażyłam działek w żadne elementy uzbrojenia i nie planuję tego zrobić. Nabywcy, po kupnie będą uzbrajać działki."

Na pytanie nr 12: "Czy Wnioskodawczyni udostępniała działkę przed podziałem lub działki powstałe w wyniku jej podziału na rzecz osób trzecich na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innych umów - jakich?" Wnioskodawczyni wskazała: "Nigdy nie udostępniałam działek osobom trzecim na żadnej podstawie."

Na pytanie nr 13: "Jeżeli odpowiedź na pytanie 12 jest twierdząca, to czy udostępnianie będzie miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny?" Wnioskodawczyni wskazała: "-."

Na pytanie nr 14: "Czy Wnioskodawczyni przed sprzedażą działki/działek zawarła/zamierza zawrzeć z Nabywcą umowę przedwstępną sprzedaży działki/działek? Jeżeli tak, to należy wskazać, w zakresie których numerów działek." Wnioskodawczyni wskazała: "Przed sprzedażą działki nr.......... zawarłam z Nabywcą umowę przedwstępną notarialną. Z terminem sprzedaży do 30.08.2020. (umowa zawarta została 30 grudnia 2019 r.). Natomiast odnośnie sprzedaży działki nr......... nie zawarłam żadnej umowy, a jedynie ustne ustalenia (nie wiążące mnie, ani Nabywcy ostatecznie)."

Na pytanie nr 15: "Jeśli Wnioskodawczyni zawarła z Nabywcą umowę przedwstępną, to należy wskazać:

c. "Jest to zwykła umowa przedwstępna, zobowiązująca mnie do przeniesienia własności na Nabywcę, a Nabywcę do zapłaty ceny.

d. Umowa nie została zawarta pod żadnym warunkiem odległy termin od dnia jej zawarcia do przeniesienia własności wynika z tego, że Nabywca bierze kredyt na działkę i potrzebował tyle czasu na uregulowanie swoich zobowiązań z bankami."

Na pytanie nr 16: "Czy przed sprzedażą działki/działek Wnioskodawczyni udzieliła/zamierza udzielić Nabywcy ww. działki/działek pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jej imieniu w sprawach dotyczących działki/działek?

Na pytanie nr 17: "Czy Wnioskodawczyni podejmowała działania marketingowe w celu znalezienia nabywców działki/działek? Jeżeli tak to należy wskazać jakie." Wnioskodawczyni wskazała: "W celu znalezienia Nabywcy na działkę, postawiłam na działce własnoręcznie zrobioną tablicę z moim nr telefonu."

Na pytanie nr 18: "Czy nabycie działki, z której wydzielono m.in. działki nr...... nastąpiło w drodze transakcji opodatkowanych, zwolnionych czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?" Wnioskodawczyni wskazała: "Nabycie działki, z której wydzielono działki nr....... nastąpiło przez sądowe zniesienie współwłasności z członkami dalszej rodziny. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat (podział w naturze, każdy dostał działki o jednakowym metrażu i wartości). Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu VAT."

Na pytanie nr 19: "Czy z tytułu nabycia działki wystawiono fakturę z naliczonym podatkiem VAT?" Wnioskodawczyni wskazała: "Z tytułu nabycia działki nie wystawiono faktury VAT, nabycie nastąpiło na podstawie aktu notarialnego zniesienia współwłasności bez spłat."

Na pytanie nr 20: "Czy z tytułu nabycia działki Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?" Wnioskodawczyni wskazała: "Z tytułu nabycia działki nie przysługiwało mi prawo do obniżenia podatku należnego."

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy jeśli Wnioskodawczyni sprzeda do końca roku 2020 dwie działki, to sprzedaż ta będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek nie powinna podlegać pod opodatkowanie podatkiem VAT.

Działki, które Wnioskodawczyni posiada nabyła w drodze dziedziczenia po babci do majątku osobistego. Ich podziału Wnioskodawczyni dokonała wspólnie z ciotką dla zniesienia współwłasności między nimi, a także lepszego wykorzystania ich na własne cele.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zatem płatnikiem podatku VAT. Sprzedaż działek jest dla Wnioskodawczyni zajściem incydentalnym, tym bardziej, że Wnioskodawczyni posiada je od wielu lat i jeszcze nie udało jej się sprzedać żadnej z nich.

Na podstawie przepisów o podatku dochodowym od sprzedaży nieruchomości nie obowiązuje Wnioskodawczynię również podatek dochodowy od ich sprzedaży, ponieważ babcia Wnioskodawczyni, po której działki odziedziczyła nabyła własność tych działek ok 50 lat temu, również dziedzicząc po swoich rodzicach, co dowodzi, że działki te nigdy nie zostały nabyte w celach zarobkowych.

W związku z powyższym, według wiedzy Wnioskodawczyni nie powinna odprowadzać podatku VAT od sprzedanych działek. Podział działek został dokonany w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą, ale dla potrzeb rozliczeń Wnioskodawczyni. Gdyby Wnioskodawczyni jej nie podzieliła i sprzedała jako jedną, nie byłoby podejrzeń odnośnie działalności gospodarczej, podzielenie zaś tej samej działki stwarza wątpliwości.

Sprzedaż dziedziczonej działki, to jedynie wyzbywanie się majątku prywatnego i jest to działanie sporadyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE", państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z powyższych wyroków TSUE wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Niemniej jednak o tym, że działania prowadzone przez sprzedawcę gruntu przybierają profesjonalną formę decydować może również sposób wykorzystywania gruntu, stąd - jak zaznaczono powyżej - niezbędna jest każdorazowa ocena okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych regulacji prawnych oraz wskazanego orzecznictwa, prowadzi do wniosku, że w związku z planowaną sprzedażą działek nr......., Wnioskodawczyni nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawczyni odziedziczyła po babci, wspólnie ze swoją ciotką udział wynoszący 1/4 całości działki rolnej nr....... Obecnie Wnioskodawczyni jest właścicielką 3 działek nr....... Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie zmieniała warunków zabudowy. Działki w ogóle nie były przez Wnioskodawczynię wykorzystywane. Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów ki usług. Ani przed podziałem, ani po podziale działki nie były przez Wnioskodawczynię wykorzystywane w żaden sposób. Wnioskodawczyni nie jestem rolnikiem. Wnioskodawczyni nie dokonywała dostawy produktów rolnych z działek przed podziałem, ani po podziale. Działki objęte pytaniem są niezabudowane. Wnioskodawczyni nie wyposażyła działek w żadne elementy uzbrojenia i nie planuję tego zrobić. Nabywcy, po kupnie będą uzbrajać działki. Wnioskodawczyni nigdy nie udostępniała działek osobom trzecim na żadnej podstawie. Wnioskodawczyni przed sprzedażą działek nr...... zawarła z Nabywcą umowę przedwstępną notarialną. Z terminem sprzedaży do 30.08.2020. (umowa zawarta została 30 grudnia 2019 r.). Natomiast odnośnie sprzedaży działki........ Wnioskodawczyni nie zawarła żadnej umowy, a jedynie ustne ustalenia (nie wiążące Wnioskodawczynię, ani Nabywcy ostatecznie). Jest to zwykła umowa przedwstępna, zobowiązująca Wnioskodawczynię do przeniesienia własności na Nabywcę, a Nabywcę do zapłaty ceny. W celu znalezienia Nabywcy na działkę, Wnioskodawczyni postawiła na działce własnoręcznie zrobioną tablicę ze swoim nr telefonu. Nabycie działki, z której wydzielono działki nr......... nastąpiło przez sądowe zniesienie współwłasności z członkami dalszej rodziny. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat (podział w naturze, każdy dostał działki o jednakowym metrażu i wartości). Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu VAT. Z tytułu nabycia działki nie wystawiono faktury VAT, nabycie nastąpiło na podstawie aktu notarialnego zniesienia współwłasności bez spłat. Z tytułu nabycia działki nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do obniżenia podatku należnego.

Z powołanych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), natomiast w rozpatrywanej sprawie nie występuje zbiór tych zorganizowanych działań. Zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży działki nr.......... oraz ustne ustalenia odnośnie sprzedaży działki nr.........., nie powoduje, że należy uznać Wnioskodawczynię za osobę podejmującą aktywne działania w celu dokonania sprzedaży gruntu, angażującą środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Stąd też planowana transakcja stanowić będzie działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym, planowana sprzedaż działek nr......, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.