0112-KDIL2-3.4012.469.2017.2.WB - Zwolnienie z VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej wraz z prawem własności budynku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2017 r. (data wpływu 8 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej wraz z prawem własności budynku - jest prawidłowe.

W dniu 24 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od opodatkowania sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej wraz z prawem własności budynku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 grudnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(...) S.A. (dalej "Spółka", "Wnioskodawca") jest spółką kapitałową, czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w siedzibie Spółki.

Wnioskodawca w dniu 7 października 2014 r. na mocy umowy sprzedaży zawartej aktem notarialnym, nabył prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej numerem geodezyjnym 3684/6, wraz z prawem własności posadowionych na niej budynków (dalej nieruchomość). Transakcja na podstawie art. 43 ust. 10 i ust. 10a ustawy o VAT, została w części zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, w związku z czym Spółce nabywając nieruchomość nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z decyzją Burmistrza z dnia 27 lipca 2016 r. nabyta działka została podzielona na działki o numerach geodezyjnych 3684/10, 3684/11, 3684/12, 3684/13 oraz 3684/14.

Pomiędzy nabyciem, a dniem sprzedaży Wnioskodawca nie ponosił znaczących nakładów na ulepszenie posiadanych nieruchomości. Nakłady w tym okresie nie przekroczyły 30% wartości początkowej nabytej nieruchomości.

W dniu 9 października 2017 r. na mocy aktu notarialnego Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości oznaczonej numerem geodezyjnym 3684/12, powstałej z wydzielonej części nabytej w 2014 r. działki o numerze 3684/6, wraz z prawem własności posadowionych na niej budynków. Działka ta w momencie zakupu była w całości objęta zwolnieniem z VAT na mocy art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 10a ustawy o VAT. W momencie sprzedaży zgodnie z artykułem 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka chce do tej transakcji zastosować zwolnienie z VAT.

Pismem z dnia 4 grudnia 2017 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nieruchomość (prawo użytkowania wieczystego działki o nr geodezyjnym 3684/12 wraz z budynkiem produkcyjno-magazynowym) będąca przedmiotem wniosku była przeznaczona pod wynajem. Budynek posadowiony na nieruchomości składa się z wyodrębnionych trwałymi przegrodami części. Od momentu nabycia wszystkie wydzielone części nieruchomości były oferowane pod wynajem. Poszczególne części nieruchomości były wynajmowane w okresach opisanych w pkt 5. Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, że nieruchomość była nabyta w 2014 r.

2. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej wyłącznie zwolnionej od podatku od towarów i usług.

3. Na nieruchomości oznaczonej numerem geodezyjnym 3684/12 jest posadowiony jeden budynek produkcyjno-magazynowy.

4. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynku posadowionego na nieruchomości oznaczonej nr geodezyjnym 3684/12.

5. Wyżej opisany budynek był udostępniany osobom trzecim na podstawie umów najmu. Umowy były odpłatne. Poniżej Wnioskodawca przedstawia przedziały czasowe w jakich były wynajmowane poszczególne części budynku posadowionego na działce o nr 3684/12:

* 1 listopada 2014 r. - 31 grudnia 2016 r.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że - zgodnie z informacjami uzyskanymi od uprzedniego właściciela, budynek posadowiony na działce nr 3684/12, był przez niego wynajmowany dłużej niż 24 miesiące, co było podstawą zastosowania do dostawy na rzecz Wnioskodawcy zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanego powyżej prawa wieczystego użytkowania gruntów wraz z posadowionymi na niej budynkami może zostać dokonana ze zwolnieniem z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu będzie miał prawo do zastosowania przy sprzedaży zwolnienia z VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), podatnik ma prawo zastosowania do dostawy budynków, budowli lub ich części zwolnienia z VAT, pod warunkiem, że dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub jej części upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

W myśl art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, pierwsze zasiedlenie definiowane jest jako: "oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Wnioskodawca nabył nieruchomość w dniu 7 października 2014 r. i do dnia złożenia wniosku jest ona wynajmowana. Czas trwania umów najmu na dzień złożenia wniosku przekraczał 2 lata. Najem jest opodatkowany 23% stawką VAT. Wnioskodawca nie ponosił też w tym okresie nakładów na jej ulepszenie przewyższających 30% jej wartości początkowej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że dostawa nieruchomości jest dokonana po 2 latach od pierwszego zasiedlenia, a zatem Wnioskodawca ma prawo zastosować do transakcji sprzedaży zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Ponadto, nie ma obowiązku wydzielenia w tej sytuacji wartości prawa wieczystego użytkowania gruntów, więc jeżeli Sprzedawca ma prawo do zastosowania do transakcji sprzedaży budynków zwolnienia z VAT, to ma on też prawo do zastosowania zwolnienia do sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym te budynki są usytuowane.

Otrzymania powyższej interpretacji jest potrzebne do prawidłowego opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości. W tym stanie sprawy Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska przedstawionego powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z ww. przepisami, nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową, czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w siedzibie Spółki. Wnioskodawca w dniu 7 października 2014 r. na mocy umowy sprzedaży zawartej aktem notarialnym, nabył prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oznaczonej numerem geodezyjnym 3684/6, wraz z prawem własności posadowionych na niej budynków. Transakcja, została w części zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, w związku z czym Spółce nabywając nieruchomość nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z decyzją Burmistrza z dnia 27 lipca 2016 r. nabyta działka została podzielona na działki o numerach geodezyjnych 3684/10, 3684/11, 3684/12, 3684/13 oraz 3684/14. Pomiędzy nabyciem, a dniem sprzedaży Wnioskodawca nie ponosił znaczących nakładów na ulepszenie posiadanych nieruchomości. Nakłady w tym okresie nie przekroczyły 30% wartości początkowej nabytej nieruchomości. W dniu 9 października 2017 r. na mocy aktu notarialnego Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości oznaczonej numerem geodezyjnym 3684/12, powstałej z wydzielonej części nabytej w 2014 r. działki o numerze 3684/6, wraz z prawem własności posadowionych na niej budynków. Działka ta w momencie zakupu była w całości objęta zwolnieniem. Nieruchomość (prawo użytkowania wieczystego działki o nr geodezyjnym 3684/12 wraz z budynkiem produkcyjno-magazynowym) będąca przedmiotem wniosku była przeznaczona pod wynajem. Budynek posadowiony na nieruchomości składa się z wyodrębnionych trwałymi przegrodami części. Od momentu nabycia wszystkie wydzielone części nieruchomości były oferowane pod wynajem. Poszczególne części nieruchomości były wynajmowane. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej wyłącznie zwolnionej od podatku od towarów i usług. Na nieruchomości oznaczonej numerem geodezyjnym 3684/12 jest posadowiony jeden budynek produkcyjno-magazynowy. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie budynku posadowionego na nieruchomości oznaczonej nr geodezyjnym 3684/12. Wyżej opisany budynek był udostępniany osobom trzecim na podstawie umów najmu. Umowy były odpłatne. Poszczególne części budynku posadowionego na działce o nr 3684/12 wynajmowane były w określonych okresach wskazanych przez Wnioskodawcę. Ponadto zgodnie z informacjami uzyskanymi od uprzedniego właściciela, budynek posadowiony na działce nr 3684/12, był przez niego wynajmowany dłużej niż 24 miesiące, co było podstawą zastosowania do dostawy na rzecz Wnioskodawcy zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej (działki nr 3684/12) wraz z prawem własności budynku będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości zabudowanej wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy) jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Należy bowiem wskazać, że przedmiotowa transakcja będzie dotyczyła towaru w rozumieniu ustawy oraz będzie dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji, zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Przy czym, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. A zatem wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki nie niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy to należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Jak wyjaśniono wyżej, dla ustalenia kwestii opodatkowania VAT dostawy budynków lub ich części w pierwszej kolejności należy określić, czy i kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie obiektu.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku produkcyjno-magazynowego - zarówno w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, jak i Dyrektywy 2006/112/WE - co więcej pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynie okres dłuższy nić 2 lata, a zatem sprzedaż ww. budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Konsekwentnie - zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy - również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek będzie korzystać ze zwolnienia od VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.