0112-KDIL3.4012.66.2020.1.MŁ - Opodatkowanie podatkiem VAT usług związanych z budową i modernizacją infrastruktury.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL3.4012.66.2020.1.MŁ Opodatkowanie podatkiem VAT usług związanych z budową i modernizacją infrastruktury.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2020 r. (data wpływu 5 luty 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług związanych z budową i modernizacją infrastruktury A - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 luty 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług związanych z budową i modernizacją infrastruktury A.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma X (zwana dalej: "Spółką") świadczy specjalistyczne usługi w branży: telekomunikacji i teletechniki oraz automatyki A - sterowania ruchem A wszystkich typów, w szczególności roboty budowlane dotyczące budowy lub modernizacji infrastruktury A, w ramach rewitalizacji czyli procesu odnowy poszczególnych elementów (...), i przywrócenie infrastruktury A do poprawnego stanu technicznego i użytkowego.

"Spółka" w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uczestniczy w realizacji różnego rodzaju projektów budowlanych w ramach zawartych kontraktów z Wykonawcą (zwanego dalej: Wykonawcą) związanych z telekomunikacją, teletechniką oraz automatyką A, w szczególności budową, modernizacją i rewitalizacją infrastruktury A jako podwykonawca czyli jako podmiot wykonujący pracę na zlecenie "Wykonawcy".

W celu realizacji kontraktu, "Spółka" korzysta z własnego zaplecza maszyn i pracowników oraz korzysta z usług innych firm, które przy współpracy ze "Spółką" działają jako kolejny podwykonawca (zwany dalej: "Drugim Podwykonawcą"), czyli jako podmiot wykonujący pracę na zlecenie "Spółki". "Spółka" prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski w ramach której jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT oraz jako podatnik unijny.

"Spółka" jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku.

"Drugi Podwykonawca" prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski w ramach której jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT.

"Wykonawca" dla realizacji kontraktu prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną na terenie C posiadającej oddział w Polsce. "Wykonawca" jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT oraz jako podatnik unijny. Dla realizacji badanego kontraktu "Wykonawca" zleca "Spółce" prace za pośrednictwem oddziału w Polsce który dodatkowo zarejestrowany jest jako podatnik podatku od towarów i usług w Polsce (posiada NIP polski).

Kontrakt realizowany jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Przyjęty schemat współpracy wygląda zatem następująco:

1. Wykonawca w ramach zamówień publicznych na wykonanie robót budowlanych dotyczących budowy lub modernizacji infrastruktury A, w ramach rewitalizacji czyli procesu odnowy poszczególnych elementów (...), i przywrócenie infrastruktury A do poprawnego stanu technicznego i użytkowego, bierze udział w przetargu.

2. Po wygranym przetargu Wykonawca podpisuje jedną umowę na wykonanie budowy i modernizacji w ramach rewitalizacji infrastruktury A ze Spółką, która staje się pierwszym podwykonawcą. Umowa jest podzielona na etapy i określa termin i zakres prac każdego etapu.

3. Spółka z uwagi na ograniczone możliwości maszyn i urządzeń oraz pracowników, podpisuje umowę na wykonanie części prac z Drugim podwykonawcą. Powstaje umowa na wykonanie konkretnego etapu.

4. Po wykonaniu pierwszego etapu Spółka wystawia fakturę VAT ze stawka podstawową 23% na Wykonawcę, analogicznie działa Drugi Podwykonawca i wystawia fakturę VAT ze stawka podstawową VAT 23% na Spółkę.

Spółka realizuje umowy z "Wykonawcą", których zadaniem jest wykonanie szeroko rozumianych robót budowlanych ściśle związanych z infrastrukturą A. Do głównych zadań "Spółki" w ramach umów podwykonawczych należą m.in.:

* remont (...),

* wyposażenie (...),

* wymiana i modernizacja rozjazdów oraz urządzeń starowania ruchem A,

* instalacja sprzętu zabezpieczającego,

* modernizacja (...),

* rewitalizacja i przebudowa (...),

* remont budynków (...),

* instalacja (...),

* prace telekomunikacyjne,

* budowa kanalizacji,

* ułożenie sieci światłowodów,

* ułożenie kabli telekomunikacyjnych,

* wykonywanie prac ziemnych.

Spółka wykonuje usługi związane z wykonywaniem robót budowlanych dotyczących budowy lub modernizacji infrastruktury A, sklasyfikowane w następujących grupach:

* PKWiU 42 budowle i roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej;

* PKWiU 43 roboty budowlane specjalistyczne.

Należy jednak wskazać, iż przedmiotem umowy zawartej pomiędzy "Wykonawcą" a "Podwykonawcą" w ramach umowy podwykonawczej jest jedna kompleksowa usługa budowlana, która obejmuje swym zakresem szereg różnych elementów związanych z rewitalizacją i modernizacją sieci A.

"Spółka" zobligowana jest do wykonania robót budowlanych wraz z szeregiem innych czynności niezbędnych do prawidłowej realizacji usługi zasadniczej jaką jest usługa budowlana, dlatego też w tym przypadku dochodzi do wykonania jednej usługi kompleksowej, a nie kilku czynności autonomicznych.

"Spółka" zgodnie z warunkami umowy zobowiązana jest zrealizować przedmiot umowy w sposób kompletny. Wszelkie czynności i usługi służą realizacji celu w postaci budowy bądź modernizacji infrastruktury A, w ramach tej samej inwestycji i tej samej umowy co roboty budowlane.

W związku z działalnością w charakterze Podwykonawcy świadczącego usługi związane z przedmiotem jego działalności, Spółka powzięła wątpliwości dotyczące sposobu rozliczeń tych usług na gruncie podatku od towarów i usług VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczone przez Spółkę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej usługi związane z budową i modernizacją infrastruktury A, w ramach rewitalizacji czyli procesu odnowy poszczególnych elementów (...), i przywrócenie infrastruktury A do poprawnego stanu technicznego i użytkowego wykonywane dla czynnego podatnika podatku VAT zarejestrowanego na terenie C który posiada oddział w Polsce opodatkowane są podstawową stawką VAT 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, gdy Spółka w ramach umowy podwykonawczej realizuje na podstawie jednej umowy roboty budowlane mające na celu budowę lub modernizację infrastruktury A, w ramach rewitalizacji czyli procesu odnowy poszczególnych elementów (...), i przywrócenie infrastruktury A do poprawnego stanu technicznego i użytkowego wykonywane dla czynnego podatnika podatku VAT zarejestrowanego na terenie C który posiada oddział w Polsce powinny być opodatkowane stawką podstawową podatku od towarów i usług VAT obowiązującą w Polsce tj. 23%. Zdaniem Spółki w sytuacji w której Wykonawca dla wykonania usługi posługuje się numerem NIP zarejestrowanym w Polsce, do tego usługa jest w całości świadczona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosuje się stawkę podatku VAT obowiązującą w tym kraju Spółki będącej podwykonawcą tj. 23%.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Na mocy art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy podkreślić, ze opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług o których mowa w art. 7 i art. 8 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że stanowisko Spółki jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy wyjaśnić, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2020 r., dla celów podatku od towarów i usług, towary i usługi identyfikowane są - co do zasady - zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z roku 2008, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Dla określenia sposobu opodatkowania świadczonych usług, niezbędne jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od niego uzależnione jest miejsce ich opodatkowania.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Artykuł 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami.

I tak, w myśl art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe w kontekście rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi budowlane związane z budową i modernizacją infrastruktury A - jak wskazał Wnioskodawca - wykonywane są na terytorium kraju. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że dla realizacji kontraktu Zleceniodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną na terenie C oraz posiada oddział w Polsce. Zleceniodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT oraz jako podatnik unijny. Dla realizacji badanego kontraktu zleca Wnioskodawcy prace za pośrednictwem oddziału w Polsce który dodatkowo zarejestrowany jest jako podatnik podatku od towarów i usług w Polsce (posiada NIP polski).

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 649, z późn. zm.).

Stosownie do art. 14 ust. 1 tej ustawy, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pojęcie "oddział" zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 ww. ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą (art. 15 ww. ustawy).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług, miejsce ich świadczenia znajduje się w Polsce.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi w branży: telekomunikacji i teletechniki oraz automatyki A - sterowania ruchem A wszystkich typów, w szczególności roboty budowlane dotyczące budowy lub modernizacji infrastruktury A, w ramach rewitalizacji czyli procesu odnowy poszczególnych elementów (...), i przywrócenie infrastruktury A do poprawnego stanu technicznego i użytkowego. "Spółka" w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uczestniczy w realizacji różnego rodzaju projektów budowlanych w ramach zawartych kontraktów z Wykonawcą związanych z telekomunikacją, teletechniką oraz automatyką A, w szczególności budową, modernizacją i rewitalizacją infrastruktury A jako podwykonawca czyli jako podmiot wykonujący pracę na zlecenie "Wykonawcy". W celu realizacji kontraktu, "Spółka" korzysta z własnego zaplecza maszyn i pracowników oraz korzysta z usług innych firm, które przy współpracy ze "Spółką" działają jako kolejny podwykonawca, czyli jako podmiot wykonujący pracę na zlecenie "Spółki". "Spółka" prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski w ramach której jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT oraz jako podatnik unijny. "Spółka" jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. "Drugi Podwykonawca" prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski w ramach której jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT. "Wykonawca" dla realizacji kontraktu prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną na terenie C posiadającej oddział w Polsce. "Wykonawca" jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług VAT oraz jako podatnik unijny. Dla realizacji badanego kontraktu "Wykonawca" zleca "Spółce" prace za pośrednictwem oddziału w Polsce który dodatkowo zarejestrowany jest jako podatnik podatku od towarów i usług w Polsce (posiada NIP polski).

Kontrakt realizowany jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Przyjęty schemat współpracy wygląda zatem następująco:

1. Wykonawca w ramach zamówień publicznych na wykonanie robót budowlanych dotyczących budowy lub modernizacji infrastruktury A, w ramach rewitalizacji czyli procesu odnowy poszczególnych elementów linii A, i przywrócenie infrastruktury A do poprawnego stanu technicznego i użytkowego, bierze udział w przetargu.

2. Po wygranym przetargu Wykonawca podpisuje jedna umowę na wykonanie budowy i modernizacji w ramach rewitalizacji infrastruktury A ze Spółką, która staje się pierwszym podwykonawcą. Umowa jest podzielona na etapy i określa termin i zakres prac każdego etapu.

3. Spółka z uwagi na ograniczone możliwości maszyn i urządzeń oraz pracowników, podpisuje umowę na wykonanie części prac z Drugim podwykonawcą. Powstaje umowa na wykonanie konkretnego etapu.

4. Po wykonaniu pierwszego etapu Spółka wystawia fakturę VAT ze stawka podstawową 23% na Wykonawcę, analogicznie działa Drugi Podwykonawca i wystawia fakturę VAT ze stawka podstawową VAT 23% na Spółkę.

Spółka wykonuje usługi związane z wykonywaniem robót budowlanych dotyczących budowy lub modernizacji infrastruktury A, sklasyfikowane w następujących grupach:

* PKWiU 42 budowle i roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej;

* PKWiU 43 roboty budowlane specjalistyczne.

Należy jednak wskazać, iż przedmiotem umowy zawartej pomiędzy "Wykonawcą" a "Podwykonawcą" w ramach umowy podwykonawczej jest jedna kompleksowa usługa budowlana, która obejmuje swym zakresem szereg różnych elementów związanych z rewitalizacją i modernizacją sieci A. "Spółka" zobligowana jest do wykonania robót budowlanych wraz z szeregiem innych czynności niezbędnych do prawidłowej realizacji usługi zasadniczej jaką jest usługa budowlana, dlatego też w tym przypadku dochodzi do wykonania jednej usługi kompleksowej, a nie kilku czynności autonomicznych. "Spółka" zgodnie z warunkami umowy zobowiązana jest zrealizować przedmiot umowy w sposób kompletny. Wszelkie czynności i usługi służą realizacji celu w postaci budowy bądź modernizacji infrastruktury A, w ramach tej samej inwestycji i tej samej umowy co roboty budowlane.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii stosowania stawki podatku VAT 23% dla usług związanych z budową i modernizacją infrastruktury A dla czynnego podatnika podatku VAT zarejestrowanego na terenie C, który posiada oddział w Polsce.

Zatem usługi - objęte zakresem zadanego pytania - jak wskazał Wnioskodawca - mieszczą się w grupowaniach - PKWiU 42 budowle i roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej oraz PKWiU 43 roboty budowlane specjalistyczne.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Usługi związane z budową i modernizacją infrastruktury A zaklasyfikowane do PKWiU 42 i 43 nie zostały przez ustawodawcę wymienione wśród usług opodatkowanych obniżonymi stawkami podatku VAT czy też zwolnionych od podatku VAT, w konsekwencji są opodatkowana według właściwej stawki podatku.

Zatem, świadczone przez Wnioskodawcę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej usługi związane z budową i modernizacją infrastruktury A, w ramach rewitalizacji czyli procesu odnowy poszczególnych elementów linii A oraz przywrócenie infrastruktury A do poprawnego stanu technicznego i użytkowego wykonywane na rzecz podatnika C, który posiada oddział w Polsce i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT opodatkowane są podstawową stawką VAT 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczyć należy, że tut. Organ w sprawie z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie stawki podatku VAT dla usług wskazanych do wniosku do dnia 31 marca 2020 r. Natomiast po dniu 31 marca 2020 r. w zakresie określenia wysokości stawki podatku dla dokonanej transakcji będą miały zastosowanie przepisy dotyczące WIS.

W myśl art. 14b § 1a ustawy - Ordynacja podatkowa, w zakresie objętym wiążącymi informacjami stawkowymi, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie wydaje się interpretacji indywidualnych.

Zatem dla dostaw towarów/świadczonych usług dokonanych po 31 marca 2020 r. interpretacja indywidualna, wydana po 1 listopada 2019 r. nie wywołuje skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl