0112-KDIL2-3.4012.225.2019.2.WB

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2019 r. (data wpływu 30 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.) oraz z dnia 17 czerwca 2019 r. (data wpływu 24 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 kwietnia 2019 r. o dowód uiszczenia opłaty od wniosku oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, a także o uwierzytelnioną kopię pełnomocnictwa szczególnego oraz pismem z dnia 17 czerwca 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i wskazanie sposobu zwrotu nienależnej opłaty od wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi od 2003 r. działalność gospodarczą, której w przeważającym zakresie obejmuje transport drogowy towarów, natomiast pełen zakres działalności obejmuje następujące kody PKD: 49.41.Z, 01.61.Z, 01.62.Z, 01.63.Z, 38.11.Z, 38.21.Z, 38.32.Z, 45.11.Z, 45.19.Z, 45.20.Z, 45.32.Z, 46.61.Z, 46.63.Z, 46.69.Z, 46.71.Z, 47.30.Z, 47.79.Z, 47.91.Z, 47.99.Z, 52.29.C, 66.12.Z, 74.90.Z, 77.12.Z, 77.39.Z. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Ponadto Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym i prowadzi gospodarstwo rolne.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, w skład której wchodzi między innymi niezabudowana działka gruntu numer 52/8 o pow. 1,6343 ha, położona w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy, (...) prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość tą Wnioskodawca nabył w 2014 r. od osoby fizycznej, pozostając w tym czasie w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

Dla ww. nieruchomości został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - Uchwała Rady Gminy z dnia 29 stycznia 2019 r. Zgodnie z ww. uchwałą, dz. nr 52/8 położona jest na terenie oznaczonym symbolem 1MN, 2MN, 3MN - teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz symbolem 3KDW - teren dróg wewnętrznych. Natomiast wg ewidencji gruntów i budynków oraz zgodnie z wpisami w dziale I-O księgi wieczystej, dz. nr 52/8 jest oznaczona jako grunty orne.

Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Nieruchomość ta nie jest przy tym, ani nigdy nie była składnikiem jego przedsiębiorstwa, lecz weszła w skład areału gruntów rolnych uprawianych mw ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego.

Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość i w tym celu w dniu 10 kwietnia 2019 r. przed notariuszem zawarł przedwstępną umowę sprzedaży ze spółką. Przy czym stronie kupującej przysługuje prawo do wskazania osoby trzeciej bądź osób trzecich, która wstąpi w całość lub część jego praw i obowiązków wynikających z ww. przedwstępnej umowy sprzedaży. Zaznaczenia wymaga, że Wnioskodawca nie podejmował działań zmierzających do podniesienia jej atrakcyjności, nie umieszczał w mediach ogłoszeń o jej sprzedaży, ani nie angażował w tym celu jakichkolwiek środków.

Zatem przedstawione zdarzenie przyszłe sprowadza się do zawarcia przez Wnioskodawcę z ww. spółką albo z osobą trzecią/osobami trzecimi przez ww. spółkę wskazanymi, umowy sprzedaży nieruchomości opisanej wyżej, co ma nastąpić do dnia 15 stycznia 2020 r.

W związku z tym, że opis sprawy budził wątpliwości, pismem z dnia 10 czerwca 2019 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.225.2019.1.WB tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

1. W jaki sposób przedmiotowa działka była/będzie wykorzystywana od momentu nabycia do momentu sprzedaży? Czy była/będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej - w tym również w działalności rolniczej zdefiniowanej w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.)? Jeśli tak, to czy ww. grunt był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

2. Czy w związku z prowadzeniem przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego Zainteresowany posiada status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, czy jest z tego tytułu podatnikiem VAT czynnym?

3. Czy Wnioskodawca występował o objęcie nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub zmianę tego planu?

4. Czy Wnioskodawca występował/wystąpi o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej działki?

5. Czy Wnioskodawca dokonał/zamierza dokonać jakichkolwiek czynności, w tym poniósł/zamierza ponieść jakiekolwiek nakłady, w celu przygotowania przedmiotowej działki do sprzedaży (np.: podział, ogrodzenie, uzbrojenie w media, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości działki)? Jeśli tak, to jakie to były/będą czynności i nakłady?

6. Czy Wnioskodawca udostępniał/będzie udostępniać przedmiotową działkę innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia itp.? Jeżeli tak, to czy były/są to umowy odpłatne i kiedy zostały zawarte?

7. Ponadto, w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że "Obecnie wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość i w tym celu w dniu 10 kwietnia 2019 r. przed notariuszem (...) zawarł przedwstępną umowę sprzedaży ze spółką (...). Przy czym stronie kupującej przysługuje prawo do wskazania osoby trzeciej bądź osób trzecich, która wstąpi w całość lub część jego praw i obowiązków wynikających z ww. przedwstępnej umowy sprzedaży". W związku z powyższym należy wskazać:

W piśmie z dnia 17 czerwca 2019 r. - stanowiącym odpowiedź na wezwanie tutejszego organu - Wnioskodawca wskazał, że

1. Przedmiotowa działka od momentu nabycia jest wykorzystywana wyłącznie na cele rolnicze (pod uprawę, głównie rzepak i pszenica) i tak też będzie wykorzystywana do momentu sprzedaży, w tym na cele działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.); grunt nie był i nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany na cele działalności zwolnionej od podatku VAT;

2. W związku z prowadzeniem przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego Zainteresowany nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, jest natomiast z tego tytułu podatnikiem VAT czynnym;

3. Wnioskodawca nie występował o objęcie nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani o zmianę tego planu;

4. Wnioskodawca nie występował i nie wystąpi o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej działki;

5. Wnioskodawca nie dokonał, ani nie zamierza dokonać jakichkolwiek czynności, w tym ponieść jakiekolwiek nakładów, w celu przygotowania do sprzedaży stricte działki nr 52/8; z tym zastrzeżeniem, że w momencie nabycia (2014 r.) nieruchomości położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, składała się ona z dz. ewidencyjnej nr 52/6 o pow. 21,3970 ha, która następnie została podzielona na dz. nr 52/7 i objętą wnioskiem o interpretacje dz. nr 52/8 o pow. 1,6343 ha (podstawa wpisu w KW: wypis i wyrys z dnia 2 marca 2017 r. Starosty) - Wnioskodawca nadmienia, że podział nieruchomości miał na celu umożliwienie sprzedaży części nieruchomości, w celu pozyskania środków finansowych przez Wnioskodawcę, który nie zamierzał jednak sprzedać całej nieruchomości o pow. ponad 21 ha, a jedynie jej część; zatem zanim jeszcze powstała dz. nr 52/8 Wnioskodawca dokonał wyżej opisanej czynności na potrzeby sprzedaży części nieruchomości, przy czym będąc precyzyjnym, czynność ta dotyczyła poprzedniej działki ewidencyjnej, tj. stricte dz. nr 52/6;

6. Wnioskodawca nie udostępniał i nie będzie udostępniać przedmiotowej działki innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.

7. Zgodnie z przedwstępną umową sprzedaży niezabudowanej nieruchomości położonej (...), stanowiącej działkę ewidencyjną nr 52/8 o pow. 1,6343 ha, Gmina, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą zawartą w dniu 10 kwietnia 2019 r. przed notariuszem:

c. Wnioskodawca nie udzielił, ani nie udzieli nabywcy pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w sprawach dotyczących nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcja polegająca na sprzedaży prawa własności opisanej wyżej nieruchomości (dz. nr 52/8) przez Wnioskodawcę, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualna transakcja, polegająca na sprzedaży prawa własności jego nieruchomości opisanej wyżej (dz. nr 52/8), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż stanowi przejaw zarządu majątkiem prywatnym, tj. gruntem rolnym uprawianym w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego, pozostając bez jakiegokolwiek związku z działalnością gospodarczą prowadzoną pod firmą (...).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej - "Ustawa"), opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 2 pkt 6 Ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Z art. 7 ust. 1 Ustawy wynika natomiast, że dostawa towarów obejmuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z całą pewnością uznać więc należy, że przedmiotowa transakcja stanowić będzie odpłatną dostawę towarów. Stosownie do art. 15 ust. 1 Ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z ust. 2 ww. regulacji wynika natomiast, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z cytowanych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

W przedmiotowej sprawie została spełniona pierwsza z przesłanek, natomiast nie doszło do spełnienia drugiej z nich, co uzasadnia brak opodatkowania przedmiotowej transakcji podatkiem VAT. Wskazania wymaga bowiem, że przedmiotowa transakcja nie będzie dokonana w związku z działalnością gospodarczą, co uniemożliwia uznanie Wnioskodawcy za podatnika VAT w rozumieniu Ustawy dla celów tej transakcji. Stanowić będzie ona bowiem przejaw zarządu majątkiem prywatnym, tj. gruntem uprawianym dotychczas w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego, a nie działania handlowe, czy nawet podobne do handlowych, o czym najdobitniej świadczy brak podejmowania przez Wnioskodawcę starań zmierzających do podniesienia atrakcyjności nieruchomości, czy znaczny upływ czasu pomiędzy zakupem nieruchomości i jej sprzedażą. Z ugruntowanej linii orzeczniczej, przejawiającej się m.in. w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. (wyrok w sprawach połączonych C-180/10: Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów i C-181/10: Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie), wynika natomiast, że czynności o charakterze zarządu majątkiem prywatnym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Przywołane wyżej orzeczenie dotyczyło pytań prejudycjalnych Naczelnego Sądu Administracyjnego do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w kwestii opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży nieruchomości, które pierwotnie miały charakter rolny, a wskutek zmiany miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego utraciły ten charakter, po czym zostały podzielone przez właścicieli i sprzedane osobom trzecim. Mimo różnic między ww. stanem faktycznym a okolicznościami niniejszej sprawy, główny przedmiot rozważań TSUE stanowiło istnienie w polskim porządku prawnym regulacji, pozwalających na opodatkowanie podatkiem VAT okazjonalnych transakcji sprzedaży nieruchomości. Dyrektywa Rady z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (nr 2006/112/WE) przewiduje bowiem możliwość opodatkowania takich transakcji, przy czym Państwo Członkowskie w celu skorzystania z niej zobligowane jest do wyraźnego wskazania w odpowiednim akcie prawnym, że będą one podlegały opodatkowaniu. Trybunał uznał, że Rzeczpospolita Polska nie skorzystała z ww. możliwości, wobec czego przedmiotowe transakcje muszą być rozpatrywane na zasadach ogólnych - jako związane bądź niezwiązane z działalnością gospodarczą. Wynikiem rozważań Trybunału było stwierdzenie, że jeśli dany podmiot w celu dokonania sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, należy uznać go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc za podatnika podatku VAT. Jeśli natomiast działanie sprzedającego pozbawione jest ww. aktywności, stanowi ono przejaw zarządu majątkiem prywatnym i nie pozwala na uznanie transakcji za związaną z działalnością gospodarczą. Podobne zdanie w przedmiotowej kwestii wyraził także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1554/10). Fakt podjęcia np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowi o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę profesjonalną i zorganizowaną, uzasadniającą uznanie sprzedającego za podatnika VAT na potrzeby przedmiotowej transakcji sprzedaży. Przenosząc więc rozważania zawarte w powyższych orzeczeniach na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że Wnioskodawca nie wykazywał takiej aktywności zmierzającej do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Od momentu nabycia uprawiał grunt zgodnie z jego dotychczasowym rolnym przeznaczeniem. Zaznaczenia wymaga, że nie prowadził on poszukiwań ewentualnego innego nabywcy, lecz wyłącznie negocjuje z kontrahentem, który de facto sam się do niego zgłosił. Planowana przez niego czynność sprzedaży nieruchomości miała więc będzie z całą pewnością charakter zarządu majątkiem prywatnym.

Podkreślić należy, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zupełnie innym zakresie niż obrót nieruchomościami. Tym samym, nawet w przypadku ewentualnego uznania, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja związana będzie z działalnością gospodarczą, nie będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynność o charakterze jednorazowym i okazjonalnym. Wszak analiza indywidualnych interpretacji podatkowych z okresu zarówno sprzed nowelizacji art. 15 ww. ustawy, jak i po niej, prowadzi do wniosków, że jednorazowe i okazjonalne transakcje sprzedaży nieruchomości nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż pozbawione są cechy ciągłości i zorganizowania, niezbędnych do uznania danego działania za działalność gospodarczą (por. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 marca 2012 r. znak: ILPP2/443-28/12-4/SJ; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 grudnia 2014 r. znak: IBPP1/443-912/14/DK). Wnioskodawca wnosi zatem o wydanie interpretacji uznającej stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Określony w cyt. ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub pewnym okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy stwierdzić, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, np. nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne (prywatne), czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą ww. cyt. art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 ust. 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy - co do zasady - posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Jak wynika z ww. orzeczenia czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi od 2003 r. działalność gospodarczą, która w przeważającym zakresie obejmuje transport drogowy towarów, natomiast pełen zakres działalności obejmuje następujące kody PKD: 49.41.Z, 01.61.Z, 01.62.Z, 01.63.Z, 38.11.Z, 38.21.Z, 38.32.Z, 45.11.Z, 45.19.Z, 45.20.Z, 45.32.Z, 46.61.Z, 46.63.Z, 46.69.Z, 46.71.Z, 47.30.Z, 47.79.Z, 47.91.Z, 47.99.Z, 52.29.C, 66.12.Z, 74.90.Z, 77.12.Z, 77.39.Z. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Ponadto Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym i prowadzi gospodarstwo rolne. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, w skład której wchodzi między innymi niezabudowana działka gruntu numer 52/8 o pow. 1,6343 ha. Nieruchomość tą Wnioskodawca nabył w 2014 r. od osoby fizycznej, pozostając w tym czasie w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej. Dla ww. nieruchomości został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z dnia 29 stycznia 2019 r. Zgodnie z ww. uchwałą, dz. nr 52/8 położona jest na terenie oznaczonym symbolem 1MN, 2MN, 3MN - teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz symbolem 3KDW - teren dróg wewnętrznych. Natomiast wg ewidencji gruntów i budynków oraz zgodnie z wpisami w dziale I-O księgi wieczystej, dz. nr 52/8 jest oznaczona jako grunty orne. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Nieruchomość ta nie jest przy tym, ani nigdy nie była składnikiem jego przedsiębiorstwa, lecz weszła w skład areału gruntów rolnych uprawianych w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość i w tym celu w dniu 10 kwietnia 2019 r. przed notariuszem zawarł przedwstępną umowę sprzedaży ze spółką. Przy czym stronie kupującej przysługuje prawo do wskazania osoby trzeciej bądź osób trzecich, która wstąpi w całość lub część jego praw i obowiązków wynikających z ww. przedwstępnej umowy sprzedaży. Zaznaczenia wymaga, że Wnioskodawca nie podejmował działań zmierzających do podniesienia jej atrakcyjności, nie umieszczał w mediach ogłoszeń o jej sprzedaży, ani nie angażował w tym celu jakichkolwiek środków. Zatem przedstawione zdarzenie przyszłe sprowadza się do zawarcia przez Wnioskodawcę z ww. spółką albo z osobą trzecią/osobami trzecimi przez ww. spółkę wskazanymi, umowy sprzedaży nieruchomości opisanej wyżej, co ma nastąpić do dnia 15 stycznia 2020 r. Przedmiotowa działka od momentu nabycia jest wykorzystywana wyłącznie na celę rolnicze (pod uprawę, głównie rzepak i pszenica) i tak też będzie wykorzystywana do momentu sprzedaży, w tym na cele działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy, a grunt nie był i nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. W związku z prowadzeniem przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego Zainteresowany nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, jest natomiast z tego tytułu podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca nie występował o objęcie nieruchomości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani o zmianę tego planu. Wnioskodawca nie występował i nie wystąpi o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej działki. Wnioskodawca nie dokonał, ani nie zamierza dokonać jakichkolwiek czynności, w tym ponieść jakiekolwiek nakładów, w celu przygotowania do sprzedaży stricte działki nr 52/8, z tym zastrzeżeniem, że w momencie nabycia (2014 r.) nieruchomości, składała się ona z dz. ewidencyjnej nr 52/6 o pow. 21,3970 ha, która następnie została podzielona na dz. nr 52/7, i objętą wnioskiem o interpretacje dz. nr 52/8 o pow. 1,6343 ha. Podział nieruchomości miał na celu umożliwienie sprzedaży części nieruchomości, w celu pozyskania środków finansowych przez Wnioskodawcę, który nie zamierzał jednak sprzedać całej nieruchomości o pow. ponad 21 ha, a jedynie jej część; zatem zanim jeszcze powstała dz. nr 52/8 Wnioskodawca dokonał wyżej opisanej czynności na potrzeby sprzedaży części nieruchomości, przy czym, czynność ta dotyczyła poprzedniej działki ewidencyjnej, tj. stricte dz. nr 52/6. Wnioskodawca nie udostępniał i nie będzie udostępniać przedmiotowej działki innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia, itp. Wnioskodawca nie udzielił, ani nie udzieli nabywcy pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w sprawach dotyczących nieruchomości.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości w zakresie stwierdzenia, czy transakcja polegająca na sprzedaży prawa własności nieruchomości (działki o nr ewidencyjnym 52/8) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy TSUE należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie dla rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy kluczowym jest fakt, że grunt z którego wyodrębniona została działka będąca przedmiotem wniosku - jak wskazał Wnioskodawca - został nabyty w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego, które Zainteresowany prowadzi w ramach działalności gospodarczej jako czynny, zarejestrowany podatnik VAT. Nieruchomość ta wykorzystywana była od momentu jej nabycia wyłącznie w związku z prowadzoną działalnością rolną - głownie pod uprawę rzepaku i pszenicy. Wskazać należy zatem, że grunt ten nie stanowi majątku prywatnego Wnioskodawcy - z opisu sprawy nie wynika by Zainteresowany wykorzystywał posiadaną nieruchomość do celów osobistych lecz stanowi majątek przedsiębiorstwa rolnego.

W tym miejscu należy podkreślić, że powołane wyżej orzeczenie TSUE w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 (do którego w uzasadnieniu własnego stanowiska odwołuje się również Wnioskodawca) odnosi się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT, tj. rolnika ryczałtowego. Orzeczenie TSUE odnosi się zatem wyłącznie do sytuacji, gdy sprzedaży gruntów dokonuje rolnik ryczałtowy lub osoba fizyczna z majątku prywatnego. W tych okolicznościach TSUE zaleca badać okoliczności w jakich następuje zbycie gruntów, tj. czy zbywca podejmuje czynności zbliżone do tych, jakie wykonują podmioty profesjonalnie zajmujące się handlem nieruchomościami, np. podział, uzbrojenie terenu, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, wydzielenie dróg wewnętrznych, czy działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek. Nie ma ono natomiast odniesienia do okoliczności, takich jak w analizowanym przypadku a mianowicie, gdy przedmiotem dostawy będzie działka wykorzystywana w działalności gospodarczej (rolniczej), która realizowana jest przez czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem, by przedmiotowa działka nr 52/8 została nabyta lub w jakikolwiek sposób była wykorzystywana w celach prywatnych, osobistych Wnioskodawcy. Zatem w tej sytuacji nie można mówić o sprzedaży "majątku prywatnego".

Z informacji przedstawionych we wniosku jednoznacznie bowiem wynika, że Wnioskodawca posiada gospodarstwo rolne, w ramach którego prowadzi działalność rolniczą - i co istotne w analizowanym przypadku - z tego tytułu jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto jak wynika z przedstawionych w opisie sprawy informacji działka będąca przedmiotem wniosku wykorzystywana byłą wyłącznie w działalności gospodarczej - działalności rolnej (głównie pod uprawę rzepaku i pszenicy), z tytułu której Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Okoliczności te wskazują zatem na ścisłe związanie ww. działki z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą - działalnością rolniczą. Zatem w analizowanej sprawie stwierdzić należy, że przedmiotowa działka wchodzi w skład majątku przedsiębiorstwa rolnego Wnioskodawcy, ponieważ ww. działka to majątek wykorzystywany przez podatnika VAT w działalności gospodarczej (działalności rolniczej).

W analizowanej sprawie należy zatem stwierdzić, że przedmiotem planowanej dostawy będzie działka stanowiąca de facto składnik majątkowy przedsiębiorstwa rolnego służący prowadzeniu przez czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT działalności gospodarczej, którą - w rozumieniu ustawy - jest działalność rolnicza prowadzona w ramach gospodarstwa rolnego.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa działki nr 52/8 wykorzystywanej uprzednio w działalności rolnej, z tytułu której Zainteresowany jest podatnikiem VAT, będzie - zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy - dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, transakcja sprzedaży przedmiotowej działki - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako nieprawidłowe.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić również uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków, należy wskazać, że tutejszy Organ nie kwestionuje orzecznictwa jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego oraz prawa procesowego, sam niejednokrotnie - również w analizowanej sprawie - odwołuje się do tez wynikających z orzeczeń sądów. Należy jednak przy tym zawsze pamiętać, że każdą sprawę należy analizować indywidualnie, a wyroki sądów administracyjnych mają wiążący charakter w doniesieniu do konkretnych spraw, analizowanych w określonych ściśle stanach faktycznych.

Natomiast, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.