0112-KDIL2-2.4012.166.2019.1.EN - Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu polegającego na budowie świetlicy wiejskiej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2019 r. (data wpływu 2 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. "Budowa świetlicy wiejskiej (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn.: "Budowa świetlicy wiejskiej (...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina X (dalej: "Gmina") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym (do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. sprawy kultury).

W ramach ww. zadań Gmina planuje w 2019 r. zrealizować projekt inwestycyjny pn.: "Budowa świetlicy wiejskiej (...)" (dalej: "Inwestycja" lub "Świetlica").

W celu wykonania Inwestycji Gmina pozyskała dofinansowanie ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach działania: "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich", poddziałanie: "Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne".

Celem Inwestycji jest udostępnienie mieszkańcom Gminy Świetlicy jako miejsca spotkań oraz organizacji różnego rodzaju uroczystości. Gmina w szczególności poniesie koszty związane z robotami budowlanymi polegającymi na budowie budynku Świetlicy wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną.

Po zrealizowaniu Inwestycji, Świetlica będzie udostępniana co do zasady nieodpłatnie, tj. Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat będących ekwiwalentem udostępnienia obiektu. Tym niemniej, Gmina będzie obciążać korzystających ze Świetlicy kosztami zużycia mediów: wody, energii elektrycznej, ogrzewania itd., a rozliczenia z tego tytułu będą dokonywane w oparciu o faktyczne zużycie poszczególnych mediów na podstawie wskazań podliczników. Powyższe obciążenia dokumentowane będą przez Gminę odpowiednimi fakturami VAT (refakturami), a VAT należny z tego tytułu będzie rozliczany z właściwym dla Gminy urzędem skarbowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków na realizację Inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi o tyle, o ile nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT. Dodatkowo prawo to przysługuje w pełnym zakresie, o ile nie zachodzą okoliczności przewidziane w art. 90 i 91 ustawy o VAT.

Tak, więc w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, należy każdorazowo rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku,

* pozostają one w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych, a także,

* czy w przedmiotowej sytuacji nie występują przesłanki negatywne uregulowane w art. 88 ustawy o VAT oraz ograniczenia prawa do odliczenia z art. 90 i 91 tejże ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina stoi na stanowisku, że obciążanie korzystających z tytułu zużycia mediów stanowi odrębne świadczenie od świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu Świetlicy. Tym samym, mając na uwadze, że przedmiotowa Inwestycja będzie miała co do zasady charakter niekomercyjny, tj. za korzystanie ze Świetlicy Gmina nie będzie pobierała od korzystających opłat (za wyjątkiem zwrotu kosztów zużycia mediów), w opinii Gminy nie będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatków na Inwestycję. Ewentualne prawo do odliczenia VAT przez Gminę mogłoby być rozpatrywane wyłącznie w odniesieniu do wydatków na nabycie mediów, które będą następnie refakturowane na korzystających (kwestia ta nie jest przedmiotem niniejszego wniosku).

Pogląd ten został potwierdzony m.in. w interpretacji z dnia 24 sierpnia 2016 r., sygn. ILPP2/4512-1-365/16-4/MŁ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał iż: "udostępnienie zasadniczo nieodpłatnie kompleksu rekreacyjno-wypoczynkowego (...) przy jednoczesnym obciążaniu (...) tylko z tytułu zużycia mediów, będzie stanowić dwa odrębne świadczenia, tj. nieodpłatne użyczenie kompleksu na rzecz (...) oraz usługę dostarczania mediów. Zatem, nie można uznać, że kompleks rekreacyjno-wypoczynkowy będzie wykorzystywany przez gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, bowiem kompleks będzie wykorzystywany jedynie w celu nieodpłatnego użyczenia".

Mając na uwadze powyższe, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej Inwestycji z uwagi na brak związku ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506) - Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Gmina - jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym (do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. sprawy kultury). W ramach ww. zadań Gmina planuje w 2019 r. zrealizować projekt inwestycyjny pn.: "Budowa świetlicy wiejskiej (...)" (dalej: "Inwestycja" lub "Świetlica"). W celu wykonania Inwestycji Gmina pozyskała dofinansowanie ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach działania: "Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich", poddziałanie: "Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne". Celem Inwestycji jest udostępnienie mieszkańcom Gminy Świetlicy jako miejsca spotkań oraz organizacji różnego rodzaju uroczystości. Gmina w szczególności poniesie koszty związane z robotami budowlanymi polegającymi na budowie budynku Świetlicy wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną. Po zrealizowaniu Inwestycji, Świetlica będzie udostępniana co do zasady nieodpłatnie, tj. Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat będących ekwiwalentem udostępnienia obiektu. Tym niemniej, Gmina będzie obciążać korzystających ze Świetlicy kosztami zużycia mediów: wody, energii elektrycznej, ogrzewania itd., a rozliczenia z tego tytułu będą dokonywane w oparciu o faktyczne zużycie poszczególnych mediów na podstawie wskazań podliczników. Powyższe obciążenia dokumentowane będą przez Gminę odpowiednimi fakturami VAT (refakturami), a VAT należny z tego tytułu będzie rozliczany z właściwym dla Gminy urzędem skarbowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn. "Budowa świetlicy wiejskiej (...)".

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych przez Gminę w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji należy wskazać, że w świetle art. 86 ust. 1 ustawy najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zauważyć należy, że system odliczenia ma na celu uwolnienie podatnika od ciężaru podatku od towarów i usług, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. W tym miejscu wskazać trzeba, że drugi warunek, wymieniony w art. 86 ust. 1 ustawy dający prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to posiadanie statusu podatnika, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tutejszego organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zauważyć należy, że czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działa jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy.

Analizując zatem kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług w zakresie realizacji projektu polegającego na budowie Świetlicy wiejskiej (...), należy wskazać, że Gmina nie będzie wykorzystywać tego obiektu do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W przedmiotowej sprawie wybudowanie Świetlicy wiejskiej, w celu nieodpłatnego udostępniania jej mieszkańcom jako miejsca spotkań oraz do organizacji różnego rodzaju uroczystości, jednoznacznie świadczy, że Gmina będzie realizowała zadanie własne, wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. Nieodpłatne udostępnienie świetlicy wybudowanej w ramach przedmiotowego projektu nie będzie prowadzone w celu osiągania zysku, a wynikać będzie jedynie z realizacji ww. zadania własnego Gminy.

Zainteresowany wskazał co prawda, że Gmina będzie obciążać korzystających ze Świetlicy kosztami zużycia mediów: wody, energii elektrycznej, ogrzewania, które to obciążenia dokonywane będą w oparciu o faktyczne zużycie poszczególnych mediów na podstawie wskazań podliczników i dokumentowane będą przez Gminę odpowiednimi fakturami VAT. Jednakże, samo udostępnienie Świetlicy będzie nieodpłatne i realizowane w ramach zadań własnych Gminy. Budowa przedmiotowej Świetlicy nie będzie związana bezpośrednio ze zużyciem wody, energii elektrycznej czy ogrzewania, w analizowanym zdarzeniu nie będzie bowiem dochodzić do przeniesienia na użytkowników Świetlicy (w drodze refakturowania) kosztów budowy tej Świetlicy

Mając na uwadze powyższe okoliczności, stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie realizował przedmiotowy projekt jako zadanie własne pozostające poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co w konsekwencji skutkować będzie brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu pn.: "Budowa świetlicy wiejskiej (...)". Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina realizując przedmiotowe zadanie nie będzie działać jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją tego zadania nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swa aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.