0113-KDIPT1-1.4012.13.2020.3.AKA - Opodatkowanie podatkiem VAT składek członkowskich stowarzyszenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 17 lutego 2020 r. (data wpływu 21 lutego 2020 r.) oraz z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 23 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

* braku opodatkowania składek członkowskich przeznaczonych na realizację celów statutowych,

* niewliczania składek członkowskich do limitu, po przekroczeniu którego traci się prawo do zwolnienia podmiotowego

- jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

* braku opodatkowania składek członkowskich przeznaczonych na realizację celów statutowych,

* niewliczania składek członkowskich do limitu, po przekroczeniu którego traci się prawo do zwolnienia podmiotowego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 21 lutego 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego oraz w dniu 16 marca 2020 r. o prawidłowo złożony podpis na uzupełnieniu wniosku ORD-IN.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Stowarzyszenie obecnie korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.

Stowarzyszenie pobiera od swoich członków składki, które zgodnie ze statutem i uchwałami przeznaczane są na pokrycie bieżącej działalności, mianowicie:

* wynagrodzenia dyspozytorów,

* czynsz za lokal,

* usługi telekomunikacyjne,

* najem miejsc parkingowych na postój taksówek.

* opłaty za energię elektryczną,

* opłaty za miejsca reklamowe,

* zakup sprzętu komputerowego, urządzeń biurowych, wyposażenia, artykułów biurowych,

* utrzymanie serwera,

* usługi księgowe.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wpływy ze składek członkowskich przeznaczone są wyłącznie na działalność statutową, a członkowie Stowarzyszenia nie mają bezpośredniego wpływu na ich wydatkowanie. Stowarzyszenie nie wykonuje na rzecz swoich członków dostaw jakichkolwiek towarów, ani jakichkolwiek usług w związku z pobieraną składką członkowską. Działalność Stowarzyszenia nie jest nastwiona na osiąganie zysku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

* Czy składki członkowskie, pobierane w celu zapewnienia środków finansowych do realizacji celów statutowych, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

* Czy składki członkowskie wliczają się do limitu, który powoduje utratę zwolnienia z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), składki członkowskie przeznaczone w całości na pokrycie działalności bieżącej Stowarzyszenia, nie stanowią zapłaty za usługi ze strony Stowarzyszenia. Członkowie nie mają wpływu na przeznaczenie wpłaconych przez nich składek. Składki nie mają charakteru ekwiwalentnego. Nie upoważniają członków, którzy te składki płacą, do żadnego konkretnego świadczenia ze strony Stowarzyszenia, więc nie można ich uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług. Nie występuje po stronie członków Stowarzyszenia bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść z tytułu wpłaconych składek. W związku z powyższym Wnioskodawca stwierdza, że składki członkowskie nie stanowią zapłaty za usługę, więc nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie wliczają się do limitu, który powoduje utratę zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, zwanej dalej: "ustawą") opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powołanych regulacji wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). W przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, winien istnieć bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia, odnoszący wymierną korzyść.

Dana czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można stwierdzić, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na uwagę zasługuje orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem wyłącznie, jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Uwzględniając powyższe, stwierdzić należy, że co do zasady, nie jest wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług płatność (składka członkowska), która dokonywana jest jedynie w związku z przynależnością do określonej organizacji. Szczególnie, gdy organizacja ma dowolność, co do przeznaczenia otrzymanych środków, zaś jej członkowie nie mają bezpośredniego wpływu na ich spożytkowanie. W tym bowiem przypadku nie można uznać, że składka członkowska ma charakter zapłaty za usługę, bowiem brak bezpośredniego związku pomiędzy płatnością a korzyściami, jakie osiągają poszczególni jej członkowie. Powyższe rozważania nie mogą być jednak, co do zasady, stosowane wobec każdego rodzaju składek członkowskich. Jeżeli bowiem określona organizacja została utworzona także w celu wykonywania na rzecz swoich członków jednego, czy kilku konkretnych świadczeń, to w tym przypadku składkę na jej rzecz można potraktować jako zapłatę za określone świadczenie (usługę).

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Stowarzyszenie pobiera od swoich członków składki, które zgodnie ze statutem i uchwałami przeznaczane są na pokrycie bieżącej działalności, wpływy ze składek członkowskich przeznaczone są wyłącznie na działalność statutową, a członkowie Stowarzyszenia nie mają bezpośredniego wpływu na ich wydatkowanie. Stowarzyszenie nie wykonuje na rzecz swoich członków dostaw jakichkolwiek towarów, ani jakichkolwiek usług w związku z pobieraną składką członkowską. Działalność Stowarzyszenia nie jest nastwiona na osiąganie zysku.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy nie występuje pomiędzy Wnioskodawcą a Członkami Stowarzyszenia żaden element tworzący stosunek zobowiązaniowy, który można byłoby uznać za świadczenie usług. Nie występuje wzajemność świadczeń, tj. poprzez wniesienie składki członkowskiej nie powstanie pomiędzy Wnioskodawcą a Członkami Stowarzyszenia stosunek prawny bowiem - jak wskazał Wnioskodawca - składki członkowskie przeznaczane są na cele statutowe Stowarzyszenia, a Stowarzyszenie nie wykonuje na rzecz swoich członków dostaw jakichkolwiek towarów, ani jakichkolwiek usług w związku z pobieraną składką członkowską.

W świetle przywołanych regulacji oraz przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, że w rozpatrywanym przypadku nie zostaną wypełnione przesłanki pozwalające na uznanie, iż mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 i odpłatnym świadczeniem usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W związku z powyższym, odnosząc się do kwestii czy składki członkowskie wliczane są do limitu, który powoduje utratę zwolnienia z VAT należy wskazać, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ww. art. 2 pkt 22 ustawy zawiera zamknięty katalog czynności, które uznaje się za sprzedaż w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca na rzecz swoich członków nie dokonuje dostawy towarów ani świadczenia usług, zatem nie dokonuje na ich rzecz sprzedaży, która podlegałaby opodatkowaniu. Zatem otrzymywane przez Wnioskodawcę składki członkowskie nie są wynagrodzeniem i nie podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym ww. składki członkowskie jako niestanowiące wynagrodzenia za sprzedaż towarów lub usług, nie podlegają wliczeniu do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy także należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.