0112-KDIL3.4012.420.2020.2.PM - VAT w zakresie odzyskania podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 września 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL3.4012.420.2020.2.PM VAT w zakresie odzyskania podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lipca 2020 r. (data wpływu 9 lipca 2020 r.), pismem z dnia 13 lipca 2020 r. (data wpływu 22 lipca 2020 r.), pismem z dnia 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 18 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towaru i usług w zakresie odzyskania podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 czerwca 2020 r.), pismem z dnia 2 lipca 2020 r. (data wpływu 9 lipca 2020 r.), pismem z dnia 13 lipca 2020 r. (data wpływu 22 lipca 2020 r.), pismem z dnia 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 18 sierpnia 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (...) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług (VAT). Jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Gmina (...), w związku z przyznaniem pomocy w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałanie 19.2. "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" Lokalnej Grupy Działania, otrzymała pomoc na realizacją projektu pn.: "(...)". Umowę o przyznaniu pomocy Nr (...) pomiędzy Województwem (...) a Gminą (...) podpisano w dniu 18 września 2019 r. W dniu 26 maja 2020 r. podpisano Aneks do umowy (...).

Pomoc finansowa przyznana na realizację zadania polega na refundacji części kosztów kwalifikowanych operacji, poniesionych i opłaconych przez Gminę. W ramach przedmiotowego zadania zakupiono usługi i materiały budowlane (powstał teren utwardzony o powierzchni 453,00 m2) oraz elementy małej architektury, tj. ławki parkowe, stół parkowy, kosz na śmieci i stojak na rowery. Powstała infrastruktura pozostaje we własności Gminy. Sołtysowi sołectwa (...) udzielono w dniu 1 lutego 2019 r. pełnomocnictwa ogólnego do jednoosobowego podejmowania czynności zwykłego zarządu mieniem komunalnym powierzonym sołectwu (...). Zarządzenie Burmistrza (...) z dnia 30 czerwca 2017 r. określa zasady i wysokości stawek najmu świetlic lub terenów będących w posiadaniu sołectw w gminie (...). Poprzez określone tereny będące w posiadaniu sołectwa rozumie się tereny zielone, które wynajmowane są do różnego rodzaju pokazów oraz wystaw na terenie sołectw. Zarządzenie ma szczególne zastosowanie na terenie sołectwa (...) oraz (...). Powstała infrastruktura kulturalna na terenie sołectwa (...), przy świetlicy wiejskiej wraz z elementami małej architektury jest ogólnodostępna i niekomercyjna, mieszkańcy i turyści korzystają z niej bezpłatnie. Stanowi miejsce postoju podczas przejazdów rowerowych, miejsce odpoczynku podczas spacerów itp. Nie jest to teren, na którym odbywają się pokazy, oraz wystawy, za jego wynajem nigdy nie były i nie są pobierane opłaty zgodnie z ww. zarządzeniem.

W skutek realizacji operacji osiągnięty zostanie cel: podnoszenie atrakcyjności obszaru Lokalnej Grupy Działania poprzez rozwój infrastruktury turystycznej/rekreacyjnej /kulturalnej, zachowanie dziedzictwa lokalnego i jego promocję do końca 2023 r. poprzez rozwój infrastruktury kulturalnej poprzez utwardzenie terenu przy świetlicy wiejskiej wraz z elementami małej architektury w (...) w gminie (...).

Projekt został zrealizowany w województwie (...), powiecie (...), gminie (...), miejscowości (...). Miejsce inwestycji to otoczenie świetlicy wiejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina (...) ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizowaną inwestycją pn.: "(...)" objętą Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, na zakres prawa do odliczeń podatku od towarów i usług (VAT) wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika tego podatku wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (ustawa o VAT), ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2, 15, 17 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują:

* sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

* utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,

* wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Zgodnie z założeniami projektu i jego typem, wskazuje się na zaspokajanie potrzeb mieszkańców oraz realizację funkcji społeczno-kulturalnej. Podnoszenie ich jakości życia oraz sposobu spędzania czasu wolnego. Zadaniem gminy jest prowadzić do rozwoju regionu przy wykorzystaniu wszelkiego jej potencjału. Na samorządzie gminnym spoczywa odpowiedzialność za dostarczenie, stworzenie funkcjonalnej i atrakcyjnej infrastruktury kulturalnej, społecznej czy rekreacyjnej, realizującej zadania i obowiązki wobec mieszkańców.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych, np. czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy.

Zdaniem wnioskodawcy, realizowana inwestycja pn.: "(...)" stanowi zadanie własne gminy, nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina (...) nie pobierała i nie będzie pobierać opłat za korzystanie z utwardzonego terenu, nie osiągała i nie będzie osiągać z tego tytułu innych dochodów. Gmina nie ma możliwość odzyskania podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją poprzez obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie którym mowa we wniosku, działa jako organ władzy publicznej, a nie uczestnik obrotu cywilnoprawnego.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 2 lipca 2020 r. (data wpływu 9 lipca 2020 r.) Wnioskodawca poinformował, że pismo (...) jest uzupełnieniem wniosku 0112.KDIL3.4012.420.2020.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 13 lipca 2020 r. (data wpływu 22 lipca 2020 r.) Wnioskodawca poinformował, że pisma (...) stanowią uzupełnienie wniosku 0112.KDIL3.4012.420.2020 oraz wskazanie adresu epuap.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 18 sierpnia 2020 r.) w odpowiedzi na pytanie o treści: "na kogo są wystawione faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizacją przedmiotowego projektu?" - Wnioskodawca wskazał, że: "Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizacją projektu pn.: "(...)" wystawiane są na nabywcę, czyli: Gminę (...)".

Ponadto, Wnioskodawca wyjaśnił, iż Pani (...). w analizowanej sprawie nie działała na mocy pełnomocnictwa, o którym mowa w art. 138a § 1 Ordynacji podatkowej. Wobec powyższego, Gmina prosi o zaakceptowanie wersji papierowej przedmiotowego wniosku, który wpłynął do Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 29 czerwca 2020 r. i jednoczesne anulowanie wniosku nadanego elektroniczną skrzynką podawczą ePUAP w dniu 24 czerwca 2020 r. błędnie podpisanego przez Panią (...). oraz pisma nr (...) z dnia 2 lipca 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

a.

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

b.

podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) - tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2, 15, 17 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują:

* sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

* utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,

* wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (...), w związku z przyznaniem pomocy w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałanie 19.2. "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" Lokalnej Grupy Działania " (...)", otrzymała pomoc na realizacją projektu pn.: "(...)". W ramach przedmiotowego zadania zakupiono usługi i materiały budowlane oraz elementy małej architektury, tj. ławki parkowe, stół parkowy, kosz na śmieci i stojak na rowery. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizacją projektu wystawione są na Gminę. Powstała infrastruktura pozostaje we własności Gminy. Jest ogólnodostępna i niekomercyjna, mieszkańcy i turyści korzystają z niej bezpłatnie. W skutek realizacji operacji osiągnięty został cel: podnoszenie atrakcyjności obszaru Lokalnej Grupy Działania poprzez rozwój infrastruktury turystycznej/rekreacyjnej /kulturalnej, zachowanie dziedzictwa lokalnego i jego promocję do końca 2023 r. poprzez rozwój infrastruktury kulturalnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją pn.: "(...)".

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpił. Z okoliczności analizowanej sprawy wynika bowiem, że Gmina realizuje ww. projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie Gmina działa w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym realizując ww. projekt Gmina nie dokonała zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nie działa w charakterze podatnika VAT. Powstała infrastruktura jest ogólnodostępna i niekomercyjna, mieszkańcy i turyści korzystają z niej bezpłatnie.

Zatem w przedmiotowej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione - realizując ww. zadanie Gmina nie działa jako podatnik VAT, a efekty realizowanego projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ww. projekt.

Tym samym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu (...) podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując Gmina (...) nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizowaną inwestycją pn.: "(...)" objętą Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl