0112-KDIL3.4012.499.2020.2.LS - VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 października 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL3.4012.499.2020.2.LS VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2020 r. (data wpływu 18 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z transakcją sprzedaży udziału w prawie własności działek nr 1 oraz nr 2 (powstałych w wyniku podziału działki nr A) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z transakcją sprzedaży udziału w prawie własności działek nr 1 oraz nr 2 (powstałych w wyniku podziału działki nr A).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w lutym 2011 r. nabył z żoną (osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej) do majątku wspólnego nieruchomość - siedlisko, w którego skład wchodziła działka rolna o powierzchni 3 tysięcy metrów kwadratowych oraz dom do kapitalnego remontu za cenę (...) tys. zł. Całość zakupu została sfinansowana kredytem hipotecznym zaciągniętym wysokości (...) tys. euro. Reszta kredytu została przeznaczona na częściowy remont domu. Wymieniono m.in dach, okna, dociągnięto wodę, wydzielono kuchnię. Do 2019 r. dom był zamieszkany.

W 2018 r. całość przedmiotowej działki wystawiono na sprzedaż. Sprzedaży nie dokonywano przez agencję. Samodzielnie zamieszczono ogłoszenie na portalu internetowym. Powodem sprzedaży była konieczność spłaty kredytu. Euro szło do góry i pomimo spłaty rat nie zmieniała się tak naprawdę wartość zadłużenia. Ponadto Wnioskodawca wraz z żoną zamierzali kupić dom w innej lokalizacji również na kredyt i mieli problem ze zdolnością kredytową. Po rozmowie z bankiem ustalono, iż celem zamknięcia kredytu kwota pozostała do spłaty to ok. (...) tys. zł. Celem podwyższenia wartości działki wystąpiono o warunki zabudowy. Nikt nie był jednak zainteresowany kupnem działki w ww. cenie. Ogłoszenie aktywne było wiosną 2018 r.

Wśród znajomych pojawił się potencjalny nabywca (osoba fizyczna), który był zainteresowany kupnem tylko części działki tj. chciał nabyć tylko 1000 metrów kwadratowych wraz z domem za cenę (...) tys. zł. Wobec powyższego dokonano podziału działki na 2 mniejsze o powierzchni 2 tys. metrów kwadratowych oraz 1 tys. metrów kwadratowych z domem. Dzielona działka miała kształt regularnego prostokąta i z dwóch stron miała dostęp do drogi publicznej.

Wnioskodawca rozpoczął ponownie rozmowy z bankiem. Bank po wizycie rzeczoznawcy wystawił promesę, w której zgodził się na wykreślenie hipoteki ze sprzedawanej działki pod warunkiem zapłaty połowy wartości kredytu, tj. (...) tys. zł oraz zabezpieczenia pozostałej części kredytu na działce budowlanej. Nowa działka musiała mieć zatem warunki zabudowy i bezpośredni dostęp do drogi.

Wnioskodawca wystąpił także do starostwa o wyrażenie zgody na budowę dojazdu do działki, bowiem nie było możliwości wjazdu do niej z drugiej strony bezpośrednio z drogi powiatowej.

W 2019 r. dokonano sprzedaży mniejszej działki z domem za kwotę (...) tys. zł, spłacono zgodnie z wytycznymi banku część kredytu (...) tys. Wnioskodawca wraz z żoną dołożyli ze środków własnych), przeniesiono własność nieruchomości na nowego nabywcę bez obciążeń hipotecznych.

Pozostała część działki była użytkowana. Nie wybudowano wjazdu, a uzyskane warunki zabudowy są już nie ważne, bo uzyskano je dla nieistniejącego już numeru działki tj. tego przed podziałem.

Obecnie do spłaty pozostało ok (...) tys. zł kredytu, który pomimo spłat z uwagi na kurs euro pozostaje na tej samej wysokości bądź wręcz wzrasta.

Osoba, która kupiła jedną część działki wyraża chęć odkupienia od Wnioskodawcy pozostałej części pierwotnie podzielonej działki.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 14 września 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że nie ma żądanych informacji na temat działki nr 2. Działka ta została sprzedana i o jej obecnym statusie nie ma wiedzy.

W uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania o treści:

1. "Jakie dokładnie działki były/będą przedmiotem sprzedaży? W ramach tego pytania należy wymienić numery ewidencyjne działki/działek oraz wskazać, która/które z nich są zabudowane, a które są niezabudowane" - Wnioskodawca wskazał, że "Przedmiotem sprzedaży początkowo była działka o numerze geodezyjnym A. W 2019 dokonano podziału i sprzedano działkę 2. Pozostała działka 1. Działka 2 działka zabudowana domem. Działka 1 działka niezabudowana".

2. "Czy Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikami podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to z jakiego tytułu?" - Wnioskodawca wskazał, że "Nie".

3. "Czy Wnioskodawca nabył nieruchomość, o której mowa we wniosku, w celu prowadzenia działalności gospodarczej? Jeśli tak, to należy wskazać w celu prowadzenia jakiej działalności gospodarczej? Jeśli nie, to jaki był cel nabycia ww. nieruchomości" - Wnioskodawca wskazał, że "Nie. Nieruchomość nabyto w celach prywatnych, rekreacyjnych, wypoczynkowych, mieszkaniowych".

4. "Czy Wnioskodawca wykorzystywał nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży w działalności gospodarczej? Jeśli tak, to jakiej?" - Wnioskodawca wskazał, że "Nie".

5. "Czy Zainteresowany prowadził/prowadzi na nieruchomościach działalność rolniczą? Informacji należy udzielić dla każdej działki oddzielnie" - Wnioskodawca wskazał, że "Nie. Na działce 1 nie jest prowadzona działalność rolnicza. Na działce A (przed podziałem) nie była prowadzona działalność rolnicza".

6. "W jaki sposób nieruchomości były/są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do momentu zbycia? Informacji należy udzielić dla każdej działki oddzielnie" - Wnioskodawca wskazał, że "Cała działka A była wykorzystywana w celach rekreacyjnych. Posadzono na niej trawę, zajmowano się uprawą ogródka na własne potrzeby, wykopano staw. Przed podziałem działki dom był zamieszkiwany przeze mnie, miałem w nim meldunek na stałe. Po podziale działka nr 1 dalej wykorzystywana jest w celach rekreacyjnych".

7. "Czy Wnioskodawca w stosunku do przedmiotowych działek ponosił/będzie ponosił jakiekolwiek nakłady w celu jej uatrakcyjnienia (wydzielenie dróg wewnętrznych, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości gruntu, np.: uzbrojenie w media oraz czy ogłaszał/ogłasza/będzie ogłaszał jej sprzedaż w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub też czy podejmował jakiekolwiek działania marketingowe itp. - jeżeli tak, to należy wskazać jakie?)? Informacji należy udzielić dla każdej działki oddzielnie" - Wnioskodawca wskazał, że "Po zakupie działki A w 2011 r. na działkę nie ponoszono żadnych nakładów. Dokonano remontu domu: doprowadzono wodę z wodociągu gminnego, zmieniono dach, okna. Dokonano niewielkich prac w środku umożliwiających racjonalne korzystanie z domu wewnątrz np. wydzielono kuchnię, wybito drzwi itp. Wszystko robiono własną siła roboczą na potrzeby własne.

Po podziale działek działka 1 wymagała nakładów umożliwiających korzystanie z niej. Podstawą stało się uzyskanie zgody na wybudowanie wjazdu, bowiem wskutek podziału prostokątnej działki A na 2 działki drogę wjazdową miała tylko działka 2. Niezbędne zatem było wystąpienie o umożliwienie wjazdu na działkę 1 z drogi powiatowej (przed podziałem działka A miała kształt regularnego prostokąta. Podzielono ją w poprzek. Z jej obu stron są drogi - jednak wykorzystywano wjazd od strony obecnej działki 2. Wskutek podziału działka 1 pozbawiona została możliwości wjazdu. Zgodę na budowę wjazdu otrzymano - jednak wjazdu dotychczas nie wybudowano. Działka nie została uzbrojona.

Sprzedaż ogłaszano tylko przed podziałem działek. Sprzedawano jedną działkę, tj. A. Ogłoszenia zamieszczano tylko na portalu internetowym (prawdopodobnie tablica.pl). Innych marketingowych działań nie podejmowano. Nie wystawiono na sprzedaż działki 1".

8. "Czy z przedmiotowych działek dokonywane były/są/będą dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Informacji należy udzielić dla każdej działki oddzielnie" - Wnioskodawca wskazał, że "Z działek A oraz 1 nie były ani nie są dokonywane dostawy produktów rolnych".

9. "Czy przedmiotowe działki były/są/będą przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów cywilnoprawnych o podobnym charakterze? - jeżeli tak, to należy wskazać w jakim okresie (miesiąc/rok)? Informacji należy udzielić dla każdej działki oddzielnie" - Wnioskodawca wskazał, że "Działki A ani 1 nie były ani nie są przedmiotem najmu, dzierżawy oraz innych umów".

10. "Jeśli działki objęte pytaniem są działkami niezabudowanymi to należy wskazać (pytanie dotyczy zarówno działki sprzedanej jak i działki sprzedanej w przyszłości):

* czy na moment zbycia działka była/będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, to jakie będzie przeznaczenie ww. działki wynikające z tego dokumentu?

* czy na moment zbycia dla działki była/będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, to jakie będzie przeznaczenie ww. działki wynikające z tego dokumentu?"

- Wnioskodawca wskazał, że "W miejscowości gdzie położone są działki nie ma planu zagospodarowania, zatem żadna z działek nie jest/nie była na moment zbycia nim objęta. Wokół znajduje się zabudowa zagrodowa, siedliska. Na moment zbycia działki 2 działka A miała wydane warunki zabudowy. Działka przeznaczona jest na zabudowę mieszkalną, jednorodzinną. Inwestycja wymaga wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolnej. Obecnie z informacji uzyskanych w gminie istnieje konieczność występowania o warunki zabudowy dla każdej z tych działek oddzielnie".

11. "Jeśli działka objęta pytaniem jest działką zabudowaną należy wskazać (odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdego budynku, budowli znajdujących się na każdej działce):

* jakie budynki, budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333) znajdują się na działce?

* kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) tych budynków, budowli?

* czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku, budowli lub ich części, a ich dostawą upłynie/upłynął okres dłuższy niż 2 lata?

* czy Wnioskodawca w odniesieniu do budynku, budowli lub ich części ponosił/będzie ponosił, do dnia zbycia wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej?

* kiedy wydatki te zostały poniesione oraz czy budynek, budowla lub ich część po ulepszeniach był w całości oddany do używania i kiedy to nastąpiło (należy wskazać dokładną datę)?

* czy od wydatków na ulepszenie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?"

- Wnioskodawca wskazał, że "Nie mam takich informacji. Na działce znajduje się dom. Z informacji uzyskanych od sąsiadów zbudowano go w latach 1950-1960. Kupiłem go w marcu 2011 r., i od razu zacząłem go użytkować, remontować. Remont skończyłem w 2011 r. Na stałe w domu zameldowałem się w 2015 r. (10.03.2015 - data wydania dowodu osobistego po zmianie meldunku). Nie potrafię obecnie powiedzieć jakiej wartości wydatki poniosłem (nie mam już rachunków). W wycenie nieruchomości, tj. domu sporządzonej na potrzeby zakupu w 2011 r. wartość domu wynosiła ok. 80 tys. zł. W 2019 r. w chwili sprzedaży bank wycenił mi wartość sprzedawanej nieruchomości (dom plus 1000 metrów kwadratowych działki na... zł). Jak wynika z powyższego moje wydatki nie mogły przekroczyć 30% wartości początkowej. Nie odliczałem podatku naliczonego".

12. "W jaki sposób przedmiotowa działka, została nabyta przez Wnioskodawcę?" - Wnioskodawca wskazał, że "Działkę A nabyto w dniu 17 marca 2011 r. w drodze umowy cywilno-prawnej kupna-sprzedaży".

13. "Czy nabycie przez Wnioskodawcę działki zostało wykonane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (należy jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, tj. czy został naliczony podatek VAT, czy zwolniona)?" - Wnioskodawca wskazał, że "Nie".

14. "Czy przy nabyciu ww. nieruchomości Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?" - Wnioskodawca wskazał, że "Nie".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku sprzedaży drugiej części działki transakcja ta zostanie opodatkowana podatkiem VAT?

2. Czy w przypadku sprzedaży drugiej części działki obie transakcje należy opodatkować podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym na sprzedawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku VAT w żadnym z ww. przypadków. Powyższe wynika z faktu, iż osoby fizyczne pierwotnie nabywały nieruchomość w celach mieszkaniowych i rekreacyjnych. Ponadto nabyto ją od członka rodziny - cioteczna siostra żony. Położona jest ona w rodzinnej miejscowości teścia i bezpośrednimi sąsiadami są członkowie rodziny.

Działka była wykorzystywana do uprawy warzyw, rekreacji, natomiast dom był zamieszkany.

Sprzedaż domu została wymuszona tak naprawdę koniecznością spłaty kredytu. Zdecydowano się na podział działki z uwagi na fakt, iż tylko w takiej formie na tamten moment można było zredukować wartość kredytu.

Zamiarem wnioskodawcy nie był profesjonalny obrót ziemią. W momencie kupna zakładano używanie nieruchomości dla potrzeb własnych o czym świadczy m.in remont domu w miarę posiadanych środków, zagospodarowanie terenu tj. posadzenie drzew, wykopanie stawu, urządzenie warzywniaka itp. Sprzedaż miała charakter zarządzania majątkiem prywatnym. Pozostała po podziale część działki dalej była użytkowana przez sprzedających.

Ewentualna sprzedaż obu działek dotyczy transakcji pomiędzy dwoma osobami fizycznymi i nie ma znamion prowadzenia działalności gospodarczej.

Tak naprawdę strona sprzedająca nie uzyska żadnego rzeczywistego przychodu (przysporzenia) z tytułu sprzedaży działek a jedynie zamknie w całości zobowiązanie kredytowe. Ponadto strona sprzedająca przez okres od 2011 płacąc kredyt wraz z odsetkami tak naprawdę traci finansowo na przedmiotowej transakcji. Jedynym zyskiem jest zamkniecie zobowiązania kredytowego.

Powyższe działania uzasadnione są także obecnym stanem kryzysu związanym z COVID-19 bowiem wskutek pandemii COVID-19 zredukowano Wnioskodawcy wymiar czasu pracy do 0,8 etatu, pozbawiono wszelkich nagród, dodatków itp. Zainteresowany ma zatem trudności z opłacaniem rat kredytu.

Ponadto gdyby zastanowić się nad sprzedażą przedmiotowej nieruchomości w dwóch częściach tej samej osobie to tak naprawdę dochodzimy do punktu wyjścia, bowiem pierwotnie planowano sprzedaż całej nieruchomości jednak wskutek podziału i tak dochodzi do sytuacji w której Wnioskodawca wraz z żoną sprzedają tę samą nieruchomość tylko podzieloną na 2 części i w ramach 2 transakcji, a nie tylko jednej.

