0112-KDIL2-2.4012.610.2018.1.GM - Ustalenie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z operacją.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku sygnowanym datą 26 października 2018 r. (data wpływu 22 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z operacją pn.: "Remont..." - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z operacją pn.: "Remont...".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Parafia jest organizacją, która nie uzyskuje przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W bieżącym roku Parafia będzie realizować umowę przyznania pomocy na operację z zakresu projektów grantowych w ramach Poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Operacja pn.: "Remont...". Głównym celem operacji jest wzrost liczby osób korzystających z infrastruktury wykorzystującej dziedzictwo lokalne na rzecz jego kultywowania i edukacji oraz wzrost liczby osób odwiedzających zabytki i obiekty. W powyższej operacji Parafia poniesie koszty związane z remontem drewnianej dzwonnicy wchodzącej w skład zespołu kościoła parafialnego.

Operacja realizowana będzie w miejscowości X. W ramach realizacji zadania zaplanowano następujące działania: demontaż dzwonnicy, selekcja elementów na elementy, które nadają się do renowacji oraz elementy, które nie spełniają już swoich funkcji konstrukcyjnych, rozebranie starych ław betonowych oraz posadzki i cokołu, wykonanie nowych fundamentów i cokołu, wykonanie izolacji poziomej na fundamentach, konserwacja i renowacja drewna, montaż konstrukcji dzwonnicy. Wyżej wymienione wydatki są współfinansowane ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W związku z powyższym Parafia będzie się ubiegać o ich refundację po zakończeniu realizacji operacji. W ramach realizowanej operacji Parafia nie będzie osiągać przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wszystkie faktury dokumentujące powyższe wydatki wystawione będą na Parafię. W ramach ww. operacji nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Parafii przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług przy realizacji operacji pn.: "Remont..." współfinansowanej ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT od ponoszonych wydatków w ramach realizowanej operacji pn.: "Remont..." współfinansowanej ze środków pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W myśl art. 88 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniżenie kwoty lub różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. W związku z tym, iż Parafia nie jest podmiotem zarejestrowanym jako podatnik czynny podatku od towarów i usług, nie może ubiegać się o zwrot podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług na realizację projektów współfinansowanych ze środków unijnych. Mając na uwadze art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Parafii nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia, ponieważ efekty projektu nie będą służyły do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższe wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Parafia - jest organizacją, która nie uzyskuje przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca będzie realizować umowę przyznania pomocy na operację z zakresu projektów grantowych w ramach Poddziałania 19.2 "Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 pn.: "Remont...". Głównym celem operacji jest wzrost liczby osób korzystających z infrastruktury wykorzystującej dziedzictwo lokalne na rzecz jego kultywowania i edukacji oraz wzrost liczby osób odwiedzających zabytki i obiekty. W powyższej operacji Zainteresowany poniesie koszty związane z remontem drewnianej dzwonnicy wchodzącej w skład zespołu kościoła parafialnego. Operacja realizowana będzie w miejscowości X. W ramach realizowanej operacji Parafia nie będzie osiągać przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wszystkie faktury dokumentujące powyższe wydatki wystawione będą na Wnioskodawcę. W ramach ww. operacji nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z planowaną operacją.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu, nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Reasumując, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją operacji pn.: "Remont...".

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.