0112-KDIL2-2.4012.146.2017.12.MS - Ustalenie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z opłaty wstępnej w związku z zawartą umową leasingu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 13 grudnia 2017 r. sygn. akt I SA/Op 422/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 4 listopada 2021 r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK 666/18 z 20 kwietnia 2021 r. (data wpływu 2 lipca 2021 r.) stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 maja 2017 r. wpłynął Pana wniosek z 12 maja 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z opłaty wstępnej w związku z zawartą umową leasingu. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem 18 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.).

Dotychczasowy przebieg postępowania

17 sierpnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr 0112-KDIL2-2.4012.146.2017.2.EW, uznając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z opłaty wstępnej w związku z zawartą umową leasingu za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna została skutecznie doręczona 23 sierpnia 2017 r.

25 września 2017 r. do Organu wpłynęła skarga złożona przez Stronę na interpretację 17 sierpnia 2017 r., znak 0112-KDIL2-2.4012.146.2017.2.EW (data nadania: 19 września 2017 r).

Pismem z 23 października 2017 r., znak 0112-KDIL2-2.4012.146.2017.4.EW Organ odpowiadając na skargę stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wydanej 17 sierpnia 2017 r. i wniósł o oddalenie skargi.

Wyrokiem z 13 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Op 422/17 (data wpływu nieprawomocnego orzeczenia - 24 stycznia 2018 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 17 sierpnia 2017 r. znak 0112-KDIL2-2.4012.146.2017.4.EW.

Od ww. wyroku Organ złożył skargę kasacyjną z 23 lutego 2018 r. o nr 0110-KWR2.4022.28.2018.2.MG do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem I FSK 666/18 z 20 kwietnia 2021 r. (data wpływu wyroku - 2 lipiec 2021 r.) oddalił ww. skargę kasacyjną Organu.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 13 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Op 422/17 uchylający interpretację indywidualną znak 0112-KDIL2-2.4012.146.2017.4.EW z 17 sierpnia 2017 r. w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z opłaty wstępnej w związku z zawartą umową leasingu wpłynął do Krajowej Informacji Skarbowej wraz z aktami sprawy 4 listopada 2021 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiotowym zakresie wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (PKD 62.09.Z).

Samochód służy tylko i wyłącznie do celów służbowych, jakimi są m.in. zmiany we wpisie działalności gospodarczej, wizyty w banku, urzędach, dojazdy do kontrahenta. Wnioskodawca, w ramach leasingu operacyjnego, zamierzał użytkować samochód osobowy wyłącznie dla celów działalności gospodarczej.

W tym celu w dniu 20 grudnia 2016 r. zawarł umowę leasingu i - po uzgodnieniu z leasingodawcą - w dniu 21 grudnia 2016 r. dokonał wpłaty z tytułu zaliczki na poczet opłaty wstępnej związanej z tymże pojazdem. W ciągu kilku dni otrzymał fakturę zaliczkową zaś w dniu 28 grudnia 2016 r. wystawiona została faktura ostateczna dokumentująca opłatę wstępną. Po upływie kilkunastu dni leasingodawca poinformował podatnika, że może odebrać auto - co też się stało w dniu 12 stycznia 2017 r. - i wówczas dopiero dowiedział się o numerze rejestracyjnym samochodu. W dniu 13 stycznia 2017 r. została złożona do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego, kompletna informacja o pojeździe na druku VAT-26.

Samochód będący przedmiotem wniosku służy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT i przedmiotowy pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Nie służy on do celów prywatnych. Wnioskodawca posiada inny pojazd, który wykorzystuje do celów prywatnych, w związku z czym nie ma potrzeby korzystania do celów prywatnych z samochodu wykorzystywanego wyłącznie do celów służbowych.

Wnioskodawca dokłada należytej staranności, aby wykluczyć wykorzystanie pojazdu do celów prywatnych. W tym celu wprowadzony został regulamin użytkowania pojazdu wykluczający wykorzystanie samochodu do celów innych jak służbowe oraz prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu, w której - po każdym przejeździe - ewidencjonowany jest stan licznika, ilość przejechanych kilometrów, data przejazdu, trasa, itp.

Wnioskodawca nie wykonuje innych czynności jak opodatkowane podatkiem VAT, w związku z czym samochód nie służy do czynności zwolnionych od podatku, ani do czynności nie podlegających opodatkowaniu VAT.

Samochód używany jest od dnia jego odbioru z salonu, tj. od 12 stycznia 2017 r. i od tego dnia prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu. Pojazd jest garażowany w godzinach prowadzenia działalności na parkingu u klienta (miejscu wykonywania działalności), natomiast po godzinach prowadzenia działalności w obrębie siedziby Firmy. Przedmiotowy samochód nie będzie użytkowany przez pracowników (Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników), ani przez osoby trzecie.

Pojazd będący przedmiotem wniosku jest pojazdem osobowym i jego konstrukcja nie wyklucza jego użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Wnioskodawca nie posiada dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy. Pojazd nie jest konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 18 lipca 2017 r. Zainteresowany w odpowiedzi na pytanie tut. Organu o treści:

1) Czy prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja spełnia wszystkie warunki, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zgodnie z którym: "Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

- wskazał, że prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu spełnia wszystkie warunki określone przepisami art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym wymienione w pytaniu nr 1 ww. wezwania.

2) Kto korzysta z "regulaminu użytkowania pojazdu" wprowadzonego przez Wnioskodawcę? Dla kogo został on wprowadzony, skoro - jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy - nie zatrudnia on pracowników?

- wskazał, że dokłada należytej staranności, aby wykluczyć wykorzystanie pojazdu do celów prywatnych. W tym celu wprowadzony został regulamin użytkowania pojazdu wykluczający wykorzystanie samochodu do celów innych jak służbowe oraz prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu. Przepis art. 86a wskazuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Z przepisu tego nie wynika więc, że aby wprowadzić zasady użytkowania pojazdu konieczne jest zatrudnienie pracownika. Tym samym z regulaminu tego korzysta jedynie Wnioskodawca.

3) W jaki sposób Wnioskodawca dokonuje należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych? Należy szczegółowo opisać jakie czynności są podjęte i w czym przejawia się ta staranność?

- wskazał, że w celu wykluczenia użycia pojazdu do celów prywatnych, Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu i korzysta z zasad określonych w regulaminie użytkowania pojazdu. Po uruchomieniu pojazdu znajdującego się przy siedzibie działalności gospodarczej, Wnioskodawca uzupełnia w ewidencji przebiegu pojazdu numer kolejny wpisu, datę, stan licznika i opis trasy (skąd), cel wyjazdu, następnie dojeżdża do kontrahenta, po czym w ewidencji przebiegu pojazdu uzupełnia ilość przejechanych kilometrów, stan licznika i opis trasy (dokąd) oraz składa podpis. Samochód następnie jest parkowany przy siedzibie kontrahenta, zaś wnioskodawca w tym czasie świadczy swoje usługi. Podobne czynności wnioskodawca wykonuje wracając do siedziby Firmy, po czym samochód jest parkowany i pozostawiony na noc.

4) Czy zaistniały/istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego - jeżeli tak, to należy szczegółowo wskazać jakie są to okoliczności?

- wskazał, że przedmiotowy pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, co szczegółowo potwierdza ww. regulamin i ewidencja przebiegu pojazdu. Nie służy on do celów prywatnych, gdyż Wnioskodawca posiada inny pojazd, który wykorzystuje do tych celów, w związku z czym nie ma potrzeby korzystania w prywatnych celach z samochodu wykorzystywanego do działalności gospodarczej.

5) Czy istnieje nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych (np. GPS)?

- wskazał, że samochód będący przedmiotem wniosku nie posiada nadzoru GPS.

6) Czy Wnioskodawca ustalił zasady co do sposobu wykorzystywania wskazanego samochodu wykluczający jego użycie do celów prywatnych - jeśli tak to należy wskazać jakie to są zasady i jakie zostały/zostaną podjęte działania zabezpieczające ich wykonanie?"

- wskazał, że ustalił zasady, co do sposobu wykorzystywania samochodu, wykluczające jego użycie do celów prywatnych, które określone zostały w regulaminie użytkowania pojazdu, o który organ pyta w zagadnieniu nr 2 ww. wezwania. Wśród zasad określono cel i zakres użytkowania pojazdu, jakim jest m.in. załatwianie spraw służbowych związanych z działalnością gospodarczą, zakupy i przewóz towarów związanych z działalnością gospodarczą, zamówienia związane z zakupami towarów służących działalności. Oprócz tego regulamin zawiera zapisy, iż samochód służbowy pozostaje do dyspozycji użytkownika tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania obowiązków na rzecz Firmy, a użytkownik nie jest uprawniony do korzystania z samochodu w czasie wolnym od pracy lub w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Po godzinach pracy lub po wykonaniu zadań związanych z działalnością parkowanie samochodów służbowych może mieć miejsce jedynie w obrębie siedziby Firmy, bądź miejscu wykonywania działalności. W regulaminie ujęto również zapisy, że użytkownik samochodu służbowego zobowiązany jest dokonywać wpisów rejestrujących każde wykorzystanie tego pojazdu, zaś wpis o którym mowa wyżej powinien zawierać co najmniej: kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę przejechanych kilometrów, imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem, Zabezpieczeniem wykonania ww. zasad jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu.

7) Czy siedziba Firmy, na terenie której zostawiany jest samochód po godzinach prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, jest miejscem zamieszkania Zainteresowanego? - wskazał, że po godzinach prowadzonej działalności, samochód parkowany jest przy siedzibie Firmy, tj. przy miejscu zamieszkania Wnioskodawcy.

Pytanie

Czy w tym przypadku złożenie informacji VAT-26 w pierwszym dniu po "nabyciu" pojazdu uprawnia do pełnego odliczenia VAT z opłaty wstępnej w miesiącu poniesienia pierwszego wydatku, czy też w miesiącu następnym?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, chęć przyjęcia w używanie pojazdu związana była tylko i wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą, w związku z czym powinien on złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu 7 dni informację o pojazdach (druk VAT-26). Druk ten zawiera kolumnę "numer rejestracyjny", która do momentu "nabycia" pojazdu nie mogła być wypełniona przez leasingobiorcę, gdyż numer rejestracyjny nie był w tym terminie jeszcze znany. Poza tym w informacji złożonej w ciągu 7 dni od poniesienia pierwszego wydatku nie byłoby wskazanej daty "nabycia" pojazdu, gdyż nie był on jeszcze przyjęty w używanie. Tak więc złożenie niekompletnej informacji do naczelnika urzędu skarbowego nie spełniałoby wymogów przepisu art. 86a ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług: "Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, gdyż nie byłoby w niej informacji o pojeździe (co najmniej numeru rejestracyjnego i daty przyjęcia w używanie). Ustawodawca nie przewidział również korekty takiej informacji. Ponadto, pomimo tego, że podatnik mógł posiadać regulamin zawierający zasady używania pojazdu (art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT), w miesiącu poniesienia pierwszego wydatku nie byłaby również prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu, albowiem auto nie zostało wydane i nie mogło być eksploatowane.

Tym samym, interpretując przepisy w sposób literalny, nawet złożenie niekompletnej informacji VAT-26 w terminie 7 dni od dnia poniesienia pierwszego wydatku - który stanowi do 40% wartości pojazdu - nie uprawniałoby biorącego pojazd w używanie do odliczenia pełnej wartości podatku od towarów i usług z opłaty wstępnej związanej z pojazdem.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.). Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w powyższym terminie, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

W przypadku nabycia samochodów osobowych mamy do czynienia z prawem do odliczenia jedynie 50% podatku z tytułu poniesionych wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (art. 86a ust. 1 ustawy o VAT). Jeśli jednak podatnik złoży naczelnikowi urzędu skarbowego informację, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej oraz prowadzona jest przez podatnika ewidencja przebiegu pojazdu, to przysługuje mu prawo do odliczenia całej kwoty podatku. Termin na zgłoszenie takiego zawiadomienia wynosi 7 dni od dnia, w którym podatnik poniesie pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT). Natomiast w przypadku niezłożenia w terminie informacji, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia (art. 86a ust. 13 ustawy o VAT).

Przyjmując literalne brzmienie przepisów, podatnik biorąc w używanie samochód osobowy na podstawie leasingu operacyjnego, w opisanym w niniejszym wniosku ciągu zdarzeń nie miałby możliwości odliczenia pełnego podatku VAT naliczonego od opłaty wstępnej w miesiącu grudniu 2016 r.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisanych wyżej okolicznościach, od wydatku poniesionego w miesiącu grudniu, w ramach opłaty wstępnej, przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT - zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT - zarówno w miesiącu grudniu 2016 r., a jeżeli podatnik nie dokonał tego odliczenia, to w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (Wnioskodawca przyjął, że może być to również miesiąc styczeń 2017 r.). Tak więc Wnioskodawcy przysługuje prawo pełnego odliczenia podatku VAT od opłaty wstępnej związanej z samochodem osobowym (jeżeli nie w miesiącu jej poniesienia, to w miesiącu następnym), poniesionej w miesiącu grudniu 2016 r., albowiem spełnił on warunki do odliczenia składając informację VAT-26 w następnym dniu po odbiorze pojazdu.

Tak więc, w przypadku poniesienia pierwszego wydatku związanego z pojazdem osobowym w miesiącu grudniu 2016 r., który został udokumentowany fakturą VAT wystawioną w miesiącu grudniu 2016 r., odbioru samochodu z salonu w dniu 12 stycznia 2017 r. i w tym też dniu powzięciu informacji o numerze rejestracyjnym tego auta, powiadomieniu właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego w dniu 13 stycznia 2017 r. na druku VAT-26 o danych związanych z tymże pojazdem, zaprowadzeniu ewidencji przebiegu pojazdu od dnia 12 stycznia 2017 r., przysługuje mu prawo do odliczenia pełnej wartości podatku VAT od ww. opłaty wstępnej już w miesiącu grudniu 2016 r., a jeżeli nie dokonał tego odliczenia w miesiącu grudniu 2016 r., to prawo to przysługuje w miesiącu styczniu 2017 r.

Wnioskodawca wskazał, że należy zauważyć, iż w przypadku, gdyby podatnik nabył samochód osobowy i zapłacił jego pełną wartość - biorąc pod uwagę opisany wyżej ciąg zdarzeń - nie miałby szans na odliczenie pełnego podatku VAT, co kłóciłoby się z neutralnością tego podatku, podczas gdy auto używane byłoby wyłącznie do celów działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 13 grudnia 2017 r. sygn. akt I SA/Op 422/17 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK 666/18 z 20 kwietnia 2021 r.

W myśl art. 15 ust. 1-2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.):

1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

2. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy,

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wg art. 86a ust. 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy,

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony;

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1 zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem, zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługiwać będzie ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych.

Zgodnie z powołanymi przepisami przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki zapisane w art. 86a ust. 3-5 ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 3-5 ustawy:

3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

4. Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

5. Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Dalsze przepisy regulują kiedy należy prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, jakie musi zawierać minimum elementy oraz inne obowiązki podatnika z tym związane.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy: Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; 5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Artykuł 86a ust. 12-13 ustawy stanowi:

12. Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

13. W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Z analizy cyt. wyżej przepisów wynika, że podatnicy wykorzystujący pojazdy samochodowe wyłącznie do działalności gospodarczej, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, są również obowiązani do złożenia w urzędzie skarbowym informacji o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Przez "poniesienie wydatku" należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru lub usługi, w zależności od tego, która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Należy wskazać, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór - w postaci druku VAT-26 - został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r. poz. 371).

Natomiast jakie to są pojazdy w myśl ustawy o podatku od towarów i usług co do których stosuje się pełne odliczenie podatku VAT od zakupu i wydatków związanych z ich eksploatacją unormowano w art. 86a ust. 9-10 ustawy.

W oparciu o art. 86a ust. 9 ustawy,

do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

f) żuraw samochodowy - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Natomiast wg art. 86a ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (PKD 62.09.Z).

Samochód służy tylko i wyłącznie do celów służbowych, jakimi są m.in. zmiany we wpisie działalności gospodarczej, wizyty w banku, urzędach, dojazdy do kontrahenta.

