0112-KDIL2-2.4012.366.2019.1.JK - Kwestia prawa do odzyskania przez gminę podatku naliczonego od wydatków związanych z rewitalizacją zdegradowanych terenów w centrum miast.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2019 r. (data wpływu 5 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2019 r. (data wpływu 23 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: "Rewitalizacja (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: "Rewitalizacja (...)". Wniosek został uzupełniony 23 sierpnia 2019 r. o przeformułowanie pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27 czerwca 2013 r. Gmina podpisała umowę z Województwem o dofinansowanie projektu pn.: "Rewitalizacja (...)" współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, Osi Priorytetowej 4 - "Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast", Działanie 4.2 "Rewitalizacja (...)".

Projekt polegał na zagospodarowaniu 2 ha zdegradowanych terenów w centrum Miasta.

W ramach projektu zrealizowano etap I - wybudowano Park A oraz etap II - wybudowano Park B. Park spełnia dwie funkcje: rekreacyjno-wypoczynkową i edukacyjną. Część rekreacyjno-wypoczynkowa przeznaczona jest do aktywnego jak i biernego wypoczynku. Park zapewnia użytkownikom miejsca do treningu sportowego na wolnym powietrzu oraz miejsca integracji rodzinnej w formie pikniku. Możliwe jest także organizowanie imprez plenerowych, pokazów z zakresu dyscyplin sportowych i tańca. Część edukacyjna ma za zadanie edukowanie dzieci i młodzieży z zakresu astronomii w formie zabawy i widowiska.

W ramach projektu powstały następujące produkty:

* długość wybudowanych ciągów komunikacji pieszej - 1,13 km;

* długość wybudowanych ciągów komunikacji pieszo-rowerowej - 0,12 km;

* liczba wybudowanych ciągów oświetleniowych - 132 szt.;

* liczba systemów monitoringu wdrożonych na terenie objętym rewitalizacją - 1 szt.;

* liczba wybudowanych obiektów małej architektury - 133 szt.;

* liczba zainstalowanych urządzeń monitoringowych - 2 szt.

Infrastruktura oraz urządzenia powstałe w wyniku realizacji projektu dostępne są bez żadnych opłat. Cała infrastruktura jest własnością Gminy i zarządzana jest przez Urząd Miasta, który jest podmiotem wykonawczym Gminy.

Projekt realizowany był w latach 2013-2014 (rozpoczęcie realizacji - 27 czerwiec 2013 r., zakończenie rzeczowe - 31 październik 2014 r., zakończenie finansowe - 31 grudzień 2014 r.).

Gmina uzyskała pozytywną interpretację indywidualną w tej sprawie podczas realizacji projektu. Interpretacja, o którą Gmina stara się w niniejszym wniosku jest wymagana do przedstawienia Instytucji Zarządzającej RPO (...) 2007-2013 na koniec okresu trwałości projektu (zgodnie z zapisami umowy o dofinansowanie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 23 sierpnia 2019 r.).

Czy Gmina ma możliwość odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT w zakresie zrealizowanego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując projekt "Rewitalizacja (...)" w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, nie może on odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT na podstawie art. 15 ust. 6 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Środki pozyskane przez Gminę nie są uważane za środki, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 marca 2019 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego w jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714).

Gmina w związku z realizacją projektu nie wykonywała czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem VAT, tzn. nie dokonywała sprzedaży towarów i nie świadczyła usług.

Gmina nie czerpie dochodu z tytułu korzystania z powstałej w wyniku realizacji projektu infrastruktury.

W uzupełnieniu do wniosku Gmina wskazała, że efekty zrealizowanego projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

Ze złożonego wniosku wynika, że w dniu 27 czerwca 2013 r. Gmina podpisała umowę z Województwem o dofinansowanie projektu pn.: "Rewitalizacja (...)" współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, Osi Priorytetowej 4 - "Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast", Działanie 4.2 "Rewitalizacja (...)". Projekt polegał na zagospodarowaniu 2 ha zdegradowanych terenów w centrum Miasta.

W ramach projektu zrealizowano etap I - wybudowano Park A oraz etap II - wybudowano Park B. Park spełnia dwie funkcje: rekreacyjno-wypoczynkową i edukacyjną. Część rekreacyjno-wypoczynkowa przeznaczona jest do aktywnego jak i biernego wypoczynku. Park zapewnia użytkownikom miejsca do treningu sportowego na wolnym powietrzu oraz miejsca integracji rodzinnej w formie pikniku. Możliwe jest także organizowanie imprez plenerowych, pokazów z zakresu dyscyplin sportowych i tańca. Część edukacyjna ma za zadanie edukowanie dzieci i młodzieży z zakresu astronomii w formie zabawy i widowiska.

W ramach projektu powstały następujące produkty: ciągi komunikacji pieszej, pieszo-rowerowej, ciągi oświetleniowe, systemy monitoringu wdrożonych na terenie objętym rewitalizacją, obiekty małej architektury oraz urządzenia monitoringowe.

Infrastruktura oraz urządzenia powstałe w wyniku realizacji projektu dostępne są bez żadnych opłat. Cała infrastruktura jest własnością Gminy i zarządzana jest przez Urząd Miasta, który jest podmiotem wykonawczym Gminy.

Ponadto Gmina wskazała, że w związku z realizacją projektu nie wykonywała czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tzn. nie dokonywała sprzedaży towarów i nie świadczyła usług. Gmina nie czerpie dochodu z tytułu korzystania z powstałej w wyniku realizacji projektu infrastruktury. Efekty zrealizowanego projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: "Rewitalizacja (...)".

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Bowiem w ramach realizowanej inwestycji Gmina nie dokonuje zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nie działa w charakterze podatnika VAT. Jak wskazał Wnioskodawca w ramach operacji wybudowano Park A oraz Park B. Park spełnia dwie funkcje: rekreacyjno-wypoczynkową i edukacyjną. Część rekreacyjno-wypoczynkowa przeznaczona jest do aktywnego jak i biernego wypoczynku. Park zapewnia użytkownikom miejsca do treningu sportowego na wolnym powietrzu oraz miejsca integracji rodzinnej w formie pikniku. Możliwe jest także organizowanie imprez plenerowych, pokazów z zakresu dyscyplin sportowych i tańca. Część edukacyjna ma za zadanie edukowanie dzieci i młodzieży z zakresu astronomii w formie zabawy i widowiska.

Przedmiotowa infrastruktura oraz urządzenia powstałe w wyniku realizacji projektu dostępne są bez żadnych opłat. Cała infrastruktura jest własnością Gminy i zarządzana jest przez Urząd Miasta, który jest podmiotem wykonawczym Gminy. Ponadto Gmina wskazała, że w związku z realizacją projektu nie wykonywała czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tzn. nie dokonywała sprzedaży towarów i nie świadczyła usług. Gmina nie czerpie dochodu z tytułu korzystania z powstałej w wyniku realizacji projektu infrastruktury. Efekty zrealizowanego projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem w analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję nie działa w charakterze podatnika VAT, a efekty zrealizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących ww. inwestycji.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ, Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Reasumując, Gmina nie ma prawa do odzyskania podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn.: "Rewitalizacja (...)".

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.