0112-KDIL2-3.4012.146.2018.1.IP - Prawo do odliczenia VAT przez stowarzyszenie w związku z budową i urządzeniem placu zabaw.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2018 r. (data wpływu 30 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia lub zwrotu podatku VAT w związku z realizacją operacji pn.: "Urządzenie placu zabaw (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 30 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia lub zwrotu podatku VAT w związku z realizacją operacji pn.: "Urządzenie placu zabaw (...)".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

26 maja 2017 r. Stowarzyszenie złożyło wniosek o powierzenie grantu w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizowanych w ramach projektu grantowego.

Tytuł operacji: Urządzenie placu zabaw (...).

Budowa i urządzenie placu zabaw przez Stowarzyszenie daje możliwość aktywnego spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, nowoczesne połączenie przyjemnego z pożytecznym oraz szansę na prowadzenie poprawnego i zdrowego stylu życia lokalnej społeczności, w szczególności dla najmłodszych mieszkańców.

Zrealizowanie projektu przez Stowarzyszenie zapewni warunki do wypoczynku i rekreacji wszystkim mieszkańcom miejscowości bez względu na wiek i stanie się miejscem spotkań mieszkańców wsi.

Stowarzyszenie nie jest i nigdy nie było czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Stowarzyszenie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwolnienie podmiotowe). Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej w ogóle, a działalność statutowa kwalifikuje do usług zwolnionych od podatku, o których mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT (jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania). W wyniku realizacji ww. działań, Stowarzyszenie nie osiągnie żadnych przychodów. Jego działalność nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem, Stowarzyszenie nie stanie się podatnikiem VAT czynnym. W związku z realizacją projektu, Stowarzyszenie będzie nabywało towary oraz usługi, zakupy towarów i usług związane z realizacją tego projektu, o których mowa we wniosku zostaną potwierdzone fakturami VAT wystawionymi na Stowarzyszenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia lub zwrotu podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania związanego z budową i urządzeniem placu zabaw, o którym mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego?

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na treść przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku towarów i usług, w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia (lub zwrotu) podatku od towarów i usług wykazanego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi związanych z budową i urządzeniem placu zabaw, o którym mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z uwagi na brak związku dokonywanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Ponadto, Wnioskodawca stwierdza, że nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym (art. 113), wobec czego nie ma możliwości odliczenia lub zwrotu podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 26 maja 2017 r. Stowarzyszenie złożyło wniosek o powierzenie grantu w ramach poddziałania "Wsparcie na wdrożenie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizowanych w ramach projektu grantowego. Budowa i urządzenie placu zabaw przez Stowarzyszenie w ramach realizacji operacji, o której mowa we wniosku, daje możliwość aktywnego spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, nowoczesne połączenie przyjemnego z pożytecznym oraz szansę na prowadzenie poprawnego i zdrowego stylu życia lokalnej społeczności, w szczególności dla najmłodszych mieszkańców. Zrealizowanie projektu przez Stowarzyszenie zapewni warunki do wypoczynku i rekreacji wszystkim mieszkańcom miejscowości bez względu na wiek i stanie się miejscem spotkań mieszkańców wsi. Stowarzyszenie nie jest i nigdy nie było czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Stowarzyszenie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy (zwolnienie podmiotowe). Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej w ogóle, a działalność statutowa kwalifikuje do usług zwolnionych od podatku, o których mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy (jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania). W wyniku realizacji ww. działań, Stowarzyszenie nie osiągnie żadnych przychodów. Jego działalność nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem, Stowarzyszenie nie stanie się podatnikiem VAT czynnym. W związku z realizacją projektu, Stowarzyszenie będzie nabywało towary oraz usługi, zakupy towarów i usług związane z realizacją tego projektu, o których mowa we wniosku zostaną potwierdzone fakturami VAT wystawionymi na Stowarzyszenie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy ma on możliwość odliczenia lub zwrotu podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania związanego z budową i urządzeniem placu zabaw.

Jak wskazano powyżej, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia nie jest/nie będzie spełniony, gdyż Stowarzyszenie - jak wynika z wniosku - nie jest i nigdy nie było czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, Stowarzyszenie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w ogóle, a działalność statutowa kwalifikuje do usług zwolnionych od podatku, o których mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. Ponadto - jak wskazał Zainteresowany - efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem, a Stowarzyszenie nie stanie się podatnikiem VAT czynnym. Zatem Wnioskodawca nie ma/nie będzie mieć prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej operacji.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma/nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia/nie będzie spełniać tych warunków, nie ma/nie będzie mieć zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, to - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy - nie ma/nie będzie mieć on prawa do odliczenia podatku VAT w związku z wydatkami poniesionymi na realizację zadania związanego z budową i urządzeniem placu zabaw, o którym mowa we wniosku.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie może/nie będzie mógł również odzyskać podatku VAT uiszczonego w związku z realizacją ww. operacji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.