0112-KDIL3.4012.10.2020.1.LS - Wydawanie paragonów elektronicznych zamiast paragonów papierowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2020 r. (data wpływu 14 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wydawania przez Wnioskodawcę Klientom paragonów elektronicznych zamiast paragonów papierowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wydawania przez Wnioskodawcę Klientom paragonów elektronicznych zamiast paragonów papierowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) z siedzibą w Polsce jest zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Spółka należy do Grupy (...), której działalność w Polsce koncentruje się na sprzedaży detalicznej artykułów konsumpcyjnych codziennego użytku w sieci sklepów pod marką " (...)".

Sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę odbywa się przede wszystkim na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dalej: "Klient").

Wnioskodawca ewidencjonuje obrót za pomocą kas rejestrujących. Spółka posiada kasy fiskalne nie tylko we własnych sklepach, ale również w sklepach, z którymi ma podpisane umowy agencyjne, gdzie sprzedaż jest rejestrowana na kasach własnych Wnioskodawcy (dalej: "Sklepy Agencyjne"). Sprzedaż jest dokumentowana paragonem fiskalnym potwierdzającym transakcję, który w momencie dokonania sprzedaży jest drukowany i wydawany nabywcy w wersji papierowej, bez jego żądania.

Spółka planuje wdrożyć rozwiązanie, w wyniku którego Klient po dokonaniu zakupów w jednym ze sklepów należącym do sieci sklepów Wnioskodawcy (w tym w Sklepie Agencyjnym) będzie miał możliwość otrzymania paragonu w wersji elektronicznej, zamiast w wersji papierowej, pod warunkiem że wyrazi na to zgodę. W wyniku tego paragon byłby udostępniany Klientowi w wersji elektronicznej np. na adres e-mail, na stronie internetowej Wnioskodawcy, w aplikacji mobilnej lub w inny sposób umożliwiający Klientowi pobranie paragonu w wersji elektronicznej. Pozwoliłoby to uniknąć konieczności drukowania i wydawania Klientowi paragonów w wersji papierowej, co byłoby też wygodne dla Klienta. Tym samym, jeżeli Klient wyraziłby zgodę na otrzymanie paragonu w wersji elektronicznej sprzedaż byłaby dalej ewidencjonowana na kasje rejestrującej, natomiast paragon byłby udostępniany Klientowi elektronicznie. Jeżeli Klient nie wyrazi zgody na otrzymywanie paragonu w wersji elektronicznej wówczas Spółka lub Sklep Agencyjny nadal drukować będzie i wydawać paragon w wersji papierowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowanym przez Wnioskodawcę wprowadzeniem do należących do niego sklepów, w tym do Sklepów Agencyjnych rozwiązania wydawania Klientom paragonów w wersji elektronicznej zamiast w wersji papierowej, w przypadku gdy Klient wyrazi na to zgodę, spełniony zostanie warunek wydrukowania i wydania paragonu fiskalnego wynikający z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy VAT oraz z § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo (w tym również w przypadku Sklepów Agencyjnych) do wydawania paragonów w postaci elektronicznej zamiast w postaci papierowej, w przypadku gdy Klient wyrazi na to zgodę. Zdaniem Spółki, warunek wydrukowania i wydania paragonu fiskalnego wynikający z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy VAT oraz z § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia zostanie w takim stanie rzeczy spełniony, gdyż przepis ten nie precyzuje formy wydania paragonu.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Natomiast art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy VAT, nakłada na podatników prowadzących ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązek dokonywania wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawania wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Również obowiązek taki wynika z przepisu § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję (przy użyciu kas rejestrujących wydają nabywcy) bez jego żądania, paragon fiskalny.

Zgodnie z § 2 pkt 16 Rozporządzenia paragonem fiskalnym jest dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonania sprzedaży.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dowód dokonania sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru. Jednocześnie. przepisy prawa podatkowego (w tym wskazane powyżej przepisy Rozporządzenia i ustawy VAT) nie wskazują wprost formy jaką powinien mieć paragon fiskalny, tj. w szczególności nie rozstrzygają, że musi to byś materialna forma pisemna.

Odnosząc się do powyższego, zdaniem Wnioskodawcy planowane przez Spółkę rozwiązanie wydawania paragonów w wersji elektronicznej (za zgodą Klienta), które w przypadku wyrażenia takiej zgody przez Klienta miałoby zastąpić drukowanie i wydawanie paragonów w wersji papierowej nie uchybia obowiązującym przepisom. W sytuacji, gdy Klient będzie dokonywał płatności, dla której istnieje obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej - Spółka oraz Sklep Agencyjny wypełni ten obowiązek poprzez zewidencjonowanie sprzedaży na kasie fiskalnej. Natomiast, za zgodą Klienta paragon nie będzie następnie drukowany i wydawany w wersji papierowej, lecz zostanie wydany w wersji elektronicznej. W takiej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy spełniony zostanie obowiązek jaki nakłada na sprzedającego ustawodawca w przepisie art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy VAT oraz w przepisie § 6 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia, gdyż dojdzie do (i) zaewidencjonowana sprzedaży na kasie rejestrującej, (ii) wydruku paragonu fiskalnego (poprzez jego elektronicznie zapisanie) i wydania dokumenty nabywcy (poprzez elektroniczny dostęp Klienta do treści paragonu).

Wobec tego, wdrożenie przez Spółkę zaproponowanego w niniejszym wniosku rozwiązania pozwoli na przyjęcie dwóch modeli postępowania wobec Klienta, w zależności od wyrażenia przez niego zgody bądź braku takiej zgody, na udostępnienie paragonu w wersji elektronicznej.

Model nr 1:

a. Spółka lub Sklep Agencyjny zewidencjonuje na kasie rejestrującej Spółki zakup towaru przez Klienta;

b. Klient wyrazi zgodę na otrzymanie paragonu w wersji elektronicznej;

c. Spółka lub Sklep Agencyjny wyda Klientowi prawidłowo wystawiony paragon wysłany lub udostępniony w wersji elektronicznej. Klient nie otrzyma paragonu fiskalnego w wersji papierowej, natomiast paragon zostanie mu udostępniony elektronicznie w sposób opisany powyżej.

Model nr 2:

a. Spółka lub Sklep Agencyjny zewidencjonuje na kasie rejestrującej Spółki zakup towaru przez Klienta;

b. Klient nie wyrazi zgodę na otrzymanie paragonu w wersji elektronicznej;

c. Spółka lub Sklep Agencyjny wyda Klientowi prawidłowo wystawiony paragon w wersji papierowej.

Zdaniem Wnioskodawcy sama czynność wydrukowania i wydania paragonu fiskalnego nie musi mieć formy fizycznej. W wyniku przesłania czy też udostępnienia Klientowi paragonu w wersji elektronicznej, w rzeczywistości zostanie wydany mu identyczny paragon jaki posiadałby, gdyby paragon został mu wydany w wersji papierowej. Klient otrzyma więc czytelny paragon, który treścią nie będzie różnił się od paragonu w wersji papierowej. Zmianą będzie wyłącznie forma, na której paragon będzie utrwalony.

Oczywiście, jeżeli Klient nie wyrazi zgody wydania mu paragonu w wersji elektronicznej, otrzyma paragon w wersji papierowej. Poza tym, Klient będzie miał również możliwość wydrukowania elektronicznej treści paragonu, co oznacza, że faktycznie będzie mógł również dysponować fizyczną formą treści paragonu.

Co istotne, paragon w wersji elektronicznej zapewni autentyczność pochodzenia, niemodyfikowalność, integralność i czytelność treści. Dodatkowo paragon zostanie zawsze wydany Klientowi, pomimo iż wydanie nie nastąpi poprzez fizyczne jego wręczenie w wersji papierowej.

W stosunku do paragonów, ustawa o VAT oraz Rozporządzenie nie zawierają przepisów dotyczących formy ich wydawania. Zatem Wnioskodawca stoi na stanowisku, że paragony można wydawać również w wersji elektronicznej, pod warunkiem że będą stanowiły potwierdzenie dokonania sprzedaży, a elektroniczna forma paragonu zapewni jego autentyczność pochodzenia, niemodyfikowalność, integralność i czytelność treści.

Należy zauważyć, iż obecnie wraz z postępem technologicznym zmienia się podejście również organów podatkowych i sądów do korzystania z formy elektronicznej. Dopuszczalne jest m.in. przesyłanie faktur w formie elektronicznej oraz przechowywanie dokumentów w elektronicznych archiwach, co potwierdzają liczne interpretacje podatkowe, przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2019 r., sygn. 0114-KDIPT1-3.4012.101.2019.3.JG, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 stycznia 2019 r., sygn. 0112-KDlL1-3.4012.672.2018.3.PR, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 grudnia 2018 r., sygn. 0113-KDlPT1-3.4012.753.2018.2.ALN. Ponadto, analogiczne interpretacje potwierdzające elektroniczny obrót i przechowywanie dokumentów (w tym faktury) zostały wydane dla Spółki, przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 maja 2014 r., sygn. ILPP4/443-107/14 -2/ISN. W powyższej interpretacji organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem Spółki zgodnie, z którym: "mając na uwadze powyższe argumenty Spółka stoi na stanowisku, że może/będzie mogła przechowywać kopie faktur wystawionych przy użyciu kas z elektronicznym zapisem kopii czy też systemu (...), włączając kopie faktur korygujących wystawianych w systemie (...) (których oryginały wydawane/przesyłane są/będą do odbiorców w formie papierowej), wyłącznie w formie elektronicznej przy użyciu dedykowanej aplikacji, na dyskach w... (w postaci zapisu elektronicznego, bez konieczności drukowania i magazynowania tych kopii faktur i kopii faktur korygujących w wersji papierowej)".

Dodatkowo, organy podatkowe w odniesieniu do kas z elektronicznym zapisem kopii dopuszczają możliwość przechowywania raportów fiskalnych (dobowych, miesięcznych) w formie elektronicznej bez konieczności archiwizowania papierowych wydruków tych raportów, co zostało potwierdzone w wydanej dla Spółki interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. ILPP2/443-1230/14-2/EN oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 sierpnia 2016 r., sygn. ILPP2/4512-1-378/16-3/AO, a także w interpretacji wydanej dla spółki z (...) przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. ILPP2/443-1229/14-2/MN. W powyższej interpretacji organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy z Grupy Spółki zgodnie, z którym: "prawidłowość ww. poglądu wynika wprost ze zmian wprowadzonych do ustawy o VAT przepisami ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. W brzmieniu przed nowelizacją art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy o VAT, stanowił, że: "podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii na nośniku papierowym", natomiast z treści ww. przepisu obowiązującej od momentu wejścia w życie wskazanej nowelizacji ustawodawca usunął wyrazy na "nośniku papierowym". Skoro więc z przepisów usunięto obowiązek drukowania na nośniku papierowym dokumentów i ich kopii, które ewidencjonują sprzedaż na kasie rejestrującej, to należy stwierdzić, że ustawodawca dopuszcza również brak obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą paragonów fiskalnych wydawanych w wersji papierowej, w sytuacji gdy za zgodą Klienta paragon zostanie utrwalony i wydany w wersji elektronicznej.

W ostatnich wyrokach sądy dopuszczają również możliwość wysyłania nabywcom paragonów w wersji elektronicznej, takie stanowisko zajął m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 sierpnia 2019 r., w sprawie o sygn. akt: I FSK 734/17.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Na mocy art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy - podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zasady prowadzenia ewidencji sprzedaży i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816), zwanym dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 2 rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

* dokumencie fiskalnym - rozumie się przez to wystawiany przy użyciu kasy, zawierający w szczególności logo fiskalne i numer unikatowy (pkt 1);

* paragonie fiskalnym albo fakturze - rozumie się przez to dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (pkt 16).

Z przepisu § 3 ust. 1 rozporządzenia wynika, że podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

W myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadząc ewidencję:

* wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12 (§ 6 ust. 1 pkt 1);

* przechowują odpowiednio dokumenty fiskalne i kopie dokumentów fiskalnych, w tym dane z pamięci chronionej, przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351), i zapewniają do nich dostęp (§ 6 ust. 1 pkt 7).

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w Polsce jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spółka należy do (...), której działalność w Polsce koncentruje się na sprzedaży detalicznej artykułów konsumpcyjnych codziennego użytku w sieci sklepów pod marką " (...)". Sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę odbywa się przede wszystkim na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wnioskodawca ewidencjonuje obrót za pomocą kas rejestrujących. Spółka posiada kasy fiskalne nie tylko we własnych sklepach, ale również w sklepach, z którymi ma podpisane umowy agencyjne, gdzie sprzedaż jest rejestrowana na kasach własnych Wnioskodawcy (Sklepy Agencyjne). Sprzedaż jest dokumentowana paragonem fiskalnym potwierdzającym transakcję, który w momencie dokonania sprzedaży jest drukowany i wydawany nabywcy w wersji papierowej, bez jego żądania. Spółka planuje wdrożyć rozwiązanie, w wyniku którego Klient po dokonaniu zakupów w jednym ze sklepów należącym do sieci sklepów Wnioskodawcy (w tym w Sklepie Agencyjnym) będzie miał możliwość otrzymania paragonu w wersji elektronicznej, zamiast w wersji papierowej, pod warunkiem że wyrazi na to zgodę. W wyniku tego paragon byłby udostępniany Klientowi w wersji elektronicznej np. na adres e-mail, na stronie internetowej Wnioskodawcy, w aplikacji mobilnej lub w inny sposób umożliwiający Klientowi pobranie paragonu w wersji elektronicznej. Pozwoliłoby to uniknąć konieczności drukowania i wydawania Klientowi paragonów w wersji papierowej, co byłoby też wygodne dla Klienta. Tym samym, jeżeli Klient wyraziłby zgodę na otrzymanie paragonu w wersji elektronicznej sprzedaż byłaby dalej ewidencjonowana na kasje rejestrującej, natomiast paragon byłby udostępniany Klientowi elektronicznie. Jeżeli Klient nie wyrazi zgody na otrzymywanie paragonu w wersji elektronicznej wówczas Spółka lub Sklep Agencyjny nadal drukować będzie i wydawać paragon w wersji papierowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wydawania Klientom paragonów elektronicznych zamiast paragonów w wersji papierowej.

Jak już wskazano powyżej zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zatem z powyższego wynika, że w momencie dokonania sprzedaży rejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej powstaje obowiązek wydania wydrukowanego dokumentu (paragonu) klientowi.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia "wydać". W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego - "wydać" oznacza tyle co dać, przydzielić komuś. Zatem z treści tego przepisu wynika, że podatnik prowadzący ewidencję sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej obowiązany jest wydać, czyli wydrukować i dostarczyć paragon nabywcy, inaczej mówiąc paragon musi być udostępniony klientowi w oryginalnej formie.

Zasadą jest, że podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zobowiązani są do wydruku paragonu fiskalnego. W obecnie obowiązujących przepisach nie został przewidziany warunek emitowania paragonów elektronicznych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ewidencjonuje obrót za pomocą kas rejestrujących. Spółka posiada kasy fiskalne nie tylko we własnych sklepach, ale również w sklepach, z którymi ma podpisane umowy agencyjne, gdzie sprzedaż jest rejestrowana na kasach własnych Wnioskodawcy (Sklepy Agencyjne). Sprzedaż jest dokumentowana paragonem fiskalnym potwierdzającym transakcję, który w momencie dokonania sprzedaży jest drukowany i wydawany nabywcy w wersji papierowej, bez jego żądania. Spółka planuje wdrożyć rozwiązanie, w wyniku którego Klient po dokonaniu zakupów w jednym ze sklepów należącym do sieci sklepów Wnioskodawcy (w tym w Sklepie Agencyjnym) będzie miał możliwość otrzymania paragonu w wersji elektronicznej, zamiast w wersji papierowej, pod warunkiem że wyrazi na to zgodę.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy wskazać, że Wnioskodawca dokonując ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych za pomocą kasy rejestrujących, stosownie do regulacji zawartych w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, ma obowiązek wystawienia, wydrukowania i wydania nabywcy paragonu dokumentującego sprzedaż.

Wskazać należy, że w obecnie obowiązujących przepisach nie została przewidziana możliwość zastąpienia paragonów papierowych ich wersją elektroniczną.

Podsumowując - w obecnie obowiązujących przepisach - Wnioskodawca nie będzie miał możliwości wydawania Klientom paragonów w wersji elektronicznej zamiast w wersji papierowej, zarówno w sklepach należących do Zainteresowanego jak również w Sklepach Agencyjnych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę we wniosku wyroku sądu administracyjnych tut. Organ wyjaśnia, że wskazany wyrok został potraktowany jako element argumentacji Wnioskodawcy, jest to jednak rozstrzygnięcie odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.