0112-KDIL4.4012.490.2018.1.JKU - Ustalenie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pod nazwą "Przebudowa budynku".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2018 r. (data wpływu 5 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pod nazwą "Przebudowa budynku (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pod nazwą "Przebudowa (...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina w dniu 30 marca 2018 r. złożyła w Urzędzie Marszałkowskim wniosek o przyznanie pomocy dla operacji typu "Inwestycje w obiekty pełniące funkcję kulturalne" w ramach działania "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich", w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację inwestycji w latach 2018-2019 pod nazwą "Przebudowa budynku (...)".

Prace będą obejmowały przebudowę budynku (...) wraz z zagospodarowaniem terenu w celu zwiększenia dostępności ludności wiejskiej do usług i infrastruktury kultury oraz działań na rzecz upowszechniania i zachowania dziedzictwa kulturowego, a także w celu organizowania i animowania społeczności lokalnej celem podejmowania działań z obszaru kultury, dziedzictwa kulturowego wsi oraz integracji mieszkańców.

Zakres projektu przewiduje m.in. wymianę dachu, przebudowę sali, powstanie nowego podwyższenia scenicznego wewnątrz budynku, budowę toalet, przebudowę i rozbudowę zaplecza kuchennego, adaptację poddasza na sale warsztatowe i miejsca noclegowe, zagospodarowanie terenu wraz z powstaniem wiaty oraz montaż instalacji z panelami fotowoltaicznymi na dachu budynku.

Po zakończonej Inwestycji budynek będący obiektem dziedzictwa lokalnego będzie ogólnodostępny, korzystanie z niego będzie nieodpłatne. Sposób wykorzystania inwestycji po jej zakończeniu w żaden sposób nie będzie powiązany ze sprzedażą opodatkowaną.

Budynek (...) będzie służył celom publicznym stanowiąc miejsce spotkań mieszkańców, a także organizacji imprez o charakterze artystycznym, a zatem będzie pełnił różnorodne funkcje wpisujące się w zadania własne gminy.

W związku z jego użytkowaniem nie będą zawierane umowy cywilnoprawne. Właścicielem obiektu jest Parafia (...), natomiast Gmina jest jego dzierżawcą.

Ponoszone przez Gminę wydatki inwestycyjne związane z realizacją ww. inwestycji będą dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawionymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pod nazwą "Przebudowa budynku (...)"?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pod nazwą "Przebudowa budynku (...)".

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w myśl art. 7 pkt 9, pkt 17 oraz pkt 19 ustawy o samorządzie gminnym należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z literalnego brzmienia powyższych przepisów wynika, że Gmina w zakresie czynności o charakterze cywilnoprawnym posiada status podatnika podatku od towarów i usług. Zatem Gmina jako osoba prawna, w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina poniesie koszty inwestycji z podatkiem VAT, który będzie ostatecznie poniesiony jako podatek niepodlegający zwrotowi. Podatku tego w żaden dopuszczalny sposób nie można odzyskać, podatek należny nie może być pomniejszony o podatek naliczony. Nie ma możliwości skorzystania z ulgi podatkowej polegającej na odzyskaniu choćby części zapłaconego podatku i nie istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie on odzyskany w przyszłości przez podatnika.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupu z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Gmina w związku z realizowaną inwestycją nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ inwestycja dotyczy zadań własnych Gminy oraz Gmina nie prowadzi i nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem ww. inwestycji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 (niemających zastosowania do opisanej sprawy Gminy).

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy towary i usługi z nabyciem których podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Po realizacji inwestycji budynek (...) nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanej, przeciwnie ma on być centralnym miejscem spotkań lokalnej społeczności, wypoczynku i edukacji w zakresie kultury, dziedzictwa kulturowego wsi oraz integracji mieszkańców. Nie będzie prowadzona żadna działalność odpłatna.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że po zakończonej inwestycji budynek (...) będzie pełnił różnorodne funkcje wpisujące się w zadania własne Gminy. Gmina nie ma prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących inwestycję pt. "Przebudowa budynku (...)".

Biorąc pod uwagę przywołane we wniosku przepisy stwierdzić należy, iż nie zostanie spełniona przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ towary i usługi zakupione w ramach realizacji ww. projektu, nie będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej; współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2018 r. poz. 450, 650 i 723) (art. 7 ust. 1 pkt 9, pkt 17 i pkt 19 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz w dniu 30 marca 2018 r. złożyła w Urzędzie Marszałkowskim wniosek o przyznanie pomocy dla operacji typu "Inwestycje w obiekty pełniące funkcję kulturalne" w ramach działania "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich", w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na realizację inwestycji w latach 2018-2019 pod nazwą "Przebudowa budynku (...).". Prace będą obejmowały przebudowę budynku (...) wraz z zagospodarowaniem terenu w celu zwiększenia dostępności ludności wiejskiej do usług i infrastruktury kultury oraz działań na rzecz upowszechniania i zachowania dziedzictwa kulturowego, a także w celu organizowania i animowania społeczności lokalnej celem podejmowania działań z obszaru kultury, dziedzictwa kulturowego wsi oraz integracji mieszkańców. Zakres projektu przewiduje m.in. wymianę dachu, przebudowę sali, powstanie nowego podwyższenia scenicznego wewnątrz budynku, budowę toalet, przebudowę i rozbudowę zaplecza kuchennego, adaptację poddasza na sale warsztatowe i miejsca noclegowe, zagospodarowanie terenu wraz z powstaniem wiaty oraz montaż instalacji z panelami fotowoltaicznymi na dachu budynku. Po zakończonej Inwestycji budynek będący obiektem dziedzictwa lokalnego będzie ogólnodostępny, korzystanie z niego będzie nieodpłatne. Sposób wykorzystania inwestycji po jej zakończeniu w żaden sposób nie będzie powiązany ze sprzedażą opodatkowaną. Budynek (...) będzie służył celom publicznym stanowiąc miejsce spotkań mieszkańców, a także organizacji imprez o charakterze artystycznym, a zatem będzie pełnił różnorodne funkcje wpisujące się w zadania własne gminy. W związku z jego użytkowaniem nie będą zawierane umowy cywilnoprawne. Właścicielem obiektu jest Parafia (...), natomiast Gmina jest jego dzierżawcą. Ponoszone przez Gminę wydatki inwestycyjne związane z realizacją ww. inwestycji będą dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawionymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pod nazwą "Przebudowa budynku (...)."

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W rozpatrywanej sprawie realizowane zadanie odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje Ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny (opodatkowaną). W niniejszej sprawie związek taki nie wystąpi, skoro - jak wskazano we wniosku - po zakończonej Inwestycji budynek będący obiektem dziedzictwa lokalnego będzie ogólnodostępny, korzystanie z niego będzie nieodpłatne. Sposób wykorzystania inwestycji po jej zakończeniu w żaden sposób nie będzie powiązany ze sprzedażą opodatkowaną. Budynek (...) będzie służył celom publicznym stanowiąc miejsce spotkań mieszkańców, a także organizacji imprez o charakterze artystycznym, będzie pełnił różnorodne funkcje wpisujące się w zadania własne gminy, a w związku z jego użytkowaniem nie będą zawierane umowy cywilnoprawne. W związku z powyższym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego na fakturach dokumentujących wydatki związane z ww. projektem.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pod nazwą "Przebudowa budynku (...)."

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności możliwości odzyskania kwoty podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.