0112-KDIL2-3.4012.119.2019.2.IP - Kwestia odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług w ramach realizowanego w 2013 r. projektu lub ubiegania się o jego zwrot.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 maja 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-3.4012.119.2019.2.IP Kwestia odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług w ramach realizowanego w 2013 r. projektu lub ubiegania się o jego zwrot.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2019 r. (data wpływu 13 marca 2019 r.), uzupełnionego pismami z dnia: 13 marca 2019 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.), 10 kwietnia 2019 r. (data wpływu 10 kwietnia 2019 r.) oraz 12 kwietnia 2019 r. (data wpływu 12 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy Zarząd Dróg Powiatowych miał możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług w ramach realizowanego w 2013 r. projektu lub ubiegania się o jego zwrot - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie Zarząd Dróg Powiatowych miał możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług w ramach realizowanego w 2013 r. projektu lub ubiegania się o jego zwrot. Wniosek uzupełniono w dniu 14 marca 2019 r. o wypełniony kompletny formularz ORD-IN i potwierdzenie wniesienia opłaty od wniosku, a także w dniu 10 kwietnia 2019 r. o przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 12 kwietnia 2019 r. o wyjaśnienie omyłki pisarskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat za pośrednictwem jednostki organizacyjnej - Zarządu Dróg Powiatowych - realizował w 2013 r. projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pn.: "Przebudowa drogi powiatowej (...)". Dofinansowanie ze środków unijnych wyniosło 70% wartości kosztów kwalifikowanych projektu, udział własny - 30%. Podatek VAT stanowił koszt kwalifikowalny projektu. Zarząd Dróg Powiatowych jest jednostką organizacyjną Powiatu i na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie podlegał obowiązkowi rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług. Przedmiotowy projekt ma charakter inwestycji użyteczności publicznej, umożliwiającej zaspokajanie potrzeb ogólnospołecznych. Projekt nie miał na celu osiągania przychodów (zwolnionych ani opodatkowanych) za korzystanie z drogi.

Beneficjentem projektu realizowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pn.: "Przebudowa drogi powiatowej (...)" był Powiat. Jednostką realizującą projekt, zgodnie z § 3 ust. 3 Umowy o dofinansowanie projektu, zawartej pomiędzy Województwem a Powiatem z dnia 27 grudnia 2012 r., był Zarząd Dróg Powiatowych. Zarząd Dróg Powiatowych jest jednostką organizacyjną Powiatu, powołaną przez Radę Powiatu Uchwałą z dnia 30 stycznia 2002 r. w celu rea1izacji zadań określonych ustawą z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068).

Zarząd Dróg Powiatowych, na dzień realizacji inwestycji, był odrębną jednostką organizacyjną, nieposiadającą osobowości prawnej.

Zarząd Dróg Powiatowych, na dzień realizacji inwestycji, był czynnym podatnikiem podatku VAT.

Na dzień 1 stycznia 2017 r. doszło do centralizacji rozliczeń w zakresie VAT oraz z dniem 1 stycznia 2017 r. na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w stosunku do usług nabywanych przez Zarząd Dróg Powiatowych, Powiat stał się podatnikiem podatku VAT.

,br>

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Zarząd Dróg Powiatowych, jako jednostka organizacyjna Powiatu, powołana do realizacji obowiązków zarządcy dróg powiatowych w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, realizująca przedmiotowy projekt, miała możliwość na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, odliczenia podatku naliczonego poprzez obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie usług w ramach realizowanego projektu lub ubiegania się, w oparciu o art. 87 ww. ustawy, o zwrot tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w piśmie z dnia 10 kwietnia 2019 r. i sprostowanym w piśmie z dnia 12 kwietnia 2019 r.), jednostka realizująca projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013 pn.: "Przebudowa drogi powiatowej (...)", nie miała prawa do odliczenia kwot podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją zadania inwestycyjnego, ponieważ efekty zrealizowanej operacji nie służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Zarząd Dróg Powiatowych, będąc czynnym podatnikiem VAT, nie miał możliwości odzyskania podatku, gdyż inwestycja pn. "Przebudowa drogi powiatowej (...)" stanowiła zadanie statutowe i nie była związana ze sprzedażą opodatkowaną. Zarząd Dróg Powiatowych nie będzie pobierał opłat za korzystanie z obiektów, ani nie będzie osiągał z tego tytułu innych dochodów. Budowa dróg ma na celu poprawę bezpieczeństwa mieszkańców Powiatu oraz wszystkich osób korzystających z dróg publicznych znajdujących się na terenie Powiatu, a nie generowanie przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać na art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280), zwanej dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r., zgodnie, z którym, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. Stosownie zaś do art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia wspólnego rozliczania we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki swojej jednostki organizacyjnej, która przestała być wyodrębnionym podatnikiem - w zakresie w jakim dotyczą one podatku od towarów i usług. Wobec powyższego należy stwierdzić, że podatnikiem podatku VAT dla wszelkich czynności jest gmina/powiat. Zatem wszelkie czynności wykonywane przez jednostki organizacyjne gminy/powiatu na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach tych jednostek mają charakter wewnętrzny. Tym samym rozliczenia podatku VAT (w tym obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony winny być dokonywane przez gminę/powiat, a nie jej jednostki organizacyjne.

Jak stanowi art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r., przez jednostkę organizacyjną rozumie się:

a.

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;

b.

urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 511) - powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast na mocy art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie powiatowym - powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, w celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Ponadto należy zauważyć, że rozpatrując możliwość odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu polegającego na przebudowie drogi powiatowej, należy zauważyć, że co do zasady budowa (przebudowa) dróg publicznych, jest realizacją celu publicznego na poziomie samorządowym, a więc jako zadanie jednostek samorządu terytorialnego mające na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty nie stanowi czynności związanej z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068, z późn. zm.) w art. 2a ust. 2 wskazuje, że drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

W myśl art. 19 ust. 2 ww. ustawy, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1.

krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

2.

wojewódzkich - zarząd województwa;

3.

powiatowych - zarząd powiatu;

4.

gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Powiat za pośrednictwem jednostki organizacyjnej - Zarządu Dróg Powiatowych - realizował w 2013 r. projekt w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pn.: "Przebudowa drogi powiatowej (...)". Dofinansowanie ze środków unijnych wyniosło 70% wartości kosztów kwalifikowanych projektu, udział własny - 30%. Podatek VAT stanowił koszt kwalifikowalny projektu. Zarząd Dróg Powiatowych jest jednostką organizacyjną Powiatu i na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie podlegał obowiązkowi rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług. Przedmiotowy projekt ma charakter inwestycji użyteczności publicznej, umożliwiającej zaspokajanie potrzeb ogólnospołecznych. Projekt nie miał na celu osiągania przychodów (zwolnionych ani opodatkowanych) za korzystanie z drogi. Beneficjentem projektu był Powiat. Jednostką realizującą projekt, zgodnie z § 3 ust. 3 Umowy o dofinansowanie projektu, zawartej pomiędzy Województwem a Powiatem, był Zarząd Dróg Powiatowych. Zarząd Dróg Powiatowych jest jednostką organizacyjną Powiatu, powołaną przez Radę Powiatu Uchwałą z dnia 30 stycznia 2002 r. w celu rea1izacji zadań określonych ustawą o drogach publicznych. Zarząd Dróg Powiatowych, na dzień realizacji inwestycji, był odrębną jednostką organizacyjną, nieposiadającą osobowości prawnej oraz był czynnym podatnikiem podatku VAT. Na dzień 1 stycznia 2017 r. doszło do centralizacji rozliczeń w zakresie VAT oraz z dniem 1 stycznia 2017 r. na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w stosunku do usług nabywanych przez Zarząd Dróg Powiatowych, Powiat stał się podatnikiem podatku VAT.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości w zakresie stwierdzenia, czy Zarząd Dróg Powiatowych - jako jednostka organizacyjna Powiatu realizująca w 2013 r. przedmiotowy projekt - miał możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług w ramach realizowanego projektu lub ubiegania się o jego zwrot.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika bowiem, że przedmiotowy projekt dotyczący przebudowy drogi powiatowej miał charakter inwestycji użyteczności publicznej, umożliwiającej zaspokajanie potrzeb ogólnospołecznych oraz nie miał na celu osiągania przychodów (zwolnionych ani opodatkowanych) za korzystanie z drogi. Zatem Powiat realizował opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na niego ustawą o samorządzie powiatowym i w tym zakresie Powiat działał w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Powiat nie ponosił wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając usługi nie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem w omawianej sprawie warunki do odliczenia nie są spełnione.

W tym miejscu należy odnieść się do kwestii możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie usług w ramach realizowanego projektu, dla realizującego w 2013 r. przedmiotowy projekt - Zarządu Dróg Powiatowych. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, na dzień 1 stycznia 2017 r. doszło do centralizacji rozliczeń Powiatu z jednostkami organizacyjnymi w zakresie VAT i z dniem 1 stycznia 2017 r. Powiat stał się podatnikiem podatku VAT w stosunku do nabywanych przez Zarząd Dróg Powiatowych usług. W związku z powyższym należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie - w odniesieniu do realizowanego w 2013 r. przez Zarząd Dróg Powiatowych projektu, tj. w okresie przed centralizacją rozliczeń VAT - wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego nie była również spełniona. Pomimo tego, że Zarząd Dróg Powiatowych był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to - jak wynika z wniosku - inwestycja pn. "Przebudowa drogi powiatowej (...)" stanowiła zadanie statutowe i nie była związana ze sprzedażą opodatkowaną, bowiem projekt miał charakter inwestycji użyteczności publicznej, umożliwiającej zaspokajanie potrzeb ogólnospołecznych oraz nie miał na celu osiągania przychodów. W konsekwencji, Powiatowemu Zarządowi Dróg nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług w ramach realizowanego projektu.

Ponadto, w związku z poniesionymi wydatkami, Zarząd Dróg Powiatowych jako jednostka organizacyjna Powiatu nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany w stosunku do przedmiotowego projektu nie spełnia warunków, o których mowa wyżej, nie znajduje zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, Zarządowi Dróg Powiatowych - jako jednostce organizacyjnej Powiatu powołanej do realizacji obowiązków zarządcy dróg powiatowych w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, realizującej w 2013 r. projekt pn. "Przebudowa drogi powiatowej (...)" - nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie była spełniona - wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy - podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. nabyte usługi w celu realizacji ww. projektu nie służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Zarząd Dróg Powiatowych nie miał również możliwości odzyskania podatku VAT uiszczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało ocenić jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl