0112-KDIL3.4012.544.2020.3.AW - Odliczanie VAT z faktur wystawionych na małżonków.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie:

* prawa do odliczenia z faktur wystawionych w latach 2017-2019 r. (przed rejestracją) wspólnie na małżonków - jest nieprawidłowe,

* prawa do odliczenia z faktur wystawionych w latach 2017-2019 r. oraz 2020 r. (przed rejestracją) na męża, po skorygowanych tych danych fakturą korygującą lub notą korygującą na żonę po uprzednim zarejestrowaniu jako czynny podatnik VAT oraz w zakresie okresu w jakim Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w wystawionych fakturach - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 12 października 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pani J. K. (zwana dalej: "Wnioskodawczynią") w lipcu 2020 r. zarejestrowała działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych. Również wówczas dokonała rejestracji jako podatnik VAT. Najprawdopodobniej usługi wynajmu zacznie świadczyć od października 2020 r. Lokale użytkowe, które będą wynajmowane znajdują się w nowo wybudowanym, obecnie wykańczanym budynku (zwanym dalej: "Budynkiem"). Inwestycja w zakresie budowy Budynku jest prowadzona od 2017 r. Budynek jest budowany na gruncie, który stanowi własność Wnioskodawczyni i Jej Męża (zwany dalej: "Mężem Wnioskodawczyni", zwani razem: "Małżonkami"). Między małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Także Budynek z gruntem, na którym jest posadowiony Budynek, wchodzą w jego skład.

Do czasu zarejestrowania działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związane z budową Budynku były przeważnie wystawiane na dane Męża Wnioskodawczyni. Na części faktur został podany numer NIP Męża Wnioskodawczyni, a na części nie. Na tych fakturach - jako adres nabywcy - jest podany adres zamieszkania Męża Wnioskodawczyni, który jest także adresem zamieszkania Wnioskodawczyni. Ponadto kilka faktur został wystawionych na imiona i nazwisko Małżonków. Na nich podano adres miejsca zamieszkania Małżonków.

Lokale w Budynku są lokalami użytkowymi i będą wynajmowane podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Zatem wynajem tych lokali przez Wnioskodawczynię będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawczyni będzie wykorzystywać Budynek tylko do czynności dających prawo do odliczenia podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 12 października 2020 r. w odpowiedzi na pytanie:

1. Czy lokale użytkowe były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej przez jednego z małżonków będących współwłaścicielami czy przez obu małżonków - należy to szczegółowo opisać? - Wnioskodawczyni wskazała, że:

Budynek z lokalami użytkowymi będzie oddany do użytku - po jego wybudowaniu i dokonaniu odbioru - najprawdopodobniej w październiku 2020 r. lub w listopadzie 2020 r. Zatem dotychczas Budynek nie był w ogóle użytkowany. Po oddaniu do użytku Budynek będzie w całości wynajmowany przez Wnioskodawczynię podmiotom trzecim w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, założonej - w celu dokonywania tych czynności - w dniu 16 lipca 2020 r.

Reasumując, lokale użytkowe będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej przez jednego z Małżonków, tj. Wnioskodawczynię.

2. Czy małżonek Wnioskodawczyni w latach 2017-2019 prowadził działalność gospodarczą wykorzystując w tym celu lokale użytkowe i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT? - Wnioskodawczyni wskazała, że:

Mąż Wnioskodawczyni w latach 2017-2019 nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, w tym także działalności gospodarczej, w której wykorzystywałby lokale użytkowe (nigdy nie prowadził działalności gospodarczej). Mąż Wnioskodawczyni dotychczas nie był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W latach 2017-2019 Mąż Wnioskodawczyni razem z Wnioskodawczynią prowadził gospodarstwo rolne. Był w tym okresie rolnikiem ryczałtowym. Jedynie z tytułu przywozu (wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) sadzonek z Holandii dla prowadzonej z żoną działalności rolniczej był zobowiązany do zapłaty podatku VAT (z uwagi na przekroczenie limitu kwotowego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT).

