0112-KDSL1-1.440.291.2021.3.AKU - WIS USŁUGA – zakwaterowanie pracowników w hostelu pracowniczym - PKWiU 2015 - 55 - stawka 8%

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (...) z dnia 23 listopada 2021 r. (data wpływu 23 listopada 2021 r.), uzupełnionego pismem z dnia 7 lutego 2022 r. (data wpływu 7 lutego 2022 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa - zakwaterowanie pracowników w Hostelu pracowniczym

Opis usługi: Przedmiotem wniosku jest zakwaterowanie pracowników Wnioskodawcy (Spółki) w Hostelu pracowniczym położonym w pobliżu zakładu produkcyjnego. Budynek Hostelu klasyfikowany winien być pod numerem 1130 PKOB, tj. jako "budynek zbiorowego zamieszkania", ponieważ ta klasa obejmuje w szczególności: Budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, itp. Hostel został przygotowany w takim standardzie, który umożliwia pracownikom Spółki korzystanie z zakwaterowania bez konieczności ponoszenia przez nich dodatkowych nakładów. Możliwość zakwaterowania w Hostelu jest przewidziana wyłącznie dla pracowników Spółki, w okresie ich zatrudnienia w Spółce. Do świadczeń związanych z zakwaterowaniem w Hostelu zaliczają się: zakwaterowanie, wyżywienie dostępne w stołówce, zużycie prądu, zużycie wody, odprowadzenie ścieków, ogrzewanie, Internet i TV, sprzątanie w pokojach, pralnia i wymiana pościeli, dostęp do części wspólnych (siłownia, TV room). Za powyższe usługi Spółka obciąża pracowników odpowiednią, łączną zryczałtowaną miesięczną kwotą (rozliczenie kosztu usługi zakwaterowania jest dokonywane na bazie miesięcznej), która obejmuje wszystkie wskazane świadczenia dostępne dla pracownika korzystającego z Hostelu, i która jest należna Spółce bez względu na sposób i zakres korzystania przez danego pracownika z poszczególnych świadczeń. Pracownik decydujący się na skorzystanie z usług Hostelu nie ma możliwości wybrania, z których usług będzie korzystał i w jakim zakresie, a z których nie, i w efekcie, nie ma wpływu na koszty pobytu w Hostelu. Głównym celem świadczenia jest zakwaterowanie pracownika w Hostelu, które z punktu widzenia pracownika stanowi cel zleconej Spółce usługi. Natomiast pozostałe elementy usługi, jak wyżywienie, dostęp do mediów (prąd, woda, ogrzewanie, Internet i TV), dostęp do części wspólnych (siłownia, TV room) czy serwis sprzątający stanowią jedynie czynności pomocnicze. Zameldowanie pracowników w Hostelu na pobyt stały nie jest możliwe. Wyżywienie jest obowiązkowe, więc pracownik powinien pokryć jego koszt, i nie ma możliwości, aby zrezygnował z wyżywienia (i zapłacił mniej). Wyżywienie składa się z elementów typowych dla pobytu w hotelach, i jest dostępne w stołówce, tj. śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja itp. - są to posiłki dostępne w określonych przedziałach czasowych lub w formie bufetu.

Rozstrzygnięcie: PKWiU 2015 - 55

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

W dniu 23 listopada 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek został uzupełniony w dniu 7 lutego 2022 r.

W treści wniosku przedstawiono następujący opis usługi

Wnioskodawca (...) (dalej: "Spółka") prowadzi działalność na terenie (...). Spółka prowadzi działalność polegającą na produkcji wyrobów (...). Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na budowę zakładu produkcyjnego na terenie (...), stanowiącego inwestycje w rozumieniu uzyskanego przez Spółkę zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (...). Ponadto, Spółka cały czas rozwija działalność gospodarczą prowadzoną na terenie (...) i dąży do zwiększenia mocy produkcyjnych, co skutkuje koniecznością zatrudnienia przez Spółkę większej liczby pracowników. Przez pracowników Spółka rozumie osoby zatrudniane przez nią w oparciu o umowę o pracę.

Z uwagi na panującą na lokalnym rynku pracy sytuację i problemy z pozyskaniem przez Spółkę pracowników wśród osób zamieszkałych w pobliżu miejsca, gdzie znajduje się zakład produkcyjny, Spółka podjęła decyzje o rekrutacji i zatrudnianiu pracowników z zagranicy. Pracownicy zakwaterowani w Hostelu, nie posiadają innego miejsca zamieszkania w bliskiej odległości do zakładu produkcyjnego Spółki i korzystają z Hostelu ze względu na potrzebę zapewnienia sobie miejsca noclegowego i w efekcie możliwości świadczenia pracy na rzecz Spółki.

Często jednak osoby rozważające podjęcie zatrudnienia w Spółce niejednokrotnie uzależniają podjęcie pracy od znalezienia odpowiedniego miejsca zakwaterowania w pobliżu swojego przyszłego zakładu pracy. Zdarzają się zatem sytuacje, w których osoby potencjalnie zainteresowane podjęciem pracy u pracodawcy, jakim jest Spółka, nie mogąc znaleźć miejsca zakwaterowania odpowiadającego ich możliwościom i preferencjom, rezygnują z podjęcia pracy w zakładzie produkcyjnym Spółki.

