0112-KDSL2-1.440.269.2023.1.BK - WIS USŁUGA - wykonanie tatuażu - stawka 8% VAT

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (...) z dnia 16 czerwca 2023 r. (data wpływu 26 czerwca 2023 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa - wykonanie tatuażu przez Wnioskodawcę

Opis usługi: Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w ramach której prowadzi salon tatuażu. W ramach tej działalności Wnioskodawca wykonuje tatuaże samodzielnie jako twórca w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wykonuje na zlecenie klienta trwały wzór na jego skórze.

Tatuaże wykonywane przez Wnioskodawcę są przejawem działalności twórczej, mają indywidualny charakter. Każdy wykonywany przez Wnioskodawcą tatuaż cechują doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi tatuażami (produktami intelektualnymi). Tatuaże nie są i nie będą kopią istniejącego, ogólnodostępnego wzoru, a ich wykonanie nie będzie się sprowadzać do mechanicznego odwzorowania wzoru. W umowie pisemnej Wnioskodawca udziela klientowi zlecającemu wykonanie tatuażu niewyłącznej licencji do majątkowych praw autorskich do wykonanego na ciele klienta tatuażu (utworu) na użytek niekomercyjny, na czas nieokreślony, na nieograniczonym terytorium, na następujących polach eksploatacji: na cele publikacji tatuażu w mediach społecznościowych oraz innych mediach dostępnych na rynku. Za wykonanie usługi i udzielenie licencji do majątkowego prawa autorskiego Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie - honorarium, w kwocie ustalonej indywidualnie z każdym klientem. Jak wynika z umowy - tatuaż będzie posiadał indywidualny charakter i będzie stanowił utwór w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Rozstrzygnięcie: Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

Zastrzeżenie: Niniejsza WIS ma zastosowanie jeśli - zgodnie z deklaracją złożoną we wniosku - Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Weryfikacja powyższego pozostaje jednak poza zakresem postępowania w sprawie wydania WIS.

W dniu 26 czerwca 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Wnioskodawca wykonuje na zlecenie klienta trwały wzór na jego skórze (tatuaż). Wybór tego co ma przedstawiać tatuaż oraz miejsca na ciele wykonania tatuażu jest decyzją klienta, jednakże ostateczny rezultat wykonanej usługi - kształt tatuażu, który Wnioskodawca wykonuje sam, jest wynikiem osobistej pracy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - jako osoba fizyczna wykonuje osobiście i samodzielnie na zamówienie zlecającego tatuaż stanowiący zindywidualizowany rezultat twórczej pracy Wnioskodawcy. Wykonany tatuaż stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy.

W umowie pisemnej Wnioskodawca udziela klientowi zlecającemu wykonanie tatuażu niewyłącznej licencji do majątkowych praw autorskich do wykonanego na ciele klienta tatuażu (utworu) na użytek niekomercyjny, na czas nieokreślony, na nieograniczonym terytorium, na następujących polach eksploatacji: na cele publikacji tatuażu w mediach społecznościowych oraz innych mediach dostępnych na rynku. Za wykonanie usługi i udzielenie licencji do majątkowego prawa autorskiego Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie - honorarium, w kwocie ustalonej indywidualnie z każdym klientem.

Tatuaże wykonywane przez Wnioskodawcę są przejawem działalności twórczej, mają indywidualny charakter. Każdy wykonywany przez Wnioskodawcę tatuaż cechują doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi tatuażami (produktami intelektualnymi). Tatuaże nie są i nie będą kopią istniejącego, ogólnodostępnego wzoru, a ich wykonanie nie będzie się sprowadzać do mechanicznego odwzorowania wzoru.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w ramach której prowadzi salon tatuażu. W ramach tej działalności tatuaże wykonuje samodzielnie jako twórca w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wykonuje na zlecenie klienta trwały wzór na jego skórze. Wybór tego co ma przedstawiać tatuaż oraz miejsca na ciele wykonania tatuażu jest decyzją klienta, jednakże ostateczny rezultat wykonanej usługi - kształt tatuażu - który Wnioskodawca wykonuje sam, jest wynikiem pracy tylko Wnioskodawcy. Przed wykonaniem tatuażu każdorazowo Wnioskodawca zawiera ze zleceniodawcą w formie pisemnej umowę, w której zleceniodawca wyraża zgodę na wykonanie dzieła w formie tatuażu na swoim ciele. W umowie jest też zawarte oświadczenie zleceniodawcy o poinformowaniu przez studio tatuażu o przeciwskazaniach do wykonania tatuażu oraz sytuacji zdrowotnej zleceniodawcy. W umowie pisemnej Wnioskodawca udziela klientowi zlecającemu wykonanie tatuażu niewyłącznej licencji do majątkowych praw autorskich do wykonanego na ciele klienta tatuażu (utworu) na użytek niekomercyjny, na czas nieokreślony, na nieograniczonym terytorium, na następujących polach eksploatacji: na cele publikacji tatuażu w mediach społecznościowych oraz innych mediach dostępnych na rynku. Za wykonanie usługi i udzielenie licencji do praw autorskich Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie honorarium.

Tatuaże wykonywane przez Wnioskodawcę są przejawem działalności twórczej, mają indywidualny charakter. Każdy wykonywany przez Wnioskodawcę tatuaż cechują doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi tatuażami (produktami intelektualnymi). Tatuaże nie są i nie będą kopią istniejącego, ogólnodostępnego wzoru, a ich wykonanie nie będzie się sprowadzać do mechanicznego odwzorowania wzoru czy szablonu.

Na podstawie poz. 63 zał. nr 3 do ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT 8% podlegają usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania (bez względu na PKWiU). Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy. Autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia "honorarium", zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego "honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach"; ustawa ta nie definiuje także pojęcia "wolnego zawodu". Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Ponadto, w WIS Dyrektora KIS: 0112-KDSL2-1.440.60.2022.2.SS; 0112-KDSL1-2.440.221.2022.3.PS; 0112-KDSL1-1.450.1095.2020.5.SJ; 0112-KDSL1-1.440.82.2022.2.AKA, 0112-KDSL1-1.440.108.2022.2.AK; 0112-KDSL1-1.440.193.2022.3.MJ wyrażono stanowisko, iż usługi twórców i artystów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim polegające na przeniesieniu majątkowych praw autorskich lub udzieleniu licencji do praw autorskich do wykonanych tatuaży, wynagradzane w formie honorariów podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT 8%, dlatego Wnioskodawca twierdzi, iż wykonywana przez nią usługa - w sposób analogiczny jak w ww. interpretacjach, powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT 8%.

(...)

UZASADNIENIE klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej "WIS", jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

Natomiast stosownie do art. 42a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2023 r., wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej "WIS", jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

W przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU) - nie jest ona niezbędna do określenia stawki podatku właściwej dla towaru lub usługi - tutejszy organ nie dokonuje takiej klasyfikacji.

UZASADNIENIE zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W myśl art. 146ea ustawy, w roku 2023:

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 63 wskazano, bez względu na symbol PKWiU "Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231) wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania".

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego - w myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - są utwory:

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne, wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakże stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką "oryginalności" utworu, kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w pkt 2 i pkt 3 cech. Sam "przejaw działalności twórczej" nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem charakteryzować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Nie każde dzieło (utwór) spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności świadczenia będącego powieleniem innych prac, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również prac typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania. Świadczenia (utwory) takie nie podlegają ochronie autorsko-prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Odwołując się do pojęcia "twórcy" w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazać należy, że twórcą w jej rozumieniu jest nie tylko jedyny twórca utworu, ale również osoby, które są współtwórcami stworzonego dzieła. Wykładnia systemowa zewnętrzna, oparta na zapisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prowadzi do wniosku, że twórcą jest osoba fizyczna, która wykonała dany utwór sama lub z udziałem innych współtwórców.

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Przejawem działalności twórczej jest uzewnętrzniony rezultat działalności twórcy.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystanie z utworu, zwanej licencją.

Według art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia "honorarium", zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego "honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach"; ustawa ta nie definiuje także pojęcia "wolnego zawodu". Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Podsumowując, gdy usługi są wykonywane przez twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i stanowią przedmiot autorskich praw majątkowych do utworu, a wynagrodzenie w formie honorarium odbywa się z przeniesieniem ww. praw, to z uwagi na nierozerwalność powyższych czynności, tj. sprzedaży usługi oraz praw autorskich, świadczenie to stanowi "Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania", wymienione w poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

W przedmiotowej sprawie - ja wskazał Wnioskodawca - przedmiotową usługę świadczy osobiście jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Tatuaże wykonywane przez Wnioskodawcę są przejawem działalności twórczej, mają indywidualny charakter. Każdy wykonywany przez Wnioskodawcą tatuaż cechują doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi tatuażami (produktami intelektualnymi). Tatuaże nie są i nie będą kopią istniejącego, ogólnodostępnego wzoru, a ich wykonanie nie będzie się sprowadzać do mechanicznego odwzorowania wzoru. Ponadto z umowy wynika, że tatuaż będzie posiadał indywidualny charakter i będzie stanowił utwór w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W umowie pisemnej Wnioskodawca udziela klientowi zlecającemu wykonanie tatuażu niewyłącznej licencji do majątkowych praw autorskich do wykonanego na ciele klienta tatuażu (utworu) na użytek niekomercyjny, na czas nieokreślony, na nieograniczonym terytorium, na następujących polach eksploatacji: na cele publikacji tatuażu w mediach społecznościowych oraz innych mediach dostępnych na rynku. Za wykonanie usługi i udzielenie licencji do majątkowego prawa autorskiego Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie - honorarium, w kwocie ustalonej indywidualnie z każdym klientem.

Reasumując, po analizie będącej przedmiotem wniosku usługi - wykonania tatuażu przez Wnioskodawcę - należy stwierdzić, że podlega ona opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy, art. 146ea pkt 2 oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która zostanie wykonana w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42 ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42 ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do usługi będącej przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:

- klasyfikacja usługi, lub

- stawka podatku właściwa dla usługi lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

Od niniejszej decyzji - stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej - służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: (KIS/SkrytkaESP albo za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urząd-skarbowy), będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).