0113-KDIPT1-1.4012.1.2020.1.WL - Ustalenie stawki podatku dla usług wstępu do tzw. Escape room.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2020 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wstępu do "..." tzw. Escape room - jest prawidłowe.

W dniu 2 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wstępu do "..." tzw........

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z rezydencją podatkową w Polsce, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi obiekt zwany "...". Składa się on z dwóch pokoi zagadek (po angielsku nazywane są one Escape Rooms, dosłownie: "pokoje ucieczki").

Korzystanie z obiektu "..." odbywa się w sposób następujący:

1. Klient rezerwuje sobie termin (dzień, godzinę) wstępu do obiektu i określa Pokój Zagadek - internetowo lub telefonicznie otrzymuje on potwierdzenie rezerwacji, które może sobie wydrukować.

2. Następnie Klient przychodzi w umówionym terminie do obiektu i zostaje poinformowany na czym polega zabawa, jakie są jej zasady.

3. Po zapoznaniu się z zasadami Klient wchodzi do wybranego (zarezerwowanego) Pokoju Zagadek i rozpoczyna zabawę.

Rozrywka polega na tym, iż uczestnik (uczestnicy - max...) po wejściu do Pokoju, zostanie w nim zamknięty na określony czas (wskazany w pkt 1 - zwykle jest to 60 minut). Pokój zagadek jest tematycznie przygotowany i uczestnik musi się z niego wydostać. Aby to uczynić, musi on rozwiązać przygotowane wcześniej zagadki. Twórcy Pokojów dbają o to, aby wyjście nie było takie oczywiste i łatwe. Rozwiązanie każdej z zagadek zbliża uczestnika do wyjścia. W razie problemów uczestnik może dostać wsparcie w postaci naprowadzających na właściwe tory podpowiedzi od czuwających nad nimi twórców escape room. Tylko od uczestników gry zależy, czy przejdą wszystkie zagadki umysłowe bądź zręcznościowe. Aby tak się stało, przydatne jest analityczne myślenie, kojarzenie faktów, kreatywność, spostrzegawczość oraz zręczność, a także poza wymienionymi cechami indywidualnymi - współpraca uczestników gry. Rozrywka skierowana jest dla uczestników w każdym wieku, jest świetną zabawą dla młodzieży, dorosłych, każdy wychodzi pełen emocji, a dyskusje o grze trwają jeszcze długo po jej zakończeniu. Escape Room to świetny pomysł na spędzenie czasu dla par, znajomych, rodzin, dzieci. "..." jest to miejsce, które każdemu dostarcza wyjątkowych emocji, wydostanie się z pokoju jest niesamowitą frajdą. Stworzone przez miłośników łamigłówek, gier i programów, naszpikowane elektroniką i efektami specjalnymi innowacyjne rozwiązania i zagadki zadowolą najbardziej wymagających graczy, którzy aby wydostać się z pokoju muszą wykazać się pomysłowością, spostrzegawczością i nie lada sprytem aby wydostać się z pokoju. Istotą całej zabawy jest zapewnienie Klientowi (uczestnikowi) rozrywki, możliwości przeniesienia się na określony czas do "innego świata", zmierzenia się z przygotowanymi w nim zadaniami, zagadkami. Przez czas przebywania w domu (pokoju) zagadek uczestnik może zapomnieć o istniejącym świecie, problemach i odprężyć się zarówno umysłowo jak i fizycznie. W obiekcie znajdują się dwa pokoje zagadek, każdym pokoju mamy do czynienia z innymi zagadkami, także o innym poziomie trudności. Przy czym pokoje zwykle nawiązują do jakichś wydarzeń, scenariuszy, pobyt w nich ma dać uczestnikowi odczucie uczestniczenia w autentycznym wydarzeniu. Tytułem przykładu można wskazać na opis jednego z pokoi: "..."

Podkreślić należy, że:

1. Za wydostanie się z Pokoju Zagadek uczestnicy nie otrzymują nagród rzeczowych czy pieniężnych, celem uczestnictwa jest satysfakcja, przeżycie emocji i dobra zabawa, i rozrywka, a nie uzyskanie jakiejkolwiek korzyści materialnej.

2. Zakupując usługę wstępu Klient jest uprawniony jedynie do wstępu do "..." i wybranego Pokoju Zagadek przez określony czas. Zakup wstępu nie uprawnia do skorzystania z jakichkolwiek innych usług czy zakupu towarów, zresztą na obecnym etapie Wnioskodawca nie zamierza świadczyć innych usług w obiekcie. Nawet jeśli Wnioskodawca miałby takie usługi świadczyć czy np. sprzedawać towary (np. napoje w automacie, herbatę, kawę), to bilet wstępu nie uprawniałby do ich nabycia, byłoby to przedmiotem zupełnie innej transakcji między Wnioskodawcą a klientem, podlegającej stawce VAT właściwej dla tej transakcji.

Istota świadczonej przez Wnioskodawcę usługi polega na przyznaniu kupującemu bilet prawa wstępu do obiektu na określony czas w zamian za opłatę. Bilet wstępu nie łączy się z jakimikolwiek innymi uprawnieniami dla uczestnika - nie uprawnia go np. do skorzystania z bufetu, kupna kawy czy herbaty w barze czy automacie (bo brak jest nawet takiej możliwości), nadto jedyną usługą świadczoną przez Wnioskodawcę w obiekcie to właśnie usługa opisywana we wniosku. Sytuacja jest zatem odmienna niż w przypadku np. wstępu do dyskoteki, gdzie bilet wstępu łączy się nieraz z prawem do korzystania z bufetu, podawanego tam alkoholu. W przypadku zabawy w escape room jest zupełnie inaczej, udział uczestnika jest czynny. Rozwiązuje on zagadki, podejmuje określoną aktywność w postaci np. szukania przedmiotów itd. Sama idea escape room zakłada, że uczestnik bierze aktywny udział w zabawie, a nie jedynie przygląda się.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z przedstawionym opisem w poz. 74: Jaką stawką VAT powinna być opodatkowana sprzedaż biletów usługi wstępu do "..." tzw. Escape roomu - 8% czy 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedawana przez Wnioskodawcę usługa to wstęp do "..." (pokój zagadek), który należy zakwalifikować jako park rozrywki, usługa związana z rozrywką a zatem mieszcząca się w zakresie objętym poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, objęta 8% stawką VAT. Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8% z zastrzeżeniem ust. 12 art. 114 ust. 1.

Zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy o VAT stawka 8% obowiązuje dla poz. 183 - bez względu na symbol PKWiU i spełniają trzy warunki:

Zgłoszona przez Wnioskodawcę usługa zgodnie z PKWIU to 9329Z - pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. , poz. 1676, z późn. zm.), zmienionym przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 2019 r. (Dz. U. poz. 2554), do dnia 31 marca 2020 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%,

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. oraz po 1 stycznia 2019 r. - 8%), pod pozycją 183 zostały wymienione "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne".

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęć "rekreacja", "park rozrywki" czy też "wesołe miasteczko". Aby zatem poznać ich znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu", natomiast Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje "ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu". W odniesieniu do wesołego miasteczka definicję taką przewiduje przykładowo internetowy Słownik Języka Polskiego PWN (www.sip.pwn.pl) wskazując, że wesołe miasteczko to teren z urządzeniami rozrywkowymi, takimi jak karuzele, strzelnice, kolejki. Natomiast sama rozrywka to coś, co służy odprężeniu, wypoczynkowi. Z kolei park można definiować jako duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi, jak również jako teren na którym zgromadzony jest sprzęt. Biorąc pod uwagę powyższe wydaje się, że znaczenie obu pojęć jest w istocie bardzo zbliżone i obejmuje teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje w tym takie jak karuzele, kolejki i strzelnice.

Tak więc pojęcie "park rozrywki" należy rozumieć, jako miejsce zarówno otwarte jak i zamknięte, które służy jego klientom do odprężenia się, zabawy, wypoczynku, rozrywki.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu m.in. do parków rozrywki objęte są stawką podatku w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy. Ustawodawca nie określił jednak ani form, ani kategorii "wstępu", do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Zatem pod pojęciem "wstępu" w rozumieniu m.in. poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej - możliwość tańczenia, na imprezę sportową - możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, "na siłownię" - możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp "na siłownię", czy do parku rozrywki).

Zatem stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy, do usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi obiekt zwany "...". Składa się on z dwóch pokoi zagadek (po angielsku nazywane są one Escape Rooms, dosłownie: "pokoje ucieczki").

Korzystanie z obiektu "..." odbywa się w sposób następujący:

1. Klient rezerwuje sobie termin (dzień, godzinę) wstępu do obiektu i określa Pokój Zagadek - internetowo lub telefonicznie otrzymuje on potwierdzenie rezerwacji, które może sobie wydrukować.

2. Następnie Klient przychodzi w umówionym terminie do obiektu i zostaje poinformowany na czym polega zabawa, jakie są jej zasady.

3. Po zapoznaniu się z zasadami Klient wchodzi do wybranego (zarezerwowanego) Pokoju Zagadek i rozpoczyna zabawę.

Rozrywka polega na tym, iż uczestnik (uczestnicy - max...) po wejściu do Pokoju, zostanie w nim zamknięty na określony czas (wskazany w pkt 1 - zwykle jest to 60 minut). Pokój zagadek jest tematycznie przygotowany i uczestnik musi się z niego wydostać. Aby to uczynić, musi on rozwiązać przygotowane wcześniej zagadki. Twórcy Pokojów dbają o to, aby wyjście nie było takie oczywiste i łatwe. Rozwiązanie każdej z zagadek zbliża uczestnika do wyjścia. Istotą całej zabawy jest zapewnienie Klientowi (uczestnikowi) rozrywki, możliwości przeniesienia się na określony czas do "innego świata", zmierzenia się z przygotowanymi w nim zadaniami, zagadkami.

Podkreślić należy, że:

1. Za wydostanie się z Pokoju Zagadek uczestnicy nie otrzymują nagród rzeczowych czy pieniężnych, celem uczestnictwa jest satysfakcja, przeżycie emocji i dobra zabawa, i rozrywka, a nie uzyskanie jakiejkolwiek korzyści materialnej.

2. Zakupując usługę wstępu Klient jest uprawniony jedynie do wstępu do "..." i wybranego Pokoju Zagadek przez określony czas. Zakup wstępu nie uprawnia do skorzystania z jakichkolwiek innych usług czy zakupu towarów, zresztą na obecnym etapie Wnioskodawca nie zamierza świadczyć innych usług w obiekcie. Nawet jeśli Wnioskodawca miałby takie usługi świadczyć czy np. sprzedawać towary (np. napoje w automacie, herbatę, kawę), to bilet wstępu nie uprawniałby do ich nabycia, byłoby to przedmiotem zupełnie innej transakcji między Wnioskodawcą a klientem, podlegającej stawce VAT właściwej dla tej transakcji.

Istota świadczonej przez Wnioskodawcę usługi polega na przyznaniu kupującemu bilet prawa wstępu do obiektu na określony czas w zamian za opłatę. Bilet wstępu nie łączy się z jakimikolwiek innymi uprawnieniami dla uczestnika - nie uprawnia go np. do skorzystania z bufetu, kupna kawy czy herbaty w barze czy automacie (bo brak jest nawet takiej możliwości), nadto jedyną usługą świadczoną przez Wnioskodawcę w obiekcie to właśnie usługa opisywana we wniosku. W przypadku zabawy w escape room udział uczestnika jest czynny. Rozwiązuje on zagadki, podejmuje określoną aktywność w postaci np. szukania przedmiotów itd. Sama idea escape room zakłada, że uczestnik bierze aktywny udział w zabawie, a nie jedynie przygląda się.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, jaką stawką VAT Wnioskodawca powinien opodatkować sprzedaż biletów usługi wstępu do "..." tzw. Escape room - 8% czy 23%.

Jak wynika z opisu sprawy, istota świadczonej przez Wnioskodawcę usługi polega na przyznania kupującemu prawa wstępu do obiektu na określony czas w zamian za opłatę. Jak wskazał Zainteresowany w opisie stanu faktycznego, bilet wstępu nie łączy się z jakimikolwiek innymi uprawnieniami dla uczestnika - nie uprawnia go np. do skorzystania z bufetu, kupna kawy czy herbaty w barze czy automacie (bo brak jest nawet takiej możliwości), nadto jedyna usługa świadczona przez Wnioskodawcę w obiekcie to zabawa w "..." tzw. Escape room.

Podsumowując, należy stwierdzić, że sprzedaż biletów usługi wstępu do "..." tzw. Escape room korzysta z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 oraz poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy zaznaczyć, że na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751), zwanej dalej "ustawą nowelizującą" art. 41 ust. 2 ustawy otrzymał brzmienie: dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 1 pkt 27 ustawy nowelizującej wprowadza się następujące zmiany - załącznik nr 3 do ustawy otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy.

Zauważyć należy, że - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751) - przepisy art. 2 pkt 15. 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2. 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 7 ust. 2 powołanej powyżej ustawy, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2. załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Zatem od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. stosuje się wyżej powołane przepisy ustawy i załącznik nr 3 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 października 2019 r.

Ponadto powołaną wyżej ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw wprowadzono do ustawy o podatku od towarów i usług rozdział la dotyczący Wiążącej Informacji Stawkowej (art. 1 pkt 8 tej ustawy). Zgodnie z art. 18 pkt 2 tej ustawy, ustawa wchodzi w życie z dniem 1 listopada 2019 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 7 lit. g oraz pkt 8 w zakresie art. 42c, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 2020 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, WIS wydana przed dniem 1 kwietnia 2020 r. wiąże organy podatkowe wobec podatnika, dla którego została wydana w odniesieniu do towaru będącego przedmiotem dostawy, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonanych po dniu 31 marca 2020 r. oraz usługi, która została wykonana po tym dniu. z zastrzeżeniem art. 8 ust. 3.

W myśl art. 14b § la ustawy - Ordynacja podatkowa, w zakresie objętym wiążącymi informacjami stawkowymi, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie wydaje się interpretacji indywidualnych.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.