0113-KDIPT1-1.4012.113.2021.9.MH - Wynagrodzenie za czynności związane z rozporządzaniem prawem do przysługującej Skarbowi Państwa informacji geologicznej jako nieobjęte VAT-em

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA po wyroku sądu - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo:

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lutego 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 stycznia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania wynagrodzenia za czynności związane z rozporządzaniem prawem do przysługującej Skarbowi Państwa informacji geologicznej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zagadnienia związane z udzielaniem informacji geologicznej za wynagrodzeniem reguluje ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2020 r. poz. 1064, z późn. zm.) oraz Rozporządzenie Ministra Środowiska (Dz. U. z 2011 r. Nr 292, poz. 1724) w sprawie korzystania z informacji geologicznej za wynagrodzeniem.

Na podstawie art. 98 ust. 1. ustawy - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2020 r. poz. 1064, z późn. zm.) organy administracji geologicznej oraz państwowa służba geologiczna gromadzą, ewidencjonują, archiwizują, chronią i udostępniają informację geologiczną.

Artykuł 156 ustawy - Prawo geologiczne i górnicze definiuje, że:

1. Organami administracji geologicznej są:

2. Zadania administracji geologicznej wykonuje:

3. Określone ustawą zadania marszałków województw oraz starostów są zadaniami z zakresu administracji rządowej.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 oraz ust. 5 prawo do informacji geologicznej przysługuje Skarbowi Państwa. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, prawem do informacji geologicznej rozporządza Skarb Państwa.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze korzystanie z informacji geologicznej, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, jest nieodpłatne.

W ust. 2 tego przepisu określone zostały sytuacje, w których korzystanie z ww. informacji geologicznej następuje, w drodze umowy, za wynagrodzeniem, mianowicie w celu wykonywania działalności w zakresie:

1) wydobywania kopalin ze złóż,

1a) wydobywania węglowodorów ze złóż w czasie trwania fazy wydobywania, o której mowa w art. 49v pkt 2 lit. b,

Marszałek Województwa, działając na podstawie art. 100 ust. 8 ustawy - Prawo geologiczne i górnicze, wykonuje zadania Skarbu Państwa w zakresie udzielania informacji geologicznej w jakim wymagane jest uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego, a zatem w drodze umowy za wynagrodzeniem.

Udzielenie informacji za wynagrodzeniem odbywa się na podstawie złożonego wniosku oraz umowy zawartej między wnioskodawcą a marszałkiem województwa, w imieniu którego działa geolog wojewódzki.

Zgodnie z art. 100 ust. 4 ustawy - Prawo geologiczne i górnicze podstawę określenia wynagrodzenia za korzystanie z informacji geologicznej stanowi wycena określająca koszty projektowania, wykonywania i dokumentowania prac geologicznych sfinansowana przez podmiot ubiegający się o korzystanie z tej informacji. Przed zawarciem umowy Skarb Państwa dokonuje weryfikacji wyceny. Natomiast wg. art. 100 ust. 5 ww. ustawy, wycenę, o której mowa w ust. 4, mogą wykonywać osoby posiadające kwalifikacje do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi stwierdzone w kategorii odpowiadającej rodzajowi wycenianej informacji geologicznej.

Minister Środowiska, wykonując upoważnienie ustawowe zapisane w art. 100 ust. 10, określił, w drodze rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie korzystania z informacji geologicznej za wynagrodzeniem (Dz. U. z 2011 r. Nr 292, poz. 1724), warunki i tryb korzystania z informacji geologicznej za wynagrodzeniem, wzór wniosku o zawarcie umowy na korzystanie z informacji geologicznej, metody szacowania wartości informacji geologicznej oraz szczegółowe wymagania dotyczące wycen informacji geologicznej. Zryczałtowana wartość informacji geologicznej przedstawiana jest przez wnioskodawcę i określana jest na podstawie § 10 ust. 2 cyt. wyżej rozporządzenia i nie stanowi ona wynagrodzenia rynkowego.

Wpływy z tytułu rozporządzania prawem do informacji geologicznej należącej do Skarbu Państwa stanowią dochód budżetu państwa (art. 100 ust. 9 ustawy - Prawo geologiczne i górnicze).

Zgodnie z art. 156 ust. 3 ustawy - Prawo geologiczne i górnicze, określone ustawą zadania marszałków województw są zadaniami z zakresu administracji rządowej. Wpływy z tytułu rozporządzania prawem do informacji geologicznej, jak wskazano powyżej, stanowią dochód budżetu państwa. Ze względu na to, że jest to zadanie z zakresu administracji rządowej realizowane przez jednostkę samorządu terytorialnego, województwu przysługuje prawo do 5% wartości wynagrodzenia wynikającego z zawartej umowy. Po potrąceniu 5% dochodów pozostałą kwotę Urząd Marszałkowski Województwa przekazuje na rachunek Wojewody na podstawie art. 255 ust. 1 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869 z późn. zm.). W oparciu bowiem o przepis art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 38) źródłem dochodów własnych województwa (jako jednostki samorządu terytorialnego) jest 5% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami.

Co do zasady wynagrodzenie należne z wyżej opisanej umowy jest dochodem przysługującym Skarbowi Państwa, a nie dochodem budżetu województwa. Skarb Państwa jest świadczeniobiorcą nieprowadzącym działalności gospodarczej niebędącym również podatnikiem podatku VAT. Marszałek województwa, zawierając umowy dotyczące korzystania z informacji geologicznej, reprezentuje Skarb Państwa, podejmuje działania w imieniu i na rzecz tegoż Skarbu Państwa, a nie w swoim własnym imieniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na tle charakteru prawnego umowy ustalającej korzystanie z informacji geologicznej oraz w związku z brzmieniem art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług powstały wątpliwości, skutkujące niniejszym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji w kwestii naliczania podatku VAT za udostępnianie informacji geologicznej za wynagrodzeniem.

Pytanie

Czy w świetle stanu faktycznego zawartego we wniosku, biorąc pod uwagę treść art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, od wynagrodzenia za czynności związane z rozporządzaniem prawem do przysługującej Skarbowi Państwa informacji geologicznej (udostępnienie informacji geologicznej w drodze umowy) powinien być naliczany podatek VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.) nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Na mocy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1668), organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej. Przepis art. 14 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa stanowi, że ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa.

Zatem Województwo, w tym przypadku marszałek województwa, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z realizacją tych zadań, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Departament Geodezji, Kartografii i Geologii Urzędu Marszałkowskiego Województwa jest zdania, że za udzielanie informacji geologicznej za wynagrodzeniem nie powinien być naliczany podatek VAT i przychyla się w tym względzie m.in. do argumentacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydanej w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 12 grudnia 2011 r. (ITPP1/443-1353/11/DM), zgodnie z którym umowa o korzystaniu za wynagrodzeniem z informacji geologicznej zawarta ze Skarbem Państwa reprezentowanym przez marszałka województwa, w imieniu którego działa geolog wojewódzki, nie ma charakteru cywilnoprawnego lecz publicznoprawny i określa warunki realizacji zadań zleconych przez Skarb Państwa. Umowa ta ma typowy charakter administracyjny, w której nie ma dowolności, wszystkie jej aspekty począwszy od przedmiotu umowy, okresu ważności i wielkości wynagrodzenia regulują ściśle przepisy prawa.

W ocenie tutejszego organu, zawarcie umowy o korzystaniu za wynagrodzeniem z informacji geologicznej, stanowi konsekwencję wniosku złożonego do marszałka województwa, który działając jako organ administracji geologicznej nie podejmuje żadnych czynności mających na celu osiągnięcie zysku, czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej. Organ administracji geologicznej wypełnia jedynie obowiązki nałożone na niego przepisami Prawa geologicznego i górniczego. Ponadto organ nie ma możliwości odmówić zawarcia takiej umowy, jak również nie może w sposób dowolny ustalić wysokości wynagrodzenia, działa bowiem w granicach obowiązujących przepisów prawa.

Podobne stanowisko reprezentuje Departament Geologii i Koncesji Geologicznych Ministerstwa Klimatu i Środowiska wyrażonym w piśmie znak:... z dnia 17 grudnia 2020 r. Powołuje się w nim na indywidualną interpretację prawa podatkowego wyrażoną postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego... z dnia 16 maja 2007 r., w której wskazano, że Minister Środowiska zawierając umowy o korzystanie z informacji geologicznej za wynagrodzeniem występuje jako organ władzy publicznej i pełni zadania ściśle określone w ustawie. Zgodnie z tym stanowiskiem Minister Klimatu i Środowiska, czy Marszałek Województwa nie prowadzi działalności gospodarczej, a wykonywane przez nich czynności nie wynikają z zawartych umów o korzystanie za wynagrodzeniem z informacji geologicznej, lecz z ustawy - Prawo geologiczne i górnicze i żaden inny podmiot działający na zasadach wolnej konkurencji nie mógłby prowadzić zarezerwowanych dla tych organów działań.

Analogiczne stanowisko przedstawia także Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy na swojej stronie internetowej, powołując się na ww. indywidualne interpretacje, iż "umowy o korzystanie z informacji geologicznej zawierane przez organy administracji geologicznej z działalnością gospodarczą nie mają nic wspólnego. Przede wszystkim każdorazowo zawarcie umowy stanowi konsekwencje złożonego do organu wniosku, organ nie podejmuje żadnych czynności mających na celu osiągnięcia zysku. Ponadto organ nie ma możliwości odmówić zawarcia takiej umowy, jak również nie może w sposób dowolny ustalić wysokości wynagrodzenia". Treść stanowiska dostępna pod adresem http://geoportal...

Wątpliwości prawne co charakteru umowy o korzystanie za wynagrodzeniem z informacji geologicznej powstały na gruncie interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 22 stycznia 2020 r. znak: 0111- KDIB3-3.4012.431.2019.1.PJ, zgodnie z którą udostępnianie informacji geologicznej dokonane na podstawie umowy, przez czynnego podatnika VAT (Województwo), za które zgodnie z art. 100 ust. 2 pkt 3 Prawa geologicznego i górniczego, przysługuje wynagrodzenie, jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W ocenie tutejszego organu sam fakt, że udostępnienie informacji geologicznej do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, w celu wykonywania działalności w zakresie wydobywania kopalin ze złóż w jakim wymagane jest pozwolenie wodnoprawne, które zgodnie z art. 100 ust. 2 pkt 3 Prawa geologicznego i górniczego, następuje, w drodze umowy, za wynagrodzeniem, nie przesądza o tym, iż czynność ta stanowić będzie świadczenie usług zgodnie z ustawą o VAT. Organ w tej sytuacji korzysta w wyłączenia zawartego w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Działalność wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej stanowi działalność wykonywana przez podmioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego, z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nie na tych samych warunkach prawnych, co działalność wykonywana przez prywatnych przedsiębiorców. Czynność udostępnienia informacji geologicznej, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, mieści się w zakresie władztwa publicznego, co powoduje jednocześnie, że umowa zawarta w tym zakresie nie ma charakteru cywilnoprawnego.

Rozpatrzyłem wniosek Państwa Województwa - 19 kwietnia 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0113-KDIPT1-1.4012.113.2021.1.MH, w której uznałem stanowisko Państwa Województwa za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 19 kwietnia 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

18 maja 201 r. Pełnomocnik Państwa Województwa wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Skarga wpłynęła do mnie 21 maja 2021 r.

Państwa Województwo wniosło o uchylenie interpretacji w całości.

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił skarżoną interpretację - wyrokiem z 22 września 2021 r., sygn. akt I SA/Łd 516/21.

WSA stwierdził, że podniesiony w skardze zarzut naruszenia art. 14c § 2 O.p., poprzez sformułowanie wadliwego uzasadnienia prawnego zaskarżonej interpretacji indywidualnej, sprowadzające się do powielenia interpretacji wydanej w innej sprawie, dotyczącej innej rodzajowo sytuacji oraz brak uzasadnienia dla zagadnienia przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji, łącznie z błędnym przywołaniem podstaw prawnych czynności dokonywanych przez wnioskującego oraz pomyleniem dwóch rodzajowo odmiennych umów, uregulowanych odrębnymi przepisami upgig okazał się zasadny.

Sąd wskazał, że specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji polega m.in. na tym, że organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach zagadnienia prawnego zawartego w pytaniu podatnika, stanu faktycznego przedstawionego przez niego oraz wyrażonej przez podatnika oceny prawnej (stanowisko podatnika). Organ interpretacyjny nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku tylko do tych okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które winno być ustosunkowaniem się do stanowiska prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę, a w razie negatywnej oceny stanowiska wyrażonego we wniosku winno wskazywać prawidłowe stanowisko z uzasadnieniem prawnym - art. 14b § 3 i art. 14c § 1 i 2 O.p. Naruszeniem tego przepisu jest nie tylko brak praktycznie żadnego konkretnego odniesienia się organu interpretacyjnego do stanowiska wnioskodawcy (por. wyrok NSA z 23 kwietnia 2013 r., I FSK 660/12, LEX nr 1336016), ale także lakoniczne i niewyczerpujące przedstawienie uzasadnienia prawnego przedstawionego stanu faktycznego, w sytuacji gdy - zdaniem organu interpretacyjnego - stanowiska wnioskodawcy jest nieprawidłowe (por. wyroki NSA: z 15 listopada 2012 r., I GSK 36/12, LEX nr 1291291; z 17 lipca 2012 r., II FSK 333/11, LEX nr 1244307; dostępne również, podobnie jak inne wskazane w uzasadnieniu orzeczenia, w internetowej bazie orzeczeń http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Uzasadnienie tego stanowiska musi być na tyle wyczerpujące, aby wynikało z niego, że organ ocenił wszystkie istotne dla sprawy argumenty wnioskodawcy. Powinno więc ono przedstawiać argumentację prawną, z której będzie jednoznacznie wynikać, dlaczego stanowisko i argumenty wnioskodawcy organ uznał za nietrafne i jakie argumenty przemawiały za stanowiskiem organu. W tym też celu najczęściej uzasadnienie prawne musi zawierać wykładnię powołanych przepisów prawa, ocenę możliwości ich zastosowania do opisanego we wniosku stanu faktycznego. Dopiero takie uzasadnienie realizuje cel określony w art. 121 O.p. mającym zastosowanie w postępowaniu interpretacyjnym na podstawie art. 14h tej ustawy, a którym jest pogłębianie zaufania do organów podatkowych.

Zdaniem WSA, skoro interpretacja ma stanowić rzetelną informację dla wnioskodawcy, organ interpretacyjny obowiązany jest w związku z tym dokonać w pierwszej kolejności wykładni przepisów, które w jego i wnioskodawcy ocenie mogą mieć zastosowanie w stanie faktycznym opisanym we wniosku, a następnie wyjaśnić, jakie argumenty przesądzają o tym, że ten właśnie przepis ma (lub nie ma) zastosowania do stanu faktycznego. Dopiero taka interpretacja spełnia swoją rolę i pozwala sądowi administracyjnemu na ocenę jej zgodności z przepisami prawa materialnego (por. wyroki NSA: z 6 stycznia 2010 r., I FSK 1216/09, LEX nr 593549; z 17 maja 2011 r., II FSK 74/10, LEX nr 1081410; z 23 czerwca 2015 r., II FSK 1580/13, LEX nr 1774200).

Sąd stwierdził, że zaskarżona interpretacja nie odpowiada powyższym wymogom, stanowisko Dyrektora KIS nie zostało bowiem w sposób dostateczny uzasadnione.

Sąd wskazał, że w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, Strona zwróciła się do Dyrektora KIS z następującym pytaniem: "Czy w świetle stanu faktycznego zawartego we wniosku, biorąc pod uwagę treść art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, od wynagrodzenia za czynności związane z rozporządzaniem prawem do przysługującej Skarbowi Państwa informacji geologicznej (udostępnienie informacji geologicznej w drodze umowy) powinien być naliczany podatek VAT?".

Zajmując stanowisko odnośnie powyższego pytania, Wnioskodawca wskazał, że na mocy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie województwa, organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy. Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej. Przepis art. 14 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa stanowi, że ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa.

Zatem Województwo, w tym przypadku marszałek województwa, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z realizacją tych zadań, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Sąd wskazał, że w ocenie Strony, zawarcie umowy o korzystaniu za wynagrodzeniem z informacji geologicznej, stanowi konsekwencję wniosku złożonego do marszałka województwa, który działając jako organ administracji geologicznej nie podejmuje żadnych czynności mających na celu osiągnięcie zysku, czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej. Organ administracji geologicznej wypełnia jedynie obowiązki nałożone na niego przepisami ustawy - Prawo geologicznego i górniczego. Ponadto Województwo nie ma możliwości odmówić zawarcia takiej umowy, jak również nie może w sposób dowolny ustalić wysokości wynagrodzenia, działa bowiem w granicach obowiązujących przepisów prawa.

Jak wskazuje Sąd, w ocenie Strony, sam fakt, że udostępnienie informacji geologicznej do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, w celu wykonywania działalności w zakresie wydobywania kopalin ze złóż w jakim wymagane jest pozwolenie wodnoprawne, które zgodnie z art. 100 ust. 2 pkt 3 upgig, następuje, w drodze umowy, za wynagrodzeniem, nie przesądza o tym, iż czynność ta stanowić będzie świadczenie usług zgodnie z ustawą o VAT. Województwo w tej sytuacji korzysta w wyłączenia zawartego w art. 15 ust. 6 u.p.t.u., zgodnie z którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Działalność wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej stanowi działalność wykonywana przez podmioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego, z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nie na tych samych warunkach prawnych, co działalność wykonywana przez prywatnych przedsiębiorców. Czynność udostępnienia informacji geologicznej, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, mieści się w zakresie władztwa publicznego, co powoduje jednocześnie, że umowa zawarta w tym zakresie nie ma charakteru cywilnoprawnego.

W ocenie Sądu, do powyższych argumentów Strony organ wydający interpretację się nie odniósł.

Zdaniem WSA, Organ wskazał jedynie, że udostępnianie informacji geologicznej za wynagrodzeniem, dokonane na podstawie umowy cywilnoprawnej, przez podatnika VAT, za które zgodnie z art. 13 ust. 3 upgig, przysługuje wynagrodzenie, jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. Jednocześnie Dyrektor KIS wskazał, że przepisy u.p.t.u. nie przewidują zwolnienia od wynagrodzenia za czynności udostępniania informacji geologicznej za wynagrodzeniem. Tym samym, ww. czynności będą podlegały opodatkowaniu i nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT.

Jest to, zdaniem Sądu, w zasadzie całe uzasadnienie dla zajętego przez Dyrektora KIS stanowiska. Tymczasem organ interpretacyjny w żaden sposób nie odniósł się do argumentów Strony odnoszących się do charakteru prawnego umowy ustalającej korzystanie z informacji geologicznej.

Zdaniem WSA, Województwo w przedmiotowym wniosku wskazało, że zgodnie z art. 100 ust. 1 upgig korzystanie z informacji geologicznej, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, jest nieodpłatne.

W ust. 2 tego przepisu określone zostały sytuacje, w których korzystanie z ww. informacji geologicznej następuje, w drodze umowy, za wynagrodzeniem, mianowicie w celu wykonywania działalności w zakresie:

1) wydobywania kopalin ze złóż, 1

1a) wydobywania węglowodorów ze złóż w czasie trwania fazy wydobywania, o której mowa w art. 49v pkt 2 lit. b,

Marszałek Województwa, działając na podstawie art. 100. ust. 8 upgig, wykonuje zadania Skarbu Państwa w zakresie udzielania informacji geologicznej w jakim wymagane jest uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego, a zatem w drodze umowy za wynagrodzeniem.

Udzielenie informacji za wynagrodzeniem odbywa się na podstawie złożonego wniosku oraz umowy zawartej między wnioskodawcą a marszałkiem województwa, w imieniu którego działa geolog wojewódzki.

Zgodnie z art. 100 ust. 4 upgig podstawę określenia wynagrodzenia za korzystanie z informacji geologicznej stanowi wycena określająca koszty projektowania, wykonywania i dokumentowania prac geologicznych sfinansowana przez podmiot ubiegający się o korzystanie z tej informacji. Przed zawarciem umowy Skarb Państwa dokonuje weryfikacji wyceny. Natomiast stosownie do art. 100 ust. 5 upgig, wycenę, o której mowa w ust. 4, mogą wykonywać osoby posiadające kwalifikacje do wykonywania, dozorowania i kierowania pracami geologicznymi stwierdzone w kategorii odpowiadającej rodzajowi wycenianej informacji geologicznej.

Minister Środowiska, wykonując upoważnienie ustawowe zapisane w art. 100 ust. 10 upgig, określił, w drodze rozporządzenia warunki i tryb korzystania z informacji geologicznej za wynagrodzeniem, wzór wniosku o zawarcie umowy na korzystanie z informacji geologicznej, metody szacowania wartości informacji geologicznej oraz szczegółowe wymagania dotyczące wycen informacji geologicznej. Zryczałtowana wartość informacji geologicznej przedstawiana jest przez wnioskodawcę i określana jest na podstawie § 10 ust. 2 rozporządzenia i nie stanowi ona wynagrodzenia rynkowego.

Wpływy z tytułu rozporządzania prawem do informacji geologicznej należącej do Skarbu Państwa stanowią dochód budżetu państwa (art. 100 ust. 9 upgig).

Zgodnie z art. 156 ust. 3 upgig, określone ustawą zadania marszałków województw są zadaniami z zakresu administracji rządowej. Wpływy z tytułu rozporządzania prawem do informacji geologicznej, jak wskazano powyżej, stanowią dochód budżetu państwa. Ze względu na to, że jest to zadanie z zakresu administracji rządowej realizowane przez jednostkę samorządu terytorialnego, województwu przysługuje prawo do 5% wartości wynagrodzenia wynikającego z zawartej umowy. Po potrąceniu 5% dochodów pozostałą kwotę Urząd Marszałkowski Województwa przekazuje na rachunek Wojewody na podstawie art. 255 ust. 1 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869 z późn. zm.). W oparciu bowiem o przepis art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 38) źródłem dochodów własnych województwa (jako jednostki samorządu terytorialnego) jest 5% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami.

WSA stwierdził, że co do zasady wynagrodzenie należne z wyżej opisanej umowy jest dochodem przysługującym Skarbowi Państwa, a nie dochodem budżetu województwa. Skarb Państwa jest świadczeniobiorcą nieprowadzącym działalności gospodarczej nie będącym również podatnikiem podatku VAT. Marszałek województwa, zawierając umowy dotyczące korzystania z informacji geologicznej, reprezentuje Skarb Państwa, podejmuje działania w imieniu i na rzecz tegoż Skarbu Państwa, a nie w swoim własnym imieniu.

W ocenie Sądu, Organ wydając zaskarżoną interpretację indywidualną całkowicie pominął analizę zgodności postanowień art. 100 upgig z przepisami u.p.t.u. Dokonał wprawdzie takiej oceny w odpowiedzi na skargę, niemniej jednak odpowiedź na skargę nie stanowi uzupełnienia interpretacji indywidualnej, stanowi jedynie wypowiedzenie się co do zarzutów skargi (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 129/12).

WSA zgodził się też z zarzutem skargi, że Dyrektor KIS nie rozróżnia dwóch rodzajowo odmiennych umów zawieranych na podstawie prawa geologicznego i górniczego, myląc również przepisy regulujące ustanawianie użytkowania górniczego oraz korzystanie z informacji geologicznej. Uzasadnienie zaskarżonej interpretacji w znacznej większości sprowadza się do przytoczenia treści przepisów prawa, których interpretacja nie budzi wątpliwości Strony i pozostaje irrelewantna dla oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego. Jednocześnie stanowisko Dyrektora KIS, co do zadanego przez Wnioskodawcę pytania można sprowadzić do jednego zdania: "Wobec powyższego, udostępnianie informacji geologicznej za wynagrodzeniem, dokonane na podstawie umowy cywilnoprawnej, przez podatnika VAT, za które zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy - Prawo geologiczne i górnicze, przysługuje wynagrodzenie, jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy".

Powyższe zdanie, stanowiące jeden z niewielu fragmentów merytorycznego odniesienia się do przedstawionego przez Stronę zagadnienia, zdaniem Sądu, jest całkowicie błędne, ponieważ zgodnie z art. 13 ust. 3 upgig: "W umowie, o której mowa w ust. 1, określa się wynagrodzenie z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego i sposób jego zapłaty."

W ocenie WSA, oznacza to, że przywołana przez Dyrektora KIS regulacja dotyczy wyłącznie ustanowienia użytkowania górniczego, a nie informacji geologicznej, której wykorzystanie za wynagrodzeniem i sposób jego wyliczenia określa art. 100 upgig.

Mając powyższe na uwadze Sąd stwierdził, że w związku z wydaniem zaskarżonej interpretacji doszło do naruszenia art. 14c § 1 O.p. poprzez przywołanie nieprawidłowej podstawy prawnej, brak wyczerpującego uzasadnienia stanowiska organu interpretacyjnego oraz brak odniesienia się do argumentacji Strony.

Zdaniem Sądu, nie jest możliwe dokonanie oceny zaskarżonej interpretacji indywidualnej w zakresie jej zgodności z powołanymi w skardze przepisami prawa materialnego. Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę, przyjmuje za własny pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 16 czerwca 2020 r. w sprawie sygn. akt I SA/Wr 34/20, w którym stwierdził on, że sytuacja w której istnieją wątpliwości co do kompletności poczynionej oceny przedmiotowego zagadnienia przez organ podatkowy uniemożliwia również rozpoznanie przez sąd zarzutu naruszenia prawa materialnego. Sąd nie może bowiem oceniać poprawności dokonanej przez organ podatkowy wykładni w sytuacji, gdy jest ona niekompletna. Rozpatrzenie takiego zarzutu oznaczałoby konieczność dokonania przez sąd wykładni spornych przepisów i ich subsumpcji pod przedstawiony stan faktyczny wynikający z wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej a nie kontrolę legalności zaskarżonej interpretacji indywidualnej. Należy pamiętać, że rolą sądu administracyjnego nie jest zastępowanie organów podatkowych w ich kompetencjach.

Sąd wskazał, iż Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 września 2015 r. o sygn. akt II FSK 1814/13 stwierdził, że skoro organ interpretacyjny nie uzasadnił swojego poglądu, nie przeprowadził analizy przepisów i ograniczył się tylko do ich zacytowania, to przedwczesne było formułowanie w wyroku sądu pierwszej instancji jakichkolwiek rozważań, co do naruszenia przez ten organ prawa materialnego.

Z tych względów na podstawie art. 146 § 1 p.p.s.a. uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną.

Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

* uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

* ponownie rozpatruję wniosek Państwa Województwa o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiło Państwa Województwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685) zwanej dalej "ustawą":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

At. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) w tym również:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L.Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Na mocy art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1668, z późn. zm.):

Organy samorządu województwa działają na podstawie i w granicach określonych przez ustawy.

Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

Przepis art. 14 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa stanowi, że:

Ustawy mogą określać sprawy należące do zakresu działania województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej, wykonywane przez zarząd województwa.

Zatem Województwo wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z realizacją tych zadań, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Do określenia charakteru działań Państwa Województwa, o których mowa we wniosku, tj. udostępniania informacji geologicznej, konieczne jest przywołanie odpowiednich przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2021 r. poz. 1420, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 Prawa geologicznego i górniczego:

W rozumieniu tej ustawy informacją geologiczną są dane i próbki geologiczne wraz z wynikami ich przetworzenia i interpretacji, w szczególności przedstawione w dokumentacjach geologicznych oraz zapisane na informatycznych nośnikach danych.

Na mocy art. 98 ust. 1 Prawa geologicznego i górniczego:

Organy administracji geologicznej oraz państwowa służba geologiczna gromadzą, ewidencjonują, archiwizują, chronią i udostępniają informację geologiczną.

Stosownie do art. 99 ust. 1 Prawa geologicznego i górniczego:

Prawo do informacji geologicznej przysługuje Skarbowi Państwa.

W myśl art. 100 ust. 1 Prawa geologicznego i górniczego:

Z wyjątkiem sytuacji określonych w ust. 2-3a, korzystanie z informacji geologicznej, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, jest nieodpłatne.

Natomiast, zgodnie z art. 100 ust. 2 Prawa geologicznego i górniczego:

Korzystanie z informacji geologicznej, do której prawa przysługują Skarbowi Państwa, w celu wykonywania działalności w zakresie:

1) wydobywania kopalin ze złóż,

1a) wydobywania węglowodorów ze złóż w czasie trwania fazy wydobywania, o której w art. 49v pkt 2 lit. b,

2) podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego składowania odpadów oraz podziemnego składowania dwutlenku węgla,

3) w jakim wymagane jest pozwolenie wodnoprawne - następuje, w drodze umowy, za wynagrodzeniem.

W myśl art. 99 ust. 5 Prawa geologicznego i górniczego:

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, prawem do informacji geologicznej rozporządza Skarb Państwa.

Na podstawie art. 100 ust. 8 ww. ustawy - Prawo geologiczne i górnicze:

Zadania Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 4 i w art. 99 ust. 5, w zakresie określonym w ust. 2, wykonuje marszałek województwa.

Zgodnie z art. 99 ust. 9 Prawa geologicznego i górniczego:

Wpływy z tytułu rozporządzania prawem do informacji geologicznej należącej do Skarbu Państwa stanowią dochód budżetu państwa.

Jak stanowi art. 156 ust. 3 Prawa geologicznego i górniczego;

Określone ustawą zadania marszałków województw oraz starostów są zadaniami z zakresu administracji rządowej.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że udostępnienie informacji geologicznej przez Państwa Województwo, należy do kategorii spraw cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, pod pojęciem usługi (świadczenia), należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy.

Należy jednak zaznaczyć, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W odniesieniu do wynagrodzenia za korzystanie z informacji geologicznej stwierdzić należy, że skoro korzystanie z tej informacji geologicznej następuje w drodze umowy, to do Państwa Województwa nie będzie miał zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy i z tytułu wykonania tych czynności za wynagrodzeniem Państwa Województwo będzie podatnikiem VAT wykonującym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zauważyć w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 100 ust. 2 ustawy - Prawo geologiczne i górnicze, korzystanie z informacji geologicznej w celu wykonywania działalności w zakresie wydobywania kopalin ze złóż, wydobywania węglowodorów ze złóż w czasie trwania fazy wydobywania, o której mowa w art. 49v pkt 2 lit. b, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego składowania odpadów oraz podziemnego składowania dwutlenku węgla, w jakim wymagane jest pozwolenie wodnoprawne, następuje za wynagrodzeniem. Jednocześnie podstawę określenia wynagrodzenia za korzystanie z informacji geologicznej stanowi wycena określająca koszty projektowania, wykonywania i dokumentowania prac geologicznych sfinansowana przez podmiot ubiegający się o korzystanie z tej informacji. Przed zawarciem umowy Skarb Państwa dokonuje weryfikacji tej wyceny (art. 100 ust. 4 ww. ustawy).

Skoro zatem udostępnienie informacji geologicznej następuje za wynagrodzeniem, na podstawie umowy cywilnoprawnej, to wpisuje się w zakres czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym w zakresie tych czynności Państwa Województwo będzie działało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem udostępnienie informacji geologicznej, dokonane na podstawie umowy, przez podatnika VAT, za które zgodnie z art. 100 ust. 2 Prawa geologicznego i górniczego, przysługuje wynagrodzenie, jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują zwolnienia dla czynności udostępniania informacji geologicznej. Tym samym, ww. czynności będą podlegały opodatkowaniu i nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT. W konsekwencji, ww. czynności będą opodatkowane według właściwej stawki.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, że od wynagrodzenia za czynności związane z rozporządzaniem prawem do przysługującej Skarbowi Państwa informacji geologicznej (udostępnienie informacji geologicznej w drodze umowy), powinien być naliczony podatek od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: sytuacja Państwa Województwa będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).