0112-KDSL2-1.4012.68.2019.1.SS - VAT w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: "..."- jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (...) jest jednostką samorządu terytorialnego. Wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Gmina jest też czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT i składa deklaracje VAT-7.

Gmina zrealizowała projekt pn.: "...", współfinansowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (...) na lata 2007-2013, w zakresie (...).

Przedmiotem inwestycji była wymiana istniejącego źródła ciepła (kotłów węglowych o małej sprawności wytwarzania ciepła) na jedną pompę ciepła wielosprężarkową. Ponadto planowana inwestycja obejmowała poprawę izolacyjności przewodów, wymianę grzejników z istniejących żeliwnych członowych o dużej pojemności wodnej i niskiej regulacji na nowe grzejniki płytowe stalowe o małej pojemności wodnej wraz z montażem głowic termostatycznych. W kotłowni budynku szkoły został zmodernizowany węzeł cieplny, zamontowano bufor ciepła, zasobnik ciepłej wody użytkowej. Wymienione zostały pompy cyrkulacyjne i obiegowe. Wykonano docieplenie ścian zewnętrznych i stropodachu w celu poprawy efektywności energetycznej budynku. Jako dolne źródło ciepła zastosowano kolektory pionowe umieszczone na terenie boiska szkolnego. Wykonano 12 odwiertów pionowych po 200 m każdy.

Gmina (...) powyższy obiekt przekazała w trwały zarząd Zespołowi Szkół (...), która nie świadczy usług w zakresie sprzedaży energii uzyskanej w ramach projektu. Inwestycja służy wyłącznie celom oświatowym.

Gmina (...) nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, ponieważ projekt pod nazwą "..." stanowi zadanie własne gminy i nie będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną. Zakupy w przypadku tej inwestycji przede wszystkim służyć będą wykonywaniu zadań publicznych, takich jak edukacja i utrzymanie obiektów administracyjnych w przypadku, w których gmina nie działa w charakterze podatnika VAT. Gmina, pomimo, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa deklarację VAT-7, będzie mogła zaliczyć poniesione wydatki w kwocie brutto jako koszt kwalifikowany, ponieważ realizowana inwestycja nie będzie służyła sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie (...), która jest czynnym podatnikiem podatku VAT, przysługuje prawo do odliczenia VAT związanego z realizacją projektu pod nazwą "..."?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie (...) nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym projektem pod nazwą "...", ponieważ wspomniana inwestycja będzie służyła przede wszystkim realizacji zadań własnych gminy, czyli edukacji i utrzymaniu obiektów administracyjnych.

Inwestycja będzie służyła tylko i wyłącznie celom oświatowym. Nie będzie generowała przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Realizowany projekt nie będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W przedmiotowej sprawie związek z czynnościami opodatkowanymi nie istnieje. Tym samym, nie jest spełniony warunek dający Gminie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z realizowanym projektem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. edukacji publicznej, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 8 i pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego. Wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. Gmina jest też czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT i składa deklaracje VAT-7. Gmina zrealizowała projekt pn.: "...", współfinansowany w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (...) na lata 2007-2013, w zakresie (...). Przedmiotem inwestycji była wymiana istniejącego źródła ciepła (kotłów węglowych o małej sprawności wytwarzania ciepła) na jedną pompę ciepła wielosprężarkową. Ponadto planowana inwestycja obejmowała poprawę izolacyjności przewodów, wymianę grzejników z istniejących żeliwnych członowych o dużej pojemności wodnej i niskiej regulacji na nowe grzejniki płytowe stalowe o małej pojemności wodnej wraz z montażem głowic termostatycznych. W kotłowni budynku szkoły został zmodernizowany węzeł cieplny, zamontowano bufor ciepła, zasobnik ciepłej wody użytkowej. Wymienione zostały pompy cyrkulacyjne i obiegowe. Wykonano docieplenie ścian zewnętrznych i stropodachu w celu poprawy efektywności energetycznej budynku. Jako dolne źródło ciepła zastosowano kolektory pionowe umieszczone na terenie boiska szkolnego. Wykonano 12 odwiertów pionowych po 200 m każdy. Gmina powyższy obiekt przekazała w trwały zarząd Zespołowi Szkół im. (...) w (...), która nie świadczy usług w zakresie sprzedaży energii uzyskanej w ramach projektu. Inwestycja służy wyłącznie celom oświatowym. Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, ponieważ ww. projekt stanowi zadanie własne gminy i nie będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną. Zakupy w przypadku tej inwestycji przede wszystkim służyć będą wykonywaniu zadań publicznych, takich jak edukacja i utrzymanie obiektów administracyjnych w przypadku, w których gmina nie działa w charakterze podatnika VAT. Gmina, pomimo, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT i składa deklarację VAT-7, będzie mogła zaliczyć poniesione wydatki w kwocie brutto jako koszt kwalifikowany, ponieważ realizowana inwestycja nie będzie służyła sprzedaży opodatkowanej.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii ustalenia, czy Gminie, która jest czynnym podatnikiem podatku VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT związanego z realizacją przedmiotowego projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika, że zakupy w przypadku opisanej inwestycji przede wszystkim służyć będą wykonywaniu zadań publicznych, takich jak edukacja i utrzymanie obiektów administracyjnych. Ponadto, jak wynika z wniosku, inwestycja będzie służyła tylko i wyłącznie celom oświatowym. Nie będzie generowała przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Realizowany projekt nie będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: "...", Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa w charakterze podatnika VAT, a nabyte towary i usługi w celu realizacji ww. zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Należy nadmienić, ze kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r. poz. 1295), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.