0113-KDIPT1-1.4012.368.2017.2.MSU - Zwolnienie z VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkami po byłej Spółdzielni Kółek Rolniczych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego.... 19 czerwca 2017 r., data wpływu do Krajowej Informacji Skarbowej 27 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2017 r. (data wpływu 24 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkami po byłej Spółdzielni Kółek Rolniczych - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 czerwca 2017 r. do Urzędu Skarbowego w Kazimierzy Wielkiej wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkami po byłej Spółdzielni Kółek Rolniczych. Wniosek przesłano do Krajowej Informacji Skarbowej celem rozpatrzenia zgodnie z właściwością (data wpływu 27 czerwca 2017 r.).

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 lipca 2017 r. (data wpływu 24 lipca 2017 r.) na druku ORD-IN o wszystkie wymagane elementy w tym m.in. doprecyzowanie opisu sprawy, przedstawienie pytania oraz własnego stanowiska oraz uiszczenie opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Gmina.... jako jednostka samorządu terytorialnego zamierza sprzedać nieruchomość zabudowaną budynkami po byłej Spółdzielni Kółek Rolniczych w miejscowości...., oznaczoną w rejestrze ewidencji gruntów nr 187/27 o powierzchni 1,0784 ha.

Działka została przekazana na własność Gminie decyzją Wojewody.... z dnia 29 października 1997 r. Transakcja powyższa nie podlegała opodatkowaniu VAT, ponieważ została przekazana na własność Gminie nieodpłatnie.

Zabudowę nieruchomości stanowią następujące budynki: budynek administracyjno-usługowy, budynek warsztatowo-garażowy, budynek warsztatowy, garaż na sprzęt rolniczy, budynek magazynowo - warsztatowy, garaż, portiernia oraz budynek dystrybutorów, które zostały wybudowane w latach od 1968 - 1976 r.

Spółdzielnia Kółek Rolniczych funkcjonowała do 2007 r. Nie ponoszono wydatków na remont budynków.

Uchwałą Rady Gminy z dnia 30 listopada 2015 r. powyższa nieruchomość została przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu ustnego nieograniczonego. W ewidencji gminnej wartość księgowa gruntu wynosi: 10 800,00 zł, natomiast wartość budynków wynosi 377 866,00 zł. Działkę wraz z budynkami do sprzedaży oszacował rzeczoznawca majątkowy i wycenił na łączną wartość 218 000,00 zł.

Na przedmiotową nieruchomość nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze Zmianą Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy... działka nr 187/27 położona jest na jest na obszarach i terenach funkcjonalnych wyznaczonych pod zabudowę: istniejącej i projektowanej zabudowy usługowej - publicznej i komercyjnej.

Gmina.... jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2017 r. Właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkami po byłej Spółdzielni Kółek Rolniczych w...., oznaczonej w ewidencji gruntów nr 187/27 o powierzchni 1,0784 ha stała się na podstawie Decyzji Wojewody.... z dnia 29 października 1997 r. Transakcja powyższa nie podlegała opodatkowaniu VAT, ponieważ działka została przekazana na własność Gminie nieodpłatnie.

Powyższa nieruchomość zabudowana jest następującymi budynkami:

1. Budynek administracyjno - usługowy wybudowany został z własnych środków w roku 1968 oraz użytkowany od 1968 r. Budynek jest o powierzchni 324 m², część budynku biurowa jest dwukondygnacyjna. Sklasyfikowany w PKOB pod symbolem 122, 1251. Budynek jest trwale związany z gruntem. Nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. Był użytkowany do 2007 r. Budynek był wykorzystany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie udostępniała budynku osobom trzecim, nie był oddany w najem, dzierżawę ani też w inne użytkowanie.

2. Budynek warsztatowo-garażowy wybudowany został z własnych środków w roku 1972 oraz użytkowany od 1972 r. Budynek jest o powierzchni 299 m². Sklasyfikowany w PKOB pod symbolem 1251, 1242. Budynek trwale związany z gruntem. Nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. Był użytkowany do 2007 r. Budynek był wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie udostępniała budynku osobom trzecim, nie był oddany w najem, dzierżawę ani też w inne użytkowanie.

3. Budynek warsztatowy wybudowany został z własnych środków w roku 1972 oraz użytkowany od 1972 r. Budynek jest o powierzchni 165 m². Sklasyfikowany w PKOB pod symbolem 1251. Budynek trwale związany z gruntem. Nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. Był użytkowany do 2007 r. Budynek był wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie udostępniała budynku osobom trzecim, nie był oddany w najem, dzierżawę ani też w inne użytkowanie.

