0112-KDIL3.4012.354.2020.2.PM - Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących realizację projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia (...) 2020 r. (data wpływu (...) 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia (...) 2020 r. (data wpływu (...) 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących realizację projektu pn.: "(...)" - jest prawidłowe.

W dniu (...) 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Wniosek uzupełniono w dniu (...) 2020 r. o brakujące elementy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (...) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, do których realizacji została powołana.

Aktualnie Gmina (...) ma podpisaną z Samorządem Województwa (...) umowę o przyznaniu pomocy nr (...) z dnia (...) 2019 r. na realizację operacji/projektu pn.: "(...)". Umowa realizowana w ramach działania: "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego Programu Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Doposażone place znajdują się w miejscowościach (...). Odbiór zadania nastąpił w dniu (...) 2020 r.

W ramach zadania 4 place zabaw zostały doposażone w urządzenie huśtawka wahadłowa "Gniazdo" oraz urządzenie "przeplotnia linowa typu choinka". Na pozostałych dwóch placach wykonano "kolejkę linową wraz z wykonaniem fundamentów i strefy upadku" oraz nasadzono drzewa. Po przeprowadzonym postępowaniu przetargowym wartość doposażenia placów zabaw na terenie Gminy (...) wyniosła (...) zł brutto.

Celem wykonanego projektu jest zaspokojenie potrzeb społecznych mieszkańców oraz rozwijanie infrastruktury rekreacyjnej poprzez doposażenie placów zabaw na terenie Gminy (...) (miejscowości (...)). Jednocześnie w wyniku realizacji zadania została uatrakcyjniona oferta dla dzieci, młodzieży w nowe możliwości spędzania wolnego czasu.

Gmina (...) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, do których realizacji została powołana.

Gmina uprzejmie informuje, że doposażone place zabaw mają charakter ogólnodostępny i niekomercyjny.

Realizacja operacji należy do zadań własnych Gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym art. 7 ust. 1 pkt 10. W art. 7 ust. 1 ustawy zadania własne obejmują sprawy, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Mienie powstałe w wyniku operacji będzie własnością Gminy (...).

Powstała w wyniku operacji nowa infrastruktura nie będzie wykorzystywana komercyjnie, tj. wynajmowana, dzierżawiona.

Doposażone place zabaw będą udostępniane nieodpłatnie i będą mieć charakter ogólnodostępny. Gmina (...) realizując przedmiotowe zadanie realizowała zadania własne w ramach władztwa publicznego, nałożone na nią ustawą o samorządzie gminnym.

Gmina (...) może zaliczyć poniesione wydatki brutto jako koszt kwalifikowany, który w (...)% podlega zwrotowi w ramach wniosku o płatność. Brak stosownego dokumentu z Izby Skarbowej uniemożliwi zaliczenie poniesionych wydatków brutto jako koszt.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia (...) 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że faktura dokumentująca poniesione wydatki w związku z realizacją przedmiotowego projektu została wystawiona na Gminę (...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina (...) ma prawo do odliczenia podatku (VAT) naliczonego z faktur dokumentujących realizację projektu pn.: "(...)" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego (VAT) z faktur dokumentujących realizację projektu pn.: "(...)". Gmina (...) otrzymała dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej na działanie: "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego PROW 2014-2020. Celem wykonanego projektu jest zaspokojenie potrzeb społecznych mieszkańców oraz rozwijanie infrastruktury rekreacyjnej poprzez zagospodarowanie terenu w 6 miejscowościach Gminy (...).

Gmina uprzejmie informuje, że doposażone place zabaw mają charakter ogólnodostępny i niekomercyjny.

Gmina (...) nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu. Realizacja operacji należy do zadań własnych Gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym art. 7 ust. 1 pkt 10. We wskazanym art. 7 ust. 1 ustawy zadania własne obejmują sprawy, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Mienie powstałe w wyniku operacji będzie własnością Gminy (...). Powstała w wyniku operacji infrastruktura nie będzie wykorzystywana komercyjnie, np. dzierżawiona oraz będzie udostępniana nieodpłatnie i będzie mieć charakter ogólnodostępny.

Efekty realizacji projektu nie będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina realizując przedmiotowe zadanie będzie realizować zadania własne w ramach władztwa publicznego, nałożone na nią ustawą o samorządzie gminnym. Celem realizacji analizowanej inwestycji jest zaspokojenie potrzeb społecznych mieszkańców oraz rozwijanie infrastruktury rekreacyjnej w związku z powyższym Gmina nie będzie występowała w roli podatnika podatku VAT, lecz jako organ władzy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. w zakresie kultury fizycznej i turystyki w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego wniosku wynika, że Gmina (...) ma podpisaną z Samorządem Województwa (...) umowę o przyznaniu pomocy na realizację operacji/projektu pn.: "(...)". Umowa realizowana jest w ramach działania: "Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER" objętego Programu Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Doposażone place znajdują się w miejscowościach (...).

Celem wykonanego projektu jest zaspokojenie potrzeb społecznych mieszkańców oraz rozwijanie infrastruktury rekreacyjnej. W wyniku realizacji zadania została uatrakcyjniona oferta dla dzieci, młodzieży w nowe możliwości spędzania wolnego czasu.

Realizacja operacji należy do zadań własnych Gminy, które obejmują sprawy, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Mienie powstałe w wyniku operacji jest własnością Gminy (...). Powstała w wyniku operacji nowa infrastruktura nie jest wykorzystywana komercyjnie, tj. wynajmowana, dzierżawiona.

Doposażone place zabaw są udostępniane nieodpłatnie i mają charakter ogólnodostępny.

Faktura dokumentująca poniesione wydatki w związku z realizacją przedmiotowego projektu została wystawiona na Gminę (...).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących realizację projektu pn.: "(...)".

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpił. Z okoliczności analizowanej sprawy wynika bowiem, że Gmina realizuje ww. projekt (tj. doposażenie placu zabaw) w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie Gmina działa w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym realizując ww. projekt Gmina nie dokonała zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nie działa w charakterze podatnika VAT. Powstała w wyniku operacji nowa infrastruktura nie jest wykorzystywana komercyjnie, tj. wynajmowana, dzierżawiona. Doposażone place zabaw są udostępniane nieodpłatnie i mają charakter ogólnodostępny. Ponadto z wniosku wynika, że efekty realizacji projektu nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem w przedmiotowej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione - realizując ww. zadanie Gmina nie działa jako podatnik VAT, a efekty realizowanego projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących projekt związany z doposażeniem placu zabaw.

Reasumując, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących realizację projektu pn.: "(...)" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.