Zgodnie z art. 15 ustawy 0 VAT podatnikiem są m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ustępem 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...). Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności podlegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z orzecznictwem m.in. orzecznictwo TSUE C-180/10 i C-181/10 czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Zdaniem wnioskodawcy sprzedający dokonując przedmiotowej transakcji nie działają jako podatnicy VAT, ewentualnie dokonana sprzedaż nie ma charakteru działalności gospodarczej ciągłej w szczególności zarobkowej, wobec powyższego nie ma obowiązku zapłaty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b powołanej Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. Teren budowlany to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków i budowli) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W przedmiocie statusu - na płaszczyźnie podatku VAT - podmiotu dokonującego sprzedaży nieruchomości wypowiedział się również NSA w uchwale siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07) wskazujące na kryteria, jakimi należy kierować się przy określaniu, czy w danym przypadku mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, czy też z zarządem majątkiem prywatnym. Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Zdaniem NSA " (...) przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako osoba wykonująca wolny zawód". Zatem w opinii NSA "ani więc formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesadzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług".

W przedmiotowym zagadnieniu istotne znaczenie mają tezy przedstawione przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) - ECLI:EU:C:2011:589. W wyroku bowiem tym TSUE wskazał na kryteria uznania tego rodzaju sprzedaży za działalność gospodarczą. TSUE stwierdził, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej, a sama liczba i zakres dokonanych transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Inaczej jest natomiast zdaniem Trybunału w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z krajowego orzecznictwa sądowo-administracyjnego wynika zatem, że stwierdzenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT wymaga każdorazowo oceny dokonanej na gruncie stanu faktycznego konkretnej sprawy, albowiem odmienność stanów faktycznych zezwala jedynie na sformułowanie pewnych wskazań, bez możliwości tworzenia uniwersalnych wzorców kontroli. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu.

Podkreślić należy - na co wskazują sądy administracyjne - że ustalenie jakie działania sprzedającego mogą zostać uznane za "aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami" jest przedmiotem badania w każdej indywidualnej sprawie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w lutym 2011 r. nabył z żoną (osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej) do majątku wspólnego nieruchomość - siedlisko, w którego skład wchodziła działka rolna o powierzchni 3 tysięcy metrów kwadratowych oraz dom do kapitalnego remontu. Całość zakupu została sfinansowana kredytem hipotecznym. Reszta kredytu została przeznaczona na częściowy remont domu. Wymieniono m.in dach, okna, dociągnięto wodę, wydzielono kuchnię. Do 2019 r. dom był zamieszkany. W 2018 r. całość przedmiotowej działki wystawiono na sprzedaż. Sprzedaży nie dokonywano przez agencję. Samodzielnie zamieszczono ogłoszenie na portalu internetowym. Powodem sprzedaży była konieczność spłaty kredytu. Celem podwyższenia wartości działki wystąpiono o warunki zabudowy. Nikt nie był jednak zainteresowany kupnem działki w ww. cenie. Ogłoszenie aktywne było wiosną 2018 r. Wśród znajomych pojawił się potencjalny nabywca (osoba fizyczna), który był zainteresowany kupnem tylko części działki tj. chciał nabyć tylko 1000 m2 wraz z domem. Wobec powyższego dokonano podziału działki na 2 mniejsze o powierzchni 2000 m2 oraz 1000 m2 z domem. Dzielona działka miała kształt regularnego prostokąta i z dwóch stron miała dostęp do drogi publicznej. Nowa działka musiała mieć zatem warunki zabudowy i bezpośredni dostęp do drogi. Wnioskodawca wystąpił także do starostwa o wyrażenie zgody na budowę dojazdu do działki, bowiem nie było możliwości wjazdu do niej z drugiej strony bezpośrednio z drogi powiatowej. W 2019 r. dokonano sprzedaży mniejszej działki z domem. Pozostała część działki była użytkowana. Nie wybudowano wjazdu, a uzyskane warunki zabudowy są już nie ważne, bo uzyskano je dla nieistniejącego już numeru działki tj. tego przed podziałem. Osoba, która kupiła jedną część działki wyraża chęć odkupienia od Wnioskodawcy pozostałej części pierwotnie podzielonej działki. Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Nieruchomość została nabyta w celach prywatnych, rekreacyjnych, wypoczynkowych, mieszkaniowych.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż udziału w prawie własności działek nr 1 oraz nr 2 (powstałych z podziału działki nr A) należało/należy opodatkować VAT.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanych we wniosku czynności sprzedaży działek, Wnioskodawca spełni przesłanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa oraz wyroku TSUE prowadzi do wniosku, że w przedmiotowym opisie sprawy brak jest okoliczności, które wskazują, że sprzedaż udziału w prawie własności działek nr 1 oraz nr 2 (powstałych z podziału działki nr A) stanowi działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, która skutkuje uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT.

Znaczenie dla sprawy ma analiza całokształtu działań jakie Wnioskodawca podjął/podejmie w odniesieniu do działek powstałych z podziału działki nr A przez cały okres ich posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca wskazał, że działkę nr A nabył w celach prywatnych, rekreacyjnych, wypoczynkowych, mieszkaniowych. Cała działka A była wykorzystywana w celach rekreacyjnych. Posadzono na niej trawę, zajmowano się uprawą ogródka na własne potrzeby, wykopano staw. Przed podziałem działki dom był zamieszkiwany przez Wnioskodawcę, miał w nim meldunek na stałe. Powodem sprzedaży była konieczność spłaty kredytu. Zainteresowany nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Po zakupie działki A w 2011 r. na działkę nie ponoszono żadnych nakładów. Dokonano remontu domu: doprowadzono wodę z wodociągu gminnego, zmieniono dach, okna. Dokonano niewielkich prac w środku umożliwiających racjonalne korzystanie z domu wewnątrz np. wydzielono kuchnię, wybito drzwi itp. Wszystko robiono własną siła roboczą na potrzeby własne. Po podziale działek działka 1 wymagała nakładów umożliwiających korzystanie z niej. Podstawą stało się uzyskanie zgody na wybudowanie wjazdu, bowiem wskutek podziału prostokątnej działki A na 2 działki drogę wjazdową miała tylko działka 2. Niezbędne zatem było wystąpienie o umożliwienie wjazdu na działkę 1 z drogi powiatowej (przed podziałem działka A miała kształt regularnego prostokąta. Podzielono ją w poprzek. Z jej obu stron są drogi - jednak wykorzystywano wjazd od strony obecnej działki 2. Wskutek podziału działka 1 pozbawiona została możliwości wjazdu. Zgodę na budowę wjazdu otrzymano - jednak wjazdu dotychczas nie wybudowano. Działka nie została uzbrojona. Ponadto wydzieloną działkę 1 (działka niezabudowana) zamierza kupić osoba która zakupiła wcześniej działkę z domem (2).

W odniesieniu do sprzedaży działek powstałych z podziału działki nr A występuje brak przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży Wnioskodawca wystąpił/wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu Nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie sprzedaż ww. działek była/będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Natomiast okoliczność podziału przez Wnioskodawcę działki nr A na działki nr 1 oraz nr 2 nie przesądza o tym, że sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia też jest okoliczność wystąpienia dla działki A o warunki zabudowy, ponieważ Wnioskodawca wskazał, że obecnie w Gminie istnieje konieczność występowania o warunki zabudowy dla każdej z tych działek oddzielnie. Należy uznać, że czynności te były przede wszystkim związane z uregulowaniem kredytu hipotecznego, a nie miały na celu podejmowania aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

W związku z tym, Wnioskodawca korzystał/będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego sprzedaż udziału w prawie własności działek nr 1 oraz nr 2 (powstałych z podziału działki nr A) nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż udziału w prawie własności działek nr 1 oraz nr 2 (powstałych z podziału działki nr A) nie podlegała/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tych transakcji nie działał/nie będzie działał w charakterze - zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy - podatnika VAT prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek, zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, w niniejszej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl