0112-KDWL.4011.38.2023.2.DK - Brak możliwości uznania kosztu poniesiony za zajęcia o charakterze relaksacyjnym (np. zajęcia jogi) i zakup niezbędnego do zajęć sprzętu za wydatek poniesiony w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów w zawodzie psychologa i psychoterapeuty

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 września 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDWL.4011.38.2023.2.DK Brak możliwości uznania kosztu poniesiony za zajęcia o charakterze relaksacyjnym (np. zajęcia jogi) i zakup niezbędnego do zajęć sprzętu za wydatek poniesiony w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów w zawodzie psychologa i psychoterapeuty

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 2 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 1 sierpnia 2023 r. (wpływ 1 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W zawodach, które Pani pełni (psycholog i psychoterapeuta) własna kondycja psychiczna, dobrostan psychofizyczny jest niezbędnym warunkiem świadczenia wysokiej jakości usług. Specyfika pracy na powyższych stanowiskach wiąże się bezpośrednio z doświadczaniem obciążenia psychicznego i stresu, m.in. poprzez:

- konieczność oceny ryzyka (...) - występowanie sytuacji, w których konieczne jest wdrożenie procedur mających na celu zabezpieczenie zdrowia i życia pacjenta (...);

- podejmowanie interwencji o charakterze prawnym (np. po uzyskaniu wiedzy o nadużyciu seksualnym (...));

- kontakt z osobami przejawiającymi zaburzenia osobowości (co również wiąże się z doświadczaniem obciążenia psychicznego w związku z przejawianą psychopatologią pacjentów),

niezbędne jest więc systematyczne dbanie o własną kondycję psychiczną poprzez aktywność o charakterze relaksacyjnym jaką jest np. joga, która wpływa na redukcję napięć pojawiających się w wyniku doświadczanego stresu, a więc koszt poniesiony za zajęcia o charakterze relaksacyjnym (np. jogi) i sprzęt niezbędny do udziału w zajęciach (np. mata do jogi) są wydatkami poniesionym w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów.

Usługi psychologa i psychoterapeuty świadczy Pani w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Forma opodatkowania: na zasadach ogólnych, według skali podatkowej.

Pytanie

Czy koszt poniesiony za zajęcia o charakterze relaksacyjnym (np. zajęcia jogi) i zakup niezbędnego do zajęć sprzętu, stanowią w rozumieniu prawa podatkowego wydatek poniesiony w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów w zawodzie psychologa i psychoterapeuty?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani opinii, koszt poniesiony za zajęcia o charakterze relaksacyjnym (np. zajęcia jogi) i zakup niezbędnego do zajęć sprzętu, stanowią wydatek poniesiony w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż w zawodzie psychologa i psychoterapeuty utrzymanie dobrej kondycji psychicznej jest znaczącym warunkiem wykonywania pracy na właściwym poziomie, a w związku z narażeniem na stres i obciążenie psychiczne wynikające ze specyfiki pracy na powyższych stanowiskach, kondycja psychiczna ulega obniżeniu. Oddziaływania relaksacyjne umożliwiają więc utrzymanie bądź przywrócenie kondycji psychicznej na właściwy poziom oraz przyczyniają się do zmniejszenia poziomu doświadczanego stresu w związku z wykonywanymi obowiązkami zawodowymi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Użycie przez ustawodawcę w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrotu "w celu" nie oznacza, że automatycznie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania. Z zasady ogólnej zawartej w powołanym przepisie wynika, że wydatek poniesiony przez podatnika może być brany pod uwagę przy ustalaniu dochodu do opodatkowania w sytuacji, gdy służy osiągnięciu przychodów, czyli istnieje związek przyczynowy, choćby pośredni, pomiędzy kosztem a możliwością uzyskania przychodów rozumianą również jako zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek jest racjonalny i obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

- jest definitywny (rzeczywisty), czyli wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

- został właściwie udokumentowany;

- wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano na wstępie kosztem uzyskania przychodu może być ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że jego poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Tym samym przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - wymaga nie tylko oceny pod kątem, czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

O tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Jednakże podatnik musi być w stanie wykazać związek poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Wydatki związane z udziałem w zajęciach o charakterze relaksacyjnym (np. zajęcia jogi) i zakupem niezbędnego do zajęć sprzętu, mają na celu poprawę Pani warunków zdrowotnych i ochronę Pani zdrowia. Niewątpliwie, w wykonywanym przez Panią zawodzie, dbałość o zdrowie jest bardzo ważna, jednakże nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych.

Wprawdzie wskazane przez Panią we wniosku wydatki nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże nie stanowi to wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest bowiem również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Przedstawione przez Panią wydatki są dla Pani samej wydatkami zmierzającymi do poprawy własnej kondycji zdrowotnej, zarówno psychicznej jak i fizycznej. Dbanie o własne zdrowie należy do podstawowych potrzeb człowieka dlatego podejmowane w tym zakresie wysiłki wynikają nie ze względu na prowadzoną działalność gospodarczą, a mają swe źródło w pierwotnych potrzebach każdej istoty ludzkiej.

Zatem wydatki na ochronę zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym, które związane są z funkcjonowaniem danej jednostki w życiu społecznym, a ich poniesienie uwarunkowane jest innymi względami, aniżeli uzyskiwanie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Celem poniesionego wydatku jest zachowanie obecnego stanu zdrowia lub jego polepszenie, zatem trudno uzasadnić związek z uzyskanymi przychodami. Każda osoba, niezależnie od tego jaki wykonuje zawód, może ponosić ww. wydatki.

Nie można zatem uznać, że wydatki na udział w zajęciach relaksacyjnych i zakup sprzętu potrzebnego do tych zajęć, ponoszone w celu uzyskania lub zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, a tym samym nie mogą być uznane za koszt uzyskania tego przychodu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 259 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl