0112-KDIL3.4012.20.2020.2.WB - 8% stawka VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia wniosku - (data wpływu 17 stycznia 2020 r.), uzupełniony pismem z dnia 10 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, tj. udziałem w częściach wspólnych budynku, udziałem w gruncie oraz udziałem w infrastrukturze towarzyszącej - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, tj. udziałem w częściach wspólnych budynku, udziałem w gruncie oraz udziałem w infrastrukturze towarzyszącej. W dniu 10 lutego 2020 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: Wnioskodawczyni lub Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni jest deweloperem, a jej głównym przedmiotem działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (kod PKD 41.10 Z).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka realizuje różne przedsięwzięcia budowlane (zwane przez nią Zadaniami inwestycyjnymi) polegające na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych o kilku kondygnacjach naziemnych oraz kondygnacji podziemnej. W ramach każdego zadania inwestycyjnego powstaje kilkanaście lub kilkadziesiąt samodzielnych lokali mieszkalnych zlokalizowanych na kilku kondygnacjach budynku. W kondygnacji podziemnej co do zasady zlokalizowane są komórki lokatorskie, pomieszczenia gospodarcze i miejsca garażowe. Inwestycje realizowane są w różnych miastach kraju najczęściej w ich centrach, na działkach nabytych wcześniej przez Wnioskodawczynię.

Wszystkie budynki wykończone są w stanie deweloperskim, posiadają wszystkie niezbędne instalacje wewnętrzne: energię elektryczną, wodę, kanalizację sanitarną i deszczową, centralne ogrzewanie, ciepłą wodę użytkową. Budynki wybudowane przez Wnioskodawczynię są zlokalizowane przy głównych ulicach miast, ogrodzone specjalnie wybudowanym ogrodzeniem lub zabezpieczone specjalnymi strefami przejść (z rogatkami). Ponadto wokół każdego z budynków podjazdy do hali garażowej, tarasy wejścia do budynków utwardzane są kostką brukową.

Zadania inwestycyjne są realizowane przez Spółkę zgodnie z projektem budowalnym oraz na podstawie wydanych pozwoleń na budowę. Zgodnie z projektami całkowita powierzchnia użytkowa każdego z powstałych lokali mieszkalnych w budowanym budynku wielorodzinnym nie przekracza 150 m² - w rzeczywistości najczęściej są to powierzchnie o wielkości do 100 m².

Spółka zawiera z nabywcami budynków umowy deweloperskie, w której zobowiązuje się do wybudowania budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z lokalem nabytym przez daną stronę umowy deweloperskiej, a także zobowiązuje się wyodrębnić własność tego lokalu i przenieść jego własność wraz z odpowiadającym mu udziałem w Nieruchomości Wspólnej na nabywcę.

Po zakończeniu budowy Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży samodzielnych lokali mieszkalnych na rzecz ostatecznych nabywców na podstawie odrębnych aktów notarialnych. Zgodnie z zawartym aktem notarialnym dochodzi w nim do przeniesienia własności danego lokalu (stanowiącego odrębną nieruchomość) wraz z udziałem w tzw. Nieruchomości Wspólnej, tj. udziałem we własności części wspólnej budynku urządzeniach nie służących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w prawie własności gruntu, na którym został posadowiony budynek wielorodzinny. Części wspólne budynku mieszkalnego stanowią: fundamenty, ściany konstrukcyjne i zewnętrzne, dach, korytarz, klatka schodowa, pomieszczenia i instalacje, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali.

Wnioskodawca dokonuje zatem dostawy lokalu ze wszystkimi instalacjami wewnętrznymi: energią elektryczną, wodą, kanalizacją sanitarną i deszczową, centralnym ogrzewaniem oraz ciepłą wodą użytkową, jak również pozostałymi elementami infrastruktury poza bryłą budynku, tj. przyłącza elektryczne, kanalizacyjne, gazowe, zimnej wody, ogrodzenie (lub strefa wejścia), śmietniki, oświetlenie, podjazd do hali garażowej, nasadzenia, tarasy, wytyczone miejsca z ławeczkami (dalej: infrastruktura towarzysząca). Infrastruktura towarzysząca znajduje się na nieruchomości gruntowej, na której posadowiony jest budynek wielorodzinny, a nabywca lokalu dokonując nabycia wyodrębnionego lokalu wraz ze związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, nabywa udział w gruncie, a tym samym również w infrastrukturze towarzyszącej.

Jednocześnie należy wskazać, że nabycie lokalu mieszkalnego bez udziału w częściach wspólnych budynku oraz w gruncie i infrastrukturze towarzyszącej nie jest możliwe i nie stanowi odrębnej dostawy - wskazane składniki są elementem dostawy każdego z samodzielnych lokali mieszkalnych.

Cena sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej ustalana jest w jednej kwocie i opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki VAT 8%. Tak ustalona cena sprzedaży lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej obejmuje udział w infrastrukturze towarzyszącej. Wynagrodzenie z tytułu dostawy lokalu mieszkalnego wraz z odpowiadającym mu udziałem w nieruchomości wspólnej i infrastrukturze towarzyszącej nie jest oddzielnie skalkulowane. Należy w tym miejscu szczególnie podkreślić, że w praktyce byłoby to bardzo trudne do jednoznacznego wyodrębnienia. Cena sprzedaży lokalu i odpowiadającego mu udziału w nieruchomości wspólnej jest jedna i zawiera wszystkie elementy niezbędne do funkcjonowania lokalu mieszkalnego oraz całego budynku wielorodzinnego, a więc udział w gruncie, w częściach wspólnych budynku, jak również infrastrukturę towarzyszącą. Mówiąc inaczej, wartość infrastruktury towarzyszącej jest wliczona w cenę sprzedaży.

Dla każdego sprzedawanego lokalu mieszkalnego tworzona jest odrębna księga wieczysta. W praktyce podczas zawierania aktu notarialnego przed notariuszem składany jest wniosek o odłączenie z księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, na której wzniesiony został budynek wielorodzinny danego lokalu mieszkalnego i założenie dla niego odrębnej księgi wieczystej. Wniosek wieczystoksięgowy obejmuje również żądanie o ujawnienie w dziale drugim księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, na której został posadowiony budynek, nabywcy lokalu mieszkalnego w przysługującym mu udziale w nieruchomości wspólnej. Nie jest tworzona odrębna księga wieczysta dla infrastruktury towarzyszącej, czy też dla części wspólnych budynku.

Budynki mieszkalne wielorodzinne będące przedmiotem sprzedaży są zaliczane do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wybudowane przez Wnioskodawczynię budynki mieszkalne wielorodzinne sklasyfikowane w grupowaniu o kodzie 1122 (wskazana klasa obejmuje Budynki o trzech i więcej mieszkaniach).

Pismem z dnia 10 lutego 2020 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Wnioskodawca wskazał, że przeniesienie własności poszczególnych lokali mieszkalnych wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku, udziałem w gruncie oraz infrastrukturą towarzyszącą będzie odbywać się na podstawie jednej umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa lokalu mieszkalnego z udziałem w nieruchomości wspólnej, tj. udziałem w częściach wspólnych budynku i w gruncie, a tym samym również w infrastrukturze towarzyszącej podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 2 i 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. stawką VAT wynoszącą 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa samodzielnego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i infrastrukturze towarzyszącej podlega opodatkowaniu stawką VAT wynoszącą 8%.

Stosowanie do art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to w praktyce, że w przypadku nieruchomości zabudowanych, sposób opodatkowania dostawy gruntu uwarunkowany jest zasadami opodatkowania posadowionego na nim budynku/budowli. A więc do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeśli korzystają z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do: dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z ust. 2 wskazanego przepisu wynika, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1. Stawka obecnie podwyższona została na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy o VAT do wysokości 8%.

Jak wynika z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W myśl przepisu art. 2 ust. 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Dział PKOB 11 obejmuje:

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że sprzedawane lokale mieszkalne spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a także spełniają kryterium powierzchniowe wskazane w ww. przepisach ustawy o VAT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawczyni dostawa lokali mieszkalnych wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej obejmująca również infrastrukturę towarzyszącą, będzie podlegać opodatkowaniu stawką 8% VAT.

Zgodnie z powszechnie utrwalonym orzecznictwem sądów oraz stanowiskami organów podatkowych co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę/jedną dostawę towarów, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Kwestię kompleksowości świadczeń wielokrotnie rozstrzygał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Z rozstrzygnięć TSUE wynika, że pomocnicze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez świadczenia pomocniczego świadczenia głównego.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw do dzielenia przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki, tj. lokal mieszkalny, udział w nieruchomości wspólnej, a tym samym również na udział w gruncie i infrastrukturze towarzyszącej. Wszystkie elementy są ze sobą ściśle powiązane i nie jest możliwe nabycie lokalu mieszkalnego bez udziału w nieruchomości wspólnej, czy też udziału w infrastrukturze towarzyszącej, a zatem nie dochodzi do kilku odrębnych dostaw.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego, udziału w nieruchomości wspólnej (w tym w infrastrukturze towarzyszącej) odbywa się na podstawie jednej umowy zawieranej w postaci aktu notarialnego, w której przedmiotem sprzedaży jest dostawa oznaczonego w akcie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej. Cena sprzedaży obejmuje łącznie cenę lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej (a więc i również infrastruktury towarzyszącej), a wynagrodzenie z tytułu dostawy elementów nie jest oddzielnie skalkulowane. Cena sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej jest jedna i zawiera wszystkie elementy niezbędne do funkcjonowania lokalu, w tym udział w gruncie i infrastrukturze towarzyszącej, częściach wspólnych budynku. Poszczególne elementy wchodzące w skład dostawy są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Podkreślenia wymaga fakt, że nabycie udziału w nieruchomości wspólnej oraz infrastrukturze jest konsekwencją nabycia lokalu mieszkalnego, ponieważ nie może ona być przedmiotem odrębnego obrotu.

Wnioskodawczyni uważa, że bezsprzecznie mamy do czynienia ze świadczeniem jednolitym składającym się z dostawy lokalu mieszkalnego, udziału w nieruchomości wspólnej oraz związanej z tym lokalem infrastruktury. W aspekcie gospodarczym tworzą one jedną całość.

Ponadto nie bez znaczenia jest intencja nabywcy, który zainteresowany jest nabyciem łącznie lokalu mieszkalnego wraz z niezbędną do jego funkcjonowania infrastrukturą towarzyszącą, a z jego perspektywy nabycie samego udziału w infrastrukturze towarzyszącej, w nieruchomości wspólnej, czy też samego lokalu jest bezcelowe. Infrastruktura towarzysząca ma nie tylko podnieść atrakcyjność lokalu mieszkalnego, ale przede wszystkim zapewnić jego funkcjonalność. Nie jest bowiem możliwe zgodne z przeznaczeniem korzystanie z lokalu mieszkalnego, niewyposażonego w przyłącza mediów. Jednocześnie, odrębne od nabycia lokalu mieszkalnego nabycie udziału w nieruchomości wspólnej, czy infrastruktury towarzyszącej, nie tylko nie znajdowałoby żadnego racjonalnego uzasadnienia, ale również nie byłoby możliwe.

Przedmiotem zawartych z klientami umów jest kompleksowa dostawa lokalu mieszkalnego w określonym standardzie i z określonymi elementami otoczenia, w tym wyposażonego we wszelkie instalacje i przyłączenia umożliwiające korzystanie z tych instalacji.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z jedną transakcją polegającą na dostawie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej związanej z tym lokalem i nie dochodzi do odrębnej dostawy lokalu mieszkalnego i udziału w nieruchomości wspólnej, a tym samym odrębnej dostawy udziału w infrastrukturze towarzyszącej. Stawka 8% VAT ma zastosowanie w odniesieniu do całego wynagrodzenia.

Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawczyni pragnie przytoczyć stanowisko organu podatkowego zajęte w analogicznym stanie faktycznym: pismo z dnia 19 lipca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.221.2019.2.PG: "Wobec powyższego dostawa lokalu mieszkalnego, spełniającego kryteria dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określone w art. 41 ust. 12-12c ustawy, wraz z udziałem we własności nieruchomości oraz infrastrukturą towarzyszącą, w przypadku gdy elementy te nie są przedmiotem odrębnej sprzedaży, ma charakter jednej transakcji i jest opodatkowana stawką podatku właściwą dla lokalu mieszkalnego w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 29a ust. 8 i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy. Reasumując, dostawa lokali mieszkalnych wraz z udziałem we własności nieruchomości oraz infrastrukturą towarzyszącą podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

W myśl art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.) funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to - jak wynika z art. 2 pkt 12 ustawy - budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków i budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji budynków mieszkalnych, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Wskazać należy, że zgodnie z objaśnieniami wstępnymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Ponadto, dział PKOB 11 obejmuje budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122), budynki zbiorowego zamieszkania - 113. W dziale 12 usystematyzowano natomiast budynki niemieszkalne.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne, czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2019 r. poz. 737, z późn. zm.).

Ustawa o własności lokali w art. 2 wyróżnia dwie kategorie pomieszczeń, których istnienie i kwalifikacja mają istotne znaczenie dla posiadania przez dany lokal charakteru samodzielnej nieruchomości.

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami", mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego wyżej artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Treść przywołanych wyżej przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały w sposób funkcjonalny, polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 k.c.).

Z powyższego wynika, że nie można nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnej budynku mieszkalnego.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka realizuje różne przedsięwzięcia budowlane polegające na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych o kilku kondygnacjach naziemnych oraz kondygnacji podziemnej. W ramach każdego zadania inwestycyjnego powstaje kilkanaście lub kilkadziesiąt samodzielnych lokali mieszkalnych zlokalizowanych na kilku kondygnacjach budynku. W kondygnacji podziemnej co do zasady zlokalizowane są komórki lokatorskie, pomieszczenia gospodarcze i miejsca garażowe. Inwestycje realizowane są w różnych miastach kraju najczęściej w ich centrach, na działkach nabytych wcześniej przez Spółkę. Wszystkie budynki wykończone są w stanie deweloperskim, posiadają wszystkie niezbędne instalacje wewnętrzne: energię elektryczną, wodę, kanalizację sanitarną i deszczową, centralne ogrzewanie, ciepłą wodę użytkową. Budynki wybudowane przez Spółkę są zlokalizowane przy głównych ulicach miast, ogrodzone specjalnie wybudowanym ogrodzeniem lub zabezpieczone specjalnymi strefami przejść (z rogatkami). Ponadto wokół każdego z budynków podjazdy do hali garażowej, tarasy wejścia do budynków utwardzane są kostką brukową. Zadania inwestycyjne są realizowane przez Spółkę zgodnie z projektem budowalnym oraz na podstawie wydanych pozwoleń na budowę. Zgodnie z projektami całkowita powierzchnia użytkowa każdego z powstałych lokali mieszkalnych w budowanym budynku wielorodzinnym nie przekracza 150 m² - w rzeczywistości najczęściej są to powierzchnie o wielkości do 100 m². Spółka zawiera z nabywcami budynków umowy deweloperskie, w której zobowiązuje się do wybudowania budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z lokalem nabytym przez daną stronę umowy deweloperskiej, a także zobowiązuje się wyodrębnić własność tego lokalu i przenieść jego własność wraz z odpowiadającym mu udziałem w Nieruchomości Wspólnej na nabywcę. Po zakończeniu budowy Spółka dokonuje sprzedaży samodzielnych lokali mieszkalnych na rzecz ostatecznych nabywców na podstawie odrębnych aktów notarialnych. Zgodnie z zawartym aktem notarialnym dochodzi w nim do przeniesienia własności danego lokalu (stanowiącego odrębną nieruchomość) wraz z udziałem w tzw. Nieruchomości Wspólnej, tj. udziałem we własności części wspólnej budynku urządzeniach nie służących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz w prawie własności gruntu, na którym został posadowiony budynek wielorodzinny. Części wspólne budynku mieszkalnego stanowią: fundamenty, ściany konstrukcyjne i zewnętrzne, dach, korytarz, klatka schodowa, pomieszczenia i instalacje, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali. Spółka dokonuje zatem dostawy lokalu ze wszystkimi instalacjami wewnętrznymi: energią elektryczną, wodą, kanalizacją sanitarną i deszczową, centralnym ogrzewaniem oraz ciepłą wodą użytkową, jak również pozostałymi elementami infrastruktury poza bryłą budynku, tj. przyłącza elektryczne, kanalizacyjne, gazowe, zimnej wody, ogrodzenie (lub strefa wejścia), śmietniki, oświetlenie, podjazd do hali garażowej, nasadzenia, tarasy, wytyczone miejsca z ławeczkami (dalej: infrastruktura towarzysząca). Infrastruktura towarzysząca znajduje się na nieruchomości gruntowej, na której posadowiony jest budynek wielorodzinny, a nabywca lokalu dokonując nabycia wyodrębnionego lokalu wraz ze związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, nabywa udział w gruncie, a tym samym również w infrastrukturze towarzyszącej. Spółka wskazała, że nabycie lokalu mieszkalnego bez udziału w częściach wspólnych budynku oraz w gruncie i infrastrukturze towarzyszącej nie jest możliwe i nie stanowi odrębnej dostawy - wskazane składniki są elementem dostawy każdego z samodzielnych lokali mieszkalnych. Cena sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej ustalana jest w jednej kwocie i opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki VAT 8%. Tak ustalona cena sprzedaży lokalu wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej obejmuje udział w infrastrukturze towarzyszącej. Wynagrodzenie z tytułu dostawy lokalu mieszkalnego wraz z odpowiadającym mu udziałem w nieruchomości wspólnej i infrastrukturze towarzyszącej nie jest oddzielnie skalkulowane. Cena sprzedaży lokalu i odpowiadającego mu udziału w nieruchomości wspólnej jest jedna i zawiera wszystkie elementy niezbędne do funkcjonowania lokalu mieszkalnego oraz całego budynku wielorodzinnego, a więc udział w gruncie, w częściach wspólnych budynku, jak również infrastrukturę towarzyszącą. Wartość infrastruktury towarzyszącej jest wliczona w cenę sprzedaży. Dla każdego sprzedawanego lokalu mieszkalnego tworzona jest odrębna księga wieczysta. W praktyce podczas zawierania aktu notarialnego przed notariuszem składany jest wniosek o odłączenie z księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, na której wzniesiony został budynek wielorodzinny danego lokalu mieszkalnego i założenie dla niego odrębnej księgi wieczystej. Wniosek wieczystoksięgowy obejmuje również żądanie o ujawnienie w dziale drugim księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, na której został posadowiony budynek, nabywcy lokalu mieszkalnego w przysługującym mu udziale w nieruchomości wspólnej. Nie jest tworzona odrębna księga wieczysta dla infrastruktury towarzyszącej, czy też dla części wspólnych budynku. Budynki mieszkalne wielorodzinne będące przedmiotem sprzedaży są zaliczane do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wybudowane przez Spółkę budynki mieszkalne wielorodzinne sklasyfikowane są w grupowaniu o kodzie 1122 (wskazana klasa obejmuje Budynki o trzech i więcej mieszkaniach). Ponadto przeniesienie własności poszczególnych lokali mieszkalnych wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku, udziałem w gruncie oraz infrastrukturą towarzyszącą będzie odbywać się na podstawie jednej umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, tj. udziałem w częściach wspólnych budynku, udziałem w gruncie oraz udziałem w infrastrukturze towarzyszącej.

Przedstawiona wyżej analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, że preferencyjna 8% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu samodzielnych lokali mieszkalnych w rozumieniu ww. art. 2 pkt 2 ustawy o własności lokali, służących zaspokajaniu właśnie mieszkaniowych potrzeb społeczeństwa.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowanie podatkiem VAT ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń, tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania podatkiem VAT istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jaki zakres tych czynności został w umowie przez strony oznaczony.

W kontekście powyższego, w przypadku czynności o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych czynności. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Sama wola stron umowy, tzn. określenie w jej treści, że celem transakcji jest nabycie świadczenia kompleksowego, a nie poszczególnych wyodrębnionych świadczeń, nie decyduje o zakresie opodatkowania podatkiem VAT.

Zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność (usługę lub dostawę), to nie powinna ona być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważa się, że stanowisko to potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, m.in. wyrok w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie pomiędzy Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financien (C-41/04).

Należy jednocześnie zauważyć, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 6 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Po 700/09 stwierdził m.in: "działka budowlana musi mieć zapewniony nie tylko grunt pod budowę budynku mieszkalnego, ale również drogę dojazdową oraz odpowiednią ilość miejsc parkingowych dla użytkowników nieruchomości w zależności od sposobu zabudowy. Powyższe warunki z pewnością będą dotyczyły budynku mieszkalnego, którego mieszkańcy muszą mieć zapewniony dojazd oraz miejsce postojowe dla użytkowanych przez nich samochodów. Z powyższych przepisów wynika zatem, że do sprzedaży lokalu mieszkalnego konieczna jest również sprzedaż udziału w gruncie w części wyznaczonej na drogę dojazdową oraz w części wyznaczonej na miejsca postojowe dla pojazdów. Uznać należy zatem, że nie ma możliwości nabycia (a więc i zbycia) lokalu mieszkalnego bez udziału w drodze dojazdowej oraz w parkingu. Części te nie mogą być bowiem przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży".

Z powyższego wynika więc, że jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z prawem udziału w gruncie, na którym posadowiony jest budynek, udziałem w nieruchomości wspólnej oraz udziałem w infrastrukturze towarzyszącej, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlega jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego.

Zatem dla ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla zbycia lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie, udziałem w nieruchomości wspólnej oraz udziałem w infrastrukturze towarzyszącej wskazanej w opisie sprawy, wymagana jest analiza okoliczności, w których dochodzić będzie do tego zbycia.

Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób sprzedaży prawa do korzystania ze składników infrastruktury i przynależność ich do lokalu mieszkalnego. Analizie poddać należy okoliczność, czy dany udział w gruncie, jak również składniki infrastruktury towarzyszącej oraz nieruchomości wspólnej są, czy też nie mogą być przedmiotem odrębnej własności, a przez to, czy mogą stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy udział w gruncie oraz wymienione we wniosku składniki infrastruktury towarzyszącej i nieruchomości wspólnej mogą być sprzedawane i nabywane tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego zostały przypisane, czy też odrębnie.

Jak wskazano we wniosku, lokale mieszkalne w momencie sprzedaży będą miały wyodrębnioną własną księgę wieczystą. Na część wspólną nieruchomości czy infrastrukturę towarzyszącą nie będzie żadnej osobnej księgi wieczystej. Przeniesienie własności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku, udziałem w prawie własności gruntu oraz udziałem w infrastrukturze towarzyszącej będzie odbywać się na podstawie jednej umowy zawieranej w formie aktu notarialnego. Nabycie lokalu mieszkalnego bez udziału w częściach wspólnych budynku oraz w gruncie i infrastrukturze towarzyszącej nie jest możliwe. Wskazane składniki są elementem dostawy każdego z samodzielnych lokali mieszkalnych. Co istotne w analizowanej sprawie i co wynika z całokształtu przedstawionych we wniosku informacji, objęcie udziałów w infrastrukturze towarzyszącej, udziałów w gruncie oraz udziałów w częściach wspólnych budynku jest możliwe wyłącznie przez nabycie lokalu mieszkalnego.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że dostawa lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku, udziale w gruncie oraz udziale w infrastrukturze towarzyszącej wskazanej w opisie sprawy, w przypadku objęcia ich jedną księgą wieczystą, stanowi jednolite świadczenie na rzecz nabywcy lokalu. Transakcja, o której mowa wyżej, odbywa się bowiem na podstawie jednej umowy zawieranej w formie aktu notarialnego i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej.

Podsumowując należy stwierdzić, że dostawa lokali mieszkalnych, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, udziale w gruncie oraz udziale w infrastrukturze towarzyszącej opisanej we wniosku - objętych jedną księgą wieczystą oraz jednym aktem notarialnym - jest opodatkowana obniżoną stawką podatku VAT wynoszącą 8%, na podstawie art. 41 ust. 12, w związku z art. 41 ust. 2 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwzględnieniem przepisów art. 41 ust. 12c ustawy, gdyż sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Tut. Organ wskazuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Natomiast, odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że została ona wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tutejszy organ nie jest nią związany.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751):

* art. 5a ustawy otrzymał brzmienie: towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych;

* art. 41 ust. 2 ustawy otrzymał brzmienie: dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1;

* art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy otrzymał brzmienie: stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

* art. 41 ust. 12c ustawy otrzymał brzmienie: w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2.

Zauważyć jednak należy, że - zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. - przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.