0112-KDIL2-3.4012.46.2019.2.EZ - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 marca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-3.4012.46.2019.2.EZ VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 października 2010 r. w zakresie sprzedaży materiałów budowlanych. Wnioskodawca ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest od kilku lat czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca od kilku lat świadczy usługi i sprzedaje towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, nie prowadzi działalności w zakresie handlu samochodami. Wnioskodawca korzystał do celów prowadzonej działalności gospodarczej z samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu. Przedmiotem leasingu było oddanie Wnioskodawcy przez finansującego do używania samochodu osobowego marki (...) w zamian za opłaty leasingowe. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Samochód w trakcie trwania umowy leasingu wykorzystywany był do działalności gospodarczej Wnioskodawcy i koszty (w tym opłaty leasingowe) związane z umową leasingową zaliczone zostały do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy. Wnioskodawca pomniejszał podatek należny VAT o podatek naliczony z faktur za czynsze/opłaty leasingowe (odliczał 50% VAT z faktury zgodnie z obowiązującymi przepisami). Po zakończeniu leasingu firma leasingowa wystawiła dnia 25 października 2018 r. (data sprzedaży 22 października 2018 r.) fakturę nr (...) tytułem sprzedaży tego samochodu po cenie preferencyjnej na kwotę netto X zł, VAT X zł, brutto X zł, wskazując dane Wnioskodawcy, w tym jego NIP i PESEL. Wnioskodawca nie zaksięgował ww. faktury w koszty uzyskania przychodu w swojej firmie, nie wprowadził przedmiotowego samochodu do ewidencji środków trwałych oraz nie odliczył podatku VAT z tej faktury, ponieważ postanowił, że po zakończeniu umowy leasingu wykupi samochód do celów wyłącznie osobistych, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Od czasu wykupu samochodu z leasingu nie korzystał z niego do celów prowadzonej działalności gospodarczej i nie zamierza w przyszłości korzystać z niego do celów swojej firmy. Od czasu wykupu samochodu z leasingu wykorzystywał samochód wyłącznie do celów prywatnych/osobistych, niezwiązanych z działalnością gospodarczą, a więc do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca nie zaliczył zakupionego po zakończeniu umowy leasingu samochodu do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wprowadził go ani do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani do ewidencji wyposażenia, nie zaliczył faktury wykupu samochodu z dnia 25 października 2018 r. do kosztów uzyskania przychodu swojej firmy.

Wnioskodawca zamierza wykorzystywać ten samochód na cele wyłącznie osobiste przez okres co najmniej 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie samochodu. Po upływie tego okresu Wnioskodawca zamierza sprzedać ten samochód.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług planowana w przyszłości sprzedaż opisanego samochodu, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu na podstawie faktury z dnia 25 października 2018 r. na cele osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, którego Wnioskodawca od czasu wykupu z leasingu nie wykorzystuje i nie będzie wykorzystywać do celów prowadzonej działalności gospodarczej i świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy w późniejszym czasie sprzeda on przedmiotowy samochód - z majątku prywatnego - to z tytułu tej sprzedaży generalnie nie będzie musiał wykazywać VAT należnego. W związku z tą transakcją nie będzie on bowiem działał w charakterze podatnika VAT. Wnioskodawca bowiem podjął decyzję, że wykupu samochodu z leasingu dokona na potrzeby osobiste, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą i dlatego też nie zaksięgował faktury wykupu samochodu z leasingu wystawionej przez firmę leasingową dnia 25 października 2018 r. i nie odliczył od niej podatku VAT. Wnioskodawca od czasu jego wykupu z leasingu nie wykorzystywał samochodu do działalności gospodarczej, do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT i nie zamierza go wykorzystywać do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem planowana sprzedaż samochodu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tak też uważają w podobnych sprawach organy podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 26 stycznia 2016 r., nr IPTPP3/4512-539/15-3/MJ, w której wyjaśnił: "(...) jeżeli przed wykupem przedmiotowego samochodu Wnioskodawca podejmie decyzję, że nie będzie on wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej i faktycznie do momentu jego sprzedaży samochód nie będzie w tej działalności wykorzystywany, to do czynności sprzedaży przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. (...)". W przypadku sprzedaży przedmiotowego samochodu z majątku prywatnego, sprzedaż taka nie będzie dokumentowana fakturą. Wnioskodawca zamierza wówczas udokumentować sprzedaż umową sprzedaży. Wnioskodawca mimo posiadania w chwili planowanej w przyszłości sprzedaży statusu czynnego podatnika VAT nie będzie występował dla celów tej transakcji w charakterze podatnika podatku VAT. W związku z powyższym planowana sprzedaż tego samochodu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Analogicznie, stanowisko zajął Minister Finansów w interpretacji indywidualnej nr 0113-KDIPT1-3.4012.228.2018.4.MJ z dnia 24 maja 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy w stosunku do tej konkretnej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 października 2010 r. w zakresie sprzedaży materiałów budowlanych. Wnioskodawca jest od kilku lat czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca od kilku lat świadczy usługi i sprzedaje towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, nie prowadzi działalności w zakresie handlu samochodami. Wnioskodawca korzystał do celów prowadzonej działalności gospodarczej z samochodu osobowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Przedmiotem leasingu było oddanie Wnioskodawcy przez finansującego do używania samochodu osobowego marki (...) w zamian za opłaty leasingowe. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Samochód w trakcie trwania umowy leasingu wykorzystywany był do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zainteresowany pomniejszał podatek należny VAT o podatek naliczony z faktur za czynsze/opłaty leasingowe (odliczał 50% VAT z faktury zgodnie z obowiązującymi przepisami). Po zakończeniu leasingu firma leasingowa wystawiła dnia 25 października 2018 r. (data sprzedaży 22 października 2018 r.) fakturę tytułem sprzedaży tego samochodu po cenie preferencyjnej wskazując dane Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wprowadził przedmiotowego samochodu do ewidencji środków trwałych oraz nie odliczył podatku VAT z tej faktury, ponieważ postanowił, że po zakończeniu umowy leasingu wykupi samochód do celów wyłącznie osobistych, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Od czasu wykupu samochodu z leasingu nie korzystał z niego do celów prowadzonej działalności gospodarczej i nie zamierza w przyszłości korzystać z niego do celów swojej firmy. Od czasu wykupu samochodu z leasingu wykorzystywał samochód wyłącznie do celów prywatnych/osobistych, niezwiązanych z działalnością gospodarczą, a więc do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca nie zaliczył zakupionego po zakończeniu umowy leasingu samochodu do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wprowadził go ani do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani do ewidencji wyposażenia, nie zaliczył faktury wykupu samochodu z dnia 25 października 2018 r. do kosztów uzyskania przychodu swojej firmy. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać ten samochód na cele wyłącznie osobiste przez okres co najmniej 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie samochodu. Po upływie tego okresu Wnioskodawca zamierza sprzedać ten samochód.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii, czy sprzedaż samochodu, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele osobiste, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym do określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. samochodami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W przedmiotowej sprawie, w świetle okoliczności wskazanych przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, że Zainteresowany dokonując w przyszłości sprzedaży samochodu osobowego nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Powyższe wynika z faktu, że samochód został po zakończeniu umowy leasingu wykupiony przez Wnioskodawcę do majątku prywatnego (bez odliczenia VAT od wykupu) i będzie wyłącznie w ramach tego majątku, na potrzeby osobiste wykorzystywany. Sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodu stanowić będzie zatem zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, Zainteresowany będzie zbywać samochód, stanowiący jego majątek prywatny, korzystając z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, zamierzona czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że planowana w przyszłości przez Wnioskodawcę sprzedaż samochodu osobowego, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu na podstawie faktury na cele osobiste, niezwiązane z działalnością gospodarczą, który to pojazd od momentu wykupu nie jest i nie będzie wykorzystywany do celów prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany w związku ze sprzedażą ww. samochodu nie będzie działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy tylko w ramach zarządu majątkiem osobistym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Ponadto tutejszy organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego, wykupionego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego na cele osobiste. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl