0112-KDIL2-3.4012.281.2018.2.AS - Sprzedaż nieruchomości przez osobę fizyczną.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku sygnowanym datą 15 czerwca 2018 r. (data wpływu 4 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2018 r. (data wpływu 23 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 4 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono w dniu 23 lipca 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wspólnie z mężem zakupiła dnia 3 kwietnia 1998 r. prawo własności nieruchomości o powierzchni 0,5719 ha, oznaczone jako grunty orne. Nieruchomość została zakupiona w trakcie trwania związku małżeńskiego, a umów majątkowych małżeńskich nie zawarto. Nieruchomość została zakupiona z zamiarem wybudowania domów mieszkalnych dla dzieci oraz składających przedmiotowy wniosek. Dnia 29 maja 2001 r. decyzją Prezydenta dokonano podziału zakupionej nieruchomości. W wyniku podziału powstało kilka działek o następujących powierzchniach: 0,0071 ha, 0,0069 ha, 0,0056 ha, 0,0060 ha, 0,005 ha, 0,1389 ha, 0,1327 ha, 0,1326 ha, 0,1415 ha, 0,001 ha. Działki są objęte planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującego jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej. W celu zapewnienia dostępu do dróg dokupiono dnia 23 marca 2018 r. cztery działki o powierzchniach: 0,0039 ha, 0,0106 ha, 0,0122 ha, 0,0056 ha. W związku ze zmianą planów życiowych Wnioskodawczyni postanowiła z mężem sprzedać działki o łącznej powierzchni 0,3040 ha. Wnioskodawczyni, a także małżonek, nie są obecnie czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Działki opisane we wniosku nie były wykorzystywane na potrzeby prowadzenia gospodarstwa rolnego, a także na potrzeby działalności gospodarczej (Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nie prowadziła nigdy działalności gospodarczej zajmującej się pośrednictwem lub sprzedażą nieruchomości). Działki nigdy nie były udostępniane, ani nie są obecnie udostępnione jakimkolwiek osobom trzecim na podstawie jakiejkolwiek umowy cywilnoprawnej. Przy nabyciu działek wymienionych we wniosku nie wystąpił podatek VAT naliczony. Wnioskodawczyni nie podejmowała działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Transakcja sprzedaży będzie miała charakter jednorazowy, jako wyzbycie się majątku prywatnego.

W piśmie z dnia 16 lipca 2018 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Zainteresowana wskazała, że:

1. Wnioskodawczyni, a także małżonek Wnioskodawczyni nigdy nie byli czynnym, zarejestrowanym podatnikiem.

2. Działki nie były i nie są wykorzystywane na cele działalności gospodarczej w tym również na cele rolnicze powołanego artykułu. Działki były zakupione i do dnia planowanej sprzedaży nie byty wykorzystywane do żadnych celów.

3. Wnioskodawczyni nie występowała o objęcie nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

4. Została wydana decyzja o warunkach zabudowy o którą wystąpił przyszły nabywca.

5. Wnioskodawczyni nie ponosiła i nie zamierza ponosić wydatków, a także dokonywać jakichkolwiek czynności w celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży.

6. Wnioskodawczyni nie ogłaszała i nie zamierza ogłaszać informacji o sprzedaży działek i nie podejmował żadnych innych działań marketingowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowych działek należy potraktować jako sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek nie jest opodatkowana podatkiem VAT, ponieważ nie będzie wykonana w ramach działalności gospodarczej (zakup pierwotnej działki oraz pozostałych gruntów nie był dokonany w ramach działalności gospodarczej) oraz nie wyczerpuje znamion definicji działalności podanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobne stanowisko zawarł Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 maja 2016 r. (I SA/Po 2445/15).

"Naczelny Sąd Administracyjny, wyjaśniał, że w kwestii opodatkowania sprzedaży działek (gruntów) przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane (działek przekształconych z gruntów rolnych) wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał, TSUE) w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, udzielając odpowiedzi na zadane przez Naczelny Sąd Administracyjny pytania prejudycjalne. W wyroku tym Trybunał stwierdził między innymi, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej, a sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych nie ma charakteru decydującego. Zakres transakcji sprzedaży nie może tym samym stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Według Trybunału także okoliczności, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z dnia 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni wspólnie z mężem zakupiła w 1998 r. prawo własności nieruchomości o powierzchni 0,5719 ha, oznaczone jako grunty orne. Nieruchomość została zakupiona w trakcie trwania związku małżeńskiego, a umów majątkowych małżeńskich nie zawarto. Nieruchomość została zakupiona z zamiarem wybudowania domów mieszkalnych dla dzieci oraz Wnioskodawczyni. W 2001 r. decyzją Prezydenta Miasta dokonano podziału zakupionej nieruchomości. W wyniku podziału powstało kilka działek o następujących powierzchniach: 0,0071 ha, 0,0069 ha, 0,0056 ha, 0,0060 ha, 0,005 ha, 0,1389 ha, 0,1327 ha, 0,1326 ha, 0,1415 ha, 0,001 ha. Działki są objęte planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej. W 2018 r. w celu zapewnienia dostępu do dróg dokupiono cztery działki o powierzchniach: 0,0039 ha, 0,0106 ha, 0,0122 ha, 0,0056 ha. W związku ze zmianą planów życiowych Wnioskodawczyni postanowiła z mężem sprzedać działki o łącznej powierzchni 0,3040 ha. Wnioskodawczyni, a także małżonek, nie są/nie byli czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami od towarów i usług. Działki opisane we wniosku nie były i nie są obecnie wykorzystywane na potrzeby prowadzenia gospodarstwa rolnego, a także na potrzeby działalności gospodarczej (Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nie prowadziła nigdy działalności gospodarczej zajmującej się pośrednictwem lub sprzedażą nieruchomości). Działki nigdy nie były udostępniane, ani nie są obecnie udostępnione jakimkolwiek osobom trzecim na podstawie jakiejkolwiek umowy cywilnoprawnej. Przy nabyciu działek wymienionych we wniosku nie wystąpił podatek VAT naliczony. Transakcja sprzedaży będzie miała charakter jednorazowy, jako wyzbycie się majątku prywatnego. Działki były zakupione i do dnia planowanej sprzedaży nie były wykorzystywane do żadnych celów. Wnioskodawczyni nie występowała o objęcie nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Została wydana decyzja o warunkach zabudowy o którą wystąpił przyszły nabywca. Wnioskodawczyni nie ponosi i nie zamierza ponosić wydatków, a także dokonywać jakichkolwiek czynności w celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie ogłaszała i nie zamierza ogłaszać informacji o sprzedaży działek i nie podejmowała żadnych innych działań marketingowych.

Na tle powyższego Wnioskodawczyni ma wątpliwość, czy sprzedaż przedmiotowych działek należy potraktować jako sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawczyni należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będzie ona działać w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni - w związku ze sprzedażą działek - za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy nieruchomość została zakupiona w 1998 r. z zamiarem wybudowania domów mieszkalnych dla Wnioskodawczyni oraz dzieci. Zainteresowana nie występowała o objęcie nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, natomiast została wydana decyzja o warunkach zabudowy, o którą wystąpił przyszły nabywca. Wnioskodawczyni nie jest/nie była czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Przedmiotowe działki nie były i nie są wykorzystywane na cele działalności gospodarczej, w tym również na cele rolnicze lub jako przedmiot najmu, dzierżawy lub podobnych umów. Z opisu sprawy wynika co prawda, że w 2001 r. dokonano podziału nieruchomości i w 2018 r. Wnioskodawczyni dokupiła w celu zapewnienia dostępu do dróg cztery działki, jednakże powyższe czynności nie stanowią ciągu działań Wnioskodawczyni, które mogłyby wskazywać, że działa ona w sposób zbliżony do podmiotu profesjonalnie zajmującego się handlem nieruchomościami. Co istotne, w związku ze sprzedażą działek - jak wskazała Wnioskodawczyni - nie ponosiła i nie zamierza ponosić wydatków, a także dokonywać jakichkolwiek czynności w celu przygotowania przedmiotowych działek do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie ogłaszała i nie zamierza ogłaszać informacji o sprzedaży działek i nie podejmowała żadnych innych działań marketingowych. Ponadto - jak wskazała Zainteresowana - transakcja sprzedaży będzie miała charakter jednorazowy, jako wyzbycie się majątku prywatnego.

Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika zatem taka aktywność Zainteresowanej, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni nie podjęła bowiem, w związku z zamiarem sprzedaży działek, ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak, np. uzbrojenie terenu - doprowadzenie do niego mediów, ogrodzenie działek. Zainteresowana nie angażowała zatem środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazywała aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku działek porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, zbycie przez Zainteresowaną działek nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia tychże nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy sprzedaży działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 14b § 1 ww. ustawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawczyni, a nie dla Jej małżonka (współwłaściciela nieruchomości), który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.