Podatnik, w ramach leasingu operacyjnego, zamierzał użytkować samochód osobowy wyłącznie dla celów działalności gospodarczej. W tym celu w dniu 20 grudnia 2016 r. zawarł umowę leasingu i - po uzgodnieniu z leasingodawcą - w dniu 21 grudnia 2016 r. dokonał wpłaty z tytułu zaliczki na poczet opłaty wstępnej związanej z tymże pojazdem. W ciągu kilku dni otrzymał fakturę zaliczkową zaś w dniu 28 grudnia 2016 r. wystawiona została faktura ostateczna dokumentująca opłatę wstępną. Po upływie kilkunastu dni leasingodawca poinformował podatnika, że może odebrać auto - co też się stało w dniu 12 stycznia 2017 r. - i wówczas dopiero Wnioskodawca dowiedział się o numerze rejestracyjnym samochodu.

W dniu 13 stycznia 2017 r. została złożona do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego, kompletna informacja o pojeździe na druku VAT-26.

Samochód będący przedmiotem wniosku służy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT i przedmiotowy pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. Nie służy on do celów prywatnych. Wnioskodawca posiada inny pojazd, który wykorzystuje do celów prywatnych, w związku z czym nie ma potrzeby korzystania do celów prywatnych z samochodu wykorzystywanego wyłącznie do celów służbowych.

Wnioskodawca dokłada należytej staranności, aby wykluczyć wykorzystanie pojazdu do celów prywatnych. W tym celu wprowadzony został regulamin użytkowania pojazdu wykluczający wykorzystanie samochodu do celów innych jak służbowe oraz prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu, w której - po każdym przejeździe - ewidencjonowany jest stan licznika, ilość przejechanych kilometrów, data przejazdu, trasa, itp. Prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu spełnia wszystkie warunki określone przepisami art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie wykonuje innych czynności jak opodatkowane podatkiem VAT, w związku z czym samochód nie służy do czynności zwolnionych od podatku, ani do czynności nie podlegających opodatkowaniu VAT.

Samochód używany jest od dnia jego odbioru z salonu, tj. od 12 stycznia 2017 r. i od tego dnia prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu. Pojazd jest garażowany w godzinach prowadzenia działalności na parkingu u klienta (miejscu wykonywania działalności), natomiast po godzinach prowadzenia działalności w obrębie siedziby Firmy. Przedmiotowy samochód nie będzie użytkowany przez pracowników (Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników), ani przez osoby trzecie.

Wnioskodawca ustalił zasady, co do sposobu wykorzystywania samochodu, wykluczające jego użycie do celów prywatnych, które określone zostały w regulaminie użytkowania pojazdu. Wśród zasad określono cel i zakres użytkowania pojazdu, jakim jest m.in. załatwianie spraw służbowych związanych z działalnością gospodarczą, zakupy i przewóz towarów związanych z działalnością gospodarczą, zamówienia związane z zakupami towarów służących działalności. Oprócz tego regulamin zawiera zapisy, iż samochód służbowy pozostaje do dyspozycji użytkownika tylko i wyłącznie w czasie pracy lub w czasie wypełniania obowiązków na rzecz Firmy, a użytkownik nie jest uprawniony do korzystania z samochodu w czasie wolnym od pracy lub w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Po godzinach pracy lub po wykonaniu zadań związanych z działalnością parkowanie samochodów służbowych może mieć miejsce jedynie w obrębie siedziby Firmy, bądź miejscu wykonywania działalności. W regulaminie ujęto również zapisy, że użytkownik samochodu służbowego zobowiązany jest dokonywać wpisów rejestrujących każde wykorzystanie tego pojazdu, zaś wpis o którym mowa wyżej powinien zawierać co najmniej: kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę przejechanych kilometrów, imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem. Zabezpieczeniem wykonania ww. zasad jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu.

Pojazd będący przedmiotem wniosku jest pojazdem osobowym i jego konstrukcja nie wyklucza jego użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Wnioskodawca nie posiada dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy. Pojazd nie jest konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą. Samochód nie posiada nadzoru GPS.

Po godzinach prowadzonej działalności, samochód parkowany jest przy siedzibie Firmy, tj. przy miejscu zamieszkania Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w przypadku złożenia informacji VAT-26 w pierwszym dniu po "nabyciu" pojazdu jest on uprawniony do pełnego odliczenia VAT z opłaty wstępnej w miesiącu poniesienia pierwszego wydatku, czy też w miesiącu następnym.

Należy zauważyć, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z używaniem pojazdu samochodowego na podstawie umowy leasingu, gdy pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Podatnik w celu dokonania pełnego odliczenia podatku musi spełnić łącznie kilka warunków, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania, musi wykluczać użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Dodatkowo niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z samochodem wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również - określony w art. 86 ust. 12 ustawy - wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie 7 dni od poniesienia pierwszego wydatku) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Sąd I instancji w wyroku z 13 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Op 422/17 podkreślił: "przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają w tym przedmiocie żadnych szczegółowych regulacji, a w szczególności nie precyzują w jaki sposób podatnik, dla celów odliczenia podatku naliczonego, ma wyeliminować możliwość użycia pojazdów samochodowych do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, w orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowany jest pogląd, że może tego dokonać za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów, zarządzeń wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że są one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 maja 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3714/14, dostępny na stronie: www.orzeczenia.nsa.gov.pl, podobnie, jak pozostałe orzeczenia przywołane w sprawie). (...)

Zdaniem Sądu, ustalone przez skarżącego w regulaminie zasady i sposób wykorzystania pojazdu, potwierdzone powadzoną dla niego ewidencją przebiegu, a także wprowadzone mechanizmy kontroli używania pojazdu, realizują powyższy postulat wyłącznego ich wykorzystywania do działalności gospodarczej (wykonywania obowiązków służbowych), wykluczając jednocześnie użycie do innych celów.

Zdaniem Sądu, ustalone przez skarżącego zasady korzystania z pojazdu, prowadzenie szczegółowej ewidencji ich przebiegu oraz ustalona procedura kontrolna wskazują, że pojazd wykorzystywany będzie wyłącznie do działalności gospodarczej. Nie można sprowadzać zasad określających prawo do odliczenia podatku naliczonego, do konieczności zrealizowania bliżej nieokreślonych warunków, niemożliwych do spełnienia, a wydana interpretacja zdaje się takie warunki aprobować. Z doświadczenia życiowego i zawodowego wynika przecież, że często najlepsze procedury i systemy zabezpieczeń nie gwarantują w pełni realizacji zamierzonych celów. Z perspektywy art. 86a ust. 4 pkt 1 u.p.t.u. wykluczenie (wyeliminowanie) użycia pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą należy postrzegać jako ustalenie i wprowadzenie takich mechanizmów i zasad używania pojazdów, które dadzą maksymalną gwarancję wykorzystania wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika.

(...) Tymczasem ustawa o VAT nie określa w jaki sposób podatnik ma zapewnić w swojej firmie wyeliminowanie użytku prywatnego używanego w działalności samochodu dla celów odliczenia podatku naliczonego.

W opisie zdarzenia podatnik zapewnia, że wskazane środki obiektywnie potwierdzają, że pojazd w danym momencie jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tego pojazdu. Jeżeli będzie inaczej organ podatkowy zakwestionuje to w sprawie o wymiar podatku VAT.

Oczywiście, że zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą podatnika, jeżeli to on o wszystkim w firmie decyduje. (...)

Okoliczności tej nie da się całkowicie wyeliminować, chodzi zatem jedynie o stworzenie takich mechanizmów i wprowadzenie takich zasad używania pojazdu, które dadzą maksymalną gwarancję wykorzystania go wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika. Wydaje się, że sporządzenie stosownego regulaminu obwarowanego sankcjami za nieprzestrzeganie zapisów w nim zawartych, i ewentualna kontrola organu stanowią wystarczające i obiektywne środki dla zabezpieczenia wykorzystania przedmiotowych pojazdów dla celów działalności gospodarczej.

W opinii sądu możliwość zastosowania art. 86a ustawy o VAT nie może być jednak warunkowana istnieniem potencjalnej możliwości wykorzystania samochodu dla celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością podatnika".

Również NSA w swoim wyroku z 20 kwietnia 2021 r., sygn. akt I FSK 666/18 wskazując: "... sąd pierwszej instancji dokonał prawidłowej oceny, że ustalone przez skarżącego w regulaminie zasady i sposób wykorzystania pojazdu, potwierdzone powadzoną dla niego ewidencją przebiegu, a także wprowadzone mechanizmy kontroli używania pojazdu, realizują postulat wyłącznego wykorzystywania go do działalności gospodarczej (wykonywania obowiązków służbowych), wykluczając jednocześnie użycie do innych celów.

(...) Wbrew temu co twierdzi organ, samo parkowanie samochodu przy siedzibie firmy, która jest miejscem zamieszkania wnioskodawcy nie stwarza podstaw do oceny wykorzystania tego samochodu także do celów prywatnych nie związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Podstaw do takiej oceny nie stwarzało również to, że zasady określone w regulaminie używania samochodu służbowego, przy braku pracowników wykluczają brak kontroli prawidłowego używanie samochodu tylko do celów działalności gospodarczej podatnika."

Zatem, jak wynika z powyższych wyroków warunki wynikające z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy konieczne dla możliwości odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z używaniem pojazdu samochodowego na podstawie umowy leasingu, Wnioskodawca ma spełnione. Ustalone warunki użytkowania pojazdu i prowadzona przez Niego ewidencja przebiegu pojazdu będą potwierdzały, że pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy jeszcze rozpatrzyć czy Wnioskodwca w wymaganym przepisami terminie, zgodnie z art. 86 ust. 12 ustawy, złożył VAT-26 do właściwego urzędu skarbowego, bowiem złożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy (VAT-26) jest również jednym z warunków uprawniających do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatników.

Wnioskodawca 20 grudnia 2016 r. zawarł umowę leasingu i - po uzgodnieniu z leasingodawcą - w dniu 21 grudnia 2016 r. dokonał wpłaty z tytułu zaliczki na poczet opłaty wstępnej związanej z tymże pojazdem. W ciągu kilku dni otrzymał fakturę zaliczkową zaś w dniu 28 grudnia 2016 r. wystawiona została faktura ostateczna dokumentująca opłatę wstępną. Po upływie kilkunastu dni leasingodawca poinformował podatnika, że może odebrać auto - co też się stało w dniu 12 stycznia 2017 r. W dniu 13 stycznia 2017 r. została złożona do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego, kompletna informacja o pojeździe na druku VAT-26.

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy,

podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy,

w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Na mocy art. 86a ust. 14 ustawy,

w przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany.

Stosownie do art. 86a ust. 15 ustawy,

minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Powyższe oznacza, że za pierwszy wydatek związany z pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT należy uznać czynność, która będzie podlegać ustawie o VAT. Z kolei złożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy (VAT-26) jest jednym z warunków uprawniających do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatników.

Z literalnego brzemienia powołanych wyżej przepisów (art. 86a ust. 12 i ust. 13 ustawy o VAT) jasno wynika, że do momentu złożenia informacji, nie można uznać, że pojazd samochodowy wykorzystywany jest wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jeśli podatnik nie złoży informacji w ogóle bądź nie złoży jej w obowiązującym terminie, to samochód dla którego istniał obowiązek złożenia takiej informacji do czasu złożenia tej informacji jest traktowany jako samochód niewykorzystywany wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji do czasu złożenia tej informacji podatnikowi przysługiwać będzie prawo tylko do ograniczonego (50%) odliczenia podatku VAT.

W takim przypadku uznaje się, że dopiero od dnia złożenia informacji we właściwym urzędzie skarbowym podatnik może skorzystać z pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego, oczywiście po spełnieniu pozostałych wymienionych w ustawie warunków.

Tym samym, w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do 100% odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej wpłatę wstępnej opłaty w związku z umową leasingu samochodu z uwagi na przekroczenie 7-dniowego terminu wynikającego z art. 86a ust. 12 ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca składając VAT-26 w pierwszym dniu po "nabyciu" tj. 13 stycznia 2017 r. nie dopełnił wymogu z art. 86a ust. 12, co nie uprawnia Go do pełnego odliczenia VAT z opłaty wstępnej w miesiącu poniesienia pierwszego wydatku tj. w miesiącu grudniu 2017 r. Nawet jeżeli nie dokonał tego odliczenia w miesiącu grudniu, dokonując odliczenia w miesiącu styczniu 2018 r., też nie ma prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od tej raty. Nie ma też prawa do dokonania korekty tego odliczenia. Zgodnie bowiem z brzmieniem powołanego powyżej art. 86a ust. 13 ustawy dopiero od dnia złożenia informacji przewidzianej w przepisie art. 86a ust. 12 ustawy, pojazd ten będzie mógł być uznawany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).