0112-KDIL3.4012.447.2020.3.JK - VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 1 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu tym podatkiem - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług a w konsekwencji czy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu xx grudnia 2018 r. zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości aneksowaną xx grudnia 2019 r., w której zobowiązał się do sprzedaży na rzecz "A" Spółka Akcyjna z siedzibą (...) prawo własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej o całkowitej powierzchni 5,45 ha, obejmującej między innymi przedmiotową działkę ewidencyjną numer 1, dla której Sąd Rejonowy powadzi księge wieczystą. Na czas od dnia podpisania umowy przedwstępnej sprzedaży zawarł jednocześnie z nabywcą umowę dzierżawy tejże działki na cele budowlane w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń.

Podatnik nabył przedmiotową nieruchomość na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia xx maja 1988 r. będąc w związku małżeńskim i aktualnie w takim pozostaje, jednakże nabycie przedmiotu umowy nastąpi z majątku odrębnego, tym samym przedmiot umowy stanowi jego majątek osobisty. Aneks do umowy podpisywała także małżonka, która w aneksie oświadcza, iż jej również przysługuje prawo własności przedmiotowej nieruchomości.

Prawo własności przedmiotowej nieruchomości nie jest obciążone żadnymi ciężarami, ograniczeniami, roszczeniami oraz hipotekami, nie wpisanymi lub niepodlegającymi wpisowi do księgi wieczystej. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy, a w miejscowym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z 21 sierpnia 2014 r. została oznaczona jako tereny rozwojowe jednostki osadniczej w tym zabudowy mieszkaniowej i usług, ponadto działka nie leży w obszarze rewitalizacji, obszarze zagospodarowanym ani w obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji. Nie jest także objęta uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją starosty określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej. Nie stanowi także przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że nie jest podatnikiem podatku VAT czynnym z jakiegokolwiek tytułu. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Od dnia podpisania umowy przedwstępnej przez 3 miesiące nieruchomość była wynajmowana przyszłemu nabywcy.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca na pytanie Organu:

1. "Czy nieruchomość objęta pytaniem podatkowym jest opisaną w zdarzeniu przyszłym niezabudowaną nieruchomością gruntową czy działką ewidencyjną nr 1, która wchodzi w skład tejże niezabudowanej nieruchomości gruntowej?"

odpowiedział:

"Pytanie dotyczy działki gruntowej ewidencyjnej nr 1, która została podzielona na dwie działki: 1/1 która jest przedmiotem wniosku oraz 1/2 pozostająca w moim posiadaniu".

2. "Czy Zainteresowany prowadził jakąkolwiek działalność gospodarczą, jeśli tak to - w jakim zakresie i od kiedy?"

odpowiedział: "Nie".

3. "W jakim celu Zainteresowany nabył prawo do każdej z opisanych nieruchomości?"

odpowiedział:

"Działka ewidencyjna nr 1 stanowi darowiznę od mojej matki".

4. "Czy opisane nieruchomości były lub będą związane z ewentualną działalnością gospodarczą Zainteresowanego i czy były lub będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy Zainteresowanego, a jeśli tak - to w których datach?"

odpowiedział: "Nie".

5. "Jak faktycznie Zainteresowany wykorzystywał opisane nieruchomości przez cały okres ich posiadania (należy wskazać odrębnie dla każdej z nieruchomości)?"

odpowiedział:

"Działka podlegała uprawie rolnej, częściowo stanowiła nieużytki rolne których nie wykorzystywałem".

6. "Czy Zainteresowany prowadził na opisanych nieruchomościach gospodarstwo rolne - jeśli tak, to na której konkretnie co produkował, kiedy, w jakim okresie?"

odpowiedział:

"Na działce uprawiane było zboże od chwili uzyskania własności do dnia dzisiejszego".

7. "Czy każda z opisanych nieruchomości była lub będzie przedmiotem, najmu, dzierżawy, jeśli tak to w jakim okresie i jakie pożytki Zainteresowany czerpał z tego tytułu (należy podać odrębnie dla każdej z nieruchomości)?"

odpowiedział:

"Działka była przedmiotem umowy dzierżawy działki i była zawarta na okres 3 miesięcy w celu wystąpień przez Nabywcę o uzyskanie pozwoleń związanych z inwestycją infrastrukturalną do czasu zawarcia umowy sprzedaży. Za okres ten Nabywca zapłacił 300,00 zł".

8. "Czy Zainteresowany poczynił jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia nieruchomości, a jeśli tak - to jakie i kiedy (np. wydzielenie, podział, budowa drogi, doprowadzenie sieci wodociągowej, energetycznej)?"

odpowiedział: "Nie".

9. "Czy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości Zainteresowany podejmował takie działania jak: zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakiekolwiek inne działania, a jeśli tak, to jakie i w jakim celu"

odpowiedział:

"Nie podejmowałem wymaganych działań. O zmianę przeznaczenia terenu czy decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej i inne podobne w czasie umowy dzierżawy występował przyszły Nabywca gruntu".

10. "Czy Zainteresowany występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla sprzedawanej nieruchomości?"

odpowiedział: "Nie".

11. "Realizacji jakiej inwestycji dotyczy wniosek?"

odpowiedział:

"Wniosek sprzedaży działki gruntowej związany z przyszłą inwestycją A".

12. "Co oznacza sformułowanie, że Zainteresowany zawarł jednocześnie z nabywcą umowę dzierżawy tejże działki na cele budowalne w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń; o jakie zgody i pozwolenia chodzi oraz dla kogo mają/miały być wydane?"

odpowiedział:

"Umowa dzierżawy działki gruntowej dotyczyła umożliwienia zainteresowanemu Nabywcy wystąpienie z:

* wnioskiem o pozwolenie na budowę, warunków technicznych dot. przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej sieci elektroenergetycznej oraz ich odbioru,

* wnioskiem odnośnie uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu publicznego".

13. "Czy i jakie działania marketingowe Zainteresowany podjął/podejmie w celu sprzedaży nieruchomości?"

odpowiedział:

"Nie podejmowałem działań marketingowych".

14. "W jaki sposób Zainteresowany pozyskał nabywcę dla sprzedawanej nieruchomości?"

odpowiedział:

"Nabywca dla tejże działki gruntowej zgłosił się sam do mnie".

15. "Czy Zainteresowany posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz wymienionej we wniosku), a jeśli tak - to ile i jakie?"

odpowiedział:

"Posiadam działkę 1/2 i inne działki rolne, które nie zamierzam sprzedawać".

16. "Czy Zainteresowany dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości (...)?"

odpowiedział: "Nie".

W uzupełnieniu wskazano również, na pytania organu:

1. "Czy w przedwstępnej umowie, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Nabywcą, zobowiąże Sprzedającego, np. do udzielenia pełnomocnictwa Nabywcy do występowania w jej imieniu np.: przed organami administracji publicznej, do podejmowania w jej imieniu działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania wszelkich decyzji i pozwoleń, składania wniosków, odbioru decyzji i postanowień itp. - należy wskazać jaki jest zakres takiego pełnomocnictwa?"

odpowiedział:

"Dodatkowo informuję, że wyrażono zgodę by Nabywca po zawarciu umowy przedwstępnej własnym kosztem i staraniem wystąpił o usytuowanie tymczasowego przyłącza energetycznego zgodnie z warunkami technicznymi przyłączenia do sieci".

2. "Czy po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na działce będzie dokonywać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą ich atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie? Jeżeli tak, to należy wskazać jakich?"

odpowiedział:

"Ponadto uzgodniono, że po zawarciu umowy przedwstępnej Nabywca nie będzie dokonywał inwestycji infrastrukturalnych do czasu zawarcia umowy sprzedaży i udzieliłem pełnomocnictwa do wystąpienia w moim imieniu jak w pkt 12".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu dokonania czynności sprzedaży Wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, a w konsekwencji, czy sprzedaż działki w przedstawionym stanie faktycznym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaż posiadanej działki nie spowoduje uznania go za podatnika podatku od towarów i usług, nie będzie bowiem spełniał warunków wskazujących na prowadzenie przez niego działalności gospodarczej zgodnie z art. 15 ust. 2, w szczególności sprzedaż działki lub w przyszłości także innych posiadanych działek nie będzie nosić znamion wykorzystywania towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych, nawet w przypadku wystąpienia kolejnych transakcji w niedużych odległościach czasowych. Wnioskodawca nie zaangażował bowiem środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a jedynie podejmował standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym.

Ponadto sprzedaż gruntu korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Jak wskazuje ustawa w art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Jak wynika z treści umowy przedwstępnej i stanu faktycznego przedmiotowa nieruchomość jest terenem niezabudowanym. Ponadto nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nie wydano także decyzji o warunkach zabudowy dla danego gruntu w efekcie czego nie spełnia również definicji terenu budowlanego z art. 2 pkt 33. Stanowisko potwierdza m.in. Interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 czerwca 2012 r. nr IBPP1/443-225/12/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa

w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112, "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działki istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT czynnym z jakiegokolwiek tytułu. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Nabył on przedmiotową nieruchomość na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia xx maja 1988 r., - darowizna. Zainteresowany nie prowadził jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zawarł w dniu xx grudnia 2018 r. umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, w której zobowiązał się do sprzedaży prawa własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Na czas od dnia podpisania umowy przedwstępnej sprzedaży Zainteresowany zawarł jednocześnie z nabywcą umowę dzierżawy tejże działki na cele budowlane w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń.

Od dnia podpisania umowy przedwstępnej działka była przedmiotem umowy dzierżawy i była zawarta na okres 3 miesięcy w celu wystąpień przez Nabywcę o uzyskanie pozwoleń związanych z inwestycją infrastrukturalną do czasu zawarcia umowy sprzedaży.

Po zawarciu umowy przedwstępnej Nabywca nie będzie dokonywał inwestycji infrastrukturalnych do czasu zawarcia umowy sprzedaży i Zainteresowany udzielił pełnomocnictwa do wystąpienia w jego imieniu z:

* wnioskiem o pozwolenie na budowę, warunków technicznych dot. przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej sieci elektroenergetycznej oraz ich odbioru,

* wnioskiem odnośnie uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu publicznego.

O zmianę przeznaczenia terenu czy decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej i inne podobne w czasie umowy dzierżawy występował przyszły Nabywca gruntu.

Zainteresowany nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla sprzedawanej nieruchomości.

Przedmiotem wniosku jest działka 1/1. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Działka podlegała uprawie rolnej, częściowo stanowiła nieużytki rolne których nie wykorzystywałem.

Na działce uprawiane było zboże od chwili uzyskania własności do dnia złożenia wniosku.

Zainteresowany nie poczynił jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia nieruchomości.

Zainteresowany nie podejmował działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości. Nabywca przedmiotowej działki gruntowej zgłosił się sam do Wnioskodawcy.

Wnioskodawca posiada działkę 1/2 i inne działki rolne, których nie zamierza sprzedawać.

Zainteresowany nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości.

Ponadto, Wnioskodawca wyraził zgodę by Nabywca A S.A. po zawarciu umowy przedwstępnej własnym kosztem i staraniem wystąpił o usytuowanie tymczasowego przyłącza energetycznego zgodnie z warunkami technicznymi przyłączenia do sieci.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług a w konsekwencji czy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem planowanej sprzedaży.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca udzielił spółce.A. pełnomocnictwa do wystąpienia w jego imieniu z:

* wnioskiem o pozwolenie na budowę, warunków technicznych dot. przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej sieci elektroenergetycznej oraz ich odbioru,

* wnioskiem odnośnie uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu publicznego.

Ponadto, przedmiotowa działka była przez okres 3 miesięcy wydzierżawiana przez Wnioskodawcę na rzecz Kupującego.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia "działalność gospodarcza", w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing, itp.).

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą

a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy i przedstawionych w tym zakresie objaśnień wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów". Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przedmiotowa działka wydzierżawiona A., na podstawie zawartej umowy, wykorzystywana była przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Powyższego nie zmienia fakt, że umowa dzierżawy została zawarta krótkoterminowo - okres 3 miesięcy. Wręcz przeciwnie, przekazanie Spółce działki na podstawie umowy dzierżawy zezwalającej na wystąpienie z wnioskiem o pozwolenie na budowę, warunków technicznych dot. przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej, sieci elektroenergetycznej oraz ich odbioru, czy z wnioskiem odnośnie uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu publicznego, przemawia jedynie za tym, że Wnioskodawca w analizowanym przypadku działać będzie w charakterze podatnika VAT.

Zatem przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawcy wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowej działki, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje, że w świetle przepisów w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca działa jako podatnik VAT.

W świetle powyższego należy wskazać, że Wnioskodawca, w zakresie sprzedaży przedmiotowej działki, będzie zbywał majątek wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działki nr 1/1 wypełniać będzie definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowany w związku z jej sprzedażą działać będzie jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowej działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek, zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, w niniejszej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Wnioskodawcy.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Natomiast w pozostałym zakresie, tj. w podatku dochodowym od osób fizycznych i w podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.