0112-KDIL3-1.4011.408.2018.1.AGR - Komornik jako płatnik podatku PIT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 grudnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL3-1.4011.408.2018.1.AGR Komornik jako płatnik podatku PIT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2018 r. (data wpływu 29 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

* w zakresie obowiązku pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy przez komornika sądowego w przypadku sprzedaży nieruchomości w drodze egzekucji - jest prawidłowe,

* w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-11 przez komornika sądowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy przez komornika sądowego w przypadku sprzedaży nieruchomości w drodze egzekucji oraz w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-11 przez komornika sądowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 maja 2016 r. komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym (Wnioskodawca) przeprowadził II licytację wieczystego użytkowania, nieruchomości dłużnika. Licytacja odbyła się pod nadzorem sędziego Sądu Rejonowego. Przetarg-licytacja doszła do skutku, zakończyła się wyłonieniem nabywcy. Wnioskodawca po licytacji przekazał na rachunek bankowy Sądu uiszczoną pierwotnie na jego rachunek rękojmię wpłaconą przez nabywcę. Sąd Rejonowy wydał postanowienie o przysądzeniu własności. Przedmiotowe orzeczenie Sądu uprawomocniło się. Tym samym nabywca uiścił Sądowi w całości cenę nabycia. Sąd Rejonowy zobowiązał Wnioskodawcę do sporządzenia projektu planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości. Wnioskodawca sporządził projekt planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości przekazując akta Sądowi. Po uprawomocnieniu się planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości Sąd Rejonowy będący w posiadaniu środków zdeponowanych na rachunku Sądu dokonał ich wypłaty. Zgodnie z treścią art. 1035 k.p.c. "W razie potrzeby Sąd wprowadza do planu zmiany i uzupełnia; w przeciwnym wypadku plan zatwierdza". Po uprawomocnieniu się planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości Sąd wydał zarządzenie o wypłacie środków. Poszczególni wierzyciele otrzymali z Sądu kwoty ustalone w planie podziału. Wnioskodawca otrzymał z Sądu na swój rachunek jedynie opłatę egzekucyjną oraz zwrot poniesionych kosztów - wynikające z planu podziału. W planie podziału brały udział sprawy pracownicze - egzekucja świadczeń za pracę zasądzonych na rzecz wierzycieli od dłużnika jako pracodawcy. Plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości stał się prawomocny, wypłaty środków pieniężnych dokonał ich dysponent - Sąd. Plan podziału został wykonany przez Sąd Rejonowy.

W związku z powstałymi wątpliwościami komornik sądowy celem dochodzenia należytej staranności zwrócił się z prośbą o sporządzenie niniejszego wniosku do profesjonalnego doradcy podatkowego, który mimo upływu czasu takiego wniosku do dnia dzisiejszego nie sporządził. Z daleko idącej ostrożności procesowej oraz celem dochowania wszelkiej staranności komornik sądowy uiścił zaliczkę z art. 42e ustawy o PIT na rachunek urzędu skarbowego z własnych środków pieniężnych. Egzekucja z przedmiotowej nieruchomości - użytkowania wieczystego, nieruchomości toczyła się według przepisów sprzed nowelizacji k.p.c. - Sąd wykonał plan podziału.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym w egzekucji z nieruchomości gdy nie posiadał środków pieniężnych ze sprzedaży nieruchomości i nie dokonywał ich wypłaty wierzycielom albowiem środkami pieniężnymi dysponował Sąd i ten sam Sąd Rejonowy po uprawomocnieniu się planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości wykonał plan dokonując wypłaty środków pieniężnych wierzycielom jest jako komornik sądowy płatnikiem zaliczki z art. 42e ustawy o PIT?

2. Czy Wnioskodawca ma obowiązek wystawić wierzycielom w sprawach pracowniczych - egzekucja świadczeń za pracę, dokumenty - deklarację PIT-11?

Zdaniem Wnioskodawcy, komornik sądowy przy egzekucji z nieruchomości nie jest płatnikiem z art. 42e ustawy o PIT i nie ma obowiązku wystawienia wierzycielom dokumentu - deklaracji PIT-11. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 855/13 - przy egzekucji z nieruchomości płatnikiem z art. 42e ustawy o PIT nie jest komornik sądowy albowiem wypłat należności dokonuje Sąd. Zgodnie z art. 1033 k.p.c. suma ulegająca podziałowi jest składana w całości na rachunek depozytowy Sądu. Zgodnie z treścią art. 1035 k.p.c. po złożeniu sumy na rachunek depozytowy Sądu komornik sporządził projekt planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości i przedłożył Sądowi celem zatwierdzenia lub wprowadzenia zmian i uzupełnienia. Wnioskodawca nie dokonywał wypłaty środków pieniężnych wierzycielom. Wnioskodawca nie był w posiadaniu sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości. Wypłaty środków dokonywał Sąd rejonowy będący w ich posiadaniu - środki znajdowały się na rachunku depozytowym Sądu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

* w zakresie obowiązku pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy przez komornika sądowego w przypadku sprzedaży nieruchomości w drodze egzekucji - jest prawidłowe,

* w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-11 przez komornika sądowego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 42e ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy za zakład pracy wypłaty świadczeń określonych w art. 12 dokonuje komornik sądowy lub podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, jest on obowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek, stosując do wypłacanych świadczeń najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnik przekazuje w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Z kolei w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (art. 42e ust. 6 ww. ustawy).

Analiza powyższego przepisu wskazuje, że komornik sądowy lub podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, przejmują obowiązki płatnika w sytuacji dokonywania wypłat świadczeń wymienionych w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że komornik sądowy (Wnioskodawca) przeprowadził licytację wieczystego użytkowania, nieruchomości dłużnika. Licytacja odbyła się pod nadzorem sędziego Sądu Rejonowego. Wnioskodawca sporządził projekt planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości przekazując akta Sądowi. Po uprawomocnieniu się planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości Sąd Rejonowy będący w posiadaniu środków zdeponowanych na rachunku Sądu dokonał ich wypłaty. W planie podziału brały udział sprawy pracownicze - egzekucja świadczeń za pracę zasądzonych na rzecz wierzycieli od dłużnika jako pracodawcy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że komornik sądowy, na podstawie art. 42e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie dokonuje za zakład pracy wypłaty świadczeń określonych w art. 12 ww. ustawy, to nie jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Sporządzenie projektu planu podziału sumy uzyskanej z egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości nie stanowi wypłaty świadczeń, o której mowa w art. 42e ust. 1 ww. ustawy. Jest to czynność postępowania egzekucyjnego przygotowująca wypłaty, które zaspokoić mają wierzycieli. Wypłaty z sumy uzyskanej z egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości realizowane są przez Sąd, który wydał prawomocne postanowienie w przedmiocie planu podziału.

W związku z powyższym, w opisanym stanie faktycznym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki poboru zaliczki, wynikające z treści art. 42e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki wystawienia wierzycielom informacji podatkowych PIT-11.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl