0112-KDIL2-3.4012.4.2018.1.AŻ - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 29 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 29 stycznia 2018 r.) o wyjaśnienie dotyczące sposobu doręczenia interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym, nigdy nie był płatnikiem podatku VAT. Zainteresowany przebywa na stałe poza granicami Polski od 21 lat.

Wnioskodawca jest od 1996 r. właścicielem następujących działek:

1. zakupionych na podstawie umowy kupna:

o o numerach 86/57 do 86/74 położonych w S (gmina T) zakupionych w 1996 r.,

o o numerze 204 (ok. 56 ha) położonej w M (gmina K) zakupionej na poszerzenie gospodarstwa rolnego w 2010 r.,

o o numerach 206 i 207 (ok. 17 ha razem) położonych w M (gmina K) zakupionych na poszerzenie gospodarstwa rolnego w 2015 r.,

2. otrzymanych w darowiźnie od rodziców:

o o numerze 35, 20/1, 20/2, 20/3, 20/4, 28/3 oraz 27/5 położonych w S (gmina T) otrzymanych w 2004 r.,

o o numerze 3 położonej w P (gmina D) otrzymanej ok. 2000 r."li>o numerach 254 i 255 położonych w J (gmina T) otrzymanych ok. 2000 r.,

o o numerach 761/20 do 761/35 położonych w T (gmina T) otrzymanych ok. 2000 r.,

o o numerze 130/2 położonej w M (gmina K) otrzymanej ok. 2008 r.

Wszystkie powyżej wymienione działki (kupione i darowane) uprawiane są rolniczo (uprawia grzecznościowo sąsiad, nie ma umowy dzierżawy i Zainteresowany nie ma z tego tytułu korzyści majątkowych oraz nie posiada umowy dzierżawy z sąsiadem) i działki te nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Dla działek o numerach 86/57 do 86/74 Gmina w T wydała decyzje o warunkach zabudowy, a obecnie wbrew woli Wnioskodawcy został uchwalony plan miejscowy zapisany uchwałą Gminy T z dnia 28 stycznia 2014 r. z przeznaczeniem pod aktywizację gospodarczą.

Działki o numerach 28/3 oraz 27/5 w momencie darowania przez rodziców posiadały już plan miejscowy pod inwestycje, natomiast działka nr 35 znajdowała się w momencie darowania częściowo w planie miejscowym.

Działka numer 3 położona w P oraz działka numer 130/2 położona w M znajdują się w planie miejscowym gminy z przeznaczeniem pod aktywizację gospodarczą.

Działki o numerach 761/20, 761/34 i 761/35 położone w T posiadają decyzje o warunkach zabudowy, o które wystąpił ojciec Zainteresowanego.

Dla działek o numerach 204, 206 i 207 położonych w M trwa obecnie prowadzona przez Urząd Gminy procedura uchwalania planu miejscowego o co do Urzędu Gminy wystąpił ojciec Wnioskodawcy.

Zainteresowany nie zamierza ponieść żadnych nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. W ciągu ostatnich 10 lat Wnioskodawca sprzedał 3 działki o przeznaczeniu aktywizacji gospodarczej i nie płacił podatku VAT.

W grudniu 2017 r. Zainteresowany podpisał umowę na sprzedaż części działki 130/2 (dokładnie ok. 4000 m²) położonej w M z firmą, która wpłaciła zadatek wraz z podatkiem VAT, gdyż firma kupująca zażądała od Wnioskodawcy aby sprzedał ww. nieruchomość z podatkiem VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca jako osoba fizyczna zgłosił się do tej jednorazowej transakcji jako płatnik podatku VAT, wypełniając zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług po to by móc wypełnić obowiązek odprowadzenia podatku VAT i wpłacony przez tą firmę podatek VAT odprowadził do właściwego urzędu skarbowego. W urzędzie skarbowym powiedziano Wnioskodawcy, że teraz przez cały 2018 r. musi funkcjonować jako podatnik VAT, mimo że sprzedaż jest jednorazowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając którąś z pozostałych działek Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT, gdyż urząd uznał go na podstawie transakcji z grudnia 2017 r. jako podatnika VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w takim przypadku jeśli kupujący (firma) nie będzie wymagała faktury VAT, nie zachodzi obowiązek opłaty podatku VAT, ponieważ działki te pochodzą z majątku osobistego Wnioskodawcy i otrzymane pieniądze wejdą do jego majątku osobistego, a otrzymane pieniądze Zainteresowany przeznaczy na konsumpcję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zauważyć należy, że samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu (w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy) nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nakładają na podatników, zdefiniowanych w art. 15 ust. 1, którzy wykonują czynności podlegające opodatkowaniu - szereg obowiązków.

Jednym z takich obowiązków jest określony w art. 96 ust. 1 ustawy wymóg złożenia zgłoszenia rejestracyjnego.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak wynika z treści przywołanych wyżej przepisów obowiązki m.in. w zakresie rejestracji jako podatnika VAT ustawodawca - co do zasady - nałożył na podmioty, które działają w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, a zatem podmioty prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Co więcej cyt. wyżej przepis nie dopuszcza możliwości, by podmioty nie będące podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, mogły fakultatywnie realizować ww. obowiązek.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym te dotyczące rejestracji i składania deklaracji VAT.

W świetle powyższego, należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w danych okolicznościach podmiot będzie działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Powyższe potwierdzone zostało w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10), z którego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomocne mogą być również tezy wynikające z orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W przypadku zatem sprzedaży działek przez osoby fizyczne koniecznym staje się ustalenie, czy z okoliczności mających związek ze sprzedażą wynika, że sprzedawca w celu sprzedaży działek podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co będzie skutkować koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Nie jest i nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym, nigdy nie był płatnikiem podatku VAT. Zainteresowany przebywa na stałe poza granicami Polski od 21 lat. Wnioskodawca jest od 1996 r. właścicielem następujących działek:

1. zakupionych na podstawie umowy kupna:

o o numerach 86/57 do 86/74 położonych w S zakupionych w 1996 r.,

o o numerze 204 (ok. 56 ha) położonej w M zakupionej na poszerzenie gospodarstwa rolnego w 2010 r.,

o o numerach 206 i 207 (ok. 17 ha razem) położonych w M zakupionych na poszerzenie gospodarstwa rolnego w 2015 r.,

2. otrzymanych w darowiźnie od rodziców:

o o numerze 35, 20/1, 20/2, 20/3, 20/4, 28/3 oraz 27/5 położonych w S otrzymanych w 2004 r.,

o o numerze 3 położonej w P otrzymanej ok. 2000 r.,

o o numerach 254 i 255 położonych w J otrzymanych ok. 2000 r.,

o o numerach 761/20 do 761/35 położonych w T otrzymanych ok. 2000 r.,

o o numerze 130/2 położonej w M otrzymanej ok. 2008 r.

Wszystkie powyżej wymienione działki (kupione i darowane) uprawiane są rolniczo (uprawia grzecznościowo sąsiad, nie ma umowy dzierżawy i Zainteresowany nie ma z tego tytułu korzyści majątkowych oraz nie posiada umowy dzierżawy z sąsiadem) i działki te nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Dla działek o numerach 86/57 do 86/74 Gmina w T wydała decyzje o warunkach zabudowy, a obecnie wbrew woli Wnioskodawcy został uchwalony plan miejscowy zapisany uchwałą Gminy T z dnia 28 stycznia 2014 r. z przeznaczeniem pod aktywizację gospodarczą. Działki o numerach 28/3 oraz 27/5 w momencie darowania przez rodziców posiadały już plan miejscowy pod inwestycje, natomiast działka nr 35 znajdowała się w momencie darowania częściowo w planie miejscowym. Działka numer 3 położona w P oraz działka numer 130/2 położona w M znajdują się w planie miejscowym gminy z przeznaczeniem pod aktywizację gospodarczą. Działki o numerach 761/20, 761/34 i 761/35 położone w T posiadają decyzje o warunkach zabudowy, o które wystąpił ojciec Zainteresowanego. Dla działek o numerach 204, 206 i 207 położonych w M trwa obecnie prowadzona przez Urząd Gminy procedura uchwalania planu miejscowego o co do Urzędu Gminy wystąpił ojciec Wnioskodawcy. W grudniu 2017 r. Zainteresowany podpisał umowę na sprzedaż części działki 130/2 (dokładnie ok. 4000 m²) położonej w M z firmą, która wpłaciła zadatek wraz z podatkiem VAT, gdyż firma kupująca zażądała od Wnioskodawcy aby sprzedał ww. nieruchomość z podatkiem VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca jako osoba fizyczna zgłosił się do tej jednorazowej transakcji jako płatnik podatku VAT, wypełniając zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług po to by móc wypełnić obowiązek odprowadzenia podatku VAT i wpłacony przez tą firmę podatek VAT odprowadził do właściwego urzędu skarbowego. W urzędzie skarbowym powiedziano Wnioskodawcy, że teraz przez cały 2018 r. musi funkcjonować jako podatnik VAT, mimo że sprzedaż jest jednorazowa.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ponieważ w związku ze sprzedażą części jednej z działek zarejestrował się jako podatnik VAT, gdyż nabywca żądał od Wnioskodawcy sprzedaży z naliczonym podatkiem VAT, sprzedając kolejne działki Zainteresowany będzie zobowiązany opodatkować transakcje podatkiem od towarów i usług.

Aby rozstrzygnąć wątpliwości Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że z przedstawionych we wniosku okoliczności, nie wynika by w związku ze sprzedażą części działki nr 130/2 wystąpił on w charakterze podatnika VAT. Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo brak jest bowiem podstaw by uznać, że w związku z dokonaną sprzedażą części działki lub planowaną sprzedażą pozostałych działek Zainteresowany zachował/zachowuje się jak podmiot zajmujący się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Jak wynika z opisu sprawy działki zostały nabyte lub otrzymane w darowiźnie, nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, są uprawiane rolniczo, grzecznościowo i nieodpłatnie przez sąsiada Wnioskodawcy. Co istotne, Wnioskodawca nie ponosił i nie zamierza ponieść nakładów celem przygotowania działek do sprzedaży. W związku z powyższym brak jest podstaw do uznania Zainteresowanego w związku ze sprzedażą części działki 130/2 i planowaną sprzedażą pozostałych działek za podatnika od towarów i usług. Co ważne w analizowanej sprawie i co należy szczególnie podkreślić żądanie nabywcy działek naliczenia w związku ze sprzedażą podatku VAT nie jest przesłanką do opodatkowania transakcji tym podatkiem. Jak wyjaśniono bowiem wyżej, opodatkowanie podatkiem VAT czynności polegającej na sprzedaży działek, determinuje wyłącznie status sprzedawcy i okoliczności w jakich transakcja ma/będzie miała miejsce. Dla opodatkowania sprzedaży działek podatkiem VAT nie jest natomiast istotny status nabywcy nieruchomości, np. że jest to firma oraz to, że nabywca wyraża wolę/żądanie nabycia towaru z naliczonym podatkiem VAT. Jeżeli zatem Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT i opodatkował VAT sprzedaż części działki nr 130/2 wyłącznie ze względu na to, że nabywca zażądał naliczenia od transakcji podatku VAT, podstąpił on nieprawidłowo. Jak wyjaśniono wyżej przywołując treść art. 96 ust. 1 ustawy obowiązek rejestracji jako podatnika VAT ustawodawca - co do zasady - nałożył na podmioty, które działają w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, czyli podmioty prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że nie stanowi przesłanki opodatkowania dostawy działki podatkiem od towarów i usług żądanie nabywcy naliczenia podatku/wystawienie faktury. Tym samym jeżeli ww. żądanie nabywcy było jedynym powodem, dla którego Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT, to postąpił on nieprawidłowo i zarówno sprzedaż części działki nr 130/2 jak i kolejnych znajdujących się w posiadaniu Wnioskodawcy działek nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeżeli natomiast Zainteresowany wraz ze sprzedażą części działki 130/2 postanowił rozpocząć działalność gospodarczą polegającą na handlu nieruchomościami i to był główny powód dokonania rejestracji, to sprzedaż każdej kolejnej działki będzie dokonywana w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i Wnioskodawca jako podatnik VAT będzie zobowiązany każdą transakcję sprzedaży działki opodatkować tym podatkiem.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku, gdy kupujący (firma) będzie wymagał faktury VAT należy sprzedaż opodatkować, a w pozostałych przypadkach sprzedaż działek będzie następowała w ramach zarządu majątkiem prywatnym i nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, oceniono jako nieprawidłowe.

Tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.