0112-KDIL3-1.4011.73.2017.2.AA - Otrzymane odsetki jako przychód oraz koszty prawnicze jako koszty podatkowe.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2017 r. (data wpływu do tut. Organu 25 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 2 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów w części dotyczącej:

* rozliczenia otrzymanych odsetek - jest prawidłowe,

* kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe,

* rozliczenia się na druku PIT-37 - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 marca 2017 r. Pani złożyła w Urzędzie Skarbowym wniosek w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismem z dnia 13 kwietnia 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego-działając na podstawie art. 15 i 16 oraz art. 170 ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) - przekazał wniosek Pani według właściwości do rozpatrzenia Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 25 kwietnia 2017 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 17 maja 2017 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.73.2017.1.AA na podstawie art. 169 § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 maja 2017 r., natomiast w dniu 2 czerwca 2017 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 29 maja 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca składając wniosek w dniu 15 marca 2017 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego przedstawił pytanie, które dotyczyło zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca wskazał, że zapytanie dotyczy stanu faktycznego.

W lutym 2017 r. od pracodawcy Wnioskodawca otrzymał PIT-40 "Roczne obliczenie podatku od dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym 2016".

W dniu 10 marca 2017 r. Wnioskodawca otrzymał z firmy ubezpieczeniowej "A" S.A. PIT-8C za rok 2016 z wykazanym przychodem w postaci odsetek ustawowych w kwocie 5.987,29 zł. Przedmiotowe odsetki zostały zasądzone przez Sąd Rejonowy. Sąd, po niemal czterech latach, w wyroku z dnia 25 kwietnia 2016 r. zasądził na rzecz Wnioskodawcy od pozwanej firmy ubezpieczeniowej "A" S.A. odszkodowanie za zalane mieszkanie w kwocie 16.398,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 23 grudnia 2012 r. do dnia zapłaty. Kwota odsetek wyniosła 5.987,29 zł.

Wnioskodawca przed sądem, w celu dochodzenia praw i w konsekwencji uzyskania odszkodowania wraz z odsetkami, reprezentowany był przez Kancelarię Adwokacką.

Reprezentującemu w powyższej sprawie adwokatowi Wnioskodawca zapłacił łącznie kwotę 8.475,78 zł, na co otrzymał fakturę VAT. Na powyższą kwotę składało się: honorarium adwokackie w kwocie 5.506,78 zł, zastępstwo procesowe w kwocie 2.952,00 zł i opłata za pełnomocnictwo w kwocie 17 zł.

Z otrzymanego PIT-8C wynika, że wypłacone przez Liberty S.A. odsetki za opóźnienie stanowią przychód Wnioskodawcy.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak informacji jak należy traktować tego rodzaju odsetki, czy odsetki stanowią przychód z innego źródła, a m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2014 r. (sygnatura II FSK 289/12) sąd uznał, że odsetki należy przypisać do tego samego źródła przychodów co należność główna, a więc powinny być opodatkowane tak jak należność główna czyli w przypadku odszkodowania trzeba je zwolnić z podatku. Ponadto uznaje się, że koszty poniesione na adwokata reprezentującego stronę w postępowaniu sądowym są kosztami uzyskania przychodu.

