0112-KDIL2-3.4012.113.2017.1.AG - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych z majątku prywatnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2009 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od Rodziców pole rolne (klasa 5 i powierzchnia 1 hektara). Wnioskodawca jest jedynym właścicielem tej nieruchomości. Po kilku latach zaplanował na tej ziemi wybudowanie domu prywatnego służącego jego celom mieszkaniowym oraz jego rodzinie, a także stajni (żona jeździ konno).

Po podjęciu tej decyzji Wnioskodawca rozpoczął proces uzyskiwania pozwolenia na budowę. Następnie Zainteresowany kupił z żoną projekt domu, zaprojektowano dla nich również stajnię, wydano decyzję o warunkach zabudowy oraz dostali pozwolenie na budowę.

Decyzja została pierwotnie wydana na prośbę Wnioskodawcy i jego żony dla dwóch budynków jednorodzinnych i stajni. Obszar ten nie był objęty planem zagospodarowania przestrzennego w 2009 r. oraz nie jest do dnia dzisiejszego. Z informacji jakie Wnioskodawca uzyskał, planu takowego nie przewiduje się również w najbliższym czasie.

W 2016 r. plany Wnioskodawcy uległy zmianie. W związku z atrakcyjną ofertą zakupu gotowego, wybudowanego już domu w innym miejscu niż nieruchomość Wnioskodawcy, zaciągnął on pożyczkę u swojego pracodawcy, aby gotowy dom wraz z żoną zakupić.

W związku z tym, że Wnioskodawca ma już dom, nie planuje budować nic poza nim na przedmiotowej nieruchomości. Chciałby sprzedać otrzymaną darowiznę i pokryć zadłużenie u swojego Pracodawcy.

Niestety działka o powierzchni hektara jest trudna do sprzedania, Wnioskodawca z żoną są w trakcie podziału, na wniosek Wnioskodawcy zostanie geodezyjnie wydzielonych 7 działek, które zostaną przez Wnioskodawcę w całości sprzedane. Na wyżej opisanym terenie nie ma żadnej zabudowy.

Przed sprzedażą Wnioskodawca nie zamierza ubiegać się o pozwolenie na budowę ani występować z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego.

Od momentu otrzymania majątku osobiście ani Wnioskodawca ani jego rodzina nie użytkowała tej nieruchomości (prywatnie bądź w działalności gospodarczej). Przez cały ten okres, ziemia była uprawiana przez znajomego rolnika, aby nie stała odłogiem. Z rolnikiem tym nie była spisana żadna umowa ani użyczenia, najmu czy dzierżawy (brak tytułu prawnego), teren ten został po prostu mu udostępniony, a z tytułu udostępnienia ziemi Wnioskodawca nigdy też nie uzyskiwał jakiegokolwiek wynagrodzenia. Uzupełniając Wnioskodawca dodaje, że nie prowadzi działalności gospodarczej, jego żona również nie. Nigdy nie rejestrował się jako podatnik VAT, nie był również rolnikiem ryczałtowym, Wnioskodawca nie sprzedaje produktów rolnych.

Wnioskodawca również zaznacza, że do tej pory nie poczynił żadnych działań marketingowych związanych z ww. majątkiem, planuje zamieścić ogłoszenie w internecie lub zwrócić się do pośrednika sprzedaży nieruchomości. W żaden również sposób, nie uatrakcyjniał sprzedawanej ziemi i nie ma zamiaru tego robić w przyszłości (np. nie ma drogi, nie doprowadzał również prądu czy wody).

Poza ww. nieruchomością Wnioskodawca nigdy wcześniej nie sprzedawał żadnego majątku, nie zamierza tego robić również w przyszłości. Oprócz otrzymanej darowizny, Zainteresowany jest właścicielem swojego obecnego domu mieszkalnego i nie będzie on sprzedawany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w częściach posiadanej nieruchomości (odrębnie każdej działki) będzie objęta podatkiem VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu VAT. W przedmiotowej sprawie Zainteresowany nie będzie występował w charakterze podatnika VAT, o którym mowa art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Transakcja nie będzie w żaden sposób związana z działalnością gospodarczą (takiej Wnioskodawca nie prowadzi) i statusem podatnika VAT. Sprzedawana nieruchomość nigdy nie służyła celom zarobkowym w żadnej formie. Nie była również nabyta w celu odsprzedaży, tylko przyjęta w darowiźnie i użytkowana wyłącznie prywatnie. Do sprzedaży majątku Wnioskodawcę skłoniły względy finansowe - konieczność spłaty zaciągniętej pożyczki pod zakup domu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarówi usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, nieruchomości spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w 2009 r. Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od rodziców pole rolne (klasa 5 i powierzchnia 1 hektara). Wnioskodawca jest jedynym właścicielem tej nieruchomości. Po kilku latach zaplanował na tej ziemi wybudowanie domu prywatnego, służącego jego celom mieszkaniowym oraz jego rodzinie, a także stajni (żona jeździ konno). Po podjęciu tej decyzji Wnioskodawca rozpoczął proces uzyskiwania pozwolenia na budowę. Następnie Zainteresowany kupił z żoną projekt domu, zaprojektowano dla nich również stajnię, wydano decyzję o warunkach zabudowy oraz dostali pozwolenie na budowę. Decyzja została pierwotnie wydana na prośbę Wnioskodawcy i jego żony dla dwóch budynków jednorodzinnych i stajni. Obszar ten nie był objęty planem zagospodarowania przestrzennego w 2009 r. oraz nie jest do dnia dzisiejszego. Z informacji jakie Wnioskodawca uzyskał, planu takowego nie przewiduje się również w najbliższym czasie. W 2016 r. plany Wnioskodawcy uległy zmianie. W związku z atrakcyjną ofertą zakupu gotowego, wybudowanego już domu w innym miejscu niż nieruchomość Wnioskodawcy, zaciągnął on pożyczkę u swojego pracodawcy, aby gotowy dom wraz z żoną zakupić. W związku z tym, że Wnioskodawca ma już dom, nie planuje budować nic poza nim na przedmiotowej nieruchomości. Chciałby sprzedać otrzymaną darowiznę i pokryć zadłużenie u swojego pracodawcy. Niestety działka o powierzchni hektara (numer działki:..) jest trudna do sprzedania, Wnioskodawca z żoną są w trakcie podziału, na wniosek Wnioskodawcy zostanie geodezyjnie wydzielonych 7 działek, które zostaną przez Wnioskodawcę w całości sprzedane. Na wyżej opisanym terenie nie ma żadnej zabudowy. Przed sprzedażą Wnioskodawca nie zamierza ubiegać się o pozwolenie na budowę ani występować z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego. Od momentu otrzymania majątku osobiście ani Wnioskodawca ani jego rodzina nie użytkowała tej nieruchomości (prywatnie bądź w działalności gospodarczej). Przez cały ten okres, ziemia była uprawiana przez znajomego rolnika, aby nie stała odłogiem. Z rolnikiem tym nie była spisana żadna umowa ani użyczenia, najmu czy dzierżawy (brak tytułu prawnego), teren ten został po prostu mu udostępniony, a z tytułu udostępnienia ziemi Wnioskodawca nigdy też nie uzyskiwał jakiegokolwiek wynagrodzenia. Uzupełniając Zainteresowany dodaje, że nie prowadzi działalności gospodarczej, jego żona również nie. Nigdy nie rejestrował się jako podatnik VAT, nie był również rolnikiem ryczałtowym, Wnioskodawca nie sprzedaje produktów rolnych. Wnioskodawca również zaznacza, że do tej pory nie poczynił żadnych działań marketingowych związanych z ww. majątkiem, planuje zamieścić ogłoszenie w internecie lub zwrócić się do pośrednika sprzedaży nieruchomości. W żaden również sposób, nie uatrakcyjniał sprzedawanej ziemi i nie ma zamiaru tego robić w przyszłości (np. nie ma drogi, nie doprowadzał również prądu czy wody). Poza ww. nieruchomością Wnioskodawca nigdy wcześniej nie sprzedawał żadnego majątku, nie zamierza tego robić również w przyszłości. Oprócz otrzymanej darowizny, jest właścicielem swojego obecnego domu mieszkalnego i nie będzie on sprzedawany.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy sprzedaż posiadanej nieruchomości (odrębnie każdej działki) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będzie on działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy - w związku z planowanymi czynnościami, tj. sprzedażą 7 działek wydzielonych w wyniku podziału działki - za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, Wnioskodawca wszedł w posiadanie przedmiotowych nieruchomości w drodze darowizny w 2009 r. Ww. nieruchomość nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana w działalności gospodarczej. Od momentu otrzymania majątku, przez cały okres, ziemia była uprawiana przez znajomego rolnika, nie była jednak spisana z nim żadna umowa ani użyczenia, najmu czy dzierżawy (brak tytułu prawnego), teren ten został po prostu mu udostępniony, a z tytułu udostępnienia ziemi, Wnioskodawca nie uzyskiwał jakiegokolwiek wynagrodzenia. Ponadto, Zainteresowany w żaden również sposób, nie uatrakcyjniał sprzedawanej ziemi i nie ma zamiaru tego robić w przyszłości (np. nie ma drogi, nie doprowadzał również prądu czy wody). Poza ww. nieruchomością Wnioskodawca nigdy wcześniej nie sprzedawał żadnego majątku, nie zamierza tego robić również w przyszłości. Wnioskodawca nie prowadził jakichkolwiek działań marketingowych, a planuje jedynie zamieścić ogłoszenie w internecie lub zwrócić się do pośrednika sprzedaży nieruchomości.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, planowane przez Wnioskodawcę zbycie działek nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tychże nieruchomości, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż nieruchomości można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podsumowując, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca dla transakcji sprzedaży posiadanej nieruchomości (odrębnie każdej działki) nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, ww. czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.