0112-KDIL4.4012.110.2017.2.JKU - Brak prawa do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu budowy placów zabaw.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 7 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Stworzenie kompleksu miejsc przyjaznych dzieciom i młodzieży" - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "Stworzenie kompleksu miejsc przyjaznych dzieciom i młodzieży". Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 lipca 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który realizując zadania określone statutem korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy (Wnioskodawca spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia określonego ustawą).

Wnioskodawca jest podatnikiem, który nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Planowana kwota kosztów kwalifikowanych związanych z ww. działaniem obejmie również podatek od towarów i usług.

Z tytułu dostępu do infrastruktury (place zabaw, siłownie zewnętrzne) zrealizowanej w ramach ww. projektu nie będzie pobierana opłata.

Łączny obrót Wnioskodawcy oraz rodzaj sprzedaży nie spowoduje utraty prawa do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca pozostanie podatnikiem korzystającym ze zwolnienia.

Zainteresowany w najbliższej perspektywie planuje realizację projektu związanego z wdrożeniem lokalnej strategii rozwoju w ramach działania "infrastruktura i rekreacje turystyczne" współfinansowanego z PROW 2014-2020.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 lipca 2017 r. Zainteresowany wskazał, że projekt nosi nazwę "Stworzenie kompleksu miejsc przyjaznych dzieciom i młodzieży", polegający na budowie dziewięciu zewnętrznych placów zabaw wraz z zewnętrznymi siłowniami na terenie Gminy. Nabywane towary i usługi nie są i nie będą wykorzystywane w ramach czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odzyskać VAT z tytułu nabywanych towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można odzyskać - odliczyć podatku od towarów i usług od żadnych zakupów bez względu na ich związek funkcjonalny z uwagi na brak związku zakupów z czynnościami opodatkowanymi (nie spełniono warunku z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Artykuł 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który realizując zadania określone statutem korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ww. ustawy. Wnioskodawca jest podatnikiem, który nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ łączny obrót Wnioskodawcy oraz rodzaj sprzedaży nie spowoduje utraty prawa do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca pozostanie podatnikiem korzystającym ze zwolnienia. Zainteresowany w najbliższej perspektywie planuje realizację projektu związanego z wdrożeniem lokalnej strategii rozwoju w ramach działania "infrastruktura i rekreacje turystyczne" współfinansowanego z PROW 2014-2020. Przedmiotowy projekt nosi nazwę "Stworzenie kompleksu miejsc przyjaznych dzieciom i młodzieży", polegający na budowie dziewięciu zewnętrznych placów zabaw wraz z zewnętrznymi siłowniami na terenie Gminy. Nabywane towary i usługi nie są i nie będą wykorzystywane w ramach czynności opodatkowanych. Z tytułu dostępu do infrastruktury (place zabaw, siłownie zewnętrzne) zrealizowanej w ramach ww. nie będzie pobierana opłata.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy może on odzyskać podatek naliczony z tytułu nabywanych towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W przedstawionej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, ponieważ Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane towary bądź usługi nie są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych tym podatkiem. Zatem Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawca, nie będzie miał prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. "Stworzenie kompleksu miejsc przyjaznych dzieciom i młodzieży".

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Tutejszy organ wskazuje także, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.