0112-KDSL2-2.4012.113.2019.1.AG - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu w zakresie infrastruktury rekreacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 12 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina występuje z niniejszym wnioskiem o interpretację indywidualną w związku z przystąpieniem do realizacji inwestycji pn.: "(...)". Gmina uzyskała dofinansowanie na realizację tego przedsięwzięcia w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji typu kształtowanie przestrzeni publicznej. W ramach inwestycji został zagospodarowany teren przestrzeni publicznej (...), pomiędzy ulicami (...), w ramach którego zbudowano (...) park zabaw, siłownię na wolnym powietrzu, kwartał klubów oraz park edukacyjny.

Zakres rzeczowy projektu obejmuje:

A. Koszty kwalifikowane:

I. Zagospodarowanie centrum osiedla mieszkaniowego: 1. Roboty przygotowawcze i rozbiórkowe. 2. Przełożenie istniejącej kanalizacji sanitarnej oraz regulacja włazów. 3. Roboty ziemne. 4. Krawężniki, obrzeża betonowe i gumowe z wykonaniem ław betonowych. 5. Nawierzchnie. 6. Wyposażenie: - Elementy małej architektury: ławki ze stali nierdzewnej jednostronne i dwustronne, stojaki na rowery, kosze na śmiecie, słupki betonowe. - Elementy placu zabaw: kolejka linowa, siedziska typu bocianie gniazdo, piramida linowa na słupie stalowym. - Elementy siłowni zewnętrznej: wahadło surfer, biegacz piechur, trenażer nóg i rąk "narty biegówki", orbiterek i prasa do nóg, wyciąg górny i wyciskanie, wioślarz. - Elementy kwartału klubów: stół rekreacyjny, szachy ośmiokątny, stół rekreacyjny: szachy, warcaby, chińczyk, stół rekreacyjny do tenisa, stół rekreacyjny piłkarzyki, tablica regulaminowa.

II. Budowa oświetlenia oraz przebudowa istniejącej sieci energetycznej.

III. Instalacja fotowoltaiczna.

B. Koszty niekwalifikowane - nieujęte we wniosku o dofinansowanie:

I. Zagospodarowanie centrum osiedla mieszkaniowego: 1. Roboty ziemne. 2. Obrzeża gumowe. 3. Nawierzchnie. 4. Piłkochwyty. 5. Wyposażenie w ramach elementu placu zabaw: wieża widokowa ze zjeżdżalniami, zjeżdżalnia z mostkiem i wieżami, zjeżdżalnia z wieżą, sprężynowce, huśtawki nr 1, nr 2, nr 3, zestaw 4 huśtawek, piaskownica, tablica regulaminowa.

Przedmiotowe zadania Gmina realizuje na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie. Celem zadania jest uatrakcyjnienie przestrzeni publicznej oraz stworzenie nowoczesnej bazy rekreacji wypoczynku dla mieszkańców i gości. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom społeczności lokalnej. Gmina pragnie umożliwić mieszkańcom spędzanie czasu wolnego, rozwijanie zainteresowań i integracji lokalnych społeczności. Budowa centrum wypoczynku i rekreacji sprawia, że obszar (...) stanie się miejscem atrakcyjniejszym zarówno dla lokalnej społeczności, jak i dla potencjalnych nowych mieszkańców i odwiedzających gości. Zadania w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, należą do zadań własnych Gminy, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.). Niezwłocznie po zakończeniu prac obiekt stał się ogólnodostępny, co oznacza, że został udostępniony bez wnoszenia jakichkolwiek odpłatności. Również wyposażenie zakupione do obiektu nie jest wykorzystywane na cel działalności odpłatnej. Tym samym Gmina (jak również żadna jej jednostka budżetowa) nie zamierza pobierać opłat za korzystanie z nowo powstałej nowoczesnej bazy rekreacyjnej. W ramach inwestycji Gmina zawarła z wykonawcami umowy cywilnoprawne. W związku z realizacją inwestycji Gmina otrzymała faktury VAT oraz rachunki do umowy zlecenia, w których nabywcą towarów i usług była Gmina (...). Gminie, w związku z planowanym wykorzystaniem terenu rekreacyjnego, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT ani w całości, ani w części od ponoszonych wydatków. W związku z powyższym uznano, że podatek naliczony VAT od wydatków ponoszonych na projekt jest wydatkiem kwalifikowanym w ramach złożonego oświadczenia VAT stanowiącego element wniosku o przyznanie pomocy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina (...), w związku z realizacją projektu pn.: "(...)", będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z inwestycją pn.: "(...)". Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Tym samym, aby przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, powinny zostać spełnione jednocześnie dwa warunki - wydatki są dokonywane przez podmiot działający w roli podatnika VAT, na cel prowadzenia przez ten podmiot działalności opodatkowanej VAT, generującej zobowiązanie w podatku VAT należnym. Jak wskazano w opisie sprawy celem zrealizowanego projektu pn.: "(...)" jest nieodpłatne udostępnienie mieszkańcom Gminy nowoczesnej bazy rekreacyjno-wypoczynkowej. Gmina nie będzie wykorzystywała nowo powstałej bazy rekreacyjnej do jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT - w szczególności Gmina i jej jednostki budżetowe nie będą pobierały opłat za możliwość korzystania z nowo powstałego obiektu rekreacyjno-wypoczynkowego przez zainteresowanych, lokalnych mieszkańców i przyjezdnych gości. Przedmiotowa inwestycja będzie ogólnodostępna i związana wyłącznie z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu Gminy. Wobec powyższego, zdaniem Gminy nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu. ponieważ wszystkie wydatki ponoszone przez Gminę w ramach Inwestycji nie są związane z działalnością Gminy generującą podatek VAT należny. Gmina będzie udostępniać obiekt nieodpłatnie. W konsekwencji, nie zostanie spełniony drugi z warunków niezbędnych do odliczenia podatku VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym Gminie nie będzie w ogóle przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego wykazane na fakturach zakupowych Gminy otrzymanych w związku z budową bazy rekreacyjnej. Podsumowując Gmina stoi na stanowisku, że nie ma prawa do odliczenia VAT od wydatków na projekt pn.: "(...)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy dotyczące m.in.: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego, poniesionego w ramach ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, ponieważ jak wskazała Gmina, opisany we wniosku projekt realizowany jest w związku z działalnością statutową gminy, w ramach zadań wskazanych w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina realizuje przedmiotowe zadanie na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie, obiekt jest ogólnodostępny. Jak wskazano we wniosku, Gmina nie będzie wykorzystywała nowo powstałej bazy rekreacyjnej do jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT - w szczególności Gmina i jej jednostki budżetowe nie będą pobierały opłat za możliwość korzystania z nowo powstałego obiektu rekreacyjno-wypoczynkowego przez zainteresowanych, lokalnych mieszkańców i przyjezdnych gości. Przedmiotowa inwestycja będzie ogólnodostępna i związana wyłącznie z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu Gminy.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: "(...)", Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie jest spełniona - wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym, nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.