0113-KDIPT1-1.4012.376.2020.4.MH - Zwolnienie limitowe z VAT - usługi akwizycyjne.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 sierpnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-1.4012.376.2020.4.MH Zwolnienie limitowe z VAT - usługi akwizycyjne.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2020 r. (data wpływu 19 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej:

* podatku dochodowego od osób fizycznych

* podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na akwizycji w imieniu i na rzecz zleceniodawcy. Usługa polegać będzie na prezentacji towaru i usług, podpisywaniu umów kupna-sprzedaży, w szczególności dotyczyć będzie to instalacji fotowoltaicznych, urządzeń elektronicznych i elektrycznych oraz usług związanych z projektowaniem i naprawą. Wnioskodawca zamierza posługiwać się kodami PKD 47.99Z i/lub 46.90Z.

W uzupełnieniu wniosku na pytanie zawarte w wezwaniu tut. Organu: Od kiedy Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej?" Wnioskodawca wskazał: "Od stycznia 2020 r."

Na pytanie Organu: "Czy Wnioskodawca rozpocznie prowadzenie działalność gospodarczej, o której mowa we wniosku, w 2020 r.?" Wnioskodawca wskazał: "NIE".

Na pytanie Organu: "Czy przewidywana wartość sprzedaży Wnioskodawcy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2020 r., nie przekroczy kwoty 200.000,00 zł?" Wnioskodawca wskazał: "NIE".

Na pytanie Organu: "Czy Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej będzie dokonywał dostawy towarów oraz świadczenia usług innych, niż usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku? Jeśli tak, należy wskazać jakich oraz czy korzystają one ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT i na podstawie jakich przepisów?" Wnioskodawca wskazał: "Tak usługi pod kodem PKD 33.14z. Na podstawie przepisów art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, przedsiębiorca może korzystać ze zwolnienia z VAT ze względu na limit obrotów - 200.000 zł."

Na pytanie Organu: "Czy Wnioskodawca będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług." Wnioskodawca wskazał: "NIE"

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy właściwe jest zwolnienie z VAT do limitu 200.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), do wysokości 200.000 Wnioskodawca może być zwolniony z podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zamierza prowadzić działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług akwizycyjnych, w imieniu i na rzecz zleceniodawcy. Usługi Wnioskodawcy polegać będą na prezentowaniu asortymentu elektronicznego stosowanego w fotowoltaice i ewentualnie usług towarzyszących (np. projektowanie). Ww. czynności mieścić się będą w PKD 47,99z i/lub 46.90z. Dodatkowo Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi, które podlegać będą PKD 33.14z, tzn. naprawie instalacji fotowoltaicznych oraz innych urządzeń podlegających pod ww. PKD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

* energii elektrycznej (CN 271600000),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu,

f.

następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

* preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

* komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

* urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),

* maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g.

hurtowych i detalicznych części do:

* pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),

* motocykli (PKWiU 45.4);

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie,

d.

ściągania długów, w tym factoringu;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z powyższych regulacji wynika, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, nie korzystają podatnicy świadczący m.in. usługi prawnicze oraz usługi doradztwa.

Zauważyć należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do ustawy, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o ww. zwolnieniu decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na akwizycji w imieniu i na rzecz zleceniodawcy. Usługa polegać będzie na prezentacji towaru i usług, podpisywaniu umów kupna-sprzedaży, w szczególności dotyczyć będzie to instalacji fotowoltaicznych, urządzeń elektronicznych i elektrycznych oraz usług związanych z projektowaniem i naprawą. Wnioskodawca wskazał, że nie rozpocznie prowadzenie działalność gospodarczej w 2020 r., zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej od stycznia 2020 r. Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej w ww. zakresie w styczniu 2021 r., będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem treści art. 113 ust. 9 ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego (2021) wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, obejmującej ww. usługi przekroczy kwotę 200.000 zł wyliczoną w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym - stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy - ww. zwolnienie straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia Wnioskodawca również straci, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek czynność, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Przedmiotową interpretacją rozpatrzono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl