0113-KDIPT1-1.4012.161.2020.2.RG - Zwolnienie z VAT usług transportu sanitarnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 maja 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-1.4012.161.2020.2.RG Zwolnienie z VAT usług transportu sanitarnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług transportu sanitarnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla usług transportu sanitarnego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu) poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przedstawienie pytania oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Firma, której Wnioskodawca jest właścicielem będzie wykonywała przewozy osób wymagających hemodializy oraz osoby niepełnosprawne, poruszające się na wózkach inwalidzkich z miejsca zamieszkania lub pobytu czasowego na zabiegi hemodializy, badania, itp. do szpitali, placówek rehabilitacyjnych, hospicjów itp.

Wyżej wymienione przewozy odbywały się będą przez kierowcę i/lub w asyście konwojenta, pojazdami osobowymi typu BUS o maksymalnej liczbie miejsc 9, doposażonymi w zaczepy do kotwiczenia wózka inwalidzkiego, odpowiednio oznakowanego i wyposażonego również w windę lub platformę najazdową, niebędące typowymi karetkami, wyposażone w sygnały świetlne i dźwiękowe.

Wnioskodawca prosi o podanie wysokości stawki podatku od towarów i usług na tego typu przewozy.

W piśmie z dnia 23 kwietnia 2020 r.:

Na pytanie Organu: "Od kiedy Wnioskodawca rozpocznie świadczenie usług przewozu, o których mowa we wniosku? Czy Wnioskodawca rozpocznie świadczenie ww. usług do 30 czerwca 2020 r. czy po 30 czerwca 2020 r.?" Wnioskodawca odpowiedział: Firma..., której jestem właścicielem, rozpocznie świadczenie usług przewozu osób chorych - dializowanych i transportowanych na przeszczepy organów od dnia 1 lipca 2020 r. na terenie Polski.

Na pytanie Organu: "Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT?" Wnioskodawca odpowiedział, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Następnie na pytania Organu:

* "Czy przewozy osób, wymagających hemodializy oraz osób niepełnosprawnych, poruszających się na wózkach inwalidzkich z miejsca zamieszkania lub pobytu czasowego na zabiegi hemodializy, badania, itp. do szpitali, placówek rehabilitacyjnych, hospicjów itp., które będzie świadczył Wnioskodawca, będą transportem sanitarnym w rozumieniu art. 5 pkt 33a ustawy 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373 z późn. zm.)?"

* "Czy Wnioskodawca świadczy usługi przewozu osób wymagających specjalnych warunków transportu?"

* "Czy ww. usługi będące przedmiotem wniosku wykonywane będą na zlecenie lekarza czy na zlecenie osób/opiekunów przewożonych osób lub innych podmiotów - jakich?"

* "Czy pojazdy osobowe typu BUS, doposażone w zaczepy do kotwiczenia wózka inwalidzkiego, odpowiednio oznakowane i wyposażone również w windę lub platformę najazdową, niebędące typowymi karetkami, wyposażone w sygnały świetlne i dźwiękowe, o których mowa we wniosku będą stanowiły specjalistyczne środki transportu lądowego, zgodnie z art. 161ba ust. 1 ww. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych?"

* "Czy ww. usługi będą świadczone wyłącznie ze względów medycznych?"

* "Jeżeli usługi przewozu, które zamierza świadczyć Wnioskodawca nie są transportem sanitarnym i Wnioskodawca rozpocznie świadczenie ww. usług do 30 czerwca 2020 r. to należy wskazać jaka jest klasyfikacja statystyczna (pełny siedmiocyfrowy symbol) przedmiotowych usług przewozu, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.)"

Wnioskodawca odpowiedział:

Transport - przewóz osób, wymagających hemodializy jak również osób niepełnosprawnych, poruszających się na wózkach inwalidzkich z miejsca zamieszkania lub pobytu czasowego na zabiegi hemodializy na podstawie umowy będącej wynikiem wygranego przetargu ogłoszonego i rozstrzygniętego przez działy zamówień publicznych szpitali wykonujące zabiegi hemodializy, jak również przewozy między szpitalami, placówkami rehabilitacyjnymi, hospicjami itp. będą transportem sanitarnym na podstawie zlecenia przewozu osoby chorej na zlecenie lekarza lub kierownika stacji dializ.

Usługi transportu-przewozu świadczone będą dla osób wymagających specjalnych warunków transportu.