Powyższe okoliczności, w przypadku Spółki prowadzącej działalność produkcyjną w trybie ciągłym, tj. 24 godziny na dobę, przez 7 dni w tygodniu, która cechuje się jednocześnie dużym zapotrzebowaniem na prace ludzką, mogą prowadzić do przerwania ciągłości produkcji i zakłóceń w realizacji dostaw, co stanowi istotne zagrożenie dla dalszego, prawidłowego funkcjonowania źródła przychodów Spółki, jakim jest zakład produkcyjny zlokalizowany na terenie (...). Dla Spółki prowadzącej działalność produkcyjną w trybie ciągłym ryzyko utraty personelu produkcyjnego jest jednym z istotniejszych ryzyk prowadzonej działalności.

W związku z powyższym, mając na uwadze:

- planowany wzrost mocy produkcyjnych i wynikającą z tego konieczność zwiększenia poziomu zatrudnienia,

- trudną sytuacje na lokalnym rynku pracy i realną możliwość pozyskania odpowiedniej liczby pracowników,

- konieczność zwiększenia atrakcyjności Spółki jako pracodawcy dla potencjalnych pracowników zamieszkałych w lokalizacjach oddalonych od zakładu produkcyjnego Spółki (zarówno rezydentów, jak i nierezydentów), a także

- brak dostępności wymaganej ilości nieruchomości mieszkalnych w bliskiej lokalizacji względem zakładu produkcyjnego Spółki,

Spółka oferuje swoim pracownikom możliwość zakwaterowania w pobliżu zakładu produkcyjnego w hostelu pracowniczym.

W tym celu Spółka przeprowadziła inwestycję, polegającą na budowie hostelu pracowniczego - oddalonego o około (...) k.m. od miejsca lokalizacji zakładu produkcyjnego Spółki (dalej: "Hostel"). W tym celu Spółka otrzymała pozwolenie na budowę Hostelu, który zgodnie ze złożonym wnioskiem został zaklasyfikowany do obiektów budowalnych o kategorii XIV obejmującej budynki zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego, jak: hotele, motele, pensjonaty, domy wypoczynkowe, schroniska turystyczne.

Dokonanie przez Spółkę inwestycji w Hostel i zaoferowanie pracownikom możliwości korzystania z zakwaterowania w Hostelu miało i ma na celu realizacje potrzeb biznesowych, tj. w szczególności:

- zapewnienie Spółce możliwości pozyskania i utrzymania, odpowiedniej liczby pracowników dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności z uwagi na planowany wzrost mocy produkcyjnych i związane z tym zwiększone zapotrzebowanie na pracowników,

- zwiększenie konkurencyjności Spółki jako pracodawcy na lokalnym rynku,

- zmniejszenie rotacji pracowników i związanych z tym kosztów (poszukiwania, selekcji, szkoleń, itp.),

- zwiększenie lojalności pracowników wobec Spółki (jako swojego pracodawcy),

- wzrost efektywności i wydajności pracy pracowników Spółki,

- możliwość szybszej reakcji w razie wystąpienia wyjątkowych sytuacji skutkujących koniecznością niezwłocznego stawienia się w pracy (sytuacje takie mogą mieć miejsce z uwagi na fakt, iż zakład produkcyjny działa 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu).

Realizacja przez Spółkę inwestycji w Hostel zatem miała i ma na celu pozyskanie i utrzymanie pracowników, które odpowiada zapotrzebowaniu Spółki na pracowników w danym momencie, co ma kluczowe znaczenie dla realizacji przez Spółkę planowanych celów biznesowych i wzrostu jej przychodów.

Hostel jest zlokalizowany w bliskiej odległości do zakładu produkcyjnego Spółki (poza terenem SSE), a inwestycja w postaci budowy Hostelu nie stanowi inwestycji w rozumieniu uzyskanych przez Spółkę zezwoleń na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej.

Hostel został przygotowany w takim standardzie, który umożliwia pracownikom Spółki korzystanie z zakwaterowania bez konieczności ponoszenia przez pracowników dodatkowych nakładów. Możliwość zakwaterowania w Hostelu jest przewidziana wyłącznie dla pracowników Spółki, w okresie ich zatrudnienia w Spółce.

Zasady korzystania z Hostelu przez pracowników Spółki są typowe jak w przypadku usług oferowanych przez hostele czy hotele. Do najważniejszych z zasad można zaliczyć w szczególności:

- pracownik jest zakwaterowywany w danym pokoju (zwykle dwuosobowym), do którego otrzymuje klucz do pokoju (inteligentną kartę dostępu). Jednak Spółka może również ze względów administracyjnych przenosić pracowników miedzy pokojami - jeśli będzie to konieczne,

- każdy pokój jest wyposażony w niezbędne urządzenia takie jak meble, sprzęt RTV, sprzęt gospodarstwa domowego oraz łazienkę,

- pokoje, ze względów bezpieczeństwa nie są wyposażone w kuchnie, czy urządzenia umożliwiające gotowanie, a gotowanie w pokojach we własnym zakresie jest surowo zabronione. Zabrania się również używania w pokojach jakichkolwiek kuchenek lub płyt do gotowania, a pracownikom nie wolno zabierać naczyń i żywności ze stołówki do swoich pokoi,

- Hostel jest wyposażony w recepcję, a pracownicy są zobowiązani zgłaszać recepcji swoje wejścia i wyjścia z Hostelu, awarie, choroby itp.,

- korzystający z Hostelu pracownik ma zapewniony dostęp do przestrzeni wspólnych takich jak w szczególności stołówka, pralnia, siłownia, TV room,

- w ramach pobytu w Hostelu pracownik ma zapewniony dostęp do sieci Wi-Fi, elektryczności, wody, oraz serwisu sprzątającego,

- w pokojach mogą przebywać wyłącznie zakwaterowani w nich pracownicy, zabronione jest przebywanie w pokojach innych osób, w tym rodzin, znajomych itp.,

- posiadanie zwierząt w pokojach jest zabronione,

- w pokojach, oraz częściach wspólnych Hostelu obowiązuje zakaz organizowania spotkań, imprez, gier itp.,

- na terenie Hostelu obowiązuje cisza nocna - w godzinach miedzy 22:00 a 6:00,

- pracownicy są zobowiązani do utrzymywania czystości w pokojach oraz dbania o ich niepogorszony stan,

- wymiana pościeli, ręczników oraz sprzątanie pokoi przez serwis sprzątający jest wykonywana raz w tygodniu,

- ze względów bezpieczeństwa na terenie Hostelu obowiązuje zakaz używania świec, kadzideł stwarzających zagrożenie pożarowe, posiadania materiałów łatwopalnych, obowiązuje całkowity zakaz palenia/palenia rac oraz zapalania lampek/świeczek,

- przed opuszczeniem pokoju należy wyłączyć wszystkie światła, w tym również urządzenia odstraszające komary, jeśli takie są,

- pracownicy nie mogą ingerować w wystrój i substancje udostępnionych pokoi, w tym nie mogą przemalowywać ani dokonywać jakichkolwiek przeróbek w Hostelu. Żadne taśmy, kleje, gwoździe, naklejki nie powinny być używane lub instalowane przez pracownika,

- pracownik odpowiada materialnie za zniszczenia mienia Hostelu,

- w przypadku naruszeń zasad przebywania w Hostelu, pracownik może zostać z niego wydalony dyscyplinarnie.

Możliwość zakwaterowania w Hostelu jest przewidziana wyłącznie dla pracowników zatrudnionych w Spółce, którzy wykonują prace w zakładzie produkcyjnym, wyłącznie w okresie pozostawania zatrudnionym w Spółce.

W związku z zasadami przebywania w Hostelu, o których mowa powyżej, Spółka zapewnia pracownikom korzystającym z usług Hostelu również wyżywienie, z którego pracownicy mogą skorzystać w Hostelu - co podyktowane jest w szczególności powyżej wskazanymi względami bezpieczeństwa oraz koniecznością zapewnienia wyżywienia dostosowanego do potrzeb pracowników - będących w znakomitej większości obcokrajowcami.

W związku z powyższym, usługa świadczona przez Spółkę na rzecz pracowników polegająca na ich zakwaterowaniu w Hostelu, oprócz podstawowego świadczenia obejmującego zakwaterowanie obejmuje również szereg świadczeń towarzyszących, nieodłącznie związanych z zakwaterowaniem, takich jak: udostępnianie mediów (prąd, woda, ogrzewanie, Internet i TV), dostęp do części wspólnych (siłownia, stołówka, pralnia, sala telewizyjna), obsługę pokojowa (serwis sprzątający, wymianę pościeli i ręczników), wyżywienie dostępne na stołówce.

W tym zakresie, do świadczeń związanych z zakwaterowaniem w Hostelu można zaliczyć w szczególności:

7) Internet i TV,

Za powyższe usługi Spółka obciąża pracowników odpowiednią, łączną zryczałtowaną miesięczną kwotą (rozliczenie kosztu usługi zakwaterowania jest dokonywane na bazie miesięcznej), która obejmuje wszystkie wskazane świadczenia dostępne dla pracownika korzystającego z Hostelu, i która jest należna Spółce bez względu na sposób i zakres korzystania przez danego pracownika z poszczególnych świadczeń.

Pracownik decydujący się na skorzystanie z usług Hostelu nie ma możliwości wybrania, z których usług będzie korzystał i w jakim zakresie, a z których nie, i w efekcie, nie ma wpływu na koszty pobytu w Hostelu.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, świadczenia na rzecz pracownika w ramach świadczonej usługi zakwaterowania w Hostelu obiektywnie stanowią jedno świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, bowiem czynności, z których się składa są niezbędne i ściśle ze sobą związane oraz w aspekcie gospodarczym stanowią nierozłączną całość. Za uznaniem przedmiotowej usługi zakwaterowania pracowników w Hostelu za świadczenie kompleksowe przemawia fakt, że wykonywane w jej ramach czynności tworzą jedną całość, nabywaną łącznie.

Jak wskazano na wstępie, pracownicy zakwaterowani w Hostelu, nie posiadają innego miejsca zamieszkania w bliskiej odległości do zakładu produkcyjnego Spółki i korzystają z Hostelu ze względu na konieczność zapewnienia sobie noclegu i w efekcie możliwości świadczenia pracy na rzecz Spółki.

W związku z tym, głównym celem świadczenia jest zakwaterowanie pracownika w Hostelu, które z punktu widzenia pracownika stanowi cel zleconej Spółce usługi. Natomiast pozostałe elementy usługi, jak wyżywienie, dostęp do mediów (prąd, woda, ogrzewanie, Internet i TV), dostęp do części wspólnych (siłownia, TV room) czy serwis sprzątający stanowią jedynie czynności pomocnicze. Czynności te nie stanowią celu samego w sobie, lecz służą wykonaniu świadczenia głównego - są one świadczone w ścisłym związku z usługą główną.

W piśmie z dnia 7 lutego 2022 r. (data wpływu 7 lutego 2022 r.), Wnioskodawca odpowiedział na zadane przez tutejszy organ pytania w następujący sposób:

Jaka jest klasyfikacja budynku, w którym znajduje się przedmiotowy hostel pracowniczy, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowalnych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)? Należy wskazać symbol PKOB czterocyfrowy.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, co zostało przez Spółkę potwierdzone telefonicznie z Powiatowym Inspektoratem Nadzoru Budowalnego (...), budynek Hostelu powinien zostać sklasyfikowany pod numerem 1130 PKOB, tj. jako "budynek zbiorowego zamieszkania", ponieważ ta klasa obejmuje w szczególności: Budynki zbiorowego zamieszkania, w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.

W jakim terminie pracownik korzystający z pokoju w hostelu zobowiązany będzie uiścić wynagrodzenie za usługę zakwaterowania, tj. przed rozpoczęciem okresu zakwaterowania ("z góry"), czy po zakończonym okresie zakwaterowania?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Mimo, że umowa z pracownikiem wskazuje na płatność "z góry" za zakwaterowanie, niemniej w praktyce - z uwagi na aspekt finansowy po stronie pracowników, przyjęte zostało rozwiązanie, zgodnie z którym pracownik zakwaterowany w Hostelu rozlicza się z opłaty za zakwaterowanie w drodze potrącenia stałej ustalonej kwoty z jego wynagrodzenia (bezgotówkowo, a więc wynagrodzenie otrzymywane jest przez pracownika po odpowiednim potrąceniu). W ten sposób należy stwierdzić, że opłata ta jest w praktyce uiszczana "z dołu" za dany miesiąc.

Czy celem pobytu pracowników w pokojach będzie przede wszystkim nocleg oraz czasowy pobyt, czy też celem będzie zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych?

Odpowiedź: Wnioskodawcy:

Jak wskazano we wniosku, zakwaterowanie w Hostelu jest udostępniane wyłącznie pracownikom zatrudnionym przez Spółkę, którzy wykonują pracę w zakładzie produkcyjnym, i tylko w czasie pozostawania danego pracownika jako zatrudnionego w Spółce. W związku z powyższym należy stwierdzić, że jako główny cel zakwaterowania należy rozumieć pobyt czasowy - pracownik zakwaterowany w Hotelu opuszcza Hostel po zakończeniu umowy o pracę w Spółce. Nie ma zatem możliwości zakwaterowania pracownika w Hostelu po rozwiązaniu umowy o pracę. Należy również podkreślić, że zasadniczo większość pracowników zakwaterowanych w Hostelu, a obecnie wszyscy, to cudzoziemcy (nie będący Polakami), którzy przyjechali do Polski w ramach umowy o pracę ze Spółką, która trwa około roku/dwóch lat, maksymalnie trzech lat, a następnie się kończy (a dany pracownik wraca do kraju ojczystego).

Jak wskazano również we wniosku, Regulamin zakwaterowania wyraźnie stanowi, że w pokojach mogą przebywać wyłącznie zakwaterowani pracownicy, a przebywanie w nich innych osób, w tym rodzin, znajomych, itp. jest zabronione. Również pozostałe zasady Regulaminu pobytu w Hostelu świadczą o celu i charakterze pobytu w Hostelu, na przykład: pracownicy mogą być również zobowiązani do zmiany zajmowanego pokoju w krótkim czasie z powodów administracyjnych; pracownicy mogą być również zobowiązani do opuszczenia swoich pokoi w krótkim czasie w przypadku spraw dyscyplinarnych; wszyscy goście, w tym opiekunowie lub przyjaciele będą przyjmowani tylko w recepcji, itp.

Zatem, mając na uwadze powyższe, nie należy zadaniem Spółki rozumieć lub twierdzić, że pracownicy są zakwaterowani w Hostelu w celu zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych.

Czy będzie możliwość zameldowania pracownika w pokojach na pobyt stały?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Zameldowanie pracowników w Hostelu na pobyt stały nie jest możliwe. Pracownicy zakwaterowani w Hostelu posiadają decyzje na pobyt czasowy i pracę w Polsce, co wynika wyłącznie z faktu bycia obcokrajowcami, są oni zatem zobowiązani do zgłoszenia pobytu czasowego w Polsce (a nie pobytu stałego).

Nadal, biorąc po uwagę wyjaśnienia w pkt 3 powyżej, nie należy zdaniem Spółki utożsamiać spełnienia przez cudzoziemców warunku zgłoszenia pobytu czasowego w Polsce pod adresem Hostelu, z realizacją przez nich celu mieszkaniowego w Hostelu. W tym zakresie, należy opierać się na treści Regulaminu pobytu w Hostelu - jako wiążącego i będącego kluczowym dokumentem regulującym zasady pobytu w Hostelu przez pracowników Spółki.

Jaki będzie okres wypowiedzenia świadczenia będącego przedmiotem wniosku?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Jak wskazano we wniosku, zakwaterowanie w Hostelu udostępniane jest wyłącznie pracownikom zatrudnionym przez Spółkę, którzy wykonują pracę w zakładzie produkcyjnym, tylko w czasie pozostawania w zatrudnieniu w Spółce. Zasadniczo, umowa najmu nie przewiduje okresu wypowiedzenia. W tym zakresie kluczowe są jednak zapisy Regulaminu, na podstawie którego zakwaterowanie w Hostelu jest dostępne tylko dla pracowników Spółki. Treść Regulaminu podlega zaakceptowaniu przez danego pracownika i jest on wiążący dla pracownika. W tym zakresie nie budzi wątpliwości Spółki ani pracowników, iż w przypadku zakończenia zatrudnienia w Spółce dany pracownik musi opuścić pokój w Hostelu w trybie natychmiastowym. W tym zakresie należy zdaniem Spółki uznać, iż okres wypowiedzenia kończy się w ostatnim dniu umowy o pracę - co jest bezdyskusyjnie respektowane przez pracowników. Dodatkowo, należy wskazać, iż na podstawie Regulaminu w pewnych przypadkach pracownik może być również zobowiązany do opuszczenia pokoju w trybie natychmiastowym, np. z uwagi na kwestie dyscyplinarne.

Jednocześnie, Spółka zwraca uwagę, iż każdy pracownik, który ma być zakwaterowany w Hostelu musi zaakceptować Regulamin, podpisać go oraz przestrzegać jego zapisów.

Czy wyżywienie, o którym mowa we wniosku, jest również elementem obowiązkowym świadczenia, z którego pracownik nie może zrezygnować?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Jak wskazano we wniosku, pracownik decydujący się na zakwaterowanie w Hostelu nie ma możliwości wyboru, z których usług będzie korzystał i w jakim zakresie, a z których nie, w związku z czym nie ma wpływu na koszt zakwaterowania w Hostelu. Tym samym, wyżywienie jest obowiązkowe, więc pracownik powinien pokryć jego koszt, i nie ma możliwości, aby pracownik zrezygnował z wyżywienia (i zapłacił mniej).

Z jakich elementów składa się przedstawione wyżywienie - należy wymienić (np. śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja, inne)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Wyżywienie składa się z elementów typowych dla pobytu w hotelach, i jest dostępne w stołówce, tj. śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja, itp. - są to posiłki dostępne w określonych przedziałach czasowych lub w formie bufetu.

Czy w przypadku niekorzystania przez pracownika z wyżywienia (lub jego części) wynagrodzenie za świadczenie Wnioskodawcy jest odpowiednio pomniejszane? Jeśli tak, to należy wskazać w jaki sposób.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Jak wskazano we wniosku, pracownik decydujący się na zakwaterowanie w Hostelu nie ma możliwości wyboru, z których usług skorzysta i w jakim zakresie, a z których nie, w związku z czym nie ma wpływu na koszt pobytu w Hostelu. Zatem jeśli pracownik faktycznie nie jadłby śniadań, obiadów, itp. to nie miałoby to jakiegokolwiek wpływu na koszt zakwaterowania danego pracownika. Pracownik płaci więc za zakwaterowanie stałą miesięczną kwotę niezależnie od sposobu i zakresu, w jakim korzysta z poszczególnych świadczeń.

W jaki sposób jest skalkulowana kwota za wyżywienie pracownika - jakie są jej elementy składowe i czy stanowi ona integralną część wynagrodzenia za świadczenie zakwaterowania w hostelu, uiszczaną łącznie z wynagrodzeniem za pozostałe elementy zakwaterowania?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Jak wskazano we wniosku, za zakwaterowanie w Hostelu Spółka pobiera od pracowników stosowny łączny ryczałt miesięczny (rozliczenie kosztów usług noclegowych następuje w okresach miesięcznych), który obejmuje wszystkie wskazane świadczenia przysługujące pracownikowi korzystającemu z Hostelu i który jest należny Spółce bez względu na sposób i zakres korzystania przez pracownika z poszczególnych świadczeń. Opłata za Hostel została skalkulowana w Spółce w sposób, który odpowiada warunkom rynkowym i pozwala Spółce na pokrycie kosztów prowadzenia Hostelu. Nie jest jednak możliwe wskazanie dokładnej kwoty/części opłaty, która odpowiadałaby wyżywieniu - stanowi ono bowiem integralną część opłaty za zapewnienie zakwaterowania w Hostelu - które jest stałe (nawet jeśli rzeczywiste koszty w Spółce z tytułu prowadzenia Hostelu mogą się zmieniać). Zatem kwota za wyżywienie jest integralnym składnikiem i częścią składową wynagrodzenia za zakwaterowanie w Hostelu, opłacaną przez pracownika razem z wynagrodzeniem Spółki za pozostałe składniki zakwaterowania.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył:

(...)

UZASADNIENIE sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W złożonym w dniu 23 listopada 2021 r. wniosku o wydanie WIS Wnioskodawca wskazał przedmiot wniosku zaznaczając w części D.1. "Przedmiot wniosku" kwadrat 3. "towar/y lub usługa/i", natomiast w poz. 53. "Liczba towarów lub usług których dotyczy wniosek" - "10". Ponadto, jako klasyfikację, według której ma zostać zaklasyfikowany przedmiot wniosku wskazano Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU). W dniu 22 listopada 2021 r. Wnioskodawca dokonał opłaty od wniosku w wysokości 400 zł. Tak oznaczony przedmiot wniosku wskazuje, że w ocenie Wnioskodawcy, dziesięć czynności razem składa się na jedno świadczenie podlegające opodatkowaniu - świadczenie kompleksowe.

Jak stanowi art. 42b ust. 5 ustawy, przedmiotem wniosku o wydanie WIS mogą być:

Biorąc pod uwagę zakres żądania Wnioskodawcy, należy w pierwszej kolejności ustalić charakter świadczenia realizowanego przez niego.

W kwestii związanej z oceną charakteru świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę, należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej TSUE) w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając: "Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

W wyroku tym TSUE zauważył również, że dla ustalenia, czy mamy do czynienia z jednolitą usługą, czy też z różnymi usługami, fakt ustalenia jednej ceny za świadczenie (świadczenia) nie ma znaczenia decydującego, może jedynie sugerować, że w rzeczywistości mamy do czynienia z jednolitą usługą. Jednakże, jeżeli okoliczności wskazują na to, że nabywca miał zamiar nabyć nie tyle jednolitą, kompleksową usługę, ile dwie różne usługi, wówczas cenę należy stosownie, proporcjonalnie rozdzielić i każdej usłudze przypisać stosowną dla niej część.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

- w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, TSUE wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),

- w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, ECLI:EU:C:2012:597, TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Istotnym kryterium wpływającym na ocenę tego, czy w konkretnej sytuacji występuje świadczenie złożone, jest kryterium odrębności. Kryterium to opiera się na weryfikacji, czy poszczególne świadczenia mogą występować w obrocie gospodarczym niezależnie i czy mogą być wykonane przez dowolny inny podmiot. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, nie występuje świadczenie złożone, lecz kilka odrębnych świadczeń, które powinny być dla celów opodatkowania VAT traktowane niezależnie od siebie. Takie stanowisko wywieść można z wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-527/07 RLRE Tellmer Property s.r.o., ECLI:EU:C:2009:365, w którym istotnie TSUE stanął na stanowisku, że w przypadku usług najmu oraz usług sprzątania części wspólnych budynków następują dwa odrębne świadczenia dla celów VAT. Swoje stanowisko TSUE oparł na tym, że usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca (Spółka) wybudował Hostel pracowniczy, który położony jest w pobliżu jego zakładu produkcyjnego i kwateruje tam wyłącznie swoich pracowników, w okresie ich zatrudnienia w Spółce. Każdy pracownik jest zakwaterowywany w danym pokoju (zwykle dwuosobowym), do którego otrzymuje klucz do pokoju (inteligentną kartę dostępu). Każdy pokój jest wyposażony w niezbędne urządzenia takie jak meble, sprzęt RTV, sprzęt gospodarstwa domowego oraz łazienkę. Hostel został przygotowany w takim standardzie, który umożliwia pracownikom Spółki korzystanie z zakwaterowania bez konieczności ponoszenia przez pracowników dodatkowych nakładów. Pokoje, ze względów bezpieczeństwa nie są wyposażone w kuchnie, czy urządzenia umożliwiające gotowanie, a gotowanie w pokojach we własnym zakresie jest surowo zabronione. Zabrania się również używania w pokojach jakichkolwiek kuchenek lub płyt do gotowania, a pracownikom nie wolno zabierać naczyń i żywności ze stołówki do swoich pokoi. Hostel jest wyposażony w recepcję, a pracownicy są zobowiązani zgłaszać recepcji swoje wejścia i wyjścia z Hostelu, awarie, choroby itp. Korzystający z Hostelu pracownik ma zapewniony dostęp do przestrzeni wspólnych takich jak w szczególności stołówka, pralnia, siłownia, TV room oraz dostęp do sieci Wi-Fi, elektryczności, wody, oraz serwisu sprzątającego. W pokojach mogą przebywać wyłącznie zakwaterowani w nich pracownicy, zabronione jest przebywanie w pokojach innych osób, w tym rodzin, znajomych, itp. W związku z zasadami przebywania w Hostelu, o których mowa powyżej, Spółka zapewnia pracownikom korzystającym z usług Hostelu również wyżywienie, z którego pracownicy mogą skorzystać w Hostelu - co podyktowane jest w szczególności powyżej wskazanymi względami bezpieczeństwa oraz koniecznością zapewnienia wyżywienia dostosowanego do potrzeb pracowników - będących w znakomitej większości obcokrajowcami. Do świadczeń związanych z zakwaterowaniem w Hostelu można zaliczyć w szczególności: zakwaterowanie, wyżywienie dostępne w stołówce, zużycie prądu, zużycie wody, odprowadzenie ścieków, ogrzewanie, Internet i TV, sprzątanie w pokojach, pralnia i wymiana pościeli, dostęp do części wspólnych (siłownia, TV room). Za powyższe usługi Spółka obciąża pracowników odpowiednią, łączną zryczałtowaną miesięczną kwotą (rozliczenie kosztu usługi zakwaterowania jest dokonywane na bazie miesięcznej), która obejmuje wszystkie wskazane świadczenia dostępne dla pracownika korzystającego z Hostelu, i która jest należna Spółce bez względu na sposób i zakres korzystania przez danego pracownika z poszczególnych świadczeń. Pracownik decydujący się na skorzystanie z usług Hostelu nie ma możliwości wybrania, z których usług będzie korzystał i w jakim zakresie, a z których nie, i w efekcie, nie ma wpływu na koszty pobytu w Hostelu. Tym samym, wyżywienie jest obowiązkowe, więc pracownik powinien pokryć jego koszt, i nie ma możliwości, aby zrezygnował z wyżywienia (i zapłacił mniej). Wyżywienie składa się z elementów typowych dla pobytu w hotelach, i jest dostępne w stołówce, tj. śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja itp. - są to posiłki dostępne w określonych przedziałach czasowych lub w formie bufetu.

Analiza przedstawionego opisu świadczenia, które wykonuje Wnioskodawca, w szczególności warunków w jakich jest ono realizowane wskazuje, że należy uznać je za jedno świadczenie (usługę), składające się z kilku elementów. Nabywając usługę czasowego przebywania w pokoju (zakwaterowania) pracownicy oczekują, że Wnioskodawca dostarczy im w pełni wyposażony i umeblowany pokój z dostępem do energii elektrycznej, wody, ogrzewania, itp. a także zagwarantuje m.in. wyżywienie, serwis sprzątający oraz wymianę ręczników i pościeli. Pracownik w żaden sposób nie ma wpływu na ilość elementów tworzących nabywaną usługę, jak również nie ma możliwości wyboru świadczeniodawców, ani możliwości zrezygnowania z niektórych świadczeń i płacenia niższej ceny.

Zatem pracownicy Wnioskodawcy korzystający w ramach usługi czasowego przebywania w pokoju (na czas związany z zatrudnieniem u Wnioskodawcy) otrzymują jedno świadczenie składające się z kilku nierozerwalnie związanych ze sobą elementów (o których nie decydują), dostępnych w ramach dokonanego zakupu. Wszystkie wskazane w opisie elementy w jednakim stopniu tworzą jedną pojedynczą usługę i w równym stopniu się na nią składają.

Podsumowując, usługę zakwaterowania w pokoju pracowników, w celu pobytu czasowego związanego z zatrudnieniem u Wnioskodawcy należy, w kontekście art. 42b ust. 5 ustawy, traktować jako jedną usługę (o której mowa w pkt 1 ww. przepisu).

UZASADNIENIE klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji - jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych - stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD, pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem Sekcji I Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje "Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne".

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja I obejmuje:

- usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,

- usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,

- usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,

- usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,

- tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych,

- usługi sypialne i restauracyjne w wagonach kolejowych oraz pozostałych środkach transportu,

- usługi gastronomiczne,

- usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),

- usługi stołówkowe,

- usługi przygotowywania i podawania napojów.

Sekcja ta nie obejmuje:

- gotowej żywności łatwo psującej się, takiej jak: kanapki, sklasyfikowanej w 10.89.16.0,

- sprzedaży detalicznej żywności, sklasyfikowanej w dziale 47,

- wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1,

- usług dyskotek i sal tanecznych (z wyłączeniem serwujących napoje), sklasyfikowanych w 93.29.19.0.

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 55 "Usługi związane z zakwaterowaniem".

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU) dział 55 "Usługi związane z zakwaterowaniem" obejmuje:

- usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym,

- usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób.

Dział ten nie obejmuje: - usług w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania, jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.

Zgodnie z uwagą do działu 55:

Niniejszy dział obejmuje zapewnienie wyłącznie zakwaterowanie i/lub zakwaterowanie z wyżywieniem i/lub możliwością korzystania z obiektów rekreacyjnych.

Wskazane grupowanie obejmuje zatem zapewnienie zakwaterowania na dłuższy okres studentom, osobom pracującym oraz pozostałym osobom.

W tym miejscu należy odnieść się do samego pojęcia "zakwaterowanie". W związku z tym, że nie zostało ono zdefiniowane w ustawie, przy ustalaniu jego zakresu znaczeniowego należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, "zakwaterować" znaczy "przydzielić komuś miejsce czasowego zamieszkania". Z kolei "zakwaterować się" znaczy "zamieszkać gdzieś tymczasowo".

W tym miejscu, należy wskazać na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Go 167/17, w którym Sąd odwołując się do pisma Głównego Urzędu Statystycznego z dnia (...) sierpnia 2016 r. stwierdził, że "dział 55 PKWiU zatytułowany: »Zakwaterowanie«, obejmuje zapewnienie krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym oraz zakwaterowanie na dłuższy okres studentom, osobom pracującym i pozostałym osobom. Niektóre jednostki mogą zapewnić jedynie miejsce zakwaterowania, podczas gdy inne zapewniają zakwaterowanie łącznie z wyżywieniem i/lub możliwością korzystania z obiektów rekreacyjnych. Dział ten nie obejmuje zapewnienia długotrwałego zakwaterowania jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w podklasie 68.20.Z".

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca udostępnia zatrudnionym przez siebie pracownikom (na czas podpisanej umowy o pracę) miejsce w pokojach, znajdujących się w wybudowanym przez niego Hostelu pracowniczym, który winien zostać sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, pod numerem PKOB 1130, tj. jako "budynek zbiorowego zamieszkania". Każdy pokój jest wyposażony w niezbędne urządzenia takie jak meble, sprzęt RTV, sprzęt gospodarstwa domowego oraz łazienkę.

Jak wskazał Wnioskodawca, zasadniczo większość pracowników zakwaterowanych w Hostelu, a obecnie wszyscy, to cudzoziemcy, którzy przyjechali do Polski w ramach umowy o pracę ze Spółką, która trwa około roku/dwóch lat, maksymalnie trzech lat, a następnie się kończy (a dany pracownik wraca do kraju ojczystego). Zameldowanie pracowników w Hostelu na pobyt stały nie jest możliwe. Pracownicy zakwaterowani w Hostelu posiadają decyzje na pobyt czasowy i pracę w Polsce, co wynika wyłącznie z faktu bycia obcokrajowcami, są oni zatem zobowiązani do zgłoszenia pobytu czasowego w Polsce. Stosowny Regulamin Hostelu określa, że w przypadku zakończenia zatrudnienia w Spółce dany pracownik musi opuścić pokój w Hostelu w trybie natychmiastowym (okres wypowiedzenia kończy się w ostatnim dniu umowy o pracę). Na podstawie Regulaminu w pewnych przypadkach pracownik może być również zobowiązany do opuszczenia pokoju w trybie natychmiastowym, np. z uwagi na kwestie dyscyplinarne.

Do świadczeń związanych z zakwaterowaniem w Hostelu można zaliczyć w szczególności: zakwaterowanie, wyżywienie dostępne w stołówce, zużycie prądu, zużycie wody, odprowadzenie ścieków, ogrzewanie, Internet i TV, sprzątanie w pokojach, pralnia i wymiana pościeli, dostęp do części wspólnych (siłownia, TV room). Za powyższe usługi Spółka obciąża pracowników odpowiednią, łączną zryczałtowaną miesięczną kwotą (rozliczenie kosztu usługi zakwaterowania jest dokonywane na bazie miesięcznej), która obejmuje wszystkie wskazane świadczenia dostępne dla pracownika korzystającego z Hostelu, i która jest należna Spółce bez względu na sposób i zakres korzystania przez danego pracownika z poszczególnych świadczeń.

W Budynku znajduje się recepcja. W nieruchomości obowiązuje regulamin przygotowany przez Wnioskodawcę, który dotyczy wszystkich pracowników zakwaterowanych w Hostelu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dział PKWiU 55 "Usługi związane z zakwaterowaniem" jest klasyfikacją najbardziej odzwierciedlającą opisane powyżej świadczenie, ponieważ ww. usługa ma charakter tymczasowy, nie jest związana z pobytem stałym i nie można jej utożsamiać z celem jakim jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników, którzy przebywają w pokojach przydzielonych im przez Wnioskodawcę.

Zatem z uwagi na swoją specyfikę, będąca przedmiotem wniosku usługa zakwaterowania pracowników Spółki w pokojach znajdujących się w wybudowanym przez Wnioskodawcę Hostelu pracowniczym, spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 55 "Usługi związane z zakwaterowaniem".

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

UZASADNIENIE zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 47 wskazano PKWiU 55 "Usługi związane z zakwaterowaniem".

W związku z powyższym, dla usługi będącej przedmiotem analizy, która mieści się w grupowaniu PKWiU 55 - "Usługi związane z zakwaterowaniem", ustawodawca w ustawie przewidział preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42 ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).