4. Budynek garażowy wybudowany został z własnych środków w 1970 r. oraz użytkowany od 1970 r. Budynek jest o powierzchni 86,80 m². Sklasyfikowany w PKOB pod symbolem 1242. Budynek trwale związany z gruntem. Nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. Był użytkowany do 2007 r. Budynek był wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie udostępniała budynku osobom trzecim, nie był oddany w najem, dzierżawę ani też w inne użytkowanie.

5. Budynek garażowy wybudowany został z własnych środków w 1969 r. oraz użytkowany od 1969 r. Budynek jest o powierzchni 165 m². Sklasyfikowany w PKOB pod symbolem 1242. Budynek trwale związany z gruntem. Nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. Był użytkowany do 2007 r. Budynek był wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Gmina nie udostępniała budynku osobom trzecim, nie był oddany w najem, dzierżawę ani też w inne użytkowanie.

6. Budynek garażowy wybudowany został z własnych środków w 1972 r. oraz użytkowany od 1972 r. Budynek jest o powierzchni 165 m². Sklasyfikowany w PKOB pod symbolem 1242. Budynek trwale związany z gruntem. Nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. Był użytkowany do 2007 r. Budynek był wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Gmina nie udostępniała budynku osobom trzecim, nie był oddany w najem, dzierżawę ani też w inne użytkowanie.

7. Budynek portierni wybudowany został z własnych środków w 1969 r. oraz użytkowany od 1969 r. Budynek jest o powierzchni 19 m². Sklasyfikowany w PKOB pod symbolem 1274. Budynek trwale związany z gruntem. Nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. Był użytkowany do 2007 r. Budynek był wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Gmina nie udostępniała budynku osobom trzecim, nie był oddany w najem, dzierżawę ani też w inne użytkowanie.

8. Budynek dystrybutorów (murowany, parterowy) wybudowany został z własnych środków w 1970 r. oraz użytkowany od 1970 r. Budynek jest o powierzchni 19 m². Sklasyfikowany w PKOB pod symbolem 1274. Budynek trwale związany z gruntem. Nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. Był użytkowany do 2007 r. Budynek był wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Gmina nie udostępniała budynku osobom trzecim, nie był oddany w najem, dzierżawę ani też w inne użytkowanie.

Powyższe budynki od 2007 r. nie były użytkowane. Gmina nie ponosiła żadnych nakładów na ulepszenie budynków. Wszystkie wyżej wymienione budynki są w złym stanie technicznym.

Na działkę nr 187/27 nie ma planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie ze Zmianą Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Bejsce działka położona jest na obszarach i terenach funkcjonalnych wyznaczonych pod zabudowę: istniejącej i projektowanej zabudowy usługowej - publicznej i komercyjnej.

Planowane zdarzenie przyszłe, do którego odnosi się wniosek o interpretację przepisów podatkowych jest następujące: Uchwałą Rady Gminy z dnia 30 listopada 2015 r. powyższa nieruchomość została przeznaczona do sprzedaży w drodze przetargu nieograniczonego ustnego. Nieruchomość została wyceniona na wartość 218 000,00 złotych. Gmina na sprzedaż powyższej nieruchomości przeprowadziła dotychczas cztery przetargi nieograniczone ustne, w których nie wyłoniony został nabywca z braku zainteresowania tą nieruchomością, ze względu na stan budynków. Cena wywoławcza do trzeciego przetargu nieograniczonego ustnego została obniżona na wartość 199 964,00 zł. Obecnie Gmina chce zbyć powyższą nieruchomość w kolejnym V przetargu nieograniczonym ustnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina przy sprzedaży działki wraz z budynkami ma prawo zastosować zwolnienie od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa budynków wraz z gruntem będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, ponieważ dotychczas w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponoszono wydatków na ulepszenie, w stosunku do których byłoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynki czy budowle, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem Gmina dokonując sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "(...) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że sprzedaż wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjno - usługowym, budynkiem warsztatowo-garażowym, budynkiem warsztatowym, budynkami garażowymi, budynkiem portierni oraz budynkiem dystrybutorów będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ sprzedaż nieruchomości zabudowanej ww. budynkami nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia do planowanej sprzedaży nieruchomości zabudowanej upłynie okres dłuższy niż 2 lata, ponadto nie ponoszono wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości zabudowanej.

W konsekwencji powyższego dostawa gruntu, na którym są posadowione przedmiotowe budynki, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy.

Reasumując, dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjno - usługowym, budynkiem warsztatowo-garażowym, budynkiem warsztatowym, budynkami garażowymi, budynkiem portierni oraz budynkiem dystrybutorów będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, o ile strony nie zrezygnują ze zwolnienia i nie wybiorą opcji opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przedmiotowa sprzedaż będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy należało uznać za nieprawidłowe, z uwagi na fakt, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.