Przewóz chorych odbywał się będzie przy pomocy pojazdów specjalnych - karetek typy P (EN1789) zgodnie z art. 161ba ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych za środków publicznych, oraz pojazdów osobowych typu BUS, doposażonych w zaczepy do kotwiczenia wózka inwalidzkiego, wyposażone w windę lub platformę najazdową, niebędące typowymi karetkami, ale wyposażone dodatkowo w sygnały świetlne i dźwiękowe oraz odpowiednio oznakowane, które również będą stanowiły specjalistyczne środki transportu lądowego niezbędne do przewozu chorych dializowanych. Wyżej wymienione usługi świadczone będą wyłącznie ze względów medycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy w związku z powyższym stanem faktycznym zdarzeń przyszłych opisane usługi transportowe zwolnione są z podatku od towarów i usług, czy jednak należy pobrać od tych usług i w jakiej wysokości podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), na podstawie dostępnych materiałów i artykułów w związku z przyszłą wykonywaną usługą opisaną wyżej oraz stanem faktycznym, jednoznacznie utrzymuje Wnioskodawcę w przekonaniu, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług, jest zwolniona z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy.

I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl zaś art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Aby jednak czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy, podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, muszą być wykonane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT a firma, której jestem właścicielem, rozpocznie świadczenie usług przewozu osób chorych - dializowanych i transportowanych na przeszczepy organów od dnia 1 lipca 2020 r. na terenie Polski. Usługi transportu - przewozu świadczone będą dla osób wymagających specjalnych warunków transportu. Firma będzie wykonywała przewozy osób wymagających hemodializy oraz osoby niepełnosprawne, poruszających się na wózkach inwalidzkich z miejsca zamieszkania lub pobytu czasowego na zabiegi hemodializy, badania, itp. do szpitali, placówek rehabilitacyjnych, hospicjów itp. Transport - przewóz osób, wymagających hemodializy jak również osób niepełnosprawnych, poruszających się na wózkach inwalidzkich z miejsca zamieszkania lub pobytu czasowego na zabiegi hemodializy na podstawie umowy będącej wynikiem wygranego przetargu ogłoszonego i rozstrzygniętego przez działy zamówień publicznych szpitali wykonujące zabiegi hemodializy, jak również przewozy między szpitalami, placówkami rehabilitacyjnymi, hospicjami itp. będą transportem sanitarnym na podstawie zlecenia przewozu osoby chorej na zlecenie lekarza lub kierownika stacji dializ.

Przewóz chorych odbywał się będzie przy pomocy pojazdów specjalnych - karetek typy P (EN1789) zgodnie z art. 161ba ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych za środków publicznych, oraz pojazdów osobowych typu BUS, doposażonych w zaczepy do kotwiczenia wózka inwalidzkiego, wyposażone w windę lub platformę najazdową, niebędące typowymi karetkami, ale wyposażone dodatkowo w sygnały świetlne i dźwiękowe oraz odpowiednio oznakowane, które również będą stanowiły specjalistyczne środki transportu lądowego niezbędne do przewozu chorych dializowanych. Wyżej wymienione usługi świadczone będą wyłącznie ze względów medycznych.

Przedmiotem wątpliwości jest kwestia dotycząca możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei, w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r. art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże należy zauważyć, że ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy, zwalnia się od podatku usługi transportu sanitarnego.

Ponieważ ustawodawca na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie zdefiniował pojęcia transportu sanitarnego - zasadne jest odwołanie się do legalnej definicji tego pojęcia sformułowanej w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373 z późn. zm.) oraz pomocniczo do regulacji zawartych w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Należy bowiem zauważyć, że w świetle art. 132 ust. 1 lit. p Dyrektywy, zwolnione jest świadczenie usług transportu dla chorych lub rannych osób pojazdami do tego celu przeznaczonymi, przez odpowiednio upoważnione podmioty.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym", co oznacza, że usługi transportu dla chorych lub rannych na gruncie Dyrektywy podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja "interesu publicznego", nie zostały również określone podmioty, które mogą działać "w interesie publicznym". Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu "interesu publicznego".

Stosownie do art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - transport sanitarny - przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających specjalnych warunków transportu.

Natomiast w myśl art. 161ba ust. 1 ww. ustawy - transport sanitarny wykonywany jest specjalistycznymi środkami transportu lądowego, wodnego i lotniczego.

Środki transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 1, muszą spełniać cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane (art. 161ba ust. 2 cyt. ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych).

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy, w świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, że realizowane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy ze szpitalami usługi polegające na przewozach osób wymagających hemodializy oraz osób niepełnosprawnych, poruszających się na wózkach inwalidzkich z miejsca zamieszkania lub pobytu czasowego na zabiegi hemodializy, badania, itp. do szpitali, placówek rehabilitacyjnych, hospicjów itp., jak również przewozy między szpitalami, placówkami rehabilitacyjnymi, hospicjami itp., które - jak wskazał Wnioskodawca - stanowią usługi transportu sanitarnego, świadczone przy użyciu specjalistycznych środków transportu lądowego, o których mowa w art. 161ba ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 20 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl