0112-KDIL3-1.4011.354.2017.1.AA - Odpłatne zbycie samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2017 r. (data wpływu 6 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej używa samochód osobowy na podstawie leasingu operacyjnego. Wykup samochodu nastąpi w grudniu bieżącego roku. Wnioskodawca ma dwie możliwości wykupu przedmiotu leasingu: pierwsza za cenę procenta wartości wynikającą z umowy leasingu (faktura na firmę - wykup na firmę) lub wykup za cenę rynkową (faktura na osobę prywatną - wykup prywatny). Wnioskodawca skorzysta z opcji wykupu na firmę, gdyż jest bardziej korzystna. Nie zamierza wprowadzać jednak auta do firmy. Od razu po wykupie (tego samego dnia) zamierza przeznaczyć je wyłącznie na cele prywatne. W związku z powyższym nie zaliczy do kosztów podatkowych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą kwoty wykupu samochodu. Samochód od daty wykupu nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej. W okresie pomiędzy wykupem samochodu z leasingu a przeznaczeniem go na cele prywatne Wnioskodawca nie dokona wymiany żadnych części samochodowych. Po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie a tym samym przeznaczenie na cele prywatne zamierza sprzedać auto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną sprzedażą auta z majątku prywatnego wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego jako osoba prywatna lub podatku dochodowego z działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na brak spełnienia przesłanek z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., wydatek poniesiony na wykupienie samochodu nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu. Samochód będzie własnością prywatną, a jego sprzedaż po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d u.p.d.o.f., jako odpłatne zbycie, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i w pkt 8 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zatem przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach której używa samochód osobowy na podstawie leasingu operacyjnego. Wykup samochodu nastąpi w grudniu 2017 r. Wnioskodawca skorzysta z opcji wykupu na firmę, jednak nie zamierza wprowadzać auta do firmy. Wnioskodawca od razu po wykupie auta zamierza przeznaczyć je wyłącznie na cele prywatne. Samochód od daty wykupu nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej. W okresie pomiędzy wykupem samochodu z leasingu a przeznaczeniem go na cele prywatne Wnioskodawca nie dokona wymiany żadnych części samochodowych. Wnioskodawca po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym przeznaczenie na cele prywatne zamierza sprzedać auto.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że w sytuacji gdy po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca wykupi od leasingodawcy przedmiot leasingu, o którym mowa we wniosku z przeznaczeniem na cele osobiste, to odpłatne zbycie samochodu osobowego nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, sprzedaż samochodu osobowego, należy zakwalifikować do źródła przychodów z tytułu odpłatnego zbycia innych rzeczy, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy. W konsekwencji, jeżeli od nabycia samochodu osobowego upłynie okres pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, to odpłatne zbycie ww. samochodu nie spowoduje powstania zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.