0112-KDIL3-1.4011.245.2017.2.KF - Amortyzacja wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* amortyzacji wynagrodzenia ryczałtowego wypłacanego osobie fizycznej z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych - jest prawidłowe,

* amortyzacji wynagrodzenia ryczałtowego wypłacanego osobie prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych - jest prawidłowe,

* amortyzacji wynagrodzenia ryczałtowego wypłacanego innym podmiotom z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia niezamortyzowanej części wartości niematerialnej i prawnej do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania dłuższy niż rok i dokona amortyzacji, a okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres ten wyniesie jedynie kilka miesięcy - jest prawidłowe,

* obowiązku zastosowania art. 22e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania nie dłuższy niż rok i zaliczy zakup praw autorskich bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, a okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres będzie dłuższy niż rok - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* amortyzacji wynagrodzenia ryczałtowego wypłacanego osobie fizycznej z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych,

* amortyzacji wynagrodzenia ryczałtowego wypłacanego osobie prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych,

* amortyzacji wynagrodzenia ryczałtowego wypłacanego innym podmiotom z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych,

* możliwości zaliczenia niezamortyzowanej części wartości niematerialnej i prawnej do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania dłuższy niż rok i dokona amortyzacji, a okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres ten wyniesie jedynie kilka miesięcy,

* obowiązku zastosowania art. 22e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania nie dłuższy niż rok i zaliczy zakup praw autorskich bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, a okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres będzie dłuższy niż rok.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej organizuje specjalistyczne szkolenia funkcjonujące w ramach wąsko określonej tematyki podatkowej. W przyszłości Spółka zamierza również zająć się działalnością związaną z publikacją i sprzedażą książek.

W tym celu będzie nabywać prawa autorskie od kontrahentów będących osobami fizycznymi, od kontrahentów prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, a także od innych podmiotów gospodarczych.

Celem nabycia powyższych praw będzie umożliwienie wydania, a następnie sprzedaży publikacji książkowych poprzez różnego rodzaju kanały dystrybucji.

Ponadto Wnioskodawca nadmienia, iż w zawieranych w przedmiotowych sprawach umowach będą występować różnego rodzaju zapisy określające sposób ustalenia należnego wynagrodzenia.

Jednym z możliwych do wystąpienia rodzajów zapisów w umowie będzie wynagrodzenie ryczałtowe - należne autorowi honorarium określane będzie jednorazowo w pewnej, wskazanej w umowie kwocie. Jeżeli pozycja będzie się sprzedawać dobrze, zrobiony zostanie dodruk. Jednak na uwagę zasługuje fakt, że autor nie będzie otrzymywał już z tytułu dodruku żadnego dodatkowego wynagrodzenia.

Przy czym będą się zdarzać sytuacje, kiedy Spółka nie będzie w stanie prawidłowo określić przy podpisaniu umowy (nabyciu prawa) w jakim okresie z prawa tego będzie korzystała. Zależy to bowiem od czynników niezależnych od spółki (czynników rynkowych, terminu przedawnienia się informacji zawartych w publikacjach książkowych) i dany nakład może zostać sprzedany w ciągu kilku miesięcy, a może też być sprzedawany w ciągu kilku lat.

Spółka zakłada, że okres używania praw autorskich będzie przekraczał 12 miesięcy. Jednak nie może również wykluczyć, że publikacja będzie sprzedawana przez okres krótszy, np. 6 miesięcy. Może to być spowodowane zmianą przepisów podatkowych, a co za tym idzie dezaktualizacją książki.

Może być także taka sytuacja, że Spółka założy, iż okres używania praw autorskich będzie krótszy niż 12 miesięcy, ale np. ustawodawca wycofa się z nowelizacji i de facto okres korzystania z praw wydłuży się ponad rok.

W sytuacji, gdy okres użytkowania praw autorskich do publikacji książkowej będzie krótszy niż 1 rok i spółka zaliczy zakup tych praw bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów odbywać się to będzie w ten sposób, że kwota honorarium wypłacanego autorowi książki będzie dzielona na ilość egzemplarzy do wydania i za sprzedaż każdego egzemplarza liczone będą koszty uzyskania przychodów. Jeżeli nastąpi dodruk, nie będzie on już brany pod uwagę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie ryczałtowe ponad kwotę 3.500 zł, które będzie wypłacane osobie fizycznej, z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, podlega amortyzacji zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.; dalej: ustawa o PIT), czy też stanowi koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, rozliczane proporcjonalnie w stosunku do sprzedanych książek?

2. Czy wynagrodzenie ryczałtowe ponad kwotę 3.500 zł, które będzie wypłacane osobie prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, podlega amortyzacji zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT czy też stanowi koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, rozliczane proporcjonalnie w stosunku do sprzedanych książek?

3. Czy wynagrodzenie ryczałtowe ponad kwotę 3.500 zł, które będzie wypłacane innym podmiotom gospodarczym, z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, podlega amortyzacji zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT czy też stanowi koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, rozliczane proporcjonalnie w stosunku do sprzedanych książek?

4. Jeżeli odpowiedź Organu, co do wyrażonego stanowiska Wnioskodawcy, na pytania 1-3 będzie twierdząca w zakresie amortyzacji, Wnioskodawca pyta również, czy w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania dłuższy niż rok i dokona amortyzacji, a okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres ten wyniesie jedynie kilka miesięcy, Spółka powinna niezamortyzowaną część takiej wartości niematerialnej i prawnej zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

5. Jeżeli odpowiedź Organu, co do wyrażonego stanowiska Wnioskodawcy, na pytania 1-3 będzie twierdząca w zakresie amortyzacji, Wnioskodawca pyta również, czy w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania nie dłuższy niż rok i zaliczy zakup praw autorskich bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, a okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres będzie dłuższy niż rok, Spółka zobowiązana będzie zastosować się do przepisu art. 22e ust. 1 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, wynagrodzenie ryczałtowe ponad kwotę 3.500 zł, które będzie wypłacane osobie fizycznej, z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, podlega amortyzacji zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT.

Stosownie do art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Majątkowe prawa autorskie podlegają amortyzacji, jako wartości niematerialne i prawne, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane przez podatnika do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), najmu, dzierżawy lub leasingu.

Podobnie, z mocy przepisu szczególnego zawartego w art. 22d ust. 1 ustawy o PIT, jednorazowe ujęcie do kosztów może mieć miejsce, gdy wartość nabytego prawa autorskiego nie przekracza 3.500 zł. Wartość początkową prawa autorskiego stanowić będzie cena nabycia (art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT).

Ustalając okres amortyzacji dla celów bilansowych należy wziąć pod uwagę art. 32 ustawy o rachunkowości stanowiący, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej uwzględnia się okres ekonomicznej użyteczności wartości niematerialnej i prawnej, na określenie którego może wpływać na przykład prawne ograniczenie czasu używania prawa autorskiego.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, iż skoro przepisy podatkowe nakazują amortyzowanie prawa autorskiego zawsze wówczas, gdy przewidywany czas jego używania wynosi ponad 12 miesięcy, to nie jest możliwe jednorazowe ujęcie go w kosztach w sytuacji, gdy prawo autorskie zostało udzielone na okres dłuższy niż 1 rok. Należy wtedy dokonać odpisów amortyzacyjnych. Pierwszego odpisu amortyzacyjnego należy dokonać w miesiącu przypadającym po miesiącu, w którym książka (a co za tym idzie udzielone prawo autorskie) została przeznaczona do użytku.

Dodatkowo Wnioskodawca zwraca uwagę, że w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych ustawodawca odstąpił od podawania stawek amortyzacji w formie procentowej. Zamiast tego zastosował w art. 22m ust. 1 i 2 niniejszej ustawy metodę opisową, wskazując minimalny okres amortyzacji różnych aktywów w zależności od ich rodzaju.

Stosownie do art. 22m ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych m.in. od praw autorskich nie może być krótszy niż 24 miesiące. Oznacza to, że prawa autorskie podlegają amortyzacji według maksymalnej stawki 50% w skali roku.

Stanowisko Wnioskodawcy jest również zgodne z linią interpretacji podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 6 maja 2014 r., sygn. IPPB5/423-107/14-2/IŚ wskazał, że: "Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nabycie autorskich praw majątkowych może być potraktowane jako nabycie wartości niematerialnych i prawnych, które przy spełnieniu warunków z art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p., co do zasady, podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. (...) Spółka w żadnym przypadku nie będzie miała prawnej możliwości aby wynagrodzenia twórców zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami".

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeżeli umowa została zawarta przez Spółkę na okres dłuższy niż 1 rok oraz określa jednorazowe wynagrodzenie ryczałtowe, wówczas takie prawo autorskie stanowi wartość niematerialną i prawną, której wartość początkową określa wysokość wskazanego w umowie wynagrodzenia i podlega amortyzacji zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, wynagrodzenie ryczałtowe ponad kwotę 3.500 zł, które będzie wypłacane osobie prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, podlega amortyzacji zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT.

Stosownie do art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Majątkowe prawa autorskie podlegają amortyzacji, jako wartości niematerialne i prawne, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane przez podatnika do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), najmu, dzierżawy lub leasingu.

Podobnie, z mocy przepisu szczególnego zawartego w art. 22d ust. 1 ustawy o PIT, jednorazowe ujęcie do kosztów może mieć miejsce, gdy wartość nabytego prawa autorskiego nie przekracza 3.500 zł. Wartość początkową prawa autorskiego stanowić będzie cena nabycia (art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT).

Ustalając okres amortyzacji dla celów bilansowych należy wziąć pod uwagę art. 32 ustawy o rachunkowości stanowiący, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej uwzględnia się okres ekonomicznej użyteczności wartości niematerialnej i prawnej, na określenie którego może wpływać na przykład prawne ograniczenie czasu używania prawa autorskiego.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, iż skoro przepisy podatkowe nakazują amortyzowanie prawa autorskiego zawsze wówczas, gdy przewidywany czas jego używania wynosi ponad 12 miesięcy, to nie jest możliwe jednorazowe ujęcie go w kosztach w sytuacji, gdy prawo autorskie zostało udzielone na okres dłuższy niż 1 rok. Należy wtedy dokonać odpisów amortyzacyjnych. Pierwszego odpisu amortyzacyjnego należy dokonać w miesiącu przypadającym po miesiącu, w którym książka (a co za tym idzie udzielone prawo autorskie) została przeznaczona do użytku.

Dodatkowo Wnioskodawca zwraca uwagę, że w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych ustawodawca odstąpił od podawania stawek amortyzacji w formie procentowej. Zamiast tego zastosował w art. 22m ust. 1 i 2 niniejszej ustawy metodę opisową, wskazując minimalny okres amortyzacji różnych aktywów w zależności od ich rodzaju.

Stosownie do art. 22m ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych m.in. od praw autorskich nie może być krótszy niż 24 miesiące. Oznacza to, że prawa autorskie podlegają amortyzacji według maksymalnej stawki 50% w skali roku.

Stanowisko Wnioskodawcy jest również zgodne z linią interpretacji podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 6 maja 2014 r., sygn. IPPB5/423-107/14-2/IŚ wskazał, że: "Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nabycie autorskich praw majątkowych może być potraktowane jako nabycie wartości niematerialnych i prawnych, które przy spełnieniu warunków z art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p., co do zasady, podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. (...) Spółka w żadnym przypadku nie będzie miała prawnej możliwości aby wynagrodzenia twórców zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami".

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeżeli umowa została zawarta przez Spółkę na okres dłuższy niż 1 rok oraz określa jednorazowe wynagrodzenie ryczałtowe, wówczas takie prawo autorskie stanowi wartość niematerialną i prawną, której wartość początkową określa wysokość wskazanego w umowie wynagrodzenia i podlega amortyzacji zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, wynagrodzenie ryczałtowe ponad kwotę 3.500 zł, które będzie wypłacane innym podmiotom gospodarczym, z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, podlega amortyzacji zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT.

Stosownie do art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Majątkowe prawa autorskie podlegają amortyzacji, jako wartości niematerialne i prawne, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo zostały oddane przez podatnika do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), najmu, dzierżawy lub leasingu.

Podobnie, z mocy przepisu szczególnego zawartego w art. 22d ust. 1 ustawy o PIT, jednorazowe ujęcie do kosztów może mieć miejsce, gdy wartość nabytego prawa autorskiego nie przekracza 3.500 zł. Wartość początkową prawa autorskiego stanowić będzie cena nabycia (art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT).

Ustalając okres amortyzacji dla celów bilansowych należy wziąć pod uwagę art. 32 ustawy o rachunkowości stanowiący, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej uwzględnia się okres ekonomicznej użyteczności wartości niematerialnej i prawnej, na określenie którego może wpływać na przykład prawne ograniczenie czasu używania prawa autorskiego.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, iż skoro przepisy podatkowe nakazują amortyzowanie prawa autorskiego zawsze wówczas, gdy przewidywany czas jego używania wynosi ponad 12 miesięcy, to nie jest możliwe jednorazowe ujęcie go w kosztach w sytuacji, gdy prawo autorskie zostało udzielone na okres dłuższy niż 1 rok. Należy wtedy dokonać odpisów amortyzacyjnych. Pierwszego odpisu amortyzacyjnego należy dokonać w miesiącu przypadającym po miesiącu, w którym książka (a co za tym idzie udzielone prawo autorskie) została przeznaczona do użytku.

Dodatkowo Wnioskodawca zwraca uwagę, że w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych ustawodawca odstąpił od podawania stawek amortyzacji w formie procentowej. Zamiast tego zastosował w art. 22m ust. 1 i 2 niniejszej ustawy metodę opisową, wskazując minimalny okres amortyzacji różnych aktywów w zależności od ich rodzaju.

Stosownie do art. 22m ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych m.in. od praw autorskich nie może być krótszy niż 24 miesiące. Oznacza to, że prawa autorskie podlegają amortyzacji według maksymalnej stawki 50% w skali roku.

Stanowisko Wnioskodawcy jest również zgodne z linią interpretacji podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 6 maja 2014 r., sygn. IPPB5/423-107/14-2/IŚ wskazał, że: "Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nabycie autorskich praw majątkowych może być potraktowane jako nabycie wartości niematerialnych i prawnych, które przy spełnieniu warunków z art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p., co do zasady, podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. (...) Spółka w żadnym przypadku nie będzie miała prawnej możliwości aby wynagrodzenia twórców zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami".

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku. że jeżeli umowa została zawarta przez Spółkę na okres dłuższy niż 1 rok oraz określa jednorazowe wynagrodzenie ryczałtowe, wówczas takie prawo autorskie stanowi wartość niematerialną i prawną, której wartość początkową określa wysokość wskazanego w umowie wynagrodzenia i podlega amortyzacji zgodnie z art. 22b ust. 1 ustawy o PIT.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4, jeżeli odpowiedź Organu, co do wyrażonego stanowiska Wnioskodawcy, na pytania 1-3 będzie twierdząca w zakresie amortyzacji, Wnioskodawca uważa, że w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania dłuższy niż rok i dokona amortyzacji, a okaże się że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres ten wyniesie jedynie kilka miesięcy, Spółka powinna niezamortyzowaną część takiej wartości niematerialnej i prawnej zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, co do zasady, kosztami uzyskania przychodów (dalej: KUP) są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z reguły, wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych (dalej: WNiP) nie są jednorazowo zaliczane do KUP, lecz ustalana jest wartość początkowa WNiP, od której podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wskazuje bowiem art. 22 ust. 8 niniejszej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W tym kontekście należy podkreślić, że wartości niematerialne i prawne stanowią aktywa - majątek trwały podatnika, które wykorzystuje on w działalności gospodarczej w długim okresie. Dlatego przepisy podatkowe przewidują, iż wydatki na ich nabycie należy rozliczać w czasie. W konsekwencji, w sytuacji, w której podatnik nie rozliczył jeszcze całości poniesionego wydatku na wartości niematerialne i prawne w formie odpisów amortyzacyjnych (a zatem nadal wykazuje określone aktywa), a aktywa te tracą swą przydatność dla działalności gospodarczej, to powstaje ubytek w jego majątku. Utrata możliwości korzystania z wartości niematerialnej i prawnej powoduje, że poniesiony historycznie wydatek - w części jeszcze nierozliczonej dla celów podatkowych - przestaje stanowić jakąkolwiek wartość dla podatnika, a więc stanowi stratę.

Interpretacja art. 22 ust. 1, zdaniem Wnioskodawcy, nie pozostawia wątpliwości, że ewentualna strata w WNiP, w części niepokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych (tj. niezamortyzowana część nabytego prawa autorskiego) może stanowić KUP pod warunkiem, że spełnione są ogólne kryteria zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów wymienione w tym przepisie, tj. wydatek na nabycie WNiP został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów/zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wnioskodawca podkreśla w tym miejscu, że będzie wykorzystywał nabyte prawo autorskie w swojej działalności gospodarczej (tj. będzie sprzedawał publikacje) oraz z działalności tej będzie uzyskiwał przychody podlegające opodatkowaniu. Również decyzja o zaprzestaniu wykorzystywania określonych WNiP zostanie podjęta z przyczyn ekonomicznych, tj. jeżeli okaże się, że okres używania praw autorskich będzie krótszy, bowiem zmianie ulegną przepisy podatkowe, a co za tym idzie książka ulegnie dezaktualizacji i nie będzie się już sprzedawać.

Mając na uwadze powyższe nie ulega zatem wątpliwości, że wydatek poniesiony na nabycie prawa autorskiego i ewentualna strata w WNIP, w części niepokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, spełnia ogólne kryteria zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów.

Potwierdzeniem powyższego jest przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 sierpnia 2013 r., sygn. IPPB1/415-557/13-2/AM, w której uznał on, że strata, tj. niezamortyzowana wartość WNiP, które zostały wycofane z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w związku z zakończeniem współpracy z Licencjodawcą i zaprzestaniem wykorzystywania WNiP w działalności gospodarczej Podatnika z przyczyn gospodarczych może zostać zaliczona przez Podatnika do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o PIT.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że w sytuacji, gdy dojdzie do likwidacji wartości niematerialnej i prawnej (prawa autorskiego) będzie on uprawniony do zaliczenia straty stanowiącej różnicę między wydatkami poniesionymi na nabycie prawa a wartością dokonanych odpisów amortyzacyjnych, do kosztów uzyskania przychodów.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 5, jeżeli odpowiedź Organu, co do wyrażonego stanowiska Wnioskodawcy, na pytania 1-3 będzie twierdząca w zakresie amortyzacji, Wnioskodawca uważa, że w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania nie dłuższy niż rok i zaliczy zakup praw autorskich bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, a następnie okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres będzie dłuższy niż rok, Spółka zobowiązana będzie zastosować się do przepisu art. 22e ust. 1 ustawy o PIT.

W sytuacji, gdy Spółka nabędzie prawa autorskie, lecz nie zaliczy ich do środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) z powodu przewidywanego okresu używania krótszego niż rok lub równemu rokowi, a okaże się że okres ich użytkowania przekroczy rok, w tym przypadku będzie obowiązana do wykonania czynności określonych w przepisie art. 22e ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22e ust. 1 ustawy o PIT, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1 (autorskie lub pokrewne prawa majątkowe), o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok - podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

Powyższe stanowisko jest również akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2008 r., sygn. ILPB3/423-503/08-6/ŁM Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że: "(...) jeżeli umowa licencyjna nadaje się do gospodarczego wykorzystania i została zawarta przez Spółkę na okres dłuższy niż 1 rok oraz określa jednorazowe wynagrodzenie (pierwszy typ umów) wówczas licencja taka stanowi wartość niematerialną i prawną, której wartość początkową określa wysokość wskazanego w umowie wynagrodzenia. W przypadku umów zawartych na czas nieokreślony, jeżeli Spółka uzna, że ich przewidywany okres używania będzie jednak krótszy niż jeden rok wówczas ma prawo zaliczyć wynagrodzenie wynikające z tych umów bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów. W tej sytuacji, gdyby jednak okres używania okazałby się dłuższy, Spółka zobowiązana będzie zastosować się do regulacji wynikających z art. 16e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania nie dłuższy niż rok i zaliczy zakup praw autorskich bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, a następnie okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres będzie dłuższy niż rok, Spółka zobowiązana będzie zastosować się do przepisu art. 22e ust. 1 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* amortyzacji wynagrodzenia ryczałtowego wypłacanego osobie fizycznej z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych - jest prawidłowe,

* amortyzacji wynagrodzenia ryczałtowego wypłacanego osobie prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych - jest prawidłowe,

* amortyzacji wynagrodzenia ryczałtowego wypłacanego innym podmiotom z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i praw zależnych - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia niezamortyzowanej części wartości niematerialnej i prawnej do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania dłuższy niż rok i dokona amortyzacji, a okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres ten wyniesie jedynie kilka miesięcy - jest prawidłowe,

* obowiązku zastosowania art. 22e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy Spółka przewidzi okres użytkowania nie dłuższy niż rok i zaliczy zakup praw autorskich bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, a okaże się, że ze względów niezależnych od Wnioskodawcy okres będzie dłuższy niż rok - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto podkreślenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że przedmiotowy wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze wspólników spółki komandytowej, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do innych wspólników spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.