3. Czy z tytułu nabycia lokali użytkowych (z faktur wystawionych w latach 2017-2019 na dane męża Wnioskodawczyni oraz wspólnie na Małżonków), przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT? Jeśli tak, to komu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT? - Wnioskodawczyni wskazała, że:

W latach 2017-2020 małżonkowie budowali Budynek w celu wynajmu pomieszczeń w nim się znajdujących na cele użytkowe. Z uwagi na fakt, iż nie mają wiedzy w zakresie regulacji związanych z podatkiem VAT - dotychczas zajmowali się prowadzeniem gospodarstwa rolnego, a z tytułu tej działalności mąż Wnioskodawczyni był rolnikiem ryczałtowym - nie przywiązywali uwagi do tego na dane, którego z Nich są wystawiane faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z budową Budynku. Dotychczas ani Wnioskodawczyni, ani jej mąż nie korzystali z prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów i usług związanych z budową Budynku. To czy z tytułu wybudowania (nie nabycia) lokali użytkowych (Budynku) przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT? - jest przedmiotem złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W ocenie pełnomocnika Wnioskodawczyni, także przedstawionej w części 11 złożonego wniosku, takie prawo do odliczenia będzie Wnioskodawczyni przysługiwało. Natomiast w przypadku, gdyby mąż Wnioskodawczyni chciał skorzystać z tego prawa, to to prawo by jemu przysługiwało, także w zakresie faktur otrzymanych przed dniem rejestracji jako podatnika VAT czynnego. Jednak wolą Małżonków jest, aby z tego prawa skorzystała - jako podatnik VAT w momencie złożenia stosownych deklaracji - Wnioskodawczyni.

Warto również zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C- 400/98 Trybunał stwierdził, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-I10/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą. Natomiast z orzecznictwa TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

4. W jakim celu Wnioskodawczyni chce skorygować dane na fakturach z lat 2017-2019 - należy to szczegółowo opisać? - Wnioskodawczyni wskazała, że:

Wnioskodawczyni chce skorygować dane w zakresie nabywcy na fakturach z lat 2017-2019 i także część z 2020 r., ponieważ chciałaby skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów i usług związanych z budową Budynku, które jest podstawowym prawem każdego podatnika VAT, który dokonuje nabyć towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Obecnie te faktury są wystawione na imię Jej Męża (nazwisko i adres Wnioskodawczyni i Jej Męża są takie same).

Ponadto, na pytanie postawione do pytania określonego w złożonym wniosku jako nr 4, tj. "Czy Wnioskodawczyni będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych w 2020 r. na dane jej męża jako nabywcy, po ich skorygowaniu na dane osobowe Wnioskodawczyni?" - należy wskazać o jakie faktury pyta Wnioskodawczyni oraz kiedy były one wystawione, czy przed zarejestrowaniem działalności gospodarczej, czy po zarejestrowaniu? - pytanie zawarte w wezwaniu.

- Wnioskodawczyni wskazała, że:

pyta ona o faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z budową Budynku (np. nabycie materiałów budowlanych i usług budowlanych), które zostały wystawione przed jej zarejestrowaniem się z dniem 16 lipca 2020 r. jako czynny podatnik VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych w latach 2017-2019 na dane Jej męża oraz Małżonków jako nabywców, po ich skorygowaniu na dane osobowe Wnioskodawczyni? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1, czy dane nabywcy należy skorygować fakturą korygującą czy notą korygującą? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

3. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1, Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia w miesiącu otrzymania potwierdzenia doręczenia noty korygującej wystawcy faktury lub otrzymania faktury korygującej, czy w rozliczeniu za miesiąc, w którym Mąż Wnioskodawczyni otrzymał fakturę? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

4. Czy Wnioskodawczyni będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych w 2020 r. na dane Jej męża jako nabywcy, po ich skorygowaniu na dane osobowe Wnioskodawczyni? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad 1.

W tym zakresie należy wskazać na dwa aspekty w sprawie, tj. prawa do odliczenia co do zakupów dokonanych przed dniem rejestracji i możliwości korekty nabywcy na otrzymanych fakturach.

W zakresie prawa do odliczenia co do zakupów dokonanych przed dniem rejestracji należy wskazać:

Podstawowym prawem podatnika w rozliczaniu podatku od towarów i usług jest odliczenie VAT naliczonego od otrzymanych faktur zakupowych związanych ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Stanowi o tym art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Ponadto z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Wszelkie ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT muszą mieć wyraźne wskazanie ustawowe i zgodne z orzecznictwem TSUE.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (nie mają zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym). Zatem tylko przedsiębiorca, który zarejestruje się jako podatnik VAT czynny, ma prawo do odliczenia naliczonego podatku. Zgodnie z orzecznictwem sądów uznaje się, że podmiot powinien być zarejestrowany w momencie skorzystania z prawa do odliczenia, czyli na moment złożenia deklaracji podatkowej z wykazaną kwotą podatku, a nie jest to konieczne w momencie otrzymania faktury.

Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. nie pozbawia zatem podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane w działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Niemniej ustawodawca dla realizacji tego prawa narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnicy VAT czynni.

Prawidłowość tego stanowiska potwierdzają orzeczenia TSUE (np. z dnia 9 lipca 2015 r. w sprawie C-183/14), polskich sądów administracyjnych (np. wyroki NSA z dnia 28 sierpnia 2014 r. sygn. akt I FSK 1005/13 i z dnia 23 lipca 2014 r. sygn. akt I FSK 1140/13) oraz indywidualne interpretacje prawa podatkowego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (np. z dnia 28 sierpnia 2018 r. nr 0115-KDIT1-1.4012.484.2018.1.BS).

TSUE w wyroku z dnia 9 lipca 2015 r. w sprawie C 183/14 stwierdził:

* w pkt 60 - "Identyfikacja do celów podatku VAT, o której mowa w art. 214 dyrektywy 2006/112, oraz obowiązek zgłoszenia przez podatnika rozpoczęcia, zmiany i zakończenia działalności, przewidziany w art. 213 tejże dyrektywy, stanowią jedynie wymogi formalne do celów kontrolnych, które nie mogą podważać w szczególności prawa do odliczenia podatku VAT, jeżeli materialne przesłanki powstania tego prawa zostały spełnione (zob. podobnie w szczególności wyroki: Nidera Handelscompagnie, C-385/09, EU:C:2010:627, pkt 50; Töth, C-324/11, EU:C:2012:549, pkt 32; Ablessio, C-527/11, EU:C:2013:168, pkt 32); Ablessio. C-527/11, EU:C:2013:168, pkt 32";

* w pkt 61 - "Wynika stąd w szczególności, że podatnikowi podatku VAT nie można utrudniać wykonywania jego prawa do odliczenia z tego względu, że nie został on zidentyfikowany dla celów podatku VAT przed wykorzystaniem towarów zakupionych w ramach swej działalności podlegającej opodatkowaniu (zob. podobnie w szczególności wyrok Nidera Handelscompagnie, C-385/09, EU:C:2010:627, pkt 51)".

* Teza nr 2 - "Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej sprzeciwia się, w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym, przepisom krajowym, na mocy których prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego od towarów lub usług wykorzystanych do celów transakcji podlegających opodatkowaniu odmówiono podatnikowi mającemu jednak zapłacić podatek, który powinien był on pobrać, wyłącznie z tego względu, że nie był on zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej przy dokonywaniu tych transakcji, i to do czasu gdy nie został on prawidłowo zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej i nie została złożona deklaracja w zakresie należnego podatku".

W zakresie możliwości korekty nabywcy na otrzymanych fakturach należy wskazać, że nie ma przeszkód prawnych do skorygowania faktur wystawionych w latach 2017-2019 na dane osobowe męża Wnioskodawczyni oraz Małżonków jako nabywców, na dane osobowe Wnioskodawczyni. Nieprawidłowym działaniem byłoby skorygowanie faktur "do zera" i wystawienie faktur z określeniem Wnioskodawczyni jako nabywcy (tak samo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. 1462-IPPP3.4512.744.2016.1.ISK).

Reasumując, Wnioskodawczyni będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych w latach 2017-2019 na dane Jej męża oraz Małżonków jako nabywców, po ich skorygowaniu na dane osobowe Wnioskodawczyni.

Ad 2.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

W myśl art. 106k ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r" nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. Dane w zakresie imienia i nazwiska nabywcy towarów lub usług określone są w art. 106e ust. 1 pkt 3, a NIP w pkt 4.

W przedstawionym stanie faktycznym dane w zakresie imienia i nazwiska oraz NIP można skorygować fakturą korygującą wystawioną przez sprzedawców towarów i usług albo notą korygującą wystawioną przez Wnioskodawczynię (zob. interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2018 r. nr 0111-KDIB3-1.4012.841.2017.1.KO).

Ponadto należy zauważyć, jak we własnym stanowisku do pytania nr 1, nieprawidłowym działaniem byłoby skorygowanie faktur "do zera" i wystawienie faktur z określeniem Wnioskodawczyni jako nabywcy (tak samo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. 1462-IPPP3.4512.744. 2016.1.ISK).

Ad 3.

Na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego wynika z faktur otrzymanych przez podatnika, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. W myśl art. 86 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W ocenie Wnioskodawczyni za datę otrzymania faktury w przedstawionym stanie faktycznym będzie data otrzymania przez Nią faktury korygującej zmieniającej dane nabywcy, tj. na Jej dane, albo potwierdzenia doręczenia noty korygującej. Zatem Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia w miesiącu otrzymania potwierdzenia doręczenia noty korygującej wystawcy faktury lub otrzymania faktury korygującej.

Ad 4.

Mając na uwadze regulacje argumentację przedstawioną we własnym stanowisku do pytania nr 1, Wnioskodawczyni będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych w 2020 r. na dane Jej męża jako nabywcy, po ich skorygowaniu na dane osobowe Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* prawa do odliczenia z faktur wystawionych w latach 2017-2019 r. (przed rejestracją) wspólnie na małżonków - jest nieprawidłowe,

* prawa do odliczenia z faktur wystawionych w latach 2017-2019 r. oraz 2020 r. (przed rejestracją) na męża, po skorygowanych tych danych fakturą korygującą lub notą korygującą na żonę po uprzednim zarejestrowaniu jako czynny podatnik VAT oraz w zakresie okresu w jakim Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w wystawionych fakturach - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do art. 34¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, każdy z małżonków jest uprawniony do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego oraz do korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez drugiego małżonka.

Natomiast zgodnie z art. 35 ww. Kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują określone sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Wskazany powyżej przepis ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem - z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego - należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Z art. 88 ust. 4 ww. ustawy nie wynika bowiem, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego.

Z uwagi na powołane powyżej regulacje prawne wskazać należy, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Zgodnie z art. 96 ust. 4a ustawy, dodany do ustawy od dnia 1 stycznia 2017 r., naczelnik urzędu skarbowego nie dokonuje rejestracji podmiotu jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania podmiotu, jeżeli:

Jak wynika z art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy, przez pojęcie faktura rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Kwestie fakturowania czynności regulują przepisy Działu XI "Dokumentacja", Rozdział I "Faktury".

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast art. 106b ust. 3 ustawy stanowi, że na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

(...).

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

W myśl art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Według regulacji ust. 2 tego artykułu, faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Na podstawie ust. 3 wskazanego artykułu, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

Z powołanych przepisów wynika, że faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

O prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują, tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego (korekty), wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania. Niemniej jednak, opisane błędy powinny być skorygowane w ten sposób, aby faktura odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy prawidłowo oznaczonymi podmiotami gospodarczymi.

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, obniżek cen, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu (zwrotu całości lub części należności) oraz w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z przywołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy nabywca otrzyma fakturę zawierającą błędy w elementach nazwy sprzedawcy lub nabywcy albo oznaczenia towaru lub usługi, może je skorygować notą korygującą. Ww. przepisy nie ograniczają bowiem prawa do dokonania korekty przez nabywcę w formie noty korygującej jedynie do np. oczywistych omyłek w nazwie nabywcy.

Zatem, jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

W świetle powyższego pomyłki dotyczące danych dotyczących nabywcy, mogą być skorygowane poprzez wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w lipcu 2020 r. zarejestrowała działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych. Również wówczas dokonała rejestracji jako podatnik VAT. Najprawdopodobniej usługi wynajmu zacznie świadczyć od października 2020 r. Lokale użytkowe, które będą wynajmowane znajdują się w nowo wybudowanym, obecnie wykańczanym budynku Inwestycja w zakresie budowy Budynku jest prowadzona od 2017 r. Budynek jest budowany na gruncie, który stanowi własność Wnioskodawczyni i Jej Męża. Między małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Także Budynek z gruntem, na którym jest posadowiony Budynek, wchodzą w jego skład.

Do czasu zarejestrowania działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związane z budową Budynku były przeważnie wystawiane na dane Męża Wnioskodawczyni. Na części faktur został podany numer NIP Męża Wnioskodawczyni, a na części nie. Na tych fakturach - jako adres nabywcy - jest podany adres zamieszkania Męża Wnioskodawczyni, który jest także adresem zamieszkania Wnioskodawczyni. Ponadto kilka faktur został wystawionych na imiona i nazwisko Małżonków. Na nich podano adres miejsca zamieszkania Małżonków.

Lokale w Budynku są lokalami użytkowymi i będą wynajmowane podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Zatem wynajem tych lokali przez Wnioskodawczynię będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług. Po oddaniu do użytku Budynek będzie w całości wynajmowany przez Wnioskodawczynię podmiotom trzecim w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, założonej - w celu dokonywania tych czynności - w dniu 16 lipca 2020 r.

Reasumując, lokale użytkowe będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej przez jednego z Małżonków, tj. Wnioskodawczynię.

W pierwszej kolejności, wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą m.in. kwestii czy po skorygowaniu danych na fakturze (tj. faktura wystawiona łącznie na małżonków), wyłącznie na dane osobowe Wnioskodawczyni będzie miała ona prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jak już zaznaczono, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Należy w tym miejscu nadmienić, że wskazany art. 88 ustawy, nie przewiduje braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zawierającej błędne oznaczenie nabywcy czy błędny numer NIP nabywcy lub jego brak (oczywiście w sytuacji, gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze). Niemniej, w przypadku udokumentowania zakupu fakturą zawierającą błędne oznaczenie nabywcy, zasadnym jest, co do zasady, skorygowanie tego błędu, co jednak nie uniemożliwia dokonania odliczenia podatku naliczonego na zasadach i w terminach wskazanych przepisami prawa. W przepisie art. 88 nie wskazano bowiem, że takie nieprawidłowości stanowią o braku prawa do odliczenia.

W sytuacji gdy, małżonkowie pozostają we współwłasności małżeńskiej i nabywają dobro inwestycyjne, które jest używane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, to jeden z nich korzysta z prawa do odliczenia całości podatku naliczonego, pod warunkiem, że występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W rozpatrywanej sprawie, należy zauważyć, że - jak już wyżej wskazano - Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z opisaną inwestycją (wykorzystaną w przyszłości do działalności opodatkowanej) wystawionych przed zarejestrowaniem się dla celów podatku od towarów i usług. W analizowanym przypadku są bowiem spełnione, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, przesłanki warunkujące nabycie prawa do odliczenia podatku naliczonego, a mianowicie zakup towarów i usług związanych z wybudowaniem Budynku, zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawczyni, tj. lokale w Budynku są lokalami użytkowymi, będą wynajmowane podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Zatem wynajem tych lokali przez Wnioskodawczynię będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

Oznacza to, że na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, Wnioskodawczyni będzie uznana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy i powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro Budynek (pomimo, że stanowi majątek wspólny małżonków) został nabyty do wspólnego majątku i będzie wykorzystywany wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej i - jak wskazała Zainteresowana - będzie służył wyłącznie działalności opodatkowanej VAT to - przy założeniu, że nie wystąpią okoliczności wymienione w art. 88 ustawy - Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących budowę Budynku w którym znajdują się lokale użytkowe (pomimo, że na fakturze oprócz danych Zainteresowanej znajdą się również dane Jej Męża).

Podsumowując, w związku z budową Budynku w którym znajdują się lokale użytkowe, Wnioskodawczyni nabyła prawo do odliczenia podatku VAT, wynikającego z faktur VAT (wystawionych przed rejestracja jako czynny podatnik VAT) dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową Budynku.

Ponadto, należy stwierdzić, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych w czasie, gdy nie widniał on w rejestrze podatników podatku od towarów i usług, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej, ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Zatem, aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać z ww. prawa do odliczenia, musi m.in. spełnić warunki formalne, aby dokonać tego odliczenia, tj. usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie ją jako podatnika.

W tym celu w analizowanej sprawie konieczne jest uprzednie dokonanie przez Wnioskodawczynię odpowiedniego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R dla potrzeb podatku od towarów i usług wskazując okres rozliczeniowy, od którego Wnioskodawczyni jako podatnik VAT czynny będzie mogła rozliczać podatek od towarów i usług i składać deklaracje dla potrzeb tego podatku. Należy wskazać, że Wnioskodawczyni będzie mogła zrealizować powyższe poprzez złożenie zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Zatem okres rozliczeniowy, za który Wnioskodawczyni złoży pierwszą deklarację podatkową, powinien być wskazany w oparciu o datę faktycznego rozpoczęcia działalności gospodarczej (poniesienia pierwszych wydatków na potrzeby tej działalności). Następnie Wnioskodawczyni - po złożeniu zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R i zarejestrowaniu jako podatnika VAT czynnego przez właściwy urząd skarbowy - powinna złożyć zaległe deklaracje VAT-7 za kolejne okresy rozliczeniowe wykazując w tych deklaracjach podatek VAT naliczony wynikający z otrzymanych przed rejestracją faktur.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawczyni spełni warunki formalne tj. złoży zgłoszenie rejestracyjne VAT-R i zostanie zarejestrowana jako podatnik VAT czynny przez właściwy urząd skarbowy, będzie mogła skorzystać z odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych faktur (na nią i na męża). Bowiem, jak wyżej wskazano przedmiotowy Budynek będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług poprzez wynajęcie lokali użytkowych.

Należy wskazać, że Wnioskodawczyni jako czynnemu zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z faktur, ponieważ poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki opisane w niniejszym wniosku będą opodatkowane podatkiem VAT, tzn. wynajem lokali użytkowych przez Wnioskodawczynię będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednakże, prawo to będzie przysługiwało Wnioskodawcy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy, w szczególności wskazanej w art. 88 ust. 4 ustawy.

Wnioskodawczyni wskazała, że część faktur dotyczących poniesionych wydatków wystawionych jest na obojga małżonków.

Należy wskazać, że sam fakt, że na fakturze oprócz danych Wnioskodawczyni widnieją również dane męża Wnioskodawczyni nie powoduje, że Wnioskodawczyni traci prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową Budynku. Należy zauważyć, że wspólnota małżeńska nie posiada osobowości prawnej oraz jako taka nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1. Nabycie towarów i usług związanych z inwestycją służącego do wykonywania czynności opodatkowanych w sytuacji kiedy to, rejestracji dokonał jeden z małżonków, w tym przypadku Wnioskodawczyni, a faktura zostanie wystawiona na oboje małżonków nie prowadzi do braku prawa do odliczenia podatku VAT z tak otrzymanej faktury. Przypadki, gdy faktury nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego zostały enumeratywnie wymienione w art. 88 ust. 3a ustawy, jednakże w tej sprawie nie mają zastosowania.

Z tych też względów stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia podatku z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową Budynku, wystawionych na oboje małżonków.

Podsumowując, w sytuacji gdy Wnioskodawczyni złoży zgłoszenie rejestracyjne VAT-R ze wskazaniem okresu rozliczeniowego, za który Wnioskodawczyni złoży pierwszą deklarację podatkową a właściwy organ podatkowy dokona tej rejestracji, w odniesieniu do już wystawionych i otrzymanych faktur w okresie 2017-2019 r. (przed rejestracją) Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć podatek naliczony w nich wykazany składając deklaracje VAT-7 za poszczególne okresy rozliczeniowe na zasadach określonych w art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy, tj. w deklaracjach podatkowych za okresy rozliczeniowe, w których powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabytych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okresy, w których Wnioskodawczyni otrzymała faktury wystawione łącznie na nią i na męża.

Następnie, wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii czy dane na fakturze na której widnieje mąż i Zainteresowana, należy skorygować fakturą korygującą czy notą korygującą.

Jak już wcześniej wskazano lokale użytkowe, które będą wynajmowane znajdują się w nowo wybudowanym, obecnie wykańczanym budynku. Inwestycja w zakresie budowy Budynku jest prowadzona od 2017 r. Budynek jest budowany na gruncie, który stanowi własność Wnioskodawczyni i Jej Męża. Między małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Także Budynek z gruntem, na którym jest posadowiony Budynek, wchodzą w jego skład. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego.

Do czasu zarejestrowania działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związane z budową Budynku zostały m.in. wystawione na imiona i nazwisko Małżonków. Na nich podano adres miejsca zamieszkania Małżonków.

Wskazać zatem należy, że faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT. Określenie w fakturze jako nabywcy również małżonka Zainteresowanego, nie wyłącza praw Wnioskodawczyni do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury, bowiem decydują o tym uprawnieniu okoliczności faktyczne zdarzenia gospodarczego, które odzwierciedla faktura, a więc - dokonanie sprzedaży, data tej sprzedaży, data wystawienia faktury, a w związku z tym brak jest konieczności wystawienia not korygujących czy faktur korygujących do tak wystawionej faktury.

Podsumowując, w celu odliczenia podatku VAT naliczonego, Zainteresowana nie ma obowiązku korygowania danych na tych fakturach poprzez wystawienie noty korygującej bądź faktury korygującej dotyczących nabywcy w przypadku otrzymania faktury, w której jako nabywca wskazany jest również mąż Wnioskodawczyni.

W konsekwencji, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie prawa do odliczenia z faktur wystawionych w latach 2017-2019 r. (przed rejestracją) wspólnie na małżonków, należało uznać za nieprawidłowe.

Następnie, wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii prawa do odliczenia z faktur wystawionych (w latach 2017-2019 r. oraz 2020 r.) wyłącznie na Jej męża oraz odpowiedniego skorygowania takiej faktury.

Jak już wyżej wskazano zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnik wystawia fakturę korygującą w przypadku, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Należy jednocześnie wskazać, że zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy o VAT nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. Ponadto faktura powinna stanowić odzwierciedlenie prawdziwego zdarzenia gospodarczego, czyli dokumentować w istocie fakt nabycia określonych towarów lub usług przez danego podatnika. Zatem w sytuacji, gdy podatnik otrzyma fakturę, w której wszystkie dane będą dotyczyły innego nabywcy, powinna ona zostać skorygowana poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej lub poprzez wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

Sprzedawca jak i nabywca towarów i usług mają możliwość poprawienia błędów w wystawionej uprzednio fakturze, w zależności od rodzaju pomyłki. Skorygowanie błędu polegającego na nieprawidłowym wskazaniu danych dotyczących nabywcy następuje, co do zasady poprzez wystawienie faktury korygującej przez podatnika. Nabywca towaru, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki (za wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy o VAT) może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą skorygować nią m.in. dane takie jak: nazwa podatnika i jego adres oraz numer za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że do czasu zarejestrowania działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związane z budową Budynku były przeważnie wystawiane na dane Męża Wnioskodawczyni. Na części faktur został podany numer NIP Męża Wnioskodawczyni, a na części nie. Na tych fakturach - jako adres nabywcy - jest podany adres zamieszkania Męża Wnioskodawczyni, który jest także adresem zamieszkania Wnioskodawczyni.

Zatem, należy wskazać, że faktura powinna stanowić odzwierciedlenie prawdziwego zdarzenia gospodarczego, czyli dokumentować w istocie fakt nabycia określonych towarów lub usług przez danego podatnika. Zatem w sytuacji, gdy podatnik otrzyma fakturę, w której wszystkie dane będą dotyczyły innego nabywcy, powinna ona zostać skorygowana poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej lub poprzez wstawienie przez nabywcę noty korygującej.

W sytuacji, gdy w otrzymanej fakturze wszystkie dane będą dotyczyły innego nabywcy (męża), Zainteresowana ma prawo do odliczenia podatku VAT, w rozliczeniu za okres w którym otrzyma fakturę korygującą ze swoimi danymi. Również Wnioskodawczyni (Nabywca) swoje dane może skorygować notą korygującą (art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy), wtedy prawo do odliczenia podatku z faktury pierwotnej będzie przysługiwało w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawczyni otrzyma akceptację sprzedawcy dla wystawionej przez siebie noty korygującej.

Zatem, jeśli faktury zawierają błędy wskazane przez Wnioskodawczynię i jednocześnie dokumentują faktyczne dostawy towaru lub świadczenie usług na rzecz Wnioskodawczyni, to Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z takich faktur.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w sytuacji, jeżeli błędy na fakturze dotyczą wskazania jako nabywcy Męża, to Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia z tych faktur podatku naliczonego związanego wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi Wnioskodawczyni, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Faktura powinna stanowić odzwierciedlenie prawdziwego zdarzenia gospodarczego, czyli dokumentować w istocie fakt nabycia określonych towarów lub usług przez danego podatnika. Zatem w sytuacji, gdy podatnik otrzyma fakturę, w której wszystkie dane będą dotyczyły innego nabywcy, powinna ona zostać skorygowana poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej lub poprzez wstawienie przez nabywcę noty korygującej. Natomiast biorąc pod uwagę, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, a otrzymana faktura powinna potwierdzać prawidłowość i wskazywać właściwy podmiot dokumentowanego zdarzenia gospodarczego, przysługujące podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego może on zrealizować dopiero w momencie (okresie rozliczeniowym), w którym otrzyma fakturę korygującą ze swoimi danymi lub w przypadku gdy nabywca skorygował swoje dane notą korygującą w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma akceptacje sprzedawcy dla wystawionej przez siebie noty korygującej.

Podsumowując, Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z wadliwie wystawionych faktur, które to wady zostaną usunięte w zależności od sposobu korekty, tj. przez wystawienie noty korygującej lub faktury korygującej. Bowiem prawo do odliczenia Wnioskodawczyni będzie mogła zrealizować dopiero w momencie (okresie rozliczeniowym), w którym otrzyma fakturę korygującą ze swoimi danymi lub w przypadku gdy Wnioskodawczyni skoryguje swoje dane notą korygującą w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma akceptacje sprzedawcy dla wystawionej przez siebie noty korygującej.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie prawa do odliczenia z faktur wystawionych w latach 2017-2019 r. oraz 2020 r. (przed rejestracją) na męża, po skorygowanych tych danych fakturą korygującą lub notą korygującą na żonę po uprzednim zarejestrowaniu jako czynny podatnik VAT oraz w zakresie okresu w jakim Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z ww. faktur - należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, tutejszy organ wyjaśnia, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem, wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Natomiast, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.