0112-KDIL2-2.4012.85.2017.1.EW - Wydanie nieruchomości w zamian za umorzenie udziałów jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 14 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy wydanie nieruchomości w zamian za umorzenie udziałów będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy wydanie nieruchomości w zamian za umorzenie udziałów będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest między innymi kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.

W kapitale zakładowym Wnioskodawcy udziały posiada osoba fizyczna (dalej: "Wspólnik"). W przyszłości Zainteresowany nabędzie od Wspólnika część udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy posiadanych przez Wspólnika, celem ich dobrowolnego umorzenia za wynagrodzeniem, tj. celem ich umorzenia w trybie art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1578, z późn. zm.; dalej: "k.s.h."). Wynagrodzenie za umorzenie części udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy posiadanych przez Wspólnika zostanie w części uregulowane poprzez przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólnika własności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, wraz z wszelkimi prawami związanymi z tą nieruchomością (dalej: "Nieruchomość").

W celu dokonania przeniesienia własności Nieruchomości w związku z uregulowaniem części wynagrodzenia za umorzenie udziałów, zostanie zawarta odrębna umowa pomiędzy Wspólnikiem a Spółką.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie przez Wnioskodawcę własności Nieruchomości na rzecz Wspólnika - jako część wynagrodzenia za nabyte przez Wnioskodawcę od Wspólnika w celu ich umorzenia udziały w kapitale zakładowym Wnioskodawcy - stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?

Przedmiotem niniejszego wniosku jest zatem ustalenie odpowiedzi na pytanie, czy opisana transakcja jest czynnością opodatkowaną na podstawie Ustawy VAT, a nie szczegółowe zasady opodatkowania, obejmujące określenie stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie przez Wnioskodawcę własności Nieruchomości na rzecz Wspólnika - jako część wynagrodzenia za nabyte przez Wnioskodawcę od Wspólnika w celu ich umorzenia udziały w kapitale zakładowym Wnioskodawcy - stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, zgodnie z którym przez towary rozumie się m.in. rzeczy oraz ich części. Nie ulega wątpliwości, że nieruchomość jest rzeczą, a w konsekwencji towarem w rozumieniu definicji z art. 2 pkt 6 Ustawy VAT. Stosownie natomiast do art. 7 ust. 1 Ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ze względu na to, że Ustawa VAT zawiera własną definicję dostawy towarów nie ma uzasadnienia, aby na gruncie VAT utożsamiać ją z cywilnoprawną umową dostawy czy sprzedaży. Dostawa na gruncie Ustawy VAT ma szeroki zakres, ponieważ należy ją rozumieć jako przeniesienia faktycznego dysponowania rzeczą, a nie o rozporządzenie nią w sensie prawnym. Na takie rozumienie pojęcia "dostawy towarów" wskazuje również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. orzeczenie w sprawie C-320/88 Shipping and Forwarding Safe B.V. v. Staatsecretaris van Financien).

Należy też podkreślić, że opodatkowaniu VAT podlega co do zasady odpłatna dostawa towarów (art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT). W piśmiennictwie przyjmuje się, że odpłatność oznacza wykonanie dostawy czy świadczenia usług za wynagrodzeniem, a także wskazuje się na konieczność wystąpienia bezpośredniego związku pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem (dostawą towarów lub usługą). Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym, ponieważ także świadczenie niepieniężne będzie wynagrodzeniem. Istotne jest jedynie to, aby zapłata (wynagrodzenie) miała konkretny wymiar, tj. była to konkretna korzyść, która jest należna za dokonaną dostawę/usługę.

Odnosząc powyższe na grunt uregulowanej w art. 199 k.s.h. instytucji umorzenia dobrowolnego udziałów należy wskazać, że dochodzi do niego poprzez nabycie udziału przez spółkę za zgodą wspólnika (art. 199 § 1 k.s.h.). Nabycie udziału przez spółkę od wspólnika w celu jego umorzenia następuje na skutek zawarcia umowy między spółką i wspólnikiem. Nabycie to następuje co do zasady za wynagrodzeniem, chyba że wspólnik wyraził zgodę na umorzenie udziału bez wynagrodzenia (art. 199 § 3 k.s.h.). Wynagrodzenie to może mieć charakter pieniężny lub niepieniężny, ponieważ k.s.h. nie zawiera żadnego zastrzeżenia w tym zakresie. Jeżeli zgodnie z umową wspólnika i spółki wynagrodzeniem tym jest w całości lub częściowo towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, to niewątpliwie dochodzi do dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, ponieważ ma miejsce przeniesienie przez spółkę na rzecz wspólnika prawa do rozporządzenia tym towarem jak właściciel, realizowane przez podatnika VAT (spółkę). Co więcej przeniesienie to jest odpłatne, gdyż spółka uzyskuje w zamian udziały, które mają konkretną wartość wyrażalną w jednostkach pieniężnych. W przedmiotowym przypadku zaistnieje zatem także bezpośredni związek pomiędzy dostawą towaru dokonaną przez spółkę na rzecz wspólnika a otrzymanym przez spółkę świadczeniem ekwiwalentnym w postaci udziałów, wynikający z powstałej pomiędzy spółką i wspólnikiem więzi o charakterze zobowiązaniowym, której podstawą jest umowa nabycia udziału przez spółkę od wspólnika w celu ich umorzenia.

Przyjęcie, że przekazanie wspólnikowi przez spółkę towaru (np. nieruchomości) w zamian za nabyte od tego wspólnika udziały w celu ich umorzenia nie podlega opodatkowaniu VAT naruszałoby zasadę powszechności, która jest jedną z głównych zasad opodatkowania VAT, a także stawiałoby w sytuacji korzystniejszej wspólnika, który otrzymuje towar od spółki w stosunku do podmiotu niebędącego wspólnikiem tej spółki. Ten ostatni podmiot bowiem, nabywając towar od spółki, byłby zobowiązany do poniesienia ciężaru VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych orzeczeniach sądów administracyjnych oraz organów podatkowych. Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje na:

* uchwałę składu 7 sędziów NSA z dnia 16 listopada 2015 r. (sygn. I FPS 6/15) oraz wyrok NSA z dnia 27 października 2016 r. (sygn. I FSK 436/15), w których stwierdzono, że przekazanie nieruchomości wspólnikowi w zamian za nabycie przez spółkę jego udziałów w celu ich umorzenia podlega opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 Ustawy VAT,

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 stycznia 2017 r. (sygn. 3063-ILPP2-3.4512.l17.2016.3.KS), w której stwierdzono, że "przekazanie przez Spółkę towarów ("nieruchomości") w zamian za udziały, które zamierza umorzyć - tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie - będzie odpowiadać hipotezie art. 7 ust. 1 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel i dodatkowo przeniesienie to ma charakter odpłatny. Zatem, przekazanie składników majątku o charakterze rzeczowym pomiędzy Spółką a wspólnikiem będzie stanowić dostawę towarów, o której mowa w ww. przepisie i tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 kwietnia 2016 r. (sygn. ITPP2/4512-127/16/AW), w której stwierdzono, że "w sytuacji przekazania towaru - w zamian za akcje/udziały, które mają być umorzone - należy przyjąć, że czynność ta stanowi dostawę towarów (następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług)".

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanego, przeniesienie Nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólnika jako częściowe wynagrodzenie za nabycie przez Wnioskodawcę udziałów Wspólnika w kapitale zakładowym Wnioskodawcy w celu ich dobrowolnego umorzenia podlega opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 Ustawy VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane przez niego stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Dostawa towarów, o której mowa w ww. art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Na takie też rozumienie pojęcia "dostawy towarów" wskazuje orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Na przykład w orzeczeniu w sprawie C-320/88 pomiędzy Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV (Holandia) stwierdzono, że wyrażenie "dostawa towarów" w rozumieniu art. 5 (1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym. Z przepisu tego, zdaniem Trybunału, wynika, że kładzie on raczej nacisk na faktyczne dysponowanie rzeczą jak właściciel, a nie na zbycie prawa własności (M. Chomiuk, VI Dyrektywa VAT, pod red. K. Sachsa, Warszawa 2004, s. 108 i 122).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - co wynika z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Wskazać w tym miejscu należy, że odpłatność czynności (dostawy towarów czy też świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną, konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności, itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług.

Wskazać ponadto należy, że odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest między innymi kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.

W kapitale zakładowym Wnioskodawcy udziały posiada osoba fizyczna. W przyszłości Zainteresowany nabędzie od Wspólnika część udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy posiadanych przez Wspólnika, celem ich dobrowolnego umorzenia za wynagrodzeniem, tj. celem ich umorzenia w trybie art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Wynagrodzenie za umorzenie części udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy posiadanych przez Wspólnika zostanie w części uregulowane poprzez przeniesienie przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólnika własności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, wraz z wszelkimi prawami związanymi z tą nieruchomością.

W celu dokonania przeniesienia własności Nieruchomości w związku z uregulowaniem części wynagrodzenia za umorzenie udziałów, zostanie zawarta odrębna umowa pomiędzy Wspólnikiem a Spółką.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy przeniesienie przez Wnioskodawcę własności Nieruchomości na rzecz Wspólnika - jako część wynagrodzenia za nabyte przez Zainteresowanego od Wspólnika w celu ich umorzenia udziały w kapitale zakładowym Wnioskodawcy - stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Zasady dotyczące umorzenia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zostały zawarte w art. 199 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

W myśl art. 199 § 2 i § 3 Kodeksu spółek handlowych, umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie. Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

Z powyższych przepisów wynika, że umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do likwidacji pewnej partii lub wszystkich udziałów, a w konsekwencji powoduje likwidację określonej części kapitału zakładowego albo samych udziałów - w przypadku, gdy umorzenie nie jest połączone z obniżeniem kapitału zakładowego (odbywa się z zysku). Umorzenie dobrowolne zostało zdefiniowane jako dokonywane za zgodą wspólnika, w drodze nabycia udziału przez spółkę (np. sprzedaż, darowizna).

Przywołane regulacje prawne wskazują, że w sytuacji przeniesienia na rzecz wspólników własności towaru (np. nieruchomości) w zamian za udziały, które mają podlegać umorzeniu, skutki podatkowe dokonania czynności przekazania towaru oraz umorzenia udziałów należy oceniać odrębnie.

Należy zaznaczyć, że aby uznać transakcję za odpłatną, a tym samym podlegającą opodatkowaniu, konieczne jest istnienie bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym. Tego rodzaju bezpośredni związek ma miejsce, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy. Powyższe wnioski potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które w kwestii związanej z transakcjami dotyczącymi akcji/udziałów jednolicie wskazuje, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych, jak również samo ich nabycie, nie stanowi działalności gospodarczej. Nie stanowią tym samym działalności również transakcje polegające na zbyciu wkładów w innych przedsiębiorstwach (np. w wyrokach: z dnia 26 września 2013 r. C-283/12, z dnia 20 czerwca 1996 r. C-155/94).

Jednakże w sytuacji przekazania towaru - w zamian za akcje/udziały, które mają być umorzone - należy przyjąć, że czynność ta stanowi dostawę towarów (następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług). Należy bowiem zwrócić uwagę na kwestię wystąpienia odpłatności (wynagrodzenia). W wyroku w sprawie C-16/93 Tolsma TSUE wskazał, że podstawą wymiaru podatku od świadczenia usług jest to wszystko, co stanowi wynagrodzenie za usługę oraz że świadczenie usług jest opodatkowane tylko wtedy, jeżeli istnieje bezpośrednie powiązanie między wykonaną usługą i otrzymanym wynagrodzeniem. Oznacza to, że pomiędzy świadczeniem a wynagrodzeniem powinien istnieć bezpośredni związek. Dodatkowo wynagrodzenie musi być możliwe do określenia w wartościach pieniężnych. Oznacza to, że może przybrać inną formę niż pieniężna (np. dostawa towarów, papierów wartościowych). W takim przypadku dla opodatkowania VAT istotna jest możliwość wyrażenia tego wynagrodzenia w formie pieniężnej.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w uwarunkowaniach niniejszej sprawy mamy do czynienia z transakcją polegającą na przekazaniu składników majątku (nieruchomości) na rzecz Wspólnika w zamian za udziały, które posiada, a które mają zostać umorzone. Zatem w tym przypadku pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym - Spółka zobowiąże się przenieść na rzecz Wspólnika prawo własności nieruchomości, z kolei Wspólnik (osoba fizyczna) wyrazi zgodę na umorzenie udziałów - zostanie zawarta odrębna umowa pomiędzy Wspólnikiem a Spółką. Wartość udziałów, które mają podlegać umorzeniu jest wyrażalna w wartościach pieniężnych. Tym samym zaistnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów (nieruchomości), a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przekazanie przez Spółkę towarów (nieruchomości) w zamian za udziały, które zamierza umorzyć - tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie - będzie odpowiadać hipotezie art. 7 ust. 1 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że mamy tutaj do czynienia z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel i dodatkowo przeniesienie to ma charakter odpłatny.

Reasumując, przeniesienie przez Wnioskodawcę własności Nieruchomości na rzecz Wspólnika - jako część wynagrodzenia za nabyte przez Zainteresowanego od Wspólnika w celu ich umorzenia udziały w kapitale zakładowym Wnioskodawcy - będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 7 ust. 1, w związku z art. 5 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.