0113-KDIPT1-1.4012.142.2020.1.MG - Zwolnienie z VAT dostawy po pierwszym zasiedleniu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2020 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 1 i w konsekwencji braku obowiązku pobrania podatku od tej dostawy;

* zwolnienia od podatku na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 2i w konsekwencji braku obowiązku pobrania podatku od tej dostawy

* jest prawidłowe.

W dniu 20 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 1 i w konsekwencji braku obowiązku pobrania podatku od tej dostawy;

* zwolnienia od podatku na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 2i w konsekwencji braku obowiązku pobrania podatku od tej dostawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 kwietnia 2020 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komornikiem sądowym wykonującym czynności w związku z egzekucją z nieruchomości. Dłużna spółka (podatnik)"..." spółka z o.o. z siedzibą w... (KRS...) jest właścicielem zajętych w toku egzekucji dwóch nieruchomości w postaci lokali. Dla tych nieruchomości prowadzone są księgi wieczyste o numerach odpowiednio: 1 oraz 2.

Nieruchomość objęta KW nr 1 położona jest we..., przy ul..... Nieruchomość ta stanowi lokal obejmujący pokój z aneksem kuchennym i łazienkę o powierzchni 38,51 m². Położony jest on w budynku stanowiącym tzw. hotel apartamentowy. Nieruchomość ta została nabyta przez dłużną spółkę w dniu 4 kwietnia 2011 r. Nabycie nastąpiło od innej spółki z o.o., tj. "..." spółka z o.o. z siedzibą w.... Nieruchomość została nabyta za cenę brutto, tj. z podatkiem VAT. W dniu 20 grudnia 2013 r. dłużna spółka (podatnik) zawarła umowę dzierżawy tej nieruchomości z osobą fizyczną.... Umowa została zawarta na czas określony, na 10 lat. Czynsz dzierżawny wynosił... zł brutto rocznie Strony postanowiły, że rozliczenie czynszu dzierżawy następować będzie przez potrącenie wierzytelności wydzierżawiającego o zapłatę czynszu dzierżawnego z wierzytelnością dzierżawcy o zwrot pożyczki udzielonej w dniu 21 sierpnia 2013 r., do czasu spłaty pożyczki w całości. Dnia 9 listopada 2016 r. strony zawarły aneks do umowy dzierżawy, na podstawie którego ustaliły wysokość czynszu dzierżawnego na kwotę... zł brutto rocznie. Dłużna spółka nie ponosiła nakładów na nieruchomość. Nieruchomość nie jest ubezpieczona. Na nieruchomości nie dokonano żadnej przebudowy, czy też modernizacji albo adaptacji. Nie zmieniono także jej funkcji, ani przeznaczenia.

Nieruchomość objęta KW nr 2 położona jest we..., przy ul..... Nieruchomość ta stanowi lokal obejmujący pokój z aneksem kuchennym i łazienkę o powierzchni 39,76 m². Położony jest on w budynku stanowiącym tzw. hotel apartamentowy. Nieruchomość ta została nabyta przez dłużną spółkę w dniu 17 sierpnia 2011 r. Nabycie nastąpiło od innej spółki z o.o., tj. "..." spółka z o.o. z siedzibą w.... Nieruchomość została nabyta za ceną brutto, tj. z podatkiem VAT. W dniu 20 grudnia 2013 r. dłużna spółka (podatnik) zawarła umowę dzierżawy tej nieruchomości z osobą fizyczną B.N. Umowa została zawarta na czas określony, na 10 lat. Czynsz dzierżawny wynosił... zł brutto rocznie. Strony postanowiły, że rozliczenie czynszu dzierżawy następować będzie przez potrącenie wierzytelności wydzierżawiającego o zapłatę czynszu dzierżawnego z wierzytelnością dzierżawcy o zwrot pożyczki udzielonej w dniu 21 sierpnia 2013 r., do czasu spłaty pożyczki w całości. Dnia 9 listopada 2016 r. strony zawarły aneks do umowy dzierżawy, na podstawie którego ustaliły wysokość czynszu dzierżawnego na kwotę... zł brutto rocznie. Dłużna spółka nie ponosiła nakładów na nieruchomość. Nieruchomość nie jest ubezpieczona. Na nieruchomości nie dokonano żadnej przebudowy, czy też modernizacji albo adaptacji. Nie zmieniono także jej funkcji, ani przeznaczenia.

Dłużna spółka (podatnik) została wykreślona z rejestru podatników VAT dnia 19 lutego 2016 r. Dłużna spółka nie będzie - przed przysądzeniem własności - składać (wspólnego z nabywcą) oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z podatku i wyborze opodatkowania.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadczył, że przedstawiony stan faktyczny jest wyczerpujący i wystarczający do oceny stanowiska Wnioskodawcy (udzielenia odpowiedzi na pytania). Przedstawiono bowiem wszystkie okoliczności mające znaczenie dla zastosowania normy prawnej wynikającej z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 2 pkt 14 u.p.t.u. Stąd też nie zachodzi w przypadku niniejszego wniosku konieczność uzupełniania opisu zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dostawa lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 1 - będzie zwolniona z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. i czy w związku z tym Wnioskodawca nie będzie musiał pobierać jako płatnik podatku przy tej dostawie?

2. Czy dostawa lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 2- będzie zwolniona z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. i czy w związku z tym Wnioskodawca nie będzie musiał pobierać jako płatnik podatku przy tej dostawie?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku):

Ad. 1)

Tak, dostawa lokalu stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 1, będzie zwolniona z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 dalej u.p.t.u., zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Należy więc ustalić, czy w sytuacji będącej przedmiotem niniejszej wniosku doszło już do pierwszego zasiedlenia i czy ewentualnie minęły już co najmniej dwa lata od pierwszego zasiedlenia. Pojęcie "pierwszego zasiedlenia" jest zdefiniowane w u.p.t.u.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem definicji ustawowej przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

W opisywanym stanie faktycznym do pierwszego zasiedlenia doszło najpóźniej w kwietniu 2011 r., kiedy to dłużna spółka nabyła przedmiotowy lokal na podstawie czynności podlegającej opodatkowaniu. Po tym pierwszym zasiedleniu lokal nie był przedmiotem ulepszenia, ani żadnych innych prac (nakładów), które zmieniałyby jego funkcję lub przeznaczenie. W związku z tym w momencie dostawy (przysądzenia własności w toku egzekucji) upłyną już dwa lata od pierwszego zasiedlenia lokalu. Dłużna spółka nie będzie składać oświadczenia (wspólnego z ewentualnym nabywcą), że przy dostawie tego lokalu rezygnuje ze zwolnienia z podatku i wybiera opodatkowanie. W związku z tym dostawa przedmiotowego lokalu będzie zwolniona z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u i na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek pobrania podatku od tej dostawy.

Ad. 2)

Tak, dostawa lokalu stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 2, będzie zwolniona z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. W odniesieniu do dostawy ww. lokalu zastosowanie zwolnienia z podatku będzie uzasadnione takimi samymi okolicznościami, jak w przypadku dostawy lokalu, o którym mowa w Ad. 1. W opisywanym stanie faktycznym do pierwszego zasiedlenia przedmiotowego lokalu doszło bowiem najpóźniej w sierpniu 2011 r., kiedy to dłużna spółka nabyła przedmiotowy lokal na podstawie czynności podlegającej opodatkowaniu. Po tym pierwszym zasiedleniu lokal nie był przedmiotem ulepszenia, ani żadnych innych prac (nakładów), które zmieniałyby jego funkcję lub przeznaczenie. W związku z tym w momencie dostawy (przysądzenia własności w toku egzekucji) upłyną już dwa lata od pierwszego zasiedlenia lokalu. Dłużna spółka me będzie składać oświadczenia (wspólnego z ewentualnym nabywcą), że przy dostawie tego lokalu rezygnuje ze zwolnienia z podatku i wybiera opodatkowanie. W związku z tym dostawa przedmiotowego lokalu będzie zwolniona z podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. i na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek pobrania podatku od tej dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zaznacza się, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi egzekucję z nieruchomości spółki "..." spółka z o.o., która jest właścicielem zajętych w toku egzekucji dwóch nieruchomości w postaci lokali. Dla tych nieruchomości prowadzone są księgi wieczyste o numerach odpowiednio: 1 oraz 2.

Nieruchomość objęta KW nr 1 stanowi lokal położony w budynku stanowiącym tzw. hotel apartamentowy. Nieruchomość ta została nabyta przez dłużną spółkę w dniu 4 kwietnia 2011 r. Nieruchomość została nabyta za cenę brutto, tj. z podatkiem VAT. W dniu 20 grudnia 2013 r. dłużna spółka (podatnik) zawarła umowę dzierżawy tej nieruchomości z osobą fizyczną. Dłużna spółka nie ponosiła nakładów na nieruchomość. Na nieruchomości nie dokonano żadnej przebudowy, czy też modernizacji albo adaptacji. Nie zmieniono także jej funkcji, ani przeznaczenia.

Nieruchomość objęta KW nr 2 stanowi lokal położony w budynku stanowiącym tzw. hotel apartamentowy. Nieruchomość ta została nabyta przez dłużną spółkę w dniu 17 sierpnia 2011 r. Nieruchomość została nabyta za ceną brutto, tj. z podatkiem VAT. W dniu 20 grudnia 2013 r. dłużna spółka (podatnik) zawarła umowę dzierżawy tej nieruchomości z osobą fizyczną. Dłużna spółka nie ponosiła nakładów na nieruchomość. Na nieruchomości nie dokonano żadnej przebudowy, czy też modernizacji albo adaptacji. Nie zmieniono także jej funkcji, ani przeznaczenia.

Dłużna spółka (podatnik) została wykreślona z rejestru podatników VAT dnia 19 lutego 2016 r. Dłużna spółka nie będzie - przed przysądzeniem własności - składać (wspólnego z nabywcą) oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia z podatku i wyborze opodatkowania.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży lokali stanowiących nieruchomości objęte KW nr 1 oraz KW nr 2 Dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zauważyć bowiem należy, że Dłużnik od dnia 20 grudnia 2013 r. wydzierżawiał przedmiotowe lokale. Zatem w analizowanym przypadku mimo, że Dłużnik obecnie nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, to dla transakcji sprzedaż lokali stanowiących nieruchomości objęte KW nr 1 oraz KW nr 2będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż tych lokali w trybie egzekucji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w analizowanej sprawie, sprzedaż przez Komornika nieruchomości należących do Dłużnika stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy budynków i budowli spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z ww. przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej - bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Natomiast w przypadku, gdy nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie dla dostawy lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 1 oraz dla dostawy lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 2 zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy w odniesieniu do tych lokali nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności i przywołanych przepisów, należy stwierdzić, że planowana sprzedaż lokali stanowiących nieruchomości objęte KW nr 1 oraz KW nr 2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem miało już miejsce pierwsze zasiedlenie ww. lokali oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych lokali upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jak bowiem wynika z wniosku, lokale zostały nabyte w 2011 r., od grudnia 2013 r. lokale były przedmiotem odpłatnej dzierżawy. Ponadto, Dłużnik nie ponosił nakładów na te nieruchomości, nie dokonano żadnej ich przebudowy, modernizacji albo adaptacji.

Podsumowując, dostawa lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 1 oraz dostawa lokalu - stanowiącego nieruchomość objętą KW nr 2 będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług, określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie obowiązany do pobrania jako płatnik podatku od towarów i usług w związku z tą dostawą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).