Z uwagi na powyższe, w celu złożenia prawidłowego zeznania za rok 2016, Wnioskodawca zadał pytanie urzędnikom Urzędu Skarbowego jak ma postąpić z otrzymanym PIT-8C i na jakim formularzu się rozliczyć. Z uwagi, że panie nie były do końca pewne rozwiązań czy ma złożyć PIT-36 czy PIT-37 i podać odsetki jako przychód z innego źródła stwierdziły, że należy skierować pisemne zapytanie do Naczelnika Urzędu. W dniu 15 marca 2017 r. osobiście Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym zapytanie o udzielenie informacji co do sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Ze względu na brak odpowiedzi w zakresie sposobu rozliczenia od Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz biorąc pod uwagę terminy składania zeznania podatkowego, w dniu 24 kwietnia 2017 r. złożył w Urzędzie Skarbowym formularz PIT-37 "zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2016", w którym na podstawie obowiązujących przepisów oraz zgodnie z posiadaną wiedzą poza przychodami wynikającymi ze stosunku służbowego (otrzymany PIT-40), wykazał w innych źródłach przychodów odsetki w kwocie 5.987,29, zaś w kosztach uzyskania przychodu wpisał kwotę 2.952,00 tj. koszt zastępstwa procesowego adwokata reprezentującego Go w sprawie sądowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ustawowe odsetki zasądzone przez Sąd w wydanym wyroku za opóźnienie w wypłacie odszkodowania przez firmę ubezpieczeniową stanowią przychód i są objęte podatkiem. Jeżeli tak, to czy właściwą formą rozliczenia jest złożone zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2016 formularzem PIT-37 w następujący sposób: poza przychodami wynikającymi ze stosunku służbowego Wnioskodawca wykazał w innych źródłach przychodów, odsetki zasądzone przez sąd w kwocie 5.987,29 zaś w kosztach uzyskania przychodu wpisał kwotę 2.952,00 tj. koszt zastępstwa procesowego - adwokata reprezentującego w sprawie sądowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tym art. 9 ust. 1, art. 21 ust. 1 rozliczenie zasądzonych na rzecz Wnioskodawcy przez Sąd odsetek za opóźnienie należało rozliczyć w formularzu PIT-37 jako inne źródła przychodu z jednoczesnym wskazaniem kosztów uzyskania przychodu tj. kosztów poniesionych na reprezentującego w Sądzie adwokata w części dotyczącej zastępstwa procesowego.

Przedstawiony powyżej opis stanu faktycznego, pytanie oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego wynikają z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania przychodów w części dotyczącej:

* rozliczenia otrzymanych odsetek - jest prawidłowe,

* kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe,

* rozliczenia się na druku PIT-37 - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Treść art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie między innymi w pkt 9 wymieniono "inne źródła".

Zgodnie natomiast z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności", wskazuje że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia dotycząca opodatkowania odsetek zasądzonych przez sąd w związku z opóźnieniem w wypłacie odszkodowania przez firmę ubezpieczeniową.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania odsetek, wypłaconych od otrzymanych przez Wnioskodawcę świadczeń należy wyjaśnić, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według wyższej stopy (art. 481 § 2 k.c.).

W myśl art. 482 § 1 Kodeksu cywilnego, od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy.

Zgodnie z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1882, z późn. zm.) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. Przepis ten ma zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenia główne.

Zatem, nie można utożsamiać odsetek za zwłokę ze świadczeniem odszkodowawczym, czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody). Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem niewykonania zobowiązań. Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego.

Wyłączenie z opodatkowania należności głównej nie oznacza, że wolne od podatku są także odsetki od niej naliczone. Zwolnienie od podatku dochodowego otrzymanych odsetek przysługuje tylko wówczas, gdy przepis ustawy wyraźnie o tym stanowi (konkretnie odnosi się do odsetek).

Ponadto podkreślenia wymaga, że w dniu 6 czerwca 2016 r. została podjęta uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt II FPS 2/16), dotycząca opodatkowania odsetek. W przedmiotowej uchwale siedmiu sędziów NSA uznało, że czym innym jest świadczenie główne, a czym innym odsetki za opóźnienie w jego zapłacie. Tym samym, należy rozliczyć odrębnie każde ze świadczeń.

Wyłączenie z opodatkowania należności głównej nie oznacza więc, że wolne od podatku są także odsetki od niej naliczone.

Niezależnie zatem od faktu, że należność główna w postaci odszkodowania korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty nie mieszczą się w zakresie tych zwolnień przedmiotowych.

Zwolnienie od podatku dochodowego otrzymanych odsetek przysługuje bowiem tylko wówczas, gdy przepis ustawy zawiera w tym przedmiocie (konkretnie odnosi się do odsetek) - wyraźne zwolnienie.

Ustawodawca przewidział w niektórych sytuacjach w odniesieniu do odsetek możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Jednakże takie zwolnienie przysługuje tylko wówczas, gdy przepis ww. ustawy zawiera w tym przedmiocie wyraźne postanowienie. I tak, zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są:

* pkt 52 - odsetki i kwoty rekompensat otrzymanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zasadach realizacji przedpłat na samochody osobowe (Dz. U. poz. 776);

* pkt 95 - odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1;

* pkt 119 - odsetki od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, w części odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy nabyciu tych papierów wartościowych od emitenta;

* pkt 130 - odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i oferowanych na rynkach zagranicznych oraz dochody z odpłatnego zbycia tych obligacji uzyskane przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 3 ust. 2a;

* pkt 130a - odsetki lub dyskonto od listów zastawnych uzyskane przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 3 ust. 2a;

* pkt 130b - odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego i oferowanych na rynkach zagranicznych, przeznaczonych na finansowanie ustawowych celów działalności Banku Gospodarstwa Krajowego, dotyczących wspierania polityki gospodarczej Rady Ministrów, realizacji rządowych programów społeczno-gospodarczych oraz programów samorządności lokalnej i rozwoju regionalnego, oraz dochody z odpłatnego zbycia tych obligacji, uzyskane przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a.

Skoro ustawodawca wyraźnie określa, że w tych przypadkach także odsetki od określonych przychodów wolne są od podatku dochodowego, natomiast w stosunku do innych kategorii przychodów zwolnionych od podatku o odsetkach związanych z tymi należnościami nie wspomina, należy uznać że jest to zabieg celowy.

Zatem skoro ustawodawca nie zamieścił w katalogu zwolnień odsetek przysługujących od zasądzonych kwot tytułem odszkodowania, opisanego przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego, to należy stwierdzić, że odsetki te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie ze wskazaną powyżej regułą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi więc na to, że w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest regulacji, które zwalniałyby od podatku odsetki ustawowe od odszkodowania, przyjąć należy, że otrzymane odsetki za zwłokę w wypłacie odszkodowania, jako niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych stanowią przychód z innych źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. Należy wykazać je w zeznaniu rocznym PIT-36 i odprowadzić od nich podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto zauważyć należy, że stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanymi przychodami. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące przesłanki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3 stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ustawy).

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że przed sądem w celu dochodzenia praw i w konsekwencji uzyskania odszkodowania wraz z odsetkami Wnioskodawcę reprezentował adwokat, któremu zapłacił łącznie kwotę 8.475,78 zł. Na powyższą kwotę składało się honorarium adwokackie, zastępstwo procesowe i opłata za pełnomocnictwo.

W konsekwencji stwierdzić należy, że pomiędzy uzyskanym przychodem w postaci odszkodowania i odsetek a poniesionym wydatkiem z tytułu prowadzenia sprawy przez adwokata wystąpił związek przyczynowo-skutkowy. Oznacza to, że wydatki z tego tytułu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Z analizy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, to w myśl art. 22 ust. 3 ww. ustawy, koszty te ustala się w takim samym stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Powyższą zasadę, zgodnie z ust. 3a tego artykułu, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Mając na uwadze przedstawione informacje oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że do kosztów uzyskania przychodów może zostać zaliczona tylko część poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z reprezentowaniem przez adwokata, w wysokości odpowiadającej proporcji uzyskanych odsetek w ogólnej kwocie świadczenia otrzymanego na podstawie wyroku sądu. Tak wyliczony wskaźnik proporcji należy zastosować do poniesionych kosztów ogółem. Wynik pomnożenia wskaźnika procentowego i kosztów ogółem stanowi tę część kosztów, którą można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Pozostała część poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów jako wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu zwolnionego nie stanowi kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując, odsetki zasądzone przez sąd od odszkodowania, jako niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych stanowią przychód z innych źródeł, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca może zaliczyć część wydatków związanych z reprezentowaniem przez adwokata, w wysokości odpowiadającej proporcji uzyskanych odsetek w ogólnej kwocie świadczeń otrzymanych na podstawie wyroku sądu. Kwotę odsetek należy wykazać w pozycji inne źródła w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiła ich wypłata łącznie z innymi dochodami osiągniętymi przez Wnioskodawcę w tym samym roku i opodatkować według skali podatkowej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozliczenia się na druku PIT-37 oraz kosztów uzyskania przychodów należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w kwestii opodatkowania odsetek zasądzonych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.