0112-KDIL2-3.4012.438.2018.2.AŻ - Ustalenie prawa do odliczenia oraz możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej w Gminie".

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 października 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-3.4012.438.2018.2.AŻ Ustalenie prawa do odliczenia oraz możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej w Gminie".

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2018 r. (data wpływu 16 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia 25 września 2018 r. (data wpływu 27 września 2018 r.) oraz z dnia 2 października 2018 r. (data wpływu 8 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia oraz możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej w Gminie..." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia oraz możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej w Gminie...". Wniosek uzupełniono w dniu 27 września 2018 r. o adres elektroniczny w systemie ePUAP oraz w dniu 8 października 2018 r. o wskazanie, że pismo z dnia 25 września 2018 r. stanowi uzupełnienie do ww. wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina realizuje projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej w Gminie..." w ramach Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Realizacja tego zadania mieści się w katalogu zadań publicznych, do realizacji których Gmina została powołana. Zgodnie z brzmieniem art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.), do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb lokalnej wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ładu przestrzennego, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych urządzeń sportowych, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, czy też promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 1, 10, 15 i 18 ustawy o samorządzie gminnym). Celem głównym projektu jest wykonanie siłowni plenerowych i placów zabaw w celu udostępnienia lokalnej społeczności, turystom infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej. Projekt obejmuje budowę ogólnodostępnej oraz niekomercyjnej infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej. W ramach projektu zostaną wykonane siłownie plenerowe i place zabaw - w miejscowości A siłownia plenerowa wyposażona w urządzenia typu: prasa nożna, pylon + wyciąg górny, rower, orbitek, wioślarz, ławka podwójna + pylon, motyl klasyczny + pylon, narciarz, rowerek, sztanga w leżeniu, narty biegówki, biegacz oraz tablica informacyjna z regulaminem, kosze na śmieci oraz ławki; w miejscowości B siłownia plenerowa wyposażona w urządzenia typu: masażer, biegacz, wioślarz, prasa nożna, pylon + wyciąg górny, ławka podwójna + pylon, motyl klasyczny + pylon, jeździec, narciarz, rowerek, sztanga w leżeniu, narty biegówki, motyl w rewersie + pylon oraz tablica informacyjna z regulaminem, kosze na śmieci oraz ławki; w miejscowości C siłownia plenerowa wyposażona w urządzenia typu: prasa nożna, pylon + wyciąg górny, orbitek, wioślarz, ławka podwójna + pylon, motyl klasyczny + pylon, narciarz oraz tablica informacyjna z regulaminem, kosze na śmieci oraz ławki; w miejscowości D plac zabaw wyposażony w: huśtawkę podwójną typu mix z siedziskiem koszykowym, płaskim, huśtawkę ważkę pojedynczą, zestaw zabawowy, bujak lew, bujak kogut, bujak samolot, stół do gry w ping-ponga, tablicę informacyjną z regulaminem oraz ławki i kosze na śmieci; w miejscowości E plac zabaw wyposażony w: huśtawkę podwójną typu mix z siedziskiem koszykowym i płaskim, huśtawkę ważkę pojedynczą, zestaw zabawowy, bujak lew, bujak kogut, bujak samolot, tablicę informacyjną z regulaminem oraz ławki i kosze na śmieci.

Urządzenia te mają służyć poprawie kondycji fizycznej i zachowaniu dobrego stanu zdrowia wszystkich użytkowników powstałej infrastruktury. Tereny dostępne będą dla wszystkich zainteresowanych mieszkańców gminy, a także dla turystów zwiedzających okolicę. Realizacja projektu przyczyni się do zwiększenia atrakcyjności turystycznej, uporządkowania i poprawy estetyki przestrzeni publicznej, poprawy bezpieczeństwa, podniesienia poziomu życia mieszkańców i turystów poprzez budowę infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej. Faktury dokumentujące poniesione wydatki będą wystawione na Gminę, która zostanie obciążona podatkiem VAT. Płatnikiem będzie Gmina. Projekt jako całość ma charakter niekomercyjny - zrealizowane zadania nie będą służyć wykonywaniu żadnych czynności realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych, skutkujących sprzedażą opodatkowaną, a wykorzystywane będą wyłącznie do realizowania zadań własnych Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina jako beneficjent w projekcie będzie miała możliwość odliczenia i odzyskania podatku VAT od wykonanych siłowni plenerowych i placów zabaw?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Tym samym Gmina realizując projekt, którego celem jest wykonanie siłowni plenerowych i placów zabaw w celu udostępnienia lokalnej społeczności i turystom infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej, który związany jest z realizacją zadań własnych i w tym zakresie Gmina nie może być uznana za podatnika VAT, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto wydatki poniesione na wykonanie siłowni plenerowych i placów zabaw nie będą związane z wykonywaniem przez Gminę w przyszłości czynności opodatkowanych. Tym samym nie będzie miała ona możliwości odliczenia i odzyskania podatku VAT i nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują m.in. sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnychi urządzeń sportowych; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, a także promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 10, pkt 15 i pkt 18 ww. ustawy).

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina realizuje projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej w Gminie...". Realizacja tego zadania mieści się w katalogu zadań publicznych, do realizacji których gmina została powołana. Zgodnie z brzmieniem art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb lokalnej wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawym.in. ładu przestrzennego, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, czy też promocji gminy. Celem głównym projektu jest wykonanie siłowni plenerowych i placów zabaw w celu udostępnienia lokalnej społeczności, turystom infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej. Projekt obejmuje budowę ogólnodostępnej oraz niekomercyjnej infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej. Urządzenia te mają służyć poprawie kondycji fizycznej i zachowaniu dobrego stanu zdrowia wszystkich użytkowników powstałej infrastruktury. Tereny dostępne będą dla wszystkich zainteresowanych mieszkańców Gminy, a także dla turystów zwiedzających okolicę. Realizacja projektu przyczyni się do zwiększenia atrakcyjności turystycznej, uporządkowania i poprawy estetyki przestrzeni publicznej, poprawy bezpieczeństwa, podniesienia poziomu życia mieszkańców i turystów poprzez budowę infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej. Faktury dokumentujące poniesione wydatki będą wystawione na Gminę, która zostanie obciążona podatkiem VAT. Płatnikiem będzie Gmina. Projekt jako całość ma charakter niekomercyjny - zrealizowane zadania nie będą służyć wykonywaniu żadnych czynności realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych, skutkujących sprzedażą opodatkowaną, a wykorzystywane będą wyłącznie do realizowania zadań własnych Gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy ma on możliwość odliczenia i odzyskania podatku VAT od wykonanych siłowni plenerowych i placów zabaw.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, projekt jako całość ma charakter niekomercyjny - zrealizowane zadania nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Ponadto wskazano również, że Gmina będzie realizowała opisany projekt wyłącznie w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym. Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy, w związku z realizacją projektu pn. "Zagospodarowanie przestrzeni publicznej w Gminie..." Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT uiszczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl