0112-KDIL3.4012.433.2020.2.MŁ - Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2020 r. (data wpływu 29 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy przedmiotowych działek - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Dnia 11 sierpnia 2020 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu sprawy, brakującą opłatę i elektroniczny adres do doręczeń epuap.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nabył 15 stycznia 2008 r. niezabudowane nieruchomości rolne o numerach ewidencyjnych: 1 o pow. 0,3477 ha, 3 o pow. 2,9373 ha oraz 2 o pow. 0,2458 ha. W dniu 17 lipca 2008 r. Zainteresowany dokonał sprzedaży działki o nr 1, a osiągnięte ze sprzedaży środki przeznaczył na spłatę zobowiązań tytułem zakupu ww. nieruchomości, ponieważ dokonał go z odroczoną zapłatą części ceny. Przed sprzedażą działki nr 1 Wnioskodawca uzyskał co do niej decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, zgodnie z którą działka ta mogła zostać zabudowana domem mieszkalnym jednorodzinnym. W 2009 r. na jego wniosek dokonano podziału geodezyjnego działki nr 3, w wyniku czego powstały działki o nr 4 (przeznaczona na drogę wewnętrzna), nr 5, 6 i 7. Wnioskodawca działkę rolną o nr 5 o powierzchni 0,3016 ha wraz z udziałami w drodze - działce nr 4 zbył odpłatnie w dniu 16 grudnia 2010 r. (umowa o świadczenie w miejsce wykonania). W roku 2012 Gmina, bez działań w tym zakresie ze strony Wnioskodawcy, uchwaliła dla całej miejscowości plan zagospodarowania przestrzennego, który w całości objął grunty opisane we wniosku z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Następnie na wniosek Wnioskodawcy w 2013 r. dokonano podziału geodezyjnego działki nr 7, w wyniku czego powstały działki 8 i 9. Podział ten miał na celu dokonanie sprzedaży kolejnej nieruchomości - działki budowalnej nr 8 - 0,1844 ha, która to sprzedaż ostatecznie nastąpiła w dniu 22 grudnia 2017 r., a osiągnięte z tego tytułu przychody Wnioskodawca przeznaczył na sfinansowanie budowy własnego domu. W roku 2020 Wnioskodawca zamierza sprzedać niezabudowane nieruchomości gruntowe w postaci dwóch działek powstałych po ww. podziałach, tj. nr 6 oraz 9 o łącznej powierzchni ok. 2,1 ha wraz z udziałami w drodze wewnętrznej - działka 4 na rzecz spółki transportowej, a część środków z tego tytułu jest zobowiązany przekazać swojej małżonce tytułem spłaty jej udziału w majątku wspólnym, na podstawie zawartej w maju 2020 r. małżeńskiej umowy majątkowej oraz notarialnej umowy rozdzielności majątkowej. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej podlegającej wpisowi do centralnej ewidencji działalności gospodarczej. Poza uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki rolnej o nr 1 Wnioskodawca nie podejmował żadnych innych działań zmierzających do przekształcenia nabytych nieruchomości na działki budowlane. Zainteresowany nie występował o uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego, nie dokonywał uzbrojenia terenu poza działką nr 2 o pow. 0,2458 ha, na której wybudował dom jednorodzinny, który zamieszkuje. Działka ta nie będzie włączona do transakcji z ww. spółką z o.o.

Z uzupełnienia do wniosku z dnia 5 sierpnia 2020 r. wynika, że

1. Wnioskodawca nabył przedmiotowy grunt w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego.

2. Od działek, z których wydzielono działki nr 6 i 9 nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT.

3. Wnioskodawca z wykorzystaniem opisanych we wniosku działek prowadził gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy.

4. Wnioskodawca w dniu 20 listopada 2014 r. zgłosił do ewidencji działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów, jednak z uwagi na decyzję o prowadzeniu tej działalności w formie spółki prawa handlowego, działalność ta została wykreślona 10 grudnia 2014 r. i według posiadanej wiedzy nie został on zgłoszony jako czynny podatnik VAT, jak też na pewno faktycznie nie prowadził tej działalności jako osoba fizyczna.

5. Grunt, z którego wydzielono działki nr 6 i 9 był wykorzystywany rolniczo do upraw, jak też na ich części była plantacja drzewek iglastych, z tego względu w tym zakresie pobierane były dopłaty dla rolników.

6. Nieruchomości nie były i nie są przedmiotem innych umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

7. Wnioskodawca nie dokonywał i nie będzie ponosił jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży.

8. Wnioskodawca nie zawarł przedwstępnej umowy sprzedaży ww. nieruchomości i nie zamierza takiej zawrzeć, chyba, że do 15 grudnia 2020 r. nie otrzyma przedmiotowej interpretacji podatkowej, jednak nawet wtedy nie zamierza udzielać nabywcy pełnomocnictwa do występowania w jego imieniu np. przed organami administracji publicznej, czy też jakiegokolwiek innego w zakresie wskazanym w pytaniu nr 8.

9. Wobec odpowiedzi nr 8 bezprzedmiotowa jest odpowiadanie na pytanie nr 9 o treści: "W czyim imieniu i na czyją rzecz będzie działał nabywca, któremu udzielono pełnomocnictwa?"

10. Po ewentualnym zawarciu umowy przedwstępnej nabywca nie będzie dokonywał na ww. działkach inwestycji infrastrukturalnych, takie działania będą podejmowane dopiero po nabyciu nieruchomości na własność.

11. W sytuacji zawarcia umowy przedwstępnej nabywca nie zamierza ponosić nakładów finansowych na przedmiotową nieruchomość do czasu przeniesienia własności.

12. Wnioskodawca nie będzie udzielał pełnomocnictwa nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek budowlanych o nr 6 i 9 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, jednorazowa czynność sprzedaży nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ zbywający nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej i nie jest w tym zakresie podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. i ustawy o podatku od towarów i usług. Do czasu uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego nieruchomości Wnioskodawcy stanowiły działki rolne. Po wejściu w życie uchwały w sprawie planu zagospodarowania przestrzennego Wnioskodawca dokonał sprzedaży jednej działki, a obecnie planuje przenieść odpłatnie pozostałe mu nieruchomości (oprócz nieruchomości, którą zamieszkuje) na spółkę prawa handlowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 2/11.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

W kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Jak wynika z ww. orzeczenia czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne - jak wskazał TSUE - dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym". Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestie opodatkowania dostawy gruntu rozstrzygnięto w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego, w sprawach dotyczących opodatkowania dostawy nieruchomości dokonywanej przez osoby fizyczne, konieczne staje się ustalenie, czy w celu sprzedaży nieruchomości zbywca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania dostawy przedmiotowych działek budowlanych.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany działa w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy - w związku z planowaną sprzedażą działek budowlanych - za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami. Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawca nabył niezabudowane nieruchomości rolne o numerach ewidencyjnych: 1 o pow. 0,3477 ha, 3 o pow. 2,9373 ha oraz 2 o pow. 0,2458 ha w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego. W dniu 17 lipca 2008 r. dokonał sprzedaży działki o nr 1, a osiągnięte ze sprzedaży środki przeznaczył na spłatę zobowiązań tytułem zakupu ww. nieruchomości, ponieważ dokonał go z odroczoną zapłatą części ceny. Przed sprzedażą działki nr 1 uzyskał co do niej decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, zgodnie z którą działka ta mogła zostać zabudowana domem mieszkalnym jednorodzinnym. W 2009 r. na wniosek Wnioskodawcy dokonano podziału geodezyjnego działki nr 3, w wyniku czego powstały działki o nr 4 (przeznaczona na drogę wewnętrzna), nr 5, 6 i 7. Działkę rolną o nr 5 o powierzchni 0,3016 ha wraz z udziałami w drodze - działce nr 4 Zainteresowany zbył odpłatnie w dniu 16 grudnia 2010 r. (umowa o świadczenie w miejsce wykonania). W roku 2012 Gmina, bez działań w tym zakresie ze strony Wnioskodawcy, uchwaliła plan zagospodarowania przestrzennego, który w całości objął grunty opisane we wniosku z przeznaczeniem pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Następnie na wniosek Wnioskodawcy w 2013 r. dokonano podziału geodezyjnego działki nr 7, w wyniku czego powstały działki 8 i 9. Podział ten miał na celu dokonanie sprzedaży kolejnej nieruchomości - działki budowalnej nr 8 - 0,1844 ha, która to sprzedaż ostatecznie nastąpiła w dniu 22 grudnia 2017 r., a osiągnięte z tego tytułu przychody Wnioskodawca przeznaczył na sfinansowanie budowy własnego domu. W roku 2020 Wnioskodawca zamierza sprzedać niezabudowane nieruchomości gruntowe w postaci dwóch działek powstałych po ww. podziałach, tj. nr 6 oraz 9 o łącznej powierzchni ok. 2,1 ha wraz z udziałami w drodze wewnętrznej - działka 4 na rzecz spółki transportowej. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej podlegającej wpisowi do centralnej ewidencji działalności gospodarczej. Poza uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki rolnej Wnioskodawca nie podejmował żadnych innych działań zmierzających do przekształcenia nabytych nieruchomości na działki budowlane. Wnioskodawca z wykorzystaniem opisanych we wniosku działek prowadził gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy. Nieruchomości nie były i nie są przedmiotem innych umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie dokonywał i nie będzie ponosił jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Wnioskodawca nie będzie udzielał pełnomocnictwa nabywcy. Ponadto Zainteresowany nie występował o uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego, nie dokonywał uzbrojenia terenu poza działką nr 2 o pow. 0,2458 ha, na której wybudował dom jednorodzinny, który zamieszkuje.

W niniejszej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek budowlanych wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowany sprzedając przedmiotowe działki, będzie korzystać z przysługującego jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, Zainteresowany dokonując dostawy działek nr 6 i 9, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działek, a dostawę tych działek cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ponadto, należy zaznaczyć, że w świetle art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni, nie wywołuje natomiast skutków prawnych dla małżonka Zainteresowanej, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.