0112-KDIL3.4012.396.2020.2.PM - VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Wniosek uzupełniono w dniu 17 lipca 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 22 września 2016 r. Wnioskodawca otrzymał od swego brata, do majątku osobistego, darowiznę w postaci prawa własności nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze: (...), w skład której weszły działki o numerach (...),o łącznym obszarze 12,6350 ha oraz nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą o numerze (...), w skład której weszła działka o numerze (...) o obszarze 0,4400 ha. Przedmiotowe nieruchomości mają charakter rolny, stanowią gospodarczą całość będąc gospodarstwem rolnym. Powołane działki są niezabudowane, poza działką o numerze (...), która jest zabudowana parterowym budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi. W umowie darowizny Wnioskodawca ustanowił na rzecz darczyńcy dożywotnią służebność mieszkania w powyższym budynku położonym na działce siedliskowej.

Brat Wnioskodawcy jest osobą samotną i nieporadną życiowo. Dom, w którym zamieszkuje wymaga rozbiórki i posadowienia na nowo, ewentualnie kapitalnego remontu. Czynności powyższych zobowiązał się dokonać Wnioskodawca w związku z otrzymaną darowizną. Aby pozyskać środki pieniężne na powyższą inwestycję, w dniu 28 czerwca 2019 r. Wnioskodawca pozyskał warunki zabudowy dla jedenastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami i infrastrukturą dla działki o numerze (...) zaś w dniu 10 września 2019 r. Wnioskodawca pozyskał stosowny do warunków zabudowy podział działki o numerze (...) na działki o numerach (...), wyodrębniając 11 działek budowlanych o obszarze od 0,0800 ha do 0,1200 ha. W dniu 27 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca sprzedał pierwszą działkę o numerze (...).

Obecnie do Wnioskodawcy zgłosiły się osoby zainteresowane zakupem kolejnych trzech z wyodrębnionych działek. W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać wszystkie wyodrębnione działki budowlane (pozostałe 10 sztuk) oraz dopuszcza wydzielenie i sprzedaż dalszych działek w celu pozyskania środków na wybudowanie domu albo dokonanie kapitalnego remontu domu swego brata. Żadne inne działki wchodzące w skład gospodarstwa nie są przewidziane przez Wnioskodawcę do podziału i sprzedaży.

Wnioskodawca nie czynił i nie zamierza czynić żadnych nakładów na wyodrębnione działki, w szczególności nie doprowadzał do nich żadnych mediów.

Wnioskodawca nie dokonywał i nie zamierza dokonywać żadnych ogłoszeń z ofertą działek do sprzedaży, w szczególności w środkach masowego przekazu.

Wnioskodawca nie korzystał i nie zamierza korzystać z usług pośrednika przy pozyskiwaniu klientów na działki. Osoby, które zgłosiły się do Wnioskodawcy z ofertą zakupu działek wiedzę o tym fakcie i o osobie Wnioskodawcy pozyskały od osób zamieszkujących w sąsiedztwie tych działek.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia lub podniesienia wartości działek mających być przedmiotem sprzedaży.

Teren nieruchomości nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca nie wynajmuje przedmiotowych nieruchomości w całości ani w części. Nie dokonuje też żadnych innych czynności z zakresu obrotu nieruchomościami - nie sprzedawał wcześniej żadnych gruntów.

Nieruchomości stanowiły w chwili ich nabycia i nadal stanowią grunty rolne wykorzystywane wyłącznie rolniczo przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej innej niż rolnicza. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca powziął wątpliwość co do opodatkowania zamierzonych czynności sprzedaży 10 wyodrębnionych działek podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu z dnia 14 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.) w odpowiedzi na pytania o treści:

1. "Czy Wnioskodawczyni posiada status rolnika ryczałtowego, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.)?" - Wnioskodawczyni wskazała, że: "Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług".

2. "Wnioskodawczyni wskazała, że "zamierza sprzedać wszystkie wyodrębnione działki budowlane (pozostałe 10 sztuk)". Które działki będą przedmiotem sprzedaży? Należy wskazać numery działek" - Wnioskodawczyni wskazała, że: "Wnioskodawca sprzedał pierwszą działkę o numerze (...). Pozostały więc do potencjalnej sprzedaży w przyszłości działki o numerach (...)".

3. "Czy z działek będących przedmiotem sprzedaży były/są/będą dokonywane dostawy (sprzedaż) produktów rolnych?" - Wnioskodawczyni wskazała, że: "Z działek mogących być przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą dokonywane dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. Z uwagi na ostatnią klasą użytkową (suche piaski) Wnioskodawca odłoguje te działki i nie uprawia ich rolniczo albowiem koszty nakładów przewyższałyby wartość plonów".

4. "Czy dla działek będących przedmiotem sprzedaży, na moment zbycia będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeśli tak, to należy wskazać numery działek, dla których będzie wydana decyzja/decyzje oraz jakie przeznaczenie działki z niej/z nich wynika" - Wnioskodawczyni wskazała, że: "Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu została wydana dla działki o numerze (...) i przewidywała ona jej podział i budowę jedenastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami i infrastrukturą. Zgodnie z tą decyzją działka numer (...) została podzielona na 11 działek budowlanych o numerach (...), oraz jedną działkę rolną o numerze (...). Działki mogące być przedmiotem sprzedaży na moment sprzedaży będą więc objęte przedmiotową decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z przeznaczeniem na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem i infrastrukturą".

5. "Czy działki będące przedmiotem sprzedaży, na moment zbycia będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeśli tak, to należy wskazać numery działek objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jakie będzie przeznaczenie ww. działek wynikające z tego dokumentu" - Wnioskodawczyni wskazała, że: "Działki mogące być przedmiotem sprzedaży nie są i na moment sprzedaży nie będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynności sukcesywnych sprzedaży przez Wnioskodawcę 10 działek wyodrębnionych z działki numer (...) podlegać będą każdorazowo opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności sprzedaży działek wyodrębnionych z działki numer (...) nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "Ustawą".

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zatem wyodrębniona geodezyjnie działka gruntu położonego na obszarze Polski spełnia definicję towaru a jej sprzedaż stanowi odpłatną dostawę towaru na terytorium kraju, mogącą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak opodatkowanie takie miało miejsce, dostawa towaru wykonana musi zostać przez osobę posiadającą - w związku z jej dokonaniem - status podatnika podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy, podatnikami są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na jej cel i rezultat, przy czym zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy, pojęcie działalności gospodarczej obejmuje m.in. wszelką działalność producentów, handlowców, usługodawców oraz rolników.

Czynności sprzedaży działek wyodrębnionych z działki numer (...) nie będą dokonywane w ramach i w zakresie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ale w ramach dysponowania przez Wnioskodawcę elementem majątku stricte prywatnego. Jako takie czynności te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - mieszczą się poza zakresem pojęcia "odpłatnych dostaw towarów" z uwagi na brak ich objęcia zakresem zastosowania i normowania Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b powołanej Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. Teren budowlany to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków i budowli) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W przedmiocie statusu - na płaszczyźnie podatku VAT - podmiotu dokonującego sprzedaży nieruchomości wypowiedział się również NSA w uchwale siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07) wskazujące na kryteria, jakimi należy kierować się przy określaniu, czy w danym przypadku mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, czy też z zarządem majątkiem prywatnym. Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Zdaniem NSA " (...) przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako osoba wykonująca wolny zawód". Zatem w opinii NSA "ani więc formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesadzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług".

W przedmiotowym zagadnieniu istotne znaczenie mają tezy przedstawione przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) - ECLI:EU:C:2011:589. W wyroku bowiem tym TSUE wskazał na kryteria uznania tego rodzaju sprzedaży za działalność gospodarczą. TSUE stwierdził, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej, a sama liczba i zakres dokonanych transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego. Inaczej jest natomiast zdaniem Trybunału w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z krajowego orzecznictwa sądowo-administracyjnego wynika zatem, że stwierdzenie czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT wymaga każdorazowo oceny dokonanej na gruncie stanu faktycznego konkretnej sprawy, albowiem odmienność stanów faktycznych zezwala jedynie na sformułowanie pewnych wskazań, bez możliwości tworzenia uniwersalnych wzorców kontroli. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu.

Podkreślić należy - na co wskazują sądy administracyjne - że ustalenie jakie działania sprzedającego mogą zostać uznane za "aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami" jest przedmiotem badania w każdej indywidualnej sprawie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymał od swego brata, do majątku osobistego, darowiznę w postaci prawa własności nieruchomości gruntowej w skład, której weszły działki o numerach (...), oraz nieruchomości gruntowej położonej w skład, której weszła działka o numerze (...). Przedmiotowe nieruchomości mają charakter rolny, stanowią gospodarczą całość będąc gospodarstwem rolnym. Wnioskodawca odłoguje działki i nie uprawia ich rolniczo. Powołane działki są niezabudowane, poza działką o numerze (...), która jest zabudowana parterowym budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi. W umowie darowizny Wnioskodawca ustanowił na rzecz darczyńcy dożywotnią służebność mieszkania w powyższym budynku położonym na działce siedliskowej.

Wnioskodawca pozyskał warunki zabudowy dla jedenastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami i infrastrukturą dla działki o numerze (...). Zgodnie z tą decyzją działka o numerze (...) została podzielona na 11 działek budowlanych o numerach (...), oraz jedną działkę rolną (...) (niebędąca przedmiotem sprzedaży). W dniu 27 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca sprzedał pierwszą działkę o numerze (...).

W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać wszystkie wyodrębnione działki budowlane (pozostałe 10 sztuk) oraz dopuszcza wydzielenie i sprzedaż dalszych działek w celu pozyskania środków na wybudowanie domu albo dokonanie kapitalnego remontu domu swego brata. Żadne inne działki wchodzące w skład gospodarstwa nie są przewidziane przez Wnioskodawcę do podziału i sprzedaży.

Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia lub podniesienia wartości działek mających być przedmiotem sprzedaży, nie dokonywał i nie zamierza dokonywać żadnych ogłoszeń z ofertą działek do sprzedaży, w szczególności w środkach masowego przekazu oraz nie korzystał i nie zamierza korzystać z usług pośrednika przy pozyskiwaniu klientów na działki.

Wnioskodawca nie wynajmuje przedmiotowych nieruchomości w całości ani w części. Teren nieruchomości nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione we wniosku dotyczą ustalenia czy czynności sprzedaży działek o numerach (...), każdorazowo podlegać będą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanych we wniosku czynności sprzedaży działek, Wnioskodawca spełnia przesłanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa oraz wyroku TSUE prowadzi do wniosku, że w przedmiotowym opisie sprawy brak jest okoliczności, które wskazują, że sprzedaż działek o numerach (...), stanowi działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, która skutkuje uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT.

Znaczenie dla sprawy ma analiza całokształtu działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki (...) przez cały okres jej posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca wskazał, że otrzymał od swojego brata darowiznę w postaci prawa własności nieruchomości gruntowych. Zainteresowany pozyskał warunki zabudowy dla jedenastu budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami i infrastrukturą dla działki o numerze (...). Następnie uzyskał stosowny do warunków zabudowy podział działki o numerze (...) na działki o numerach (...). Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia lub podniesienia wartości działek mających być przedmiotem sprzedaży, nie dokonywał i nie zamierza dokonywać żadnych ogłoszeń z ofertą działek do sprzedaży, w szczególności w środkach masowego przekazu oraz nie korzystał i nie zamierza korzystać z usług pośrednika przy pozyskiwaniu klientów na działki. Wnioskodawca nie wynajmuje przedmiotowych nieruchomości.

W odniesieniu do przyszłej sprzedaży działek o numerach (...), występuje brak przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż ww. działek będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Natomiast okoliczność podziału przez Wnioskodawcę działki o numerze (...) na mniejsze działki oraz uzyskanie warunków zabudowy nie przesądza o tym, że sprzedaż działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego sprzedaż działek o numerach (...), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, czynności sukcesywnych sprzedaży działek o numerach (...), wyodrębnionych z działki numer (...), nie będą podlegać każdorazowo opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu tych transakcji nie będzie działać w charakterze - zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy - podatnika